Monday, February 26, 2007

Geduld & erbarmen

Siem Reap/ Angkor Wat/Cambodja

Zo lezer, dat viel nog niet mee, om even in te loggen op je eigen blog, hier vanuit het noorden van Cambodja.

Het gaat uw sjamaan goed, hier in den vreemde.

Een week gereisd, door dit land dat zo doet denken aan Vietnam en Thailand, maar toch steeds weer een tikje anders is. Ja de mensen zijn vriendelijk, ondanks alle verschrikkingen hen overkomen. De Khmer Rouge en hun trawanten, hebben een behoorlijk gat geslagen, in de ziel van dit volk. Zal de Killing Fields, die ik bezocht, niet licht vergeten, met name niet de boom, waartegen de aller kleinsten werden dood geslagen, met daarin een luidspreker, die het gegil van de baby's diende te overstemmen. Ook de opgestapelde schedels, komen inmiddels in mijn dromen terug...
Maar God, wat zijn ze feitelijk aardig, de mensen hier.

Iedereen glimlacht en vouwt de handen devoot getweeen dicht tegen de borst, als ze je groeten willen. Geen spoor van wrevel, laat staan haat, ten op zichte van een nauwelijks verwerkt verleden.

De Tempels hier in Angkor Wat, zijn van een oogverblindende klasse en hebben me ontroerd, erger nog, tot tranen toe bewogen.

Er is te veel, waarvan ik u nog moet vertellen.

Voor als nog volsta ik met een groet en de mededeling dat dit blog vanaf een week of wat na nu, weer op dagelijkse basis, zal worden gevuld.

Tot dan, geduld...en erbarmen

Sjamaandigitaal 260207

Sunday, February 18, 2007

Over Veertien Dagen

Laatste avond voor ik reis, niet voor de eerste keer maar toch dezelfde zorgen.

Drie zonen die ik achter laat, mijn vrouw, die dit alles pikt en natuurlijk mijn patiënten.

Morgenochtend eerst zien te ontwaken en daarna, wat snel bijeengegrist is een koffer in te zien geraken. Daarna de trein te halen die naar Schiphol gaat. Vervolgens wachten en vliegen. Twee en twintig uur, als ik het goed gezien heb, daar ga ik dan weer.

Weet, dat mijn lief op me wacht, in elk geval vannacht. Terwijl zij hiernaast, enigszins neurotisch en gehaast haar koffer pakt.

Weet dat alles goed zal gaan, ben zo vaak gevlogen.

Hoop dat alles, wat ik lief heb, hier nog zal zijn als ik terug keer over veertien dagen.

Sjamaandigitaal 180207

Saturday, February 17, 2007

Wederkerigheid

Wees gerust, ik was u niet vergeten!

Het is enkel, dat de laatste dagen, zo verdomde druk verliepen. Een lange keten van patiënten. Tussendoor, te weinig slaap. Hier en daar wat irritatie, ogenschijnlijk zonder reden, maar ongetwijfeld gevoed, door de stress die er heerst.

In minder dan dertig uur nu, vertrekt uw sjamaan, naar gebied, waar de kern van boedhisme zetelt, duizenden jaren oude cultuur, in tropische omstandigheden vorm gegeven. Maar ook een gebied, waar honderdduizend schedels 5 meter hoog, zijn opgetast tot een verschrikkelijke muur en symbool van nog maar net afgesloten wrede tijden, waarin het voldoende was een bril te dragen, als teken van “geletterd zijn” en daardoor automatisch gevaarlijk voor het systeem. Menigeen, verdween en eindigde, vervolgens als schedelsteen In de muur, hierboven beschreven.

Heb besloten mijn kleine schootvriend thuis te laten en maak voor het eerst gebruik van een USB-3-stick. Zal me benieuwen, hoe gedigitaliseerd het daarginds al is, of niet…Maar ik schat, dat het vinden van een internetcafé, toch mogelijk moet wezen.

Check dit Blog, met regelmaat, hoewel ik u niet kan garanderen, dat er elke dag wat staat, zal het in elk geval proberen.

Heb mijn Ray Ban (op sterkte) terug gevonden in de koffer die ik pakte. Kennelijk laten zitten na bezoek aan Terra del Hugo, nog maar 2 maanden geleden. Voel me een verwende donder.

Van vakantiegevoel, is nog geen spoor te bekennen, daarvoor ben ik te onrustig. Weet hoe het morgen zal gaan: De hele dag rennen, dan een etentje met vrienden (Ree, naar ik meen), ongetwijfeld rijk besprenkeld en afgetopt met Remy VSOP, daarna een veel te korte nacht en tenslotte de trein die ons naar Schiphol brengt. Dat laatste overigens gratis, dankzij de 2 kaartjes die de juffrouw van Djoser me gisteren stuurde. Op hun Cambodja pagina, kun je overigens zien welke route we volgen en hoe we reizen en slapen. Ach, je ziet maar wat je doet.

Vind het niet erg om mijn patiënten en kinderen achter te laten. Ze zijn in de goede handen van mijn vrouw en maat. Een man kan best worden gemist voor een week of 2. Daarnaast is het in de beleving van de thuisblijvers maar een korte episode. Voor de reiziger echter een lange periode.

Mijn kinderen zijn zo gewend aan mijn gereis, dat ze niet verbaasd meer kijken, hooguit mopperen, dat ik zo veel vakantie heb en zij zoveel harder moeten werken, dan hun Pa. Maar stiekem weet ik, dat ze denken: “Hoe flikt die ouwe dat nou”.

Mijn jongste 2 zonen, spraken me laatst aan en zeiden: “Jij komt ook overal mee weg”, ik riposteerde: “Niet met alles, wel met veel”. Ze knikten instemmend en vroegen toen in koor: “Kun je ons dat leren Pa?”.

De enige reden, dat ik dit fantastische leven kan leiden, vol avontuur en reizen, is gelegen in het feit, dat er een vrouw is die me begrijpt en vriendschap die onuitgesproken, bezweert en garandeert, dat dit alles mogelijk is en zal blijven, uiteraard in wederkerigheid.

Sjamaandigitaal 170207

Thursday, February 15, 2007

Wat een Wereld

Half vier in de ochtend van donderdag de 15e februari, uw sjamaan zit op de HAP

En kan helaas niet slapen. Niet omdat het zo druk zou zijn, in tegendeel, heb pas 5 mensen gezien, deze nacht, dus daaraan kan het niet liggen. Het is meer de onrust van wat zich wellicht nog wel meldt in de uren waarin mensen het liefst verkiezen te sterven, zo tussen 04.00 & 06.00 uur.

Vandaag was een dag zoals zoveel anderen, met aan het eind ervan een portie ergernis over een computer die niet wilde snappen wat ik van hem wilde. Dacht aan een virus, omdat Norton eruit was geknald en moest een systeem check doen, die uren bleek te duren. Tussendoor krijg je dan van die berichten over je PC die recent nog door een aanval bedreigt is geweest. Lijkt een beetje zoals de angst opgewekt door berichten over terroristische aanslagen, die worden verwacht. Je weet niet wat je moet geloven, maar je wordt er wel knap onrustig van.

