Wednesday, January 31, 2007

Rota-Killer

De Treurbuis, is een prachtig medium, maar wordt soms misbruikt.

Zoals bijvoorbeeld in de Netwerk uitzending van vanavond, waarin ouders de stuipen op het lijf gejaagd wordt, door het Rota-virus, de naam tenminste 25 x genoemd, waarvan de hele huisartsengemeenschap, geen kaas blijkt te hebben gegeten.

Alsof het een afsplitsing van Al Quaida, betrof, een geheimzinnige nieuwe terreur cel, vermomd als een virus, dat dood en verderf, kwam zaaien. Alleen al in Nederland 3400 ziekenhuisopnames per jaar.

Twee ongeruste moeders en hun kind dat het had gered, in tegenstelling tot de 5 die dat (helaas) niet kunnen zeggen, want er gaat natuurlijk wel eens wat mis.

Blijkt het te gaan, om een vroeg oude kinderarts op kinderziekenhuis nivo, die vaccinatie, voor een kleine 70 euro, zeg maar 150 piek, als zijn kans ziet op gestuwd te willen worden in de vaart der volkeren. Die ijdelheid, is het ergste niet, wel dient te worden uitgezocht, of deze jonge heer, op enigerlei wijze is verbonden of gelieerd aan de firma, die het vaccin produceert en die uiteraard de prijs begeerd, schat 10.000.000 euro, op jaar basis. Nee, het ergste is, dat huisartsen zijn neergezet als een stel randdebielen.

De enige reden, dat je als huisarts kijkt naar een zuigeling die “ziek” wordt aangemeld, is de hydratieconditie en de indruk, die het kind op je maakt. Daarnaast, luistert elke goede huisarts, zeker naar een bezorgde moeder. Elke keer opnieuw, probeer je als huisarts in te schatten, of de moeder(of vader), in staat is deze 2 kwesties te bewaken, zo niet, volgt opname en hoor je bij een van de 3400 ouderparen die het thuis niet gered hebben, helaas inderdaad, maar niks aan te doen.

Niet een keer in de uitzending, is gemeld, wat de huisarts had moeten doen als de diagnose “Rota”, was gesteld, behalve bovenstaande, waar hij als het goed is al naar keek.

De bedoeling van dokter Hartwich, zal wel een goede zijn, maar ben dan duidelijk over je doelen en die zijn in zijn geval:

Reductie, van het aantal ziekenhuisopnames, van kinderen die uitdrogen TGV een Rota-virus, waar zij ook door een vaccinatie tegen beschermd zouden kunnen worden. Op zich een nobel streven, maar iets anders dan de “Bangmakerij”met hoofdletter geschreven, tevens “Plug”, met andere woorden, gratis reclametijd, voor de producent van de “Rota-Killer” (Is die naam al beschermd, anders bij deze…)

De makers van Netwerk, hebben zich, ziende blind, voor een karretje laten spannen. Jammer, want meestal zijn we van hen beter gewend. Een welgemeend excuus aan de huisartsen in het land, die gemiddeld hun verstand, goed benutten en ook eenvoudig zouden kunnen zorgen voor een stijging van het aantal “Rota-opnames”, per jaar, laten we zeggen naar 13.000, door de lat wat lager te leggen, als het om hydratie gaat, lijkt wel gepast. Laat u alstublieft niet meer door ijdelheid verleiden en voorkom overlast aan andere zijde, die van de huisartsen in dit land En last but not least, voor de redactie: Verdiep u in uw onderwerp.

Sjamaandigitaal 310107

Rennen naar waar Einde ligt

Hoor aan krassen
Van de Kraaien
Die naderen
Dat het al weer
Later is geworden
En aan de richting
Door hen
Gekozen
Dat de zon een graad
Of vijf gedraaid is
Naar het Westen
Lichter dus
En langer
Hangend dan
Voorheen

Alweer bijna
Februari
Waarom raast
Een jaar meteen
Zo heftig en
Meteen al in begin
Begrijp echt soms
De haast niet
In rennen naar
Waar einde ligt
Van de kalender
Zoals die
Is geschreven
Mettertijd

Zie aan het
Zwellen van de
Knoppen hoe er
Leven is dat
Zichzelf te vroeg
Laat lokken
Door het
Veel te zachte
Weer zich
Onbewust nog van
De grillen die
Er schuilen in
De wissel
Van seizoenen
Elke keer

Sjamaandigitaal 310107

Tuesday, January 30, 2007

soberheid geboden

Dag tot dusver goed verlopen, regeren strijkkwartetten van Beethoven.

