prodromen van de moderne tijd
Dicht tegen de herfst die nadert aan, schurkt zich een hoge druk gebied, zo zie ik op de radar.
De komende dagen zullen voelen als een zomer die kracht verzameld en groeien wil. Dan daarna wellicht het zwaar zwoele van oktober zoals vorig jaar, toen ik, ik zweer, op de 31e van die maand een middagmaal gebruikte met de eerste dame die ik in wezen ooit begeerde.
Buiten zittend en de middagzon genietend van wel 24 graden, een fles witte wijn en een eerste samen zijn sinds jaren…
Het zijn vreemde dagen, waarop mijn lief gevlucht om te doceren mijn maat om van haar te leren, mij achterlatend met de vragen, mij gesteld. En tal van andere zaken, zoals bereiden van een maal of zoals vanavond spreken met mentoren.
De jonge lui die tegenwoordig behoren tot de elite waaraan jouw kinderen toevertrouwd, om hen te kneden tot hun wezen in jouw ogen louter goud dat glimt en wacht op incasseren, ook nog iets moeten leren, kijken na die eerste ontmoeting waarin je duidelijk wilde zijn, altijd enigszins gekweld.
Terwijl jij toch alleen maar wilde onderstrepen, dat wat jou betrof zij op elk gewenst moment, zo ze iets te melden hadden een en ander als het telde konden mailen, omdat zoals jij het stelde, het zoveel duidelijker was als iemand in klare taal gespelde met argumenten en reden omkleedde louter relevante zaken, die hem tot het diepste van zijn wezen kwelde, moest kunnen delen.
Het onderwijssysteem waaraan wij onze kroost bloot stellen is een ongeïnspireerd op ambtenarij gebaseerd voorbeeld van ongeïnteresseerd zijn in wat een kind boeit, voor wat er in elk wezen groeit dat wil leren en zichzelf omwikkelen met kennis, ontwikkelen van begrip voor wat daarboven met gedachten stoeit.
Het gaat niet om dromen, het gaat om doorstromen van een systeem dat leidt naar prodromen van de moderne tijd, waarin niet langer jij als persoon maar dat geen waartoe je bent opgeleid bepaald of je geschikt dan wel te licht, als je gewikt, gewogen bent.
De dames met wie ik mijn leven deel droegen vandaag elk op eigen wijze bij tot het genoegen dat we maar als het raadsel vrouw zullen benoemen. Ze gaven vol liefde en vroegen slechts liefde terug… in dier voege dat aandacht gevraagd ook terstond zou worden gegeven…
Heb beide een kus als antwoord gegeven.
De enige vrouw die mijn aandacht verdiend, op wiens stemgeluid ik elke avond tel, is de dame aan wie ik ooit ontsproten, dank dat ik al zo lang genoten heb van het lot dat me testte in de tijd die me restte waarin ik altijd een paar minuten vind waarin ik haar bel.
Sjamaandigitaal 200906
De komende dagen zullen voelen als een zomer die kracht verzameld en groeien wil. Dan daarna wellicht het zwaar zwoele van oktober zoals vorig jaar, toen ik, ik zweer, op de 31e van die maand een middagmaal gebruikte met de eerste dame die ik in wezen ooit begeerde.
Buiten zittend en de middagzon genietend van wel 24 graden, een fles witte wijn en een eerste samen zijn sinds jaren…
Het zijn vreemde dagen, waarop mijn lief gevlucht om te doceren mijn maat om van haar te leren, mij achterlatend met de vragen, mij gesteld. En tal van andere zaken, zoals bereiden van een maal of zoals vanavond spreken met mentoren.
De jonge lui die tegenwoordig behoren tot de elite waaraan jouw kinderen toevertrouwd, om hen te kneden tot hun wezen in jouw ogen louter goud dat glimt en wacht op incasseren, ook nog iets moeten leren, kijken na die eerste ontmoeting waarin je duidelijk wilde zijn, altijd enigszins gekweld.
Terwijl jij toch alleen maar wilde onderstrepen, dat wat jou betrof zij op elk gewenst moment, zo ze iets te melden hadden een en ander als het telde konden mailen, omdat zoals jij het stelde, het zoveel duidelijker was als iemand in klare taal gespelde met argumenten en reden omkleedde louter relevante zaken, die hem tot het diepste van zijn wezen kwelde, moest kunnen delen.
Het onderwijssysteem waaraan wij onze kroost bloot stellen is een ongeïnspireerd op ambtenarij gebaseerd voorbeeld van ongeïnteresseerd zijn in wat een kind boeit, voor wat er in elk wezen groeit dat wil leren en zichzelf omwikkelen met kennis, ontwikkelen van begrip voor wat daarboven met gedachten stoeit.
Het gaat niet om dromen, het gaat om doorstromen van een systeem dat leidt naar prodromen van de moderne tijd, waarin niet langer jij als persoon maar dat geen waartoe je bent opgeleid bepaald of je geschikt dan wel te licht, als je gewikt, gewogen bent.
De dames met wie ik mijn leven deel droegen vandaag elk op eigen wijze bij tot het genoegen dat we maar als het raadsel vrouw zullen benoemen. Ze gaven vol liefde en vroegen slechts liefde terug… in dier voege dat aandacht gevraagd ook terstond zou worden gegeven…
Heb beide een kus als antwoord gegeven.
De enige vrouw die mijn aandacht verdiend, op wiens stemgeluid ik elke avond tel, is de dame aan wie ik ooit ontsproten, dank dat ik al zo lang genoten heb van het lot dat me testte in de tijd die me restte waarin ik altijd een paar minuten vind waarin ik haar bel.
Sjamaandigitaal 200906
posted by SjamaanDigiTaal at 2:42 AM
<< Home