In de afgelopen periode, bent u gevrijwaard van 66.347 virusbedreigingen…Dankzij…
Wie is Big Brother? En waarom is hij in mij geïnteresseerd?

Het is een vreemde wereld, waarin we leven dezer dagen. De marine heeft nu een aantal apparaten aangeschaft, waarmee de kleinste ongerechtigheid op het gebied van dope kan worden opgespoord, evenals explosieven. Maar ondertussen wel F16 vliegers de lucht in jagen met een portie amfetamine achter de kiezen om ze scherp te houden, in combat…

Zojuist een visite gemaakt te Delden in een megaverzorgingstehuis. Zo’n plek die me angst aanjaagt en waarvan ik hoop dat ik er nooit in terecht zal komen, als ik ooit behoor tot de ere galerij der oude glorie. Een dame, zo oud als mijn vader zaliger, had hevige pijn in haar buik, was klam en moest braken. Ze had druk en loslaatpijn, dat moest op haar leeftijd een ileus zijn. Snel een ambulance geregeld en een artsassistent chirug. Inmiddels kwart voor 5.

De meeste zenders op de kabel, vertonen reclame voor sexlijnen of spelen stomme spelletjes. Op discoverychannel, zag ik een stel Pinguins opgegeten worden door een leopard seal, met hele scherpe tanden en “Lust for the Kill”. Arme, net volgroeide kuikens, nog een lange en barre reis te gaan, met vele gevaren, prachtig gefilmd door overduidelijk bekwame mensen. Opvallend hoe weinig goede en educatieve programma’s er zijn op deze tijden. TV, zou zo’n prachtig medium kunnen zijn, een vorm van kunst, Geïntensiveerde werkelijkheid, die overtuigd en een nieuw soort waarheid creëert die overtuigd en ontroerd en blijvende waarde bezit.. Maar dat is niet wat ik zie als ik ZAP…

Heel Amerika, dat waanzinnige land, vergaapt zich al dagen aan de dood van een opgepluste playmate, die een 85 plusser doodneukte binnen de kortste keren en vervolgens een jetsetleven leidde, met fors opgespoten lippen, maar wel hartstikke dood, door nog onbekende reden. Nu is de pleuris uitgebroken, tussen diverse familieleden en een zootje minnaars en partners, die allen claimen dat ze de vader zouden kunnen zijn van haar baby, erfgenaam van haar fortuin…

Daarnaast is er steeds meer gedonder in Irak en Afghanistan, waar dien ten gevolge, weer meer troepen naar toe worden gestuurd, voor een strijd die ze niet kunnen winnen. De Taliban daarentegen, zou aan een Lente offensief beginnen. Wat een wereld.

Sjamaandigitaal 150207

Wednesday, February 14, 2007

Koele Centen

Veertien februari. De dagen duren lang, maar de weken vliegen om, al weer halverwege het eerste kwartaal van dit nog zo nieuw aanvoelende jaar 2007.

Werd vanochtend om kwart over elf gewekt door een van mijn assistentes, die me meldde dat er een spreekuur voor mij stond en er inmiddels onrust begon te ontstaan in een overvolle wachtkamer. Tien minuten later, was uw sjamaan ter plaatse. Heb of een uur lang door de wekker heen geslapen, of mijn lief heeft hem niet gezet. Heb tot ver in de middag met een mistig hoofd rond gelopen en eerlijk op mijn ruggenmerg gewerkt. Pas bij mijn wandeling naar huis, opvallend zacht voelde het buiten, kwam mijn normale status weer terug.

Mijn moeder was verrukt van de foto’s die ik haar gezonden had en zoals ik voorspeld had, genoot ze ervan zoals een tachtig jarige betaamd.

De Nederlandse staat kan weer worden bestuurd er is een nieuw kabinet, waar misschien wel muziek in zit. Ken alleen de nieuwe minister van zorg niet, evenmin als zijn staatsecretaris, van PvdA huize Jet Bussemaker, ten minste niet hun staat van dienst. Hoop dat ze de huisartsengeneeskunde met rust zullen laten en respecteren als functionele en goedkope zorg met liefde verleend binnen een relatie gekenmerkt door continuïteit en gedeeld verleden.

Vrees wel een beetje de trias, Balkenende, Verhaagen & Eurlings, met wie ik recent nog figureerde in een televisie uitzending. Kleine ijdele mannetjes, gevuld met waarden en normen en na gedane zaken altijd een goed glas. Met de Hoop Scheffer erbij, wil ik liever in het buitenland, niet als Nederlander worden herkend.

Guusje Nederhorst lijkt me een goede keuze, net als Ella Vogelaar en ook Sharon Dijksma kun je wel om een boodschap sturen. Met Donner op SoZa en Hirsch Ballin op justitie, kan ik ook wel leven. Al met al, ben ik dus voorzichtig optimistisch.

Verder blijven we als NL natuurlijk maar een kleine speler op het wereld toneel.

Groove is in da House op Kink FM, een paar slokjes Metaxa, geschonken door mijn maat, verwarmen mijn buik.

Morgen wordt een inspanning van formaat. Eerst 50 mensen op de praktijk, dan de hele nacht en na een uur of 3 slaap, nog een riedel van een stuk of veertig, donderdagavond pas klaar. Dan nog een dag werken, voor mijn vakantie begint, hoewel, heb zaterdag in de kroeg nog een gesprek met de kinderen van een dementerende oudere dame, die nodig extra hulp behoeft. Kan het waarschijnlijk mooi combineren met het nuttigen van mijn rituele visje op de markt.

Las in de NRC van gisteren, dat tegen de tijd dat ik oud en der dagen moe zal zijn er geen hulp meer is die mij kan verzorgen. Overweeg nu een paar Thaise of Filippijnse au pairs, die de klok rond, ons leven kunnen veraangenamen, tegen die tijd. Ze moeten de meiden die dat werk doen, gewoonweg beter belonen! Weinigen realiseren zich hoe zwaar het letterlijk en figuurlijk is om te werken met oudere en vaak door handicaps beperkte mensen. Dat dient te worden gewaardeerd en uitgekeerd in koele centen.



Sjamaandigitaal 140207

Tuesday, February 13, 2007

Regen die Tikt

Vandaag was een ultranormale dag.

Eerst lang geslapen, daarna de gebruikelijke boodschappen gedaan en
Tijdens het aardappelen schillen, een tijd zitten praten met een oude vriendin die ik nu bijna 40 jaar ken, ongelooflijk. Ook zij heeft zonen in de zelfde levensfase als de mijne, met globaal de zelfde handelingswijzen in vele gevallen. Gewoon een feit, puberteit.

Ook ik kan dat de ene keer beter leien dan de andere, maar dat zegt waarschijnlijk meer over mij.

Rest van de dag voornamelijk doorgebracht, met opsturen van foto’s naar mijn moeder en geklooi op computers, naast het weg lezen van een stel weekend bijlage’s van kranten, die er nog lagen.

Heb begrepen, dat er in Bagdad, weer een stuk of 70 lieden het loodje gelegd hebben en 3 x zoveel gewonden, elke dag… Ook dat Clinton vindt, dat Amsterdam, een van de schoonste steden ter wereld moet worden, samen met San Francisco en Los Angeles, om er maar een paar te noemen.