De rest van de meute, gelukkig even opgekrast, na een wat onrustig avondmaal.

Uw sjamaan, is vanmiddag van het laatste gat afgeholpen, dat zich nog bevond in een rij kiezen van de onderkaak. Kan u melden, dat mijn goede vriend en technicus, dat uitstekend heeft gedaan en bovendien, dat het goed staat, een lach gevuld met porceleinig witte tanden.

Doorat de afspraak, die ik had, zo ongeveer halverwege de middag lag, verder niet al te veel kunnen doen vandaag, dus maar een inhaalslag gemaakt, met nog rondslingerende periodieken, in de vorm van tijdschriften en kranten. Een mens leest heel wat af.

Moet nog erg wennen aan de nieuwe status, van roesloos zijn voor wat betreft alcohol en de vele vermommingen die ze weet aan te nemen, meestal met een glimlach eerst aangeboden, vervolgens, met liefde ingeschonken, keer op keer… Maar nu dus niet meer…

Voelt als gemis, dat zeker. Geen lauw warme buik, die ontspant een kwartier na de eerste slokken. De geur, die zo bekent, de pret die volgt zal lokken en vleien op de rust die daarbij heerst in hoofd en hart. Vervelende is, dat er weinig voor in de plaats komt, behalve dan tijd, om nuchter zaken te beschouwen die er zijn en liggen, soms in stapels.

Kon ik maar drinken, als een Duitser, een Belg, of Fransoos, een Italiaan voor mijn part, allemaal, mensen uit landen, waar bier en wijn niet worden gezien als alcohol, dat begint pas bij de digestieve van een procent of veertig. Helaas, ik ben van het type wel of niet…

De Fabulous Thunderbirds, lieten Kim Wilson zingen : “One’s too many & a Hundreth, not enough”, welnu, dat geldt voor mij.

Dus heb ik het even lastig nu, op deze tweede dag van droogte. Het blijft een ongelijke strijd.

Eerst maar eens koffie, acht uur, vaste tijd en daarna een heel lange avond, soberheid geboden.

Sjamaandigitaal 300107

Zapperig

Tweede dag van week (en nuchter zijn), is zapperig van aard.

Eerst vanochtend snel, een stuk of tien luitjes geholpen.
Daarna een korte bespreking met mijn maat en, zo meteen naar Deventer.
waar mijn brug al 4 weken op mij wacht, om eindelijk geplaatst te worden.
Daarna nog het staartje van de dag als dokter.

Spreek u later nog.

Sjamaandigitaal 300107

Monday, January 29, 2007

Insomnia

Werd gestraft voor drinkgelag en bijbehorend gedrag van de laatste dagen, door insomnia.

Nadat mijn vrouw was opgestaan rond 7 uur en ik me verheugde op uren lang rusten, terwijl Nederland, nijver aan het werk was gegaan, was er slechts onrust, die me regeerde. Ach, heb het mezelf aangedaan…

Desondanks was het een katterig gevoel, waarmee ik uiteindelijk zo rond het middag uur, het klamme zweet, van me afspoelde onder een lauwe douche en zelfs koffie, met heilige rook, wou het eerste uur niet baten.

In de loop van de dag, is het God Dank bij getrokken, hoewel de mededeling dat er 2 uur FTO gepland stond van 20.00-22.00 uur, me nu niet bepaald met vreugde vervulde.

