Uw sjamaan vloog vandaag van Xian naar Sjanghai.
Lang vliegen is dat niet, iets van krap 2 uurtjes. Toch was er aan boord van Sjanghai airlines nog tijd voor service die veel andere maatschappijen al lang hebben geschrapt op dit soort korte vluchten, in de vorm van een maaltijd en drankjesservice.
Sjanghai is een stad die zo imponeert als je er aan komt, dat je er een tikje “bangig”van wordt, zoals ik trouwens van heel China wat bangig begin te worden, als ik het potentieel bezie en me realiseer dat dit land samen met een aantal andere Aziatische landen en Rusland, een rol van wezenlijke betekenis gaat spelen in ze zeer nabije toekomst.
OK, het staat allemaal beschreven in het boek van Thomas Friedman: The Earth is Flat, maar iets lezen is iets anders dan het “Live” te ervaren.
In geen enkel opzicht, heb ik tot op heden het gevoel gehad in een derde wereldland te zijn, integendeel, nog geen spatje armoede gezien, alles spic en span, werkelijk geen papiertje op straat, iedereen goed gekleed, alle wegen zonder gaten, alle auto’s nieuw en gepoetst. Een bizarre ervaring.
De groei van de economie hier, de drang een rol te willen en kunnen spelen, de schaal waarop de ontwikkelingen plaats vinden… Wij kunnen het shaken!
Als je vanuit het superfuturistische vliegveld van Sjanghai, (met een ongesteund dak, op dertig meter hoogte, over een lengte van een kilometer(!)) de stad in rijd, die 50 kilometer verder ligt en voorbij wordt geraasd door de magneettrein met 460 Km/u, waan je je in 2050 in plaats van 2007. De stad zelf die nadert, slaat echt alles, qua grootte, opzet en gebouwen. In vergelijking hiermee, is de VS, een zootje oude meuk!
Je ziet vrijwel uitsluitend mensen onder de dertig, die allemaal een soort blik in de ogen hebben, in de trant van: Wij zijn wel Sjanghai luitjes hè, het is maar dat je het weet…
Met tegen de 18 miljoen mensen, uiteraard weet niemand precies hoeveel het er zijn, is het een van de grootste metropolen en daar zijn ze reuze trots op. Met recht!
Zoals ik al zei, ervaart uw sjamaan een en ander als een tikje bedreigend, of misschien is het beter te zeggen, met een gevoel van nederigheid.
China is een natie, waar wij in het westen met respect naar moeten kijken. De mensen werken er hard en ze willen de wereld laten zien, dat ze feitelijk al meer dan 2500 jaar een grote rol spelen, als het om beschaving gaat en het verrichten van kleine en grotere wonderen, niet in de laatste plaats van economische aard. Ben benieuwd naar wat nog volgt de komende dagen.
Tegelijkertijd, ben ik extreem moe van alle indrukken het gereis, slaapgebrek en een paar andere zaken die ruis geven op mijn harde schijf daarboven.
Hoop vannacht te kunnen slapen.
Morgen vrijdag de dertiende… Bent u bijgelovig lezer?
Sjamaandigitaal 120707