De lancering van Twentse Courant Tubantia als Tabloid, werd, begeleid door de vertoning van de film van Al Gore, over de opwarming van de Globe en afgesloten door een concert van Ilse de Lange. Het is maar, dat u het weet. O ja de Dixie Chicks, waarvan ik er 2 persoonlijk ken, haalden 5 Grammy’s.

Heb vandaag van Bach genoten door Ton Koopmans uitgevoerd, een aantal Fuga’s en cantata’s, in een perfect gespeeld orgelconcert en voor een prikkie te koop bij mijn favoriete chinees, het Kruitvat.

Zou graag weer eens een rij echte boeken lezen en hoop dat in de komende 2 weken te doen. Ervaring leert echter, dat ontspanning op velerlei wijze, prevaleert op dat soort reizen. We zullen zien. Maar twijfel nog over wat mee te nemen.

Op de As van Goed & Kwaad, van Mark Chavannes, is een goede kandidaat, maar heb hier ook Geert Mak nog liggen en een hele stapel bundels, vol nieuwe en oude gedichten.

Aan de andere kant, overweeg ik slechts een USB-stick mee te nemen en een PDA. Lekker licht en even afgesloten van de digitale wereld, tot het eerste beste internet café.

Ben gevallen voor de charme, van een witte Chardonay, Chileen, waarbij vocht parelt aan de buitenzijde van de gekoelde fles. Staken van een Habbit, is telkenmale zwaarder, naar het schijnt.

Morgen, over enkele uren, start van laatste werkweek, voor vertrek naar tropische oorden. Geen bezwaar tegen een beetje drukte, gezien de rust die volgt. Herkauw die laatste woorden en voel me fit en energiek.

Wil nog even luisteren naar de regen die tikt tegen de ruiten.

Sjamaandigitaal 130207

Monday, February 12, 2007

Zevende Dag

Grootste deel van dag verslapen, door doorwaakte nacht.

Mijn oudste kind, kwam uiteindelijk om 04.30 uur op de zondagochtend, ogenschijnlijk nuchter thuis, wegens de laatste 4 uur niets meer gedronken (daarvoor onbeperkt, voor 7,50…), zo gaat dat in Twente, 8 euro verdiend met poker, dus 50 cent over, als fooi in NY, de plaatselijke disco.

Hij vond er weinig aan, dat laatste deel, met alleen hardcore Music en weinig gelegenheid te communiceren, geen Ziggy Marley, maar bonken op meer dan 160 BPM.

Wist dat ik niet zou kunnen slapen, voor hij binnen was. Misschien ben ik wel een overbezorgde vader, misschien gewoon een bange man, die onheil vreest dat loert.

In de loop van de middag, heeft onze ICT-er, een USB Hub en nieuwe printer aangesloten, plus een draadloze muis. Daarna zelf nog een tijdje zitten kloten, met een USB-3 stick. James Bond is er niets bij. Zoveel High Tech in zo een klein ding, waarop duizenden pagina’s passen, al je adressen en favoriete sites. Blijf me verbazen als een analoog ingesteld mens, hoewel dat laatste haast niet te verdragen is, in deze digitale wereld. Mijn zoon spreekt me vaderlijk toe: Je moet het zelf doen Pa, gewoon proberen, daar kan je van leren, weet je wel…

Vreemd, dat technologie, die overal ter wereld, schijnbaar achteloos wordt begrepen door de nieuwe generaties, voor een man van 51 zo problematisch blijkt bij vlagen. Hun motto luidt: Gewoon niet te veel vragen, maar stom proberen, wat je er mee kan en hoever je komt.

The old get old en the Young get stronger, may take a week or it may take longer…

Jim Morrison heeft het goed verwoord.

Ook vreemd, je eigen genoom fenotypisch tot expressie te zien komen. Alsof je tegelijkertijd kijkt naar toekomst en verleden, hier in heden samen gezeten aan een bar, met een biertje tussen beide.

Bijzonder, hoe familiebanden, binden, binnen een gezin, tot in de vierde generatie minstens en naarmate jij ouder wordt, almaar van meer importantie.

Ze zevende dag, zult ge rusten, welnu dat heeft uw sjamaan gedaan.

God dank bestaat mijn weekend, steevast uit 3 dagen en maandag, de laatste, komt eraan.

Ga proberen, wat schoon te maken en rotzooi weg te gooien, wil mijn buro schoon achter laten als ik vertrek over minder dan een week nu. De laatste verhuisdoos, die hier nu 5 jaar staat (in de kamer), gaat eindelijk worden opgeruimd. Zie het als een voorjaarsschoonmaak.

Gun mezelf nog een uur of wat, om nog te lezen wat er op de stapel ligt aan mijn voeten, daarna misschien nog een gedicht, te lezen of te schrijven. Hangt af van zin en of ze zich tot taal wil laten verleiden die spoort en bekoord


Sjamaandigitaal 120207

Sunday, February 11, 2007

Musica Sacra Lamentations

Ooit gehoord van Giovanni Pierluici Palestrina?

Die de Stabat Mater schreef?

Of van Tomas Luis de Victoria met:

O Vos Omnes?

Of Thomas Thallis?

Met Lamentations of Jeremiah?

Carlo Gesualdo dan?

Civitas sancti Tui!

O Vox in Rama?Josquin des Prez!

Met La deploration de Johannes Ockeghem

En uiteraard

Gregorio Allegri, met Misere...

Dit alles gezongen door: The Choir of Clare College Cambridge, olv Timothy Brown

Musica Sacra

Sjamaan digitaal 110207

Uit

Wist U dat Metaxa
Een beetje zepig smaakt
Zelfs een dure variant
Geschonken door
Een vriend. Fles nog in doos
Verpakt en door mijn
Vrouw verstopt
Maar toch door mij
Gevonden Leidde tot
Zonde in begin
Van Zaterdagnacht

Wachtend op mijn
Oudste kind die
Voor het eerst
Zelf mocht bepalen
Hoe en of hij
De weg naar huis
Weer vind en of hij dat
Zal halen

Blijft altijd tobben
Met een diabeet
Doen ze raar dan
Zijn ze dronken
Of misschien
Vraag me niet hoezo
Zomaar een rare suiker
Meestal een hypo
Die noopt tot actie
In de vorm van eten
Ach die jongen is niet
Gek en wil gewoon een
Keer een nacht
Doorhalen net zoals
Zijn vader dat iets te
Vaak deed
Alleen ben ik nu
Ouder
Hij lacht en kijkt
Op zijn mobiel
Geen SMS geen mail
Terwijl zijn vader
Op hem wacht
Achteloos hangend op
De bank
Nacht maar net
Begonnen.

Sjamaandigitaal 110207

Waan mezelf Gelukkig

Alle drie mijn zonen zijn de hort op, opgelost in feestgedruis, in elk geval niet thuis.,

Dat krijg je als ze ouder worden. Alles is beter dan thuis bij je Pa & Moe te zitten, dus wordt iedere gelegenheid aangegrepen even weg te zijn.

Dat even, kost overigens de nodige onderhandelingen. 23.00 uur, hoe haal je het in je hoofd, rond 0.100 uur, wordt het pas echt Chill…

Toch waren ze keurig, zoals afgesproken, rond 0.30 uur terug. Desgevraagd, was het best gezellig, maar vooral jongens en dus weinig meiden.

