Back from the USSR
Dag 1
Eerste dag, van reis naar de voormalige USSR, is goed verlopen. Mijn moeder,80 jaar oud, gedroeg zich, alsof ze al haar hele leven op luchthavens verbleef, als ware het routine.
We vlogen met Lufthansa, van Amsterdam naar Frankfurt en van daar naar Petersburg. Ze gaf geen krimp... Taaie oude dame, die vooral nieuwsgierig is, naar wat nog komt.
Morgen, een stadsrondrit, een lunch in het Nicolajevsky paleis, gevolgd door een bezoek aan de Petrus & Paulus vesting. In de avond, muziek van Rachmaninov & Shostakovich. De dag erna, het lang verwachte bezoek aan de Hermitage. Zo te zien komen we tijd tekort.
Morgen verder, voorlopig zijn we hier.
Dag 2
Vandaag was een koude, maar goed gevulde dag, met een uitgebreide rondrit, door deze fascinerende stad, gesticht door een man van 204 cm, u raadt het al: Peter de Grote.
Wat kun je veel doen in weinig tijd, als je de wind eronder hebt en... Geld zat, van wie ook weer?
Anyway, moet zeggen dat ie er wel wat fraais van heeft laten maken en vooral in het gebruik van te nemen ruimte, visie heeft getoond.
Wat een dot fraais bij elkaar!
Mijn moeder geniet!
Koud is het wel, zo rond de nul graden.
Op dit moment luister ik naar kamermuziek, in een vrij grote kamer (Zeker 250 vrouwen en een paar kerels als publiek).
Petersburg houdt van klasse en toont deze graag, maar dan wel op haar manier.
Vreemd overigens om te zien, dat mannen boven de 55 hier virtueel zijn uitgestorven, dan wel binnenshuis opgeborgen. Je ziet ze in elk geval niet op straat.
Wel vrouwen, mooie vrouwen, met trieste blikken in hun ogen...
Het hotel, waarin ik me bevind, een kollos gebouwd in de Olympische sovjet tijd, heeft er bosjes, die er de langbenige blonde hoer spelen, overigens niet voor weinig, in een land waar je voor een glas bier 3 € betaalt en waar overigens een gemiddeld iemand 400€ verdiend. Aan het aantal dure auto’s die je hier volop rond ziet rijden, is het niet af te zien. Punt is:niemand lacht.
Pas kort hier, net gevlogen, heb ik de indruk, dat de bevolking hier is bedrogen, als het gaat, om de menselijke maat, die hier volkomen verloren lijkt.
Niemand blij, ondanks de schoonheid hier aanwezig.
Ma geniet! 80 Jaar... Maar echt, dat zou je d'er niet geven, als je ziet, hoe ze quasi normaal reageert op alles wat ze ziet en mee maakt. OK we gooien er af en toe wat champagne in, of wat witte wijn, zoals vanmiddag in het paleis waar we de lunch gebruikten, maar toch, ze lijkt een routinier en gedraagt zich als een 'Trooper'. Overigens leuk om dat te zien en eigenlijk wist ik wel, dat ze zo zou zijn, maar toch, je weet niet hoe ze zich zal houden.
Anyway, alles slaapt hier ondertussen, behalve ik.
Morgen o.a. de Hermitage, waarop ik me zeer verheug. Daarna waarschijnlijk een lange wandeling door deze fraaie stad, gevolgd door een avond met entertainment & kaviaar & champagne, could be worse I guess...
Leuk dit te kunnen doen met mijn oudste lieve dame, kwestie van poen en de behoefte er steeds opnieuw, elke dag toch weer wat van te maken.
Sjamaandigitaal 060407
Dag 3
Vandaag was een fantastische dag, als het gaat om kunst genoten. De Hermitage is zonder enige vorm van twijfel, Het beste museum, waar ik ooit ben geweest.
Rembrand, Renoir, Picasso, van Gogh, Gauguin, wellicht onjuist gespeld, al die gasten hingen daar te hangen, alsof het niks was.
