Thuis

Na bijna 30.000 kilometer, ben ik gelukkig weer veilig thuis, al ging het laatste deel niet geheel, zoals ik me dat gewenst had. Uw sjamaan, zat vannacht daar 11 kilometer in de lucht met een suiker van rond de 1.0 en dat lezer, is iets waartegen de inhoud van mijn schedel. slecht bestand is. Dat ging dus bijna mis… Ik geraakte buiten westen en raakte in de val die volgde de vliegtuigdeur met een deel van mijn ribbenkast. Dat doet akelig zeer, kan ik u melden. Met 25 dokters aan boord, was het leed qua hypo snel geleden en was ik qua bewustzijn snel hersteld, maar vrees, dat de pijn die jankt er nog wel een tijdje hangt.

Al met al een boeiende week. Niet alleen vanwege de medische feiten die ik leerde, maar ook en vooral, omdat het de mogelijkheid bood, een nieuw stuk Azië te zien anno nu. Het oprukken van de Chinezen, de vernietiging van de ecosystemen in een strijd, die reeds verloren lijkt.

Maar ik heb het weer gered, nu even naar bed, morgen is alles weer gewoon.

Sjamaandigitaal 141106