(Wel) Trusten dus

Oudste zoon, heeft zich voorgenomen vannacht eens echt lekker lang weg te blijven. Kom wel tegen zessen zo liet hij me weten, althans dat denk ik.

Ik zei: Jongen bel je me even, ik zit er echt niet mee, maar wil niet wachten terwijl ik denk dat je er zou zijn.

Hij zou bellen zei ie.

Vandaag met hem naar de Office Center geweest, voor de aanschaf van een nieuwe printer.

Daarnaast een draadloze muis een USB-stick en een USB-Hub, gekocht en o ja een nieuwe stoel, voor uw sjamaan en 2 cartridges.

Hij belde trouwens net en seinde feitelijk, laat me gaan…

Heb hem gemeld, dat hij niet te veel moest zuipen en verder zichzelf moest zien te bedruipen, als het thuis komen aan gaat.

Shit, toen ik zijn leeftijd had, sloop ik halve nachten rond.

Toch is het lastig om touw te geven, aan het jonge mannen front.

Weet wel, ik wil en moet ze vertrouwen, maar ken de gevaren en kuilen, waarin vallen en de builen die daarvan een gevolg kunnen zijn, nog lang als gevoelig worden aangemerkt.

Wacht op een dame die alle onrust die in mij heerst zal weg masseren dan wel zuigen.

Waan mezelf gelukkig bij tijden.



Sjamaandigitaal 110207

Saturday, February 10, 2007

Lepeltje Lepeltje

Sjamaan is moe en moet gaan slapen

Maar wordt gevangen gehouden door de wonderschone klanken gegenereerd door Roy Buchanan, helaas te vroeg overleden gitaar virtuoos, die even gemakkelijk Hendrix een lesje leert, als flamenco speelt, of Jazz, als het moet.

Sliep te weinig deze week, wat inderdaad leidt tot een soort van free high ride in de vorm van een lichtelijk jetlag gevoel, zeker gecombineerd met heilige rook, niet verkeerd, kan ik u melden, maar wel eist het de tol in de vorm van een soort laat maar waaien gevoel.

Las ergens, dat de moderne mens, onder invloed van kunstmatig licht, de afgelopen eeuw anderhalf uur minder per dag is gaan slapen en dat zoiets de geest ontwricht bij sommigen, waar wellicht een depressie reeds op de loer lag. Men spreekt tegenwoordig, zeker nu dit fenomeen officieel lijkt erkend, in de vorm van een uitspraak van de rechter, liever van een Burn Out, zeker als deze wordt veroorzaakt door een baas die op wrede wijze, tot het uiterste wenste te gaan, als het ging om drijven, naar een te vroeg einde van je baan. Wat een ellende, maar gelukkig wel centen, om voort te kunnen bestaan…

Het was een goede week, in productieve zin, als het de zorg betreft, door ons verleent de geleverde inspanning zal uiteindelijk ook leiden tot een respectabele beloning, iets wat zeker helpt.

Plakte vanavond de foto’s van mijn moeders 80e verjaardag in een vers aangeschaft album. Zal het haar volgende week sturen en weet zeker, dat ze genieten zal, van de feestelijke beelden door mij geschoten. Ben geen slechte fotogaaf

Ook mijn nieuw verworven Haagse vriendin, in dagelijks leven rechter, liet eindelijk iets van zich horen. Ze had een door mij verzonden pakje enkele weken post restante gelaten en nu pas opgehaald, het geen me verblijd. Het is een aardige dame en een krachtige meid.

Mijn lief heeft morgen dienst helaas (vooral voor haar), dus wordt het een zaterdag, met bezoek aan winkelcentrum en de markt, om voedsel in te slaan voor de komende dagen, te vulling van een aantal jongensmagen, die elke dag om meer lijken te vragen in hun puberteit. Uiteraard, zoals in de afgelopen 22 jaar, rond een uur of half vijf, een visje eten, bij mijn vaste kraam. Hou van dat vaste ritme.

Zo meteen mijn vaste rondje door het huis. Alle lichten uit, deur gesloten, gaskraan van de kachel dichtgedraaid alle muziekapparaten op stand-by, plassen en dan naar boven.

U kunt het geloven of niet, maar het mooiste moment van de dag, is als ik me strek op mijn waterbed en tast naar de vrouw die daar op me wacht, al bijna 30 jaar nu. Ze praat in haar slaap en mompelt zachtjes lieve woordjes, die gepaard gaan met kleine smakgeluidjes, waarin ik kusjes meen te herkennen. Ze tilt haar hoofd op en laat mijn arm onder door, drukt dan haar kont naar achter, lepeltje, lepeltje, prachtig!


Sjamaandigitaal 100207

Friday, February 09, 2007

2500

Webstatistieken geven aan
Dat er sinds ik dit Blog begon
2500 Keer, als ik mezelf
Niet mee tel bij gluren uit
Nieuwsgierigheid gekeken is
Naar wat ik hier schrijf
U toe vertrouw met regelmaat

Weet bij Godniet wat met drijft
Alleen dat het soms helpt
Het te mogen delen
Gaat vaak alleen maar over
Zaken in de marge
Van het leven dat ik leidt
Met vrouwen en zonen
En uiteraard de gehele tijd
Het gegeven, liever
Maatschappelijk feit dat ik
Een huisarts ben die zichzelf
Ziet als een sjamaan voor
Het spirituele gedeelte
Van de relatie of engagement
Die hij aangaat met mensen
Die hem daartoe kiezen
Zeg maar de patiënt.

Houdt van mensen, iets meer
Van vrouwen dan van mannen
Van de verhalen die getuigen
Van de wijze waarop hun paden lopen
Kommer kwel verdoemenis
Maar tussen alle klachten door
Hopen op een gelukkig leven
En dat verlangen naar, te willen
Delen met een Man die ze
Vertrouwen en eigenlijk wel mogen

Er zijn miljoenen Bloggers in Cyberspace
Velen eenzaam, sommigen getikt
Wellicht wanhopig, niet goed snik
Anderen op zoek naar een publiek
Verlangen anderen te laten weten
Wat er speelt daarboven
Zin te geven aan waarin ze geloven
Mensen zoals ik



Sjamaandigitaal 090207

Samen Komen

Was de afgelopen eenenveertig uur, onderbroken door 3.5 uur slaap, doorlopend in touw.

Toegegeven een beste ruk, voor een sjamaan die de 52 nadert. Zag in die uren ongeveer honderd mensen, die om raad kwamen vragen, dan wel iets dat hielp de klacht te verdragen die hen kwelde. Geen echt akelige kwesties, behalve dan een knul van 15, die werkelijk alle symptomen vertoonde van een intoxicatie met hallucinogenen, maar zwoor, dat hij niks had gehad. Neurologie in alle hevigheid aanwezig, afkomstig uit de lager gelegen delen van een brein, de hersenstam. Ataxie en dubbelbeelden, overvloedig kwijlen en ogen zo rood als ik ze lang niet gezien heb. Niet nekstijf, geen koorts en geen paresen. Maar zoiets, kan wel een in klemming wezen bij een ruimte innemend proces, zoals zo iets eufemistisch heet.

