Voor de Nacht

Vandaag het grootste deel van dag geslapen, met het oog op dienst vannacht.

Weer een gratis dosis High in de Jet Lag Zone, met een boek en kranten en PC, wellicht wat algemene foto’s in te plakken en een rit of twee naar exotische plekken als Goor of Diepenheim, misschien wel Saasveld, of Hertme?

Schrok me rot, toen ik vanmiddag een briefje vond, waarop stond beschreven, dat mijn oudste vriend, mijn broer, op de IC was opgenomen en zo bleek, inmiddels gedotterd en gestent.
Net 65 jaren oud, maar zijn hele leven alles gegeven, voor iedereen die er om vroeg, behalve de mensen dicht nabij… Hij heeft het God Dank overleefd, maar zal dit toch echt naar ik vrees als een nieuw ijkpunt moeten herkennen. De plannen die er waren dienen te worden bijgesteld, om meer tijd van leven te hebben.

Bladerend door verse doden in de kranten, zie ik steeds meer mensen vallen, jonger dan ik zelf.

Ik voel de koelte van de avond, door de deur, die tevens het diepste blauw toont voorradig, voor zwart van nacht het over neemt.

Rook mezelf, naar een spiegel, waarop ik vannacht kan vertoeven en voel de eerste golven vers gebakken cake weldadig in hun spoelen over rimpelingen die voor onrust zorgden, zacht omfloerst.

Twijfel over nog meer koffie, wetend dat espresso straks, als drug of choice toch al te vaak genoten wordt.

Verlang al weer naar bed in minder dan 11 uur van nu.

Sjamaandigitaal 230407