Wat een wonder...
Was eerlijk gezegd totaal onthutst.
Dit is dus St. Petersburg.
Intermezzo
Dus je bent oud.
Even voor de duidelijkheid, zo voel je je niet, maar toch.
Neem een trek van de sigaret die brandt
En een slokje wodka.
Begrijp waarom wodka het antwoord is voor hen & mij nu.
Lief slaapt gerust, net als mijn Moeder
Waar we morgen heen gaan,
Is vooralsnog een raadsel.
Wat een stad. Meiden met lange benen, die, niet in het minste in jou geïnteresseerd, zichzelf, heupwiegend, manifesteren, vanwege lente, ondanks sneeuw die lichtjes dwarrelt af en toe.
Erg mooie stad.
Zou hier gerust weer willen komen als ik iets te zoeken had.
Loop alweer achter op het schema dat rust garandeert.
Zelfs mijn moeder vindt,
dat het strakker moet.
Wat doe ik verkeerd?
Mariinsky:
Hier zit ik dan met ma & lief in het Mariinsky-theater te kijken naar La Traviata. Verdi zou tevreden zijn geweest, als ie zou hebben gezien, wat zijn muziek heeft aangericht.
Wat een prachtige tent.
Mijn moeder geniet net zoals ik van de muziek, het orkest, de akoestiek, maar vooral die 2000(!) mensen hier aanwezig, het publiek…
Wat je hier ziet, een om 19.00 u tot de nok gevuld theater, voor prijzen vanaf 100€ per kaartje, maar sommige heel wat meer, heb horen fluisteren, dat de penoze bereid is 1000€te betalen voor een plekje in de loges.
De zaal is prachtig, het geluid volmaakt, de solisten van absoluut wereld niveau.
De 'tent', zoals gemeld vol.
Vandaag was sowieso een bijzondere dag. Vanochtend vroeg bezochten we het huis van de schilder/schrijver Repin. Wat een God vergeten genie!
Daarna wandelden we over het strand langs de Finse golf, waar het ijs net gebroken in witte brokken, sneeuw bestoven, glinsterde in de felle voorjaarszon.
We dronken wat en aten blini's met verse bospaddenstoelen gevuld, die in combinatie met zure room, best te pruimen bleken. Ma genoot.
Al met al valt deze trip me heel erg mee, als het gaat om genoegen verschaft.
Laatste dag
Bezoek aan het zomerpaleis eh het Tsarendorp. Dacht je alles in overtreffende trap al gehad te hebben… Tot je hier komt…. Wauw, wat een ongelooflijke decadentie.
Puntgave beelden 2000 jaar oud, authentiek Romeins achteloos weg gezet in met goud bedekte ruimtes, Rubens aan de muur geprikt tussen de Hollandsche meesters. Antiek, porselein, een kamer geheel met Barnsteen bekleed in de wonderlijkste motieven en overal fraai ingelegd houten vloeren.
Te krankzinnig voor woorden.
Geheel voldaan, dienden wij te rusten van dit alles, daar ons ontwaken om 01.30 uur diende plaats te vinden…
Gelukkig, verliep de terugvlucht met Lufthansa buitengewoon soepel en zat uw sjamaan, nog geen 48 uur geleden, aan zijn eerste halve liter goed Duits bier.
Mijn moeder genoot voor het laatst van de drukte die haar omringde en waar ze zich tot mijn vreugde wel bij bleek te voelen, eigenlijk de gehele tijd.
Daar was het om mij begonnen….
De komende 10 weken, God dank, geen gevlucht meer van hier, maar even de relatieve rust van werken met genoegen, immers dat is en blijft het motto van uw sjamaan:
Work hard, Play hard…
Back from the USSR, you don't know how lucky U are boy, back from the USSR
Goed u allen weer te spreken trouwens
Sjamaandigitaal 110407
Eerste dag, van reis naar de voormalige USSR, is goed verlopen. Mijn moeder,80 jaar oud, gedroeg zich, alsof ze al haar hele leven op luchthavens verbleef, als ware het routine.