Verder het gebruikelijke scala aan problemen. Van jong tot oud, drank & gekte maar ook een staalsplinter in een oog, die diende te worden verwijderd. De laatste 2 consulten van die nacht, hielden me nog een uur uit mijn slaap, toen ik er thuis uiteindelijk even in ging. Een was een kind van 3 die wat bloed had gebraakt, meestal uit de keel afkomstig ten gevolge van irritatie. Mijn dierbare vrouw wist echter een haar overkomen casus te melden, van een soortgelijke situatie, waarbij het kind enkele uren later stierf aan een septische shock. De ander betrof een dementerende man die altijd al wel stil, nu wel heel stil was en wat klammig met erg bleke lippen, dat om vijf voor acht.

Zoals gezegd, sliep ik onrustig en voelde me enigszins schuldig, over doorverwijzen naar de eigen huisarts, die de patiënten immers beter kende en binnen 30 respectievelijk 5 minuten, weer aanspreekbaar zou zijn. Lastig uit te leggen zo een situatie. Je moet enerzijds een gevoel ontwikkeld hebben voor Goed/Fout en een fikse scheut compassie, anderzijds, moet je zuinig omspringen met energie en waartoe je die gebruikt.

Ooit, liet een ongelooflijk aardige gynaecoloog, die duizenden kinderen op soms bewonderenswaardige wijze, geboren hielp worden, een kind sterven, per ongeluk, maar het leverde hem een schorsing op voor maanden. Naam kapot. Mensen zullen nooit komen bedanken, als iets voortreffelijk is verlopen, maar je weten te vinden bij elke vergissing of fout, door jou begaan. Dansen op een heel slap koord, soms op grote hoogte, maar steevast zonder net.

Na 2 uur slaap in eigen bed, door eerste lichte sneeuw naar de praktijk gelopen en me vermaakt met wat er daar werd aangeboden, in de vorm van hulpvraag. Tocht terug, was er een die ik niet licht zal vergeten, doordat eerst een fietser, door een auto werd geraakt, terwijl ze beiden slipten, maar vooral door al die vaders die bij toverslag hun sleetjes voor de kids gevonden hadden en zo weer kinderen werden in een witte wereld.

Knerpen van voetstappen in vers gevallen sneeuw, dat lijkt op crepiteren, vertelde professor Majoor zaliger, vroeger, hoor mij, op mijn Alma Mater en verdomd, hij had gelijk.

Avond doorgebracht, met twee prachtige slimme dames, was heerlijk. B-film uit de jaren tachtig, met Michael J. Fox, toen hij nog geen Parkinson had. Daarna Gruwella, vermomd als Rita, de tragische snel ex-minister met een grappige jonge man,die “LOVE”, had gespeld op zijn T-shirt en de GreyMan, bedacht had. Het non verbale deel, dat volgde daarna, was fantastisch. Heb de slogan van het nieuwe kabinetsbeleid verbeterd:


“Samen Werken, Samen Leven, Samen Komen”

Sjamaandigitaal 090207

Thursday, February 08, 2007

Zelden Vervelen

Donderdagochtend 01.30 uur. Uw sjamaan bevindt zich op de Huisartsen Post.

Nachtdienst, dus tot 08.00 uur morgenochtend paraat. Heb het aan mezelf te danken, want het is een dienst die ik overneem van een collega, die niet kon en hem wel aan mij wilde verkopen. Ook in huisartsenland, moet een mens op de kleintjes letten, zeker als de kleintjes thuis, steeds groter groeien en om de haverklap iets nodig hebben, variërend van een fiets, tot een rekenmachine, kleding dan wel een rijles of dertig. Anything goes, is het motto van kinderen die behoren tot de rijkste ter wereld. Maar neem het ze maar eens kwalijk.

Politiek gezien, klinkt er luid Hosanna, door het bereikte regeer akkoord. Ze zijn mij net iets te jubelend en hebben het wel heel erg, vanuit een polderblik geconstrueerd, dit strijdplan, voor de komende 4 jaar. De wereld doet er kennelijk niet zoveel toe. Ik hoor tenminste niks over de oorlogen die er spelen en waarbij we als natie betrokken zijn. Niets over globalisering en verschuiven van evenwichten. Niets over te openen dialogen met mensen die we nu als vreemd of zelfs vijandig ervaren. Geen woord over internationale armoede bestrijding, behoudens de 0.7%, die daar vast voor staat, liefst in de vorm van Vaderlands product, waar we wel vanaf willen.

Begreep, dat er wel geld is voor de Joint Strike Fighter. Voorts dat de accenten komen te liggen op de groep met kinderen, waartoe ook ik behoor, behalve dan voor de rijke ouders met kinderen, want de kindertoeslagen, worden inkomensafhankelijk. De privatisering in de zorg gaat gewoon door en uiteraard stijgen de premies ook volgend jaar weer. Tja die dertig procent erbij voor ministers, moest, wegens afgesproken in een vorige termijn en waar haal je anders de “kanjers”vandaan?

Nederland, wordt dra weer bestuurd, door 3 brave borsten, met wat aanhang (16 ministers???+ Staatssecretarissen) Wat me verdriet, is dat ze die kwezel van een Maxime Verhaagen, minister van buitenlandse zaken gaan maken. Staan straks dus Balk en Max en Hoop, bij Bush, mede verantwoordelijk te zijn voor de faux passes van de grote Baas. Huiveringwekkende gedachte. Daarnaast, vrees ik dat Ella Vogelaar, wel eens de nieuwe minister van zorg zou kunnen worden en dan zijn we mooi niet klaar, want Ella is een taaie dame, die weet waar ze over praat.

Met mij persoonlijk gaat het goed. Afgezien, van die Tripels op zondag jl. niets meer gedronken, dus akelig droog, vandaag de tiende dag. Heb besloten dit vol te gaan houden.

Voor de rest is het gewoon, dagelijkse routine in een hoog tempo, soms lachen, soms grienen als het hopeloos lijkt. Gezin, lopen, vrijen en slapen en uiteraard veel lezen en muziek.

Hard werken, fijn spelen en jezelf zelden vervelen, wat wil een mens nog meer…


Sjamaandigitaal 080207

Wednesday, February 07, 2007

Beheersen

Vandaag, was een typische dinsdag voor uw sjamaan.

Zij het, dat de klimatologische omstandigheden, van winterse aard waren, maar wel prachtig. Wit berijpte bomen en struiken en over het pad dat ik diende te volgen op weg naar mijn werk, een heel dun laagje koude poedersuiker. Zelfs de vogels, waren stil, betoverd door het wit dat hing aan takken en aan prille knoppen.

U begrijpt, dat ik akelig wakker was, toen ik arriveerde.

Dag verliep, zoals zovele in het leven van een huisarts in een moderne stadspraktijk. Negentig procent van de mensen die ik zie, zijn inmiddels jonger dan mij en ik ben pas 51 jaar. Als ik als geboortejaar 1969, zie staan, denk ik: lekker jong ding. Als echter daarna de deur open gaat en een oud uitziende dame, kreunend neerzakt aan mijn buro, denk ik de laatste tijd vaker: Hoe zou zij mij nu zien?

