Tijd ontberen

Sjamaan is vermoeid na meer dan 10 uur kennisverrijking.
Vandaag een uitstekende cursus, over orthopedische en gynaecologische zaken, die smaken naar meer.
Enige storende feit, is, dat er haast geen tijd is om te genieten van dit gebied. Alles dat je ziet zijn gekoelde plekken, waar de zon kan verrekken en powerpoints regeren. Het blijft een tikje waanzinnig, de prijs te betalen voor doorschrijden van tijd, om vervolgens te constateren dat voor wat je feitelijk boeit, diezelfde tijd ontbreekt.

Ach ik moet niet klagen ...
Heb vandaag weer heel wat geleerd.

Vooral van de vent, en aardige kerel, die recent, slachtoffer bleek te zijn van de ziekte, die we nog steeds met een K aan duiden, in zijn geval, in zijn keel.

Weet u lezer, soms wordt het ook mij, wat teveel.

Weet al te goed, hoe noodlot, ook mij ooit zal treffen en twijfel, of ik het, als het mij overkomt, in staat zal blijken, de kracht te vinden die noodzakelijk is, wil je tenminste overwinnen, wat je bedreigd.
Diep van binnen weet ik hoe lafheid voelt.

Zo meteen, dient er (alweer...), te worden gegeten, iets wat voor mij nooit went. Liefst eet ik 1x daags, een beetje, maar daar kom je hier niet mee weg.

Dus zal ik mij voegen en tenminste de schijn ophouden dat ik geniet van al het lekkers geboden in mate, uitgezonderd alcohol en is voor je het door hebt, glas toch te vaak vol.

Denk dat ik vanavond, maar op tijd ga slapen. Starend in de spiegel voor me, spreken wallen onder ogen voor zichzelf.

Ervaar de tempel, waarin ik woon, de laatste tijd sowieso, als wankelen, voor vallen komt en vrees de ellende die volgen zal.

Gemoed verstoord, vindt mijn vrouw, thans eten belangrijk.

Heb net de klik van de deur gehoord, toen ze vertrok.

Sjamaandigitaal 081106