Een lang gekoesterde wens
Vandaag ging voor uw sjamaan een lang gekoesterde wens in vervulling.
Toen in juni 1974 een Chinese boer bezig was een waterput te graven, werden er bij de eerste paar emmers die het graafwerk had opgeleverd, scherven gevonden, gevolgd door een terracottahoofd. Het zou een van de belangrijkste archeologische vondsten van de 20e eeuw blijken te zijn, het terracottaleger van keizer Qin, dezelfde vorst uit de Han dynastie, die ook verantwoordelijk was, voor de bouw, of liever het aaneenmetselen van diverse kleinere muren, tot The Great Wall, of zoals wij hem noemen de Chinese muur.
Hij was de eerste vorst, die een oorlog startte om de zeven gebieden die er toen in dit territorium bestonden, te onderwerpen en tot een natie uit te bouwen, het China zoals wij dat nu kennen. Dit alles speelt zich min of meer parallel af met zeg de ontwikkeling van het Romeinse rijk, dus een paar honderd jaar voor Christus. De keizer heerste als een absoluut en wrede vorst, die iedereen die hem onwelgevallig was een kopje kleiner maakte. Hij regeerde meer dan 40 jaar en introduceerde naast veel kwalijke zaken, ook vele goede, zoals standaard eenheden voor gewicht en lengtematen, geld, maar ook de start van wat zou uitgroeien tot de zijderoute, die begon in Xian. In Xian leefde toen overigens al een miljoen(!) mensen, evenveel als in Rome. Na zijn dood, had hij bedacht, diende er een grafmonument te komen, dat alles wat tot dan toe bekend was deed verbleken. Er werd door > 700.000 mensen 37 jaar aan gewerkt. Onder het “monument”, creëerde hij een kompleet ondergrondse stad, met, voor zijn reis naar het hiernamaals het beroemde terracottaleger, reden voor ons bezoek aan dit gebied. In feite probeerde hij zijn rijk in de onderwereld, zo natuurgetrouw mogelijk te doen gelijken op zijn aardse rijk, inclusief rivieren waarbij het water was vervangen door stromen kwik(!). Toen die Chinese boer, die overigens nog leeft en sinds 1974 tot vandaag elke dag aanwezig is, zijn boek te signeren (ja uw sjamaan heeft een getekend exemplaar bemachtigd voor een oude vriendin, die toevallig morgen jarig is), de eerste fraaie kop vond, had hij hem weg gegooid, bang dat een en ander Bad Luck zou betekenen, maar toen er stukken bleven komen (en geen water), werden er toch wat archeologen ingeschakeld door Being, die uiteindelijk het prachtige ruim 6000 soldaten tellende terracotta leger ontdekte, gaandeweg. Moet zeggen, dat het de moeite van het wachten waard was, een bezoek aan deze plek. Echt ontzettend bijzonder. Elke kop elk detail per krijger is uniek en adembenemend. Goddank viel de drukte mee, zeker in vergelijking met China’s nieuwe wereldwonder The Great Wall en bv de verboden stad of het zomerpaleis. Warm was het wel, bijna 40 graden.
Na het bezoek hier, reden we naar een recent ontdekte archeologische site die zo mogelijk nog spectaculairder was, bestaande uit de inhoud van zijn achterkleinkind’s graftombe en die van diens partner. Ai, ai, ai, wat een verfijning! OK Angkor Wat staat met stip op een wat mij betreft, maar deze is een goede runner up voor de top 5!
Vermoeiend is het allemaal wel. De spierpijn in de kuiten van de >1500 treden Chinese Muur, alle indrukken van de laatste dagen. Iemand die net als ik veel reist zal het beamen: Het is hard werken hoor. Daar staat wel de bevrediging tegenover van ongeëvenaarde schoonheid.
China zelf, doet me met de dag dieper buigen van bewondering, voor wat en hoe ze het allemaal voor elkaar krijgen. Zweer dat de VS, op dit moment voor de mensen die er leven dan, een groter derde wereldland is dan dit machtige, grootse en ontwikkelde land, zeker als het “stijl”betreft. Zoals ik al eerder meldde: Ik blijf me verbazen. Morgen naar Sjanghai per vliegtuig, waar we 4 dagen zullen zijn en waarop ik me ook zeer verheug. Zal proberen u op de hoogte te houden, afhankelijk van de mogelijkheid het WWW te kunnen benaderen, tot dan welgemeende groet van u
Sjamaandigitaal 110707
Toen in juni 1974 een Chinese boer bezig was een waterput te graven, werden er bij de eerste paar emmers die het graafwerk had opgeleverd, scherven gevonden, gevolgd door een terracottahoofd. Het zou een van de belangrijkste archeologische vondsten van de 20e eeuw blijken te zijn, het terracottaleger van keizer Qin, dezelfde vorst uit de Han dynastie, die ook verantwoordelijk was, voor de bouw, of liever het aaneenmetselen van diverse kleinere muren, tot The Great Wall, of zoals wij hem noemen de Chinese muur.