Niet zoveel gedaan vanavond. Journaals, van 18.00-24.00 uur, onderbroken door netwerk, nova en de 2 heren die Pauw en Witteman heten. Vanavond, is er geen nieuws van betekenis, of ik heb het niet gehoord. Tja, gekibbel over de abortuswetgeving, waar bemoeien ze zich mee. Dat is een zaak voor vrouwen en misschien hun dokters, maar niet van hanerige politici. En over euthanasie, moeten ze helemaal zwijgen, dat is persoonlijk en een erekwestie,

Hieronder, stond een prachtige tekst, recht uit mijn hart geschreven, maar natuurlijk wel inhoudelijk goed doordacht, die door een of ander toetscombinatie is verdwenen in het diepste van de cybernacht.

Een vloek, typen, heeft niet zoveel kracht, vind ik persoonlijk, maar u begrijpt, wat ik heb gedacht, zo even.

Geen zin om zoiets terug te halen. Het ging over zaken van niet triviale aard, over waarde. Maar het gaat zoals het gaat, plof, weg.


Uw sjamaan poogt zich te beheersen…


Sjamaandigitaal 070207

Tuesday, February 06, 2007

Delen van Genoegen

Werd vanmiddag om 15.00 uur wakker gebeld, door de dochter van mijn maat.
Was blij dat ze me wekte, want het was al tamelijk laat. Grootste deel van vrije dag verslapen, dus dat begon al goed. Gesprek bleek te gaan over een enquête, waaraan ik had meegedaan, over homeopathie, een tijdje geleden. Ze wilde weten, wat ik voor ervaring had opgedaan, om van het onderwerp iets af te weten. Ik vertelde haar, dat ik ooit een certificaat behaalde in 1 dag en dat er ook een Cd-rom bestaat, die de homeopathische recepten levert, voor elke denkbare kwaal.

Na een kop sterke oploskoffie en het scannen van de kranten, boodschappen gedaan, zoals elke maandag. Het werd bloemkool, met karbonade en andijvie rauw fijngesneden, met knoflooksaus. De emmentaler kaas saus, gourmet kwaliteit, moest het feest completeren. Het smaakte geloof ik niet slecht.

Rest van de avond, ge-NRC’d en een B film bekeken op SBS 6. Daarna de politieke taferelen, bij naken van een nieuw kabinet en het schuiven van de poppetjes. Dries van Agt, was weer eens subliem aanwezig bij Pauw en Witteman en ook Jaap van Zweden, had een aardig verhaal. Jaap heeft hier in de buurt, een werkelijk prachtig landhuis, waar hij soms feesten geeft voor het hele orkest en racet met zijn Ferrari. Leuk leven.

Kijk naar de mooiste meid van Nederland: Sacha de Boer, die werkelijk alles wat ze draagt, met haar uitstraling beloont, zoals nu in een korenblauw jakje. Haren achteloos naar achter, kin omhoog, mag ze stralen.

Over 2 weken na nu, ben ik via Kuala Lumpur al in Cambodja aangekomen. Voor die tijd, dient er hier nog veel te gebeuren, waaronder 2 nachtdiensten, tussen de bedrijven door. Kan ik vast aan de jetlag wennen…

Het motto van uw sjamaan indachtig: Work Hard Play Hard!, zal een en ander toch wel gaan.

Elisabeth II, zit morgen precies 55 jaar met haar kont op de troon van het Engelse Rijk. Wat een baan, denk ik dan, zou nooit willen ruilen, hooguit met Lex, maar dan vanwege Max en Trix, die volgens mij als schoonmoeder best te pruimen is. En de rest van de familie kun je doodgewoon negeren.

Nee, laat mij maar hier, met zonen en vrouwen en enkele getrouwen, waaronder mijn meiden met wie ik dagelijks werk en uiteraard mijn maatjes, naast een paar goede vrienden en vooral vriendinnen, mijn leven leiden, zoals het nu gaat. Hou ervan, met mensen te praten en met ze te spreken over wat ze berouwd in hun stijl van leven, als ziekte en onheil onverbiddelijk hebben toegeslagen, om over gekte, maar niet te spreken. Om er bij te mogen zijn, als ze helen of breken of voor eeuwig verloren zijn in eenzaam wezen, vaak genezen, ondanks mijn bemoeienissen…

Ben een dokter en een vader, een minnaar en een man die daar is voor zijn vrouw en huis en haard en doet wat hij kan, met de middelen die hem zijn gegeven. Heb ontdekt, dat het grote in het kleine schuilt en dat de belangrijkste zaken in dit leven geen dingen zijn, dat liefde jou vindt en wordt gegeven in delen van genoegen



Sjamaandigitaal 060207

Monday, February 05, 2007

Drukken & Bezwaren

Op alle (semi) publieke netten, regent het weer sletten die willen klimmen op de multimediale ladder, niks te gek, als je de topjes of gebrek daaraan bekijkt, of de strings wil beschouwen

Tenminste als je de wijze ziet, waarop ze kennelijk een camera willen behagen, met stomme vragen en tonen van hun, toegegeven appetijtelijke billen, op weg naar een of ander omroepbaas, die ze vraagt om diep te bukken om zichzelf te verrukken in een negentienjarige aars, die bestond zijn pad te kruisen.

Mijn God, zo’n machtig medium gedomineerd door bloot en stom vorm gegeven amusement.
Is het een wonder, dat Billie Holiday hier klinkt en ik verzonken ben in zinnen die wellen.

Onrust en lust die rellen, even op een ander spoor gezet, moet ik u vertellen over wat er zoal speelt en of uw sjamaan het redt, zoals de kaarten nu liggen, gedeeld.

Welnu, had u al gemeld, hoezeer ik op zag tegen januari en weet me nu deze eerste maand genomen is gerust gesteld in wezen.

Kan gewoon slecht tegen de donkere fase in elk jaar geboden en vlucht bij voorkeur, zowel voor als na die tijd, waarin de zon maar schijnt tussen pak hem beet acht en vijf..

Billie swingt, 1946, wat een jaar om los te gaan, vooropgesteld dat je in die hormonale fase zat om echt te willen neuken, vies peuken als hobby, maar nu verdomme echt de kans…

Stel het was 1947 en je zag een meid, in een onderbroek die waarschijnlijk gebreid door haar Oma de nattigheid die ze excreteerde, niet kon verhullen, we spreken over wol, met krullen en druppeltjes parelend op elke draad, die niet ingestopt was, zo’n meid die dat ding maar al te graag uit wou trekken in die jaren, die wou, die jou een steeg in trok en daar op haar knieën zonk, om met haar mond te doen, wat toen, nog verboden was, maar al wel gewaardeerd werd in zekere kringen, zeker de mannen die voelden dat het dringen daarbinnen een einde zou naderen, bij slikken van wat zij bood, stel…

Stel dat het Billie zou zijn…En dat ze niet alleen zou zingen…Lover come back to me…

Weet me verloren sinds zonde begaan is en er geen excuus voorradig louter deemoed daar is.

Wil maar zeggen, dat soms zaken die niet uit te leggen zijn, kunnen drukken en bezwaren.

En soms dingen luchtiger zijn dan verwacht.

Wens u allen maar vooral de dames een bijzonder goede nacht.


