Het is lastig vrienden maken met een hand als vuist vermomt

We zijn er zo langzamerhand aan gewend. In de vakantieperiode, worden er niet zelden proefballonnetjes opgelaten. Misschien omdat er op die wijze weinigen zijn die merken wat er gebeurt en hoe het heeft kunnen gebeuren achteraf, wellicht ook omdat de ballon op laters, bang zijn een inhoudelijke discussie te voeren over de zaken die zich dan makkelijk zouden laten doorprikken.

Appie Klink, de knecht van DMWNWHNMZN en medearchitect van de nieuwe Zorg Verzekering Wet, heeft kennelijk geen behoefte aan een paar weken weg naar de camping met vrouw(?) en kids(?). Liever laat hij ballonnen los. Zo zagen we in de afgelopen periode berichten die respectievelijk gingen over:

Bijstelling inschrijf & consulttarieven n.a.v. overschrijding van “het” BKZ huisartsenzorg & Vogelaar.
Verplichte bijdrage aan het EMD door huisartsen. Geen woord over compensatie daarvoor en inhoudelijke voorwaarden daartoe.
Toestaan voor “Goodwill”, voor degenen die in het verleden geen “claim hebben gedaan “ bij het Goodwillfonds.
Niet ter discussie willen stellen van fouten gemaakt bij de invoering van de nieuwe ZVW, waaronder gederfde inkomsten van huisartsen, door niet uitgekeerde tijd, ondernemersrisico en niet uitgekeerde gelden (Volgens hem te regelen door de marktpartijen in het veld).

Alle onderwerpen, waarvan ik van mening ben, dat ze zich uitstekend lenen voor een dialoog met de beroepsgroep en dat betekent wat mij betreft, zeker niet alleen met de LHV, maar met de huisartsen in het land, als personen. Maar de benadering van de man die ons lijkt te willen knechten, is er een van slikken of stikken, waarop ik het volgende zou willen zeggen:

Het is lastig vrienden maken, met een gesloten hand als vuist vermomt.

Jaar na jaar, is er geen respect, laat staan honorering, voor de inspanning die de huisarts zich getroost, alleen aandacht, voor het schijntje dat het kosten mag. Nooit is er sprake van een en plein publiek gevoerde discussie, over waar het feitelijk om gaat. Altijd maar zeuren om centen, terwijl gelden gespendeerd in de tweede lijn, nauwelijks ter discussie staan, nog de besparing die wij leveren. Nooit wordt het “specialisme huisartsengeneeskunde”, op reëele gronden vergeleken, met de overige specialismen. Nog nooit is er sinds 1989 herijkt, wat de waarde mag en moet zijn van de prestatie door ons geleverd. Het lijkt wel een bewust gekozen strategie, of zo u wilt een trend, waar ik in elk geval, mijn buik van vol heb.

Terwijl de kosten stijgen, in de vorm van forse toenames in de uitgaven van personeel, verzekeringen, ICT en zo vele dingen die elke gek begrijpt, houdt de minister zich blind en doof, voor inhoudelijke argumenten, zoals zo goed verwoord door mensen als Anton Maes en Hans Nobel en te vinden op de site van DVH. Erger nog, is dat ook de LHV, bij monde van haar voorzitter, het ook nog steeds niet begrijpt en niet of amper communiceert, maar erger nog niet leert van het recente verleden. Dat is dat de huisarts wordt geschoffeerd, vooral in vakantietijden.

Sjamaandigitaal 220707 Hai Nan China