We vlogen met Lufthansa, van Amsterdam naar Frankfurt en van daar naar Petersburg. Ze gaf geen krimp... Taaie oude dame, die vooral nieuwsgierig is, naar wat nog komt.
Morgen, een stadsrondrit, een lunch in het Nicolajevsky paleis, gevolgd door een bezoek aan de Petrus & Paulus vesting. In de avond, muziek van Rachmaninov & Shostakovich. De dag erna, het lang verwachte bezoek aan de Hermitage. Zo te zien komen we tijd tekort.
Morgen verder, voorlopig zijn we hier.
Dag 2
Vandaag was een koude, maar goed gevulde dag, met een uitgebreide rondrit, door deze fascinerende stad, gesticht door een man van 204 cm, u raadt het al: Peter de Grote.
Wat kun je veel doen in weinig tijd, als je de wind eronder hebt en... Geld zat, van wie ook weer?
Anyway, moet zeggen dat ie er wel wat fraais van heeft laten maken en vooral in het gebruik van te nemen ruimte, visie heeft getoond.
Wat een dot fraais bij elkaar!
Mijn moeder geniet!
Koud is het wel, zo rond de nul graden.
Op dit moment luister ik naar kamermuziek, in een vrij grote kamer (Zeker 250 vrouwen en een paar kerels als publiek).
Petersburg houdt van klasse en toont deze graag, maar dan wel op haar manier.
Vreemd overigens om te zien, dat mannen boven de 55 hier virtueel zijn uitgestorven, dan wel binnenshuis opgeborgen. Je ziet ze in elk geval niet op straat.
Wel vrouwen, mooie vrouwen, met trieste blikken in hun ogen...
Het hotel, waarin ik me bevind, een kollos gebouwd in de Olympische sovjet tijd, heeft er bosjes, die er de langbenige blonde hoer spelen, overigens niet voor weinig, in een land waar je voor een glas bier 3 € betaalt en waar overigens een gemiddeld iemand 400€ verdiend. Aan het aantal dure auto’s die je hier volop rond ziet rijden, is het niet af te zien. Punt is:niemand lacht.
Pas kort hier, net gevlogen, heb ik de indruk, dat de bevolking hier is bedrogen, als het gaat, om de menselijke maat, die hier volkomen verloren lijkt.
Niemand blij, ondanks de schoonheid hier aanwezig.
Ma geniet! 80 Jaar... Maar echt, dat zou je d'er niet geven, als je ziet, hoe ze quasi normaal reageert op alles wat ze ziet en mee maakt. OK we gooien er af en toe wat champagne in, of wat witte wijn, zoals vanmiddag in het paleis waar we de lunch gebruikten, maar toch, ze lijkt een routinier en gedraagt zich als een 'Trooper'. Overigens leuk om dat te zien en eigenlijk wist ik wel, dat ze zo zou zijn, maar toch, je weet niet hoe ze zich zal houden.
Anyway, alles slaapt hier ondertussen, behalve ik.
Morgen o.a. de Hermitage, waarop ik me zeer verheug. Daarna waarschijnlijk een lange wandeling door deze fraaie stad, gevolgd door een avond met entertainment & kaviaar & champagne, could be worse I guess...
Leuk dit te kunnen doen met mijn oudste lieve dame, kwestie van poen en de behoefte er steeds opnieuw, elke dag toch weer wat van te maken.
Sjamaandigitaal 060407
Dag 3
Vandaag was een fantastische dag, als het gaat om kunst genoten. De Hermitage is zonder enige vorm van twijfel, Het beste museum, waar ik ooit ben geweest.
Rembrand, Renoir, Picasso, van Gogh, Gauguin, wellicht onjuist gespeld, al die gasten hingen daar te hangen, alsof het niks was.