Sjamaandigitaal 050207

Nog Niets Gezien

Voelde mezelf verzadigd
Vandaag
Na de wandeling van
Bijna 15 Km
Met mijn jongste zoon
Het jong
Hield zich kranig

We spraken over
Zaken waar het
Tussen zoon
En vader over
Gaat.

Hummers
Mercedes of toch
Een Daimler?

U begrijpt wij deden
Garage Snellers
Aan op de weg naar
Oldenzaal
En zochten een
Karretje voor hem
Tenminste voor over een
Jaar of drie, als hij
In een keer zijn
Rijbewijs haalt
Zoveel heeft
Hij mij verzekert.

We liepen en liepen
En voelden geen
Van beiden onze
Voeten
Wel wees hij mij
Diverse malen op de
Kleuren die er hingen
Soms opeens beschenen
Door een zon die wel
Wou maar niet altijd
Kon schijnen
Door de wolken die er
Hingen bij tijden
Ik keek naar hem
En hij naar mij
En hij vroeg me
Ben je blij
Dat je er bent
En loopt hier met
Wat jouw zaadje
Heeft gestart?

Hij lachte erbij
Maar keek
Doodserieus
Vijftien jaar maar
Zich bewust van
De impact die
De vraag kon hebben

Ik antwoordde
Dat ik gelukkig was
Met wat
Er was gebeurd
Met die spermatozoa
En dat ik het
Resultaat
Wel zou kunnen
Smoren in
Liefde
Bij tijden
En soms
Het liefst achter
Behang zou willen
Doen verdwijnen
Maar dat ik
Gemiddeld
Gerust gesteld was
Door wat hij
Toonde als
Persoon
En trots
Als hij daar
Bovenuit steeg

Hij keek me
Aan en sprak
Je kent mij
Maar niet mijn
Dromen

Je hebt
Nog Niets
Gezien
Pa

Sjamaandigitaal 050207

Sunday, February 04, 2007

250

Begon met lichtjes snokken vanochtend

Rustig trekkend, met lange halen, zodat je een biceps en afwisselend triceps kunt bewonderen.
Uiteindelijk resulterend in wat je mag verwachten na zo een actie. Maar niet nadat zij kreunend, speurend naar waar het vandaan kwam en geurend naar meer, boven op mijn mond gezeten, zich van haar knallende taak had gekweten, in een oogverblindend orgasme.

Ze keek me aan met een blik, waaruit beschuldiging sprak en de knak van het breken.

Ontbijt genoten, bleek uit MAKRO-worstenbrood te bestaan, zogenaamd ambachtelijk bereid
en vervolgens machinaal verpakt. Voor ons uit Brabantse genen opgebouwde mensen, is zoiets feitelijk onverteerbaar, Wij willen die van (O)ma.

Met mijn jongste zoon, geheel tot zijn eigen verbazing 15 km gelopen, van hier naar Oldenzaal en gezellig gekletst, over wat hem beweegt en waarnaar hij op weg is in zijn jonge leven.

In Oldenzaal aangekomen, opgepikt door zijn moeder, mijn vrouw, om naar meubelen te kijken. Weet niet wat er gebeurt is in deze markt, maar werkelijk geen een bankstel kon de toets der kritiek weerstaan. Met andere woorden, we waren al snel uitgekeken, dus zijn we naar D’n Engel gegaan, beste Café van Nederland naar het schijnt.
Heb besloten mezelf daar een Tripel te gunnen. Zwak maar waar.

Daarna, naar huis gereden en de maaltijd vermeden, wegens 2 broodjes gerookte zalm bij de hand, die nu dus zijn opgegeten

Ontving, besteld per NRC, de verzamelbox van Billie Holiday, beste zangeres, van de vorige eeuw, zonder enige twijfel. U begrijpt dat ik geniet, pas aan CD-2 toe, nu ik dit schrijf, maar echt fantastisch!

Belde mijn moeder en hoorde, dat zij gelukkig was.

Stormy weather, seems to be approachin’ at some time

Ga de hele box genieten, die voor een appel en een ei te koop is, zo lang het duurt.

En natuurlijk morgen opnieuw beginnen

U dacht toch niet…

Dat uw sjamaan zich zo snel gewonnen gaf?




Sjamaandigitaal 0402007

Zondagmorgen komt eraan

Negen boeketten had ze ontvangen de jarige

Zo wist ze opgetogen te melden vanavond, nadat wij hier voor haar hadden gezongen.
Er waren nog best veel mensen gekomen en het was gezellig geweest.

Nu zat ze weer alleen, even bij te komen.

Dank aan mijn zus die assisteerde met zelfs haar man aanwezig…

Ook dat alles lijkt dus tot een goed einde gebracht.

Vanavond met de jongens naar Herman Finkers gekeken en daarna het eerste deel van Waltz. Dat laatste kon ze maar matig boeien, geloof ik. Ze meenden een tijd dat Aart Staartjes Bassie was, maar erkenden met schaamrood op de kaken, dat ze er inderdaad naast zaten.

Een detective als toetje, daarna muziek en de bewegingen die men maakt rond dit tijdstip, als vlees onrustig is en sappig gezelschap voorradig en bereid te roteren.

Uitgespeeld, geteld en tevreden, rookt uw sjamaan een Marlboro Wide.

Zondagmorgen komt eraan



Sjamaandigitaal 040207

Saturday, February 03, 2007

Dorst

Ontwaakt rond half twee
Koffie Twentse Courant
The Original
Nog geen Tabloid
Te bekennen tot
Zes februari
God Dank
Daarna met de
Buurvrouw naar
De stad gewandeld
Door wat
Lente leek
Elsjes en katjes
En vreemd gele
Bloesem
Krokussen
En zelfs narcissen
Gezien
Onderweg

Visje gegeten
Bij de kraam
Waar ik al twintig
Jaar elke zaterdag
Kom
Rain or Shine
En genoten van de
Walm die daar
Hangt en van de
Tientallen
Patiënten die je
Waarderend
Groeten, tussen
Happen door

Koffie in de kroeg
Haast geen doen
Om niet drinkend
Te wezen waar je
Graag wilde zijn
Zo vaak in
Nog te nabij
Verleden

Dorst

Dus maar weer
Naar huis gegaan

Sjamaandigitaal 0302007

Woord van Eer

Het was ook u waarschijnlijk al opgevallen aan de wijze waarop ze zich gedragen vandaag.


Volle Maan en dat zullen we weten.

Leef altijd een beetje met een mengeling van verlangen en vrees, telkens weer wanneer dat bolle gele loeder, zich daar Geil vertoont aan firmament.

Alle sterren weg gejaagd, omdat het hare Majesteit behaagt, daar alleen te stralen.

Toe gegeven, weinig dingen zijn sprookjesachtiger, dan wanneer maan beschenen. Herinner me de Taj Mahal, Agra 1975, waar Pieter Wismans een foto nam van een slechts door maanlicht bestreken Tombe, ingelegd met tienduizenden edelstenen, die allen leken te spreken, haast smeken, schenk mij Uw licht.

Alleen, nogmaals, de wijze waarop de dames reageren, op dit soort dagen, doet me op mijn hoede zijn, omdat venijn, niet zelden in de staart zit, zelfs na een goede vrijpartij.

