8e van Mahler

8e van Mahler, olv Chailly en uiteraard het Beste Orkest ter Wereld, in mijn ogen, de luitjes van Het Concertgebouw. Zag deze week in de herhaling, hoe Haittink dat deed. Ogen gesloten, amper bewegend, slechts lichte tikjes om op te zwepen, pure concentratie. En de partituur, ach die zit daarboven natuurlijk, in mijn hoofd.

Het heeft 4 decades geduurd, voor ik dit soort muziek, begon te begrijpen. Kan me achteraf niet voorstellen, ooit zonder gekund te hebben.

Natuur was vanochtend verschrikkelijk mooi. Aan spinnenrag hingen als een soort van pre-kerst eerbetoon de fijnste druppels, mist verbeeldend, ongelooflijk prachtig, maar ogenschijnlijk doodgewoon, zacht te swingen, in crispe winterlucht.
De dag als zodanig, was OK. ’s Ochtends de kerstpakketten, voor de dames en een kerstkrans of twee bij verse koffie genoten. Wij als bazen, lijken ouder met elk jaar, terwijl zij slechts jeugd op sprankelende wijze uitstralen. Geen spoor van
rimpels of cellulitis, alles slank en strak.

Middag, bleek druk, complex maar aantrekkelijk, als het om de wijze ging, waarop uiteindelijk alles geregeld leek naar behoren. Hoewel ik me een keer thuis bleef storen, aan de puinhopen, daar aangetroffen. Anderhalf uur opruimen later, kon ik weer glimlachen, over zoveel neurotisch gedrag in mezelf.

En nu na gegrilde zalm en koffie, dus het genoegen te smaken van de Mahler koren uit de 8e….Voelt buitengewoon.

Morgen, de kortste dag, waarna ze God dank weer langer worden. Verheug me op de langste nacht, die elk jaar meer het Beest in mij laat kreunen


Sjamaandigitaal 201206