Las alles wat er nog lag van de afgelopen dagen en wist daarna, nog steeds niet, wat de echt belangrijke zaken zijn die er spelen in de wereld. Is het Irak en de gevaren die daar dreigen? Dreigen de pessimisten gelijk te krijgen, als het gaat om nog sneller smelten van Gletsjers? Is het Airbus misschien, die eindelijk een aanvang kan maken met de uitlevering van nog meer CO2 uitbrakende monsters die vliegen door de lucht, in steeds groter aantallen? Het wordt me niet duidelijk uit al die kranten en periodieken, die bedoeld zijn te informeren, hoe het met ons allen gaat.

En uw sjamaan? Ach, die likt zijn wonden

Sjamaandigitaal 290107

Stamper

De dame die liggend op
De rand van de Jacuzzi
Wordt gepenetreerd
Wijd benig heeft zo te zien
Doorgeleerd voor
Pornoactrice of tenminste
Geauditeerd voor een positie
In die branche

Laatste weekend in de hel
Van januari bijna afgesloten
Maandag wenkt voor
Degenen die werken moeten
Op tijd en uur
God Dank niet
Voor uw Sjamaan

Was vandaag na 12 uur
Voor het eerst in tijden
Weer verkwikt
En heb besloten er
Nog eens 12 uur Aan te
Knopen en dan
Maar eens zien
Of dat werkt

De wilgentakken in het
Water dat hier staat
In een fraaie vaas gegoten
Zijn al uitbundig
Uitgelopen
En ook de lelies
Gekocht
Door mijn gade
Lieve dame die van
Bloemen houdt
Staan zo te zien te
Popelen te ploffen in
Wit met geel bestoven
Vanwege de
Stamper die
Het niet houdt
In dit soort
Omstandigheden

Voel me verwant

Sjamaandigitaal 290107

Voor Even

Ook deze zondag, is schaamteloos goed afgelopen.

Na de reprimande van mijn moeder over het tarten van de levensverwachting van diverse familieleden, van begin tachtig, die ondanks 60 jaar roken nog streven naar 20 jaar meer…Ach, zoiets kan ik slechts als gevoel voor humor benoemen.

Zag de foto’s van mijn broertje op zijn blog, waarvan ik u straks het adres zal melden, aardig joch en goed gekozen, typies iemand die in beelden denkt en gedachten weet te verbeelden, soms trouwens ook erg goed in woorden door hem gekozen, zie ook het Engelstalige deel, door uw sjamaan aanbevolen. Hoop het ooit uit te geven op papier, als Modern Time Big City Novel.

Mijn jongste broer, had naar het schijnt een mail verstuurd, die nochtans niet door mij ontvangen is, best wel zonde, want ergernis, is het mooist vertaald als het vers gespuid is.

Kwam een tikje Daas terug van de nieuwjaarsreceptie, van huisartsen en apothekers, waarschijnlijk te wijten aan de 4 Duvels en de hypo, daardoor ontstaan.
Later die avond, na 3 afleveringen West Wing en een Herfstbok of wat, bleken er nog
Twee Tripels te staan, gekoeld, uit West Malle. Daarvan heb ik zojuist de laatste dop laten knallen, voorlopig, voor even… Hoeveel credit, kun je geven aan iemand die in wezen de neiging heeft afhankelijk te zijn? Zoals bijvoorbeeld alcohol.

Heb dit al vaker verteld, naar ik vrees. In de afgelopen 2 jaar, was ik meer nuchter dan dronken. De tijd, waarvan ik het meeste genoot, was de sobere.

Dus ga ik nu opnieuw proberen, naar soberheid te streven, uitgezonderd vleze, uiteraard .

Prof. Longhair (Tipitina), New Orleans, is op dit moment verkozen als soundtrack van het uur.

Kan u nog melden, dat wat versmelten moet, bij tijden, heel goed voelde in nattig wrijven.

Voorts dat ik ga doen wat ik me voorgenomen heb, opnieuw zo lang slapen als ik kan.
Geen enkele reden op te staan. Hele To-Do-lijst gecleared. Alles genegeerd wat rinkelt, dan wel op enigerlei wijze vibrerend, dan wel pulserend meldt dat er dringend iets zou zijn dat moet beantwoord, nu en hier. Hé, mag ik even, lekker hier, nog even zitten genieten, van mijn laatste bier voor even?