Hij was de eerste vorst, die een oorlog startte om de zeven gebieden die er toen in dit territorium bestonden, te onderwerpen en tot een natie uit te bouwen, het China zoals wij dat nu kennen. Dit alles speelt zich min of meer parallel af met zeg de ontwikkeling van het Romeinse rijk, dus een paar honderd jaar voor Christus. De keizer heerste als een absoluut en wrede vorst, die iedereen die hem onwelgevallig was een kopje kleiner maakte. Hij regeerde meer dan 40 jaar en introduceerde naast veel kwalijke zaken, ook vele goede, zoals standaard eenheden voor gewicht en lengtematen, geld, maar ook de start van wat zou uitgroeien tot de zijderoute, die begon in Xian. In Xian leefde toen overigens al een miljoen(!) mensen, evenveel als in Rome. Na zijn dood, had hij bedacht, diende er een grafmonument te komen, dat alles wat tot dan toe bekend was deed verbleken. Er werd door > 700.000 mensen 37 jaar aan gewerkt. Onder het “monument”, creëerde hij een kompleet ondergrondse stad, met, voor zijn reis naar het hiernamaals het beroemde terracottaleger, reden voor ons bezoek aan dit gebied. In feite probeerde hij zijn rijk in de onderwereld, zo natuurgetrouw mogelijk te doen gelijken op zijn aardse rijk, inclusief rivieren waarbij het water was vervangen door stromen kwik(!). Toen die Chinese boer, die overigens nog leeft en sinds 1974 tot vandaag elke dag aanwezig is, zijn boek te signeren (ja uw sjamaan heeft een getekend exemplaar bemachtigd voor een oude vriendin, die toevallig morgen jarig is), de eerste fraaie kop vond, had hij hem weg gegooid, bang dat een en ander Bad Luck zou betekenen, maar toen er stukken bleven komen (en geen water), werden er toch wat archeologen ingeschakeld door Being, die uiteindelijk het prachtige ruim 6000 soldaten tellende terracotta leger ontdekte, gaandeweg. Moet zeggen, dat het de moeite van het wachten waard was, een bezoek aan deze plek. Echt ontzettend bijzonder. Elke kop elk detail per krijger is uniek en adembenemend. Goddank viel de drukte mee, zeker in vergelijking met China’s nieuwe wereldwonder The Great Wall en bv de verboden stad of het zomerpaleis. Warm was het wel, bijna 40 graden.
Na het bezoek hier, reden we naar een recent ontdekte archeologische site die zo mogelijk nog spectaculairder was, bestaande uit de inhoud van zijn achterkleinkind’s graftombe en die van diens partner. Ai, ai, ai, wat een verfijning! OK Angkor Wat staat met stip op een wat mij betreft, maar deze is een goede runner up voor de top 5!
Vermoeiend is het allemaal wel. De spierpijn in de kuiten van de >1500 treden Chinese Muur, alle indrukken van de laatste dagen. Iemand die net als ik veel reist zal het beamen: Het is hard werken hoor. Daar staat wel de bevrediging tegenover van ongeëvenaarde schoonheid.
China zelf, doet me met de dag dieper buigen van bewondering, voor wat en hoe ze het allemaal voor elkaar krijgen. Zweer dat de VS, op dit moment voor de mensen die er leven dan, een groter derde wereldland is dan dit machtige, grootse en ontwikkelde land, zeker als het “stijl”betreft. Zoals ik al eerder meldde: Ik blijf me verbazen. Morgen naar Sjanghai per vliegtuig, waar we 4 dagen zullen zijn en waarop ik me ook zeer verheug. Zal proberen u op de hoogte te houden, afhankelijk van de mogelijkheid het WWW te kunnen benaderen, tot dan welgemeende groet van u
Sjamaandigitaal 110707
<< Home