Wat een wonder...
Was eerlijk gezegd totaal onthutst.
Dit is dus St. Petersburg.
Intermezzo
Dus je bent oud.
Even voor de duidelijkheid, zo voel je je niet, maar toch.
Neem een trek van de sigaret die brandt
En een slokje wodka.
Begrijp waarom wodka het antwoord is voor hen & mij nu.
Lief slaapt gerust, net als mijn Moeder
Waar we morgen heen gaan,
Is vooralsnog een raadsel.
Wat een stad. Meiden met lange benen, die, niet in het minste in jou geïnteresseerd, zichzelf, heupwiegend, manifesteren, vanwege lente, ondanks sneeuw die lichtjes dwarrelt af en toe.
Erg mooie stad.
Zou hier gerust weer willen komen als ik iets te zoeken had.
Loop alweer achter op het schema dat rust garandeert.
Zelfs mijn moeder vindt,
dat het strakker moet.
Wat doe ik verkeerd?
Mariinsky:
Hier zit ik dan met ma & lief in het Mariinsky-theater te kijken naar La Traviata. Verdi zou tevreden zijn geweest, als ie zou hebben gezien, wat zijn muziek heeft aangericht.
Wat een prachtige tent.
Mijn moeder geniet net zoals ik van de muziek, het orkest, de akoestiek, maar vooral die 2000(!) mensen hier aanwezig, het publiek…
Wat je hier ziet, een om 19.00 u tot de nok gevuld theater, voor prijzen vanaf 100€ per kaartje, maar sommige heel wat meer, heb horen fluisteren, dat de penoze bereid is 1000€te betalen voor een plekje in de loges.
De zaal is prachtig, het geluid volmaakt, de solisten van absoluut wereld niveau.
De 'tent', zoals gemeld vol.
Vandaag was sowieso een bijzondere dag. Vanochtend vroeg bezochten we het huis van de schilder/schrijver Repin. Wat een God vergeten genie!
Daarna wandelden we over het strand langs de Finse golf, waar het ijs net gebroken in witte brokken, sneeuw bestoven, glinsterde in de felle voorjaarszon.
We dronken wat en aten blini's met verse bospaddenstoelen gevuld, die in combinatie met zure room, best te pruimen bleken. Ma genoot.
Al met al valt deze trip me heel erg mee, als het gaat om genoegen verschaft.
Laatste dag
Bezoek aan het zomerpaleis eh het Tsarendorp. Dacht je alles in overtreffende trap al gehad te hebben… Tot je hier komt…. Wauw, wat een ongelooflijke decadentie.
Puntgave beelden 2000 jaar oud, authentiek Romeins achteloos weg gezet in met goud bedekte ruimtes, Rubens aan de muur geprikt tussen de Hollandsche meesters. Antiek, porselein, een kamer geheel met Barnsteen bekleed in de wonderlijkste motieven en overal fraai ingelegd houten vloeren.
Te krankzinnig voor woorden.
Geheel voldaan, dienden wij te rusten van dit alles, daar ons ontwaken om 01.30 uur diende plaats te vinden…
Gelukkig, verliep de terugvlucht met Lufthansa buitengewoon soepel en zat uw sjamaan, nog geen 48 uur geleden, aan zijn eerste halve liter goed Duits bier.
Mijn moeder genoot voor het laatst van de drukte die haar omringde en waar ze zich tot mijn vreugde wel bij bleek te voelen, eigenlijk de gehele tijd.
Daar was het om mij begonnen….
De komende 10 weken, God dank, geen gevlucht meer van hier, maar even de relatieve rust van werken met genoegen, immers dat is en blijft het motto van uw sjamaan:
Work hard, Play hard…
Back from the USSR, you don't know how lucky U are boy, back from the USSR
Goed u allen weer te spreken trouwens
Sjamaandigitaal 110407
posted by SjamaanDigiTaal at 1:17 AM
<< Home