All right, vergeet niet te kijken op:


• http://www.jantebont.com
• http://jantebont.spaces.live.com

Beter nog: Bookmark the Mother Fucker, NOW!



Sjamaandigitaal 290107

Sunday, January 28, 2007

Tjonge Jongen...

Tjonge jongen, sprak mijn moeder, toen ze de telefoon op nam:

“Gij kunt het toch ok begaaijen”

Begreep even niet waar ze van sprak. Het bleek te gaan over een uitspraak, door mij gedaan, aan adres van een paar tantes en ooms, die ik al > 50 jaar ken en die de leeftijd betroffen door hen te halen, ooit. Ik schatte een en ander in mijn ogen realistisch in, voor een paar luitjes van in de tachtig, maar zij bleken, not amused, in retrospect, toen mijn nieuws hen overviel en insloeg als een bom naar het schijnt, nog maar 5-15b jaren op de teller…

Ik zweer, dacht dat het gezellig was geweest,maar volgens de 80-jarige, die het weten kan, had uw sjamaan teveel gedronken, hetgeen vooral een probleem voor mijn kinderen vormde, als slecht voorbeeld, hier ten toon gesteld. Dit alles uiteraard, volgens Haar.

Heb haar gerust gesteld en verteld, dat wij het allemaal erg gezellig hadden gevonden en dat mijn zonen, wel wat gewen zijn als het gaat om onder invloed zijn, van hun vader.

Familie wordt dunner en past nu op 1 foto, zelfs met de aangetrouwde tak en wat er bij is verwekt in de afgelopen jaren.

Ze ogen allen breekbaarder dan ooit, maar roken… als ketters.

Eten, was verraderlijk lekker, alleen in volume, te schaars. Kwam met andere woorden, met een licht gevoel van honger thuis.

Kon slechts een keer voldoen aan de verwachting die daar uitgespreid, noodde tot penetreren.

Daarna tot 16.00 uur geslapen, met zondagkrant en koffie gewekt door mijn gade, die de administratie op orde poogt te krijgen, in diezelfde tijd.

Bijna ter aarde gestort op de receptie, dat is echt het laatste, van de Hengelose huisartsen en apothekersclub, desgewenst met assistenten, wegens een hypo, die zomaar zichzelf openbaarde in zakken door de hoeven en suiker behoeven, in de vorm van jus d ‘orange, geschonken in een Duvelglas, dus een halve liter, mits gevuld tot de rand.

Geur van stampot, met beenham en uitgebakken karbonade met spekjes, maakte me bijna razend. De meiden die er hingen, opgetuigd, met wufte blouses en sommigen met rokjes op de juiste lengte, smeekten naar vlees en mond, die combinatie die zichzelf in draaiende tong bij slikken pas als gewaardeerd laat herkennen, in verwennen, van wat er nog komt, honger dus.

Inmiddels weer thuis aan beland mijn moeder gesproken, mijn broer die morgen vertrekt, voor een nieuwe ronde van 9 weken, nog niet gebeld, om hen gedag te wensen.

Later op de avond wellicht of morgenochtend.

Uw sjamaan, doet het vandaag kalm aan, zuigend aan heilige rook onvermijdelijk, met nog drie Tripels te gaan voor de droogte weer een aanvang neemt, althans in streven, morgen.


Sjamaandigitaal 280107

Barst

Denk wel eens Barst
Nu even niet
Kun je dan
Helemaal niks…

Proef om het
Zomaar te zeggen
Soms wel eens
Een lichte antipathie

Geen zin om dat
Ook nog eens
Uit te leggen
Je bent toch niet debiel

Misschien is het
Wel beter
Om even niet te
Spreken met elkaar

Maar mocht je zwichten
En liefde het
Winnen van plichten
Dan ben ik klaar voor jou

Sjamaandigitaal 280107

In Haar Ban

Januari, bij deze afgesloten, kan het jaar wat mij betreft geopend worden verklaard

Nog nooit was ik zoo moe aan het begin van een jaar

God beter het

Na een maand als december, met alle vrolijkheid die er heerst, daarna 3 verjaardagen 4 recepties, een as verstrooiing en het vieren van het 80e levensjaar van mijn moeder, heeft uw sjamaan, het helemaal gehad. Ga een zondag en een maandag veel slapen, om weer een beetje OK te zijn.