Luister naar Soundgarden, die weer terug gevonden de laatste tijd veel wordt gedraaid, omdat elk standje er op gedijt, bij praktisch elke meid, tenminste, daar ga ik vanuit.

Muze, net verdwenen, het hele huis alleen voor mij.

Drink nog wat thee met sinas en denk aan mijn moeder die jarig nu, slaapt en hopelijk zoete dromen heeft.

Tachtig jaar, hoop dat ook ik dat in goede gezondheid mag halen, zoals zij…

Zag een reportage over Cambodja, op Liberty TV, een mij eerlijk gezegd onbekende zender. Je voelde de warmte weg geblazen door de bries die er waait op een longtail boat, die met 50 km/u de Mekong trotseert, stroomopwaarts.

Twee weken nog maar, dan zit ik daar, met haar.

Hard gewerkt deze week. Elke dag gelopen en meer dan 200 mensen gezien. Januari gefactureerd en ingediend, via Vecozo. Gepoogd,orde te brengen in de chaos op mijn buro en oh ja 5 dagen droog…

Al met al niet gek dus voor een obsessief compulsieve maar lieve man, gedreven door driften, met neiging tot abusieve, bifasische, lichtelijk gestoorde en vaak te eufore perioden, in gezelschap van zachtaardige dames. Maar volstrekt te vertrouwen, op zijn woord van eer.

Dat van een heer



Sjamaandigitaal 030207

Friday, February 02, 2007

Dag 5

Dag vijf, dat zijn meer dan 100 uur, u ziet ik tel nog tijd, nog niet bevrijd van verlangen.

Vrijdagavond 19.00 uur, begint het weekend. Morgen 3 februari, wordt mijn moeder echt 80, we hebben dat vorige week gevierd, zoals u hebt kunnen lezen. Heb besloten er niet heen te gaan. Wil rust in de tent en misschien een beetje opruimen. Lege vlakken creëren, Rust.

Veel tijd, gaat verloren aan zinloze zaken. Zojuist nog bijna anderhalf uur gezeur, met instaleren van een nieuwe versie van Norton. Wordt soms gestoord door alle wachtwoorden, soms 2 jaar geleden geregistreerd, maar uiteraard al lang vergeten, die nu weer nodig zijn. Alleen je creditcard, wordt altijd in astronomische snelheden afgeschreven…

Stones op Arrow, NRC, nog niet gelezen, Moeder nog niet gebeld, nog niks zinnigs geschreven, tikje uitgeteld.

Sjamaandigitaal 020207

Wides

Wist U, dat Marlboro
Thans leverbaar is
In een zilvergrijze
Verpakking die
Revolutionair
Zich als een
Zippo opent
Wides genaamd
Daarin bevinden
Zich negentien
Korte
Goed gevulde
Sigaretten
Voor de ware
Roker
Voor wie de
Lengte van
Genot
Gesmaakt
Wel wat langer
Mag duren
Dan het gebruikelijk
Aantal trekken

Daarbij geleverd
In een fraaie
Geschenkverpakking
Een futuristisch
Ogende windbestendige
Aansteker
Die aan een koord
Kan worden bevestigd
En aldus
Mee gevoerd
Als men uit
Roken wil
Om voluit
Te genieten

Juist deze dagen
Besef ik de
Kracht van
Nicotine en
Afhankelijk zijn
Van zoveel zaken
Die genot daarbinnen
Willen raken
En bedienen
Tot kapot

Sjamaandigitaal 020207

Thursday, February 01, 2007

The Present

Dag vier, dat is meer dan een halve week, als hij voorbij is.

Dat laatste is bijna het geval, zo rond Pauw & Witteman, dus 23.00 uur, op donderdag.
Deze dag in de week, is altijd een van de drukste in de week op de praktijk. Er zijn 4 assistentes en 4 artsen, dus dat wil wel lekker doorlopen een dergelijk dag, qua patiënten. Zag er zelf bijna 50, meestentijds routine, maar zoals altijd, af en toe een traantje weg te pinken, bij de narigheid die sommigen beleven, alsof het zo moet zijn.

De leukste contacten, zijn die met een langer gedeeld verleden. Wat dat betreft, onderscheiden ze zich niet wezenlijk van iets als bijvoorbeeld vriendschap in en door de tijd van leven die je versleten hebt. Eigenlijk is huisarts zijn, steeds leuker, naarmate je zelf veroudert. Je bent niet meer zo onzeker, omdat je weet, wat je beter NIET kunt doen. Je kent je beperkingen en het soort problemen, die onoplosbaar zijn, en waar je dus afstand van moet nemen of er om heen zult moeten trekken. Het duurt gewoon lang, voor je dat ziet.

Zie Wiegel, op de achtergrond, die zo ijdel is als een pauw, sprekend over zijn nieuwe vrouw, wegens de vorige dood inmiddels. Eigenlijk een beetje sneu, als je gebaseerd op iets dat je dertig jaar geleden hebt presteerd, nog steeds vanzelfsprekend vindt dat men je ook nu nog vereerd en als orakel blijft beschouwen. Ik vind Hans een slimme vent, die het spel leuk speelt en zijn pappenheimers kent, maar het blijft een ijdele eikel.

En mijn dorst… Hoor ik u denken…

Ach, die valt vandaag wel mee, al gebied de eerlijkheid me wel te zeggen, dat een plak of twee Heilige cake, verantwoordelijk zijn, voor de stemming die heerst in mijn lijf en Geest.

Bepaald niet onprettig.

Nog even dit:

Mijn moeder, de schat, paste even op haar buurvrouw, die een hypo had. Met een suiker rond de 1,0 mMol, is zeker een 86 jarige, niet optimaal, kan ik u verzekeren, uit eigen ervaring. Hoewel de hypo, succesvol bestreden werd en zij er snel weer helemaal was, zelfs nog een gesprek kon voeren met haar zoon, die zich in Oostenrijk bevond, zeeg ze nog geen 5 minuten later reutelend ter aarde, dood…

Mijn Moeder, kon het niet geloven.

Zo speelt de dood, toch steeds een rol en onderstreept door haar aanwezigheid in willekeur en onverwacht verschijnen, de reden elke dag te willen plukken die je in leven gegeven is.

Hoe was het ook weer?

Yesterday = History
Tomorrow = a Mystery
Today = a Gift
That’s why they call it.... the Present.
Anonymus


Sjamaandigitaal 010207

Tot je Niks meer Voelt

Derde dag

Moet nog wennen aan
Ritueel met thee &
Sinas en persisteren
Van dorst zonder
Roes die als bevrijding
Voelt en alles
Zachter maakt en
Warmer

Wel echter verlost
Van demonen die
Me ’s nachts
Kwelden en maakten
Dat ik vaak onrustig
Sliep en daardoor
Vermoeid ontwaakte
Meestentijds

Zelfs in de kwaliteit
Van Vleze
Lijkt de
Stijfheid
Toegenomen
En is staying
Power
Terug gekomen
Als in die goeie
Oude tijd

Gemis zit in
Doelloos zweven
Zinloos
Streven naar
Ontspanning
Die door je spoelt
Bij elke slok
Te nemen
Tot je niks
Meer voelt
Voor even

Zo is alcohol
Bedoeld.



Sjamaandigitaal 010207