Toegegeven, de port als opmaat en die halve liter Duits, afgezien van die anderhalve plak, gevolgd door God Dank Quadruple, deden de Trick.

Sonnerie, degene die de naam bedacht heeft…mag wat mij betreft…

Anyway

Leuk om de familie weer eens te zien. De Tantes & Omes, allen uit mijn genenpool afkomstig, behalve dan het aangetrouwde deel, waarvan mijn tante Cor van Oom Jan nog steeds, ondanks inmiddels in de 70, een lekker ding blijkt, de rest bestaat uit onschuldige mannen, zich verplaatsend per Mercedes, waarin ik niet eens dood wil worden gevonden, maar dat terzijde, wegens 2 ontbrekende cilinders.

Mijn moeder, naar ik hoop gelukkig.

Fascinerend om te praten met een dame die je na al die jaren nog steeds aanspreekt met “manneke”. Haar ogen die van mijn vader, ongelogen. Het trillen van mijn Ome Jan’s hand, te zien hoe zij allen tachtig bijna, toch een clubje zijn van mensen die elkaar al een leven lang kennen, nog steeds bij elkaar als broers en zussen.

En ik, uw sjamaan, ertussen, als broer en neef en zoon en vader van 3 zonen, allen in pak.

Ben licht verward wellicht enigszins bezopen, het zou feitelijk wel mogen, na zoveel drank.
Tegelijkertijd, zo lucide als wat.

Spearhead, is de soundtrack, van dit moment, Mr Franti, op zijn best.

Zij zoog, meer uit een vorm van plichtsbesef en vanwege hoge nood die heerste.

Klaar, voelde als kalm en vastberaden

Hoop echt dat ik na morgen, kan laten, wat me in haar ban heeft, alcohol.

Wens u allen een zonovergoten, dan wel gezegende zondagochtend.




Sjamaandigitaal 280107

Saturday, January 27, 2007

In Wezen

De Hoofdpijn die ze bleek
Te hebben heeft me genekt
Naar het schijnt
Iets dat mannen nooit
Zal treffen
Zweer dat hoezeer
Mijn hoofd ook bonkt
Er altijd nog iets
Dringender
Geklop weerklonk
Dat niet te vermijden
Noopte to glijden
Tot de dikke stronk
Uit zijn lijden
Verlost was in
Spuiten nader

En anders
Is er aspirine
Ibuprofen
Of paracetamol
Zou zelf tenminste
Op zes maal daags
Doseren
Tenminste
Als je voor
Vol
Genomen wil worden
Door mij


Vraag die me kwelt
Is hoe je in
Hemelsnaam ouder
Kunt worden
Als je bij het minste
Of geringste
Bent uitgeteld
En niet de energie hebt
Te doen waar je normaal
Gesproken
Voor bent besteld
In snokkend tot je
Nemen van
Vleselijk geweld
Dat neigt tot
Penetreren
In wezen…

Sjamaandigitaal 270107

Friday, January 26, 2007

Mijn Moeder

Mijn Moeder



Ze oogt wel klein, maar laat u niet verrassen …
Degenen die haar kennen, zullen
Van haar energie getuigen die behoort
Tot de haast onmenselijke soort.
Mijn Moeder…

Geboren in 1927, denk eens na bij dat gegeven
Crisistijd, maar dat kon haar niet weerhouden
De lagere school, met vlag en wimpel te doorlopen
Het hele repertoire, benodigd, om verder te kunnen gaan
Mijn Moeder…

Maar ja, die tijd, rond 1939 had een gek uit Duitsland
Het bestaan, ons land dus ook waar zij woonde
Te bezetten dus wat kon ze nou helemaal? Een foute zus
En 3 broers, die ondergedoken, wachten op de rust die kwam
Mijn Moeder…

Jaren die volgden, voor ons oninvoelbaar, gedompeld in
Postkoloniaal gevaar, waarin haar geliefde, mijn aanstaande
Vader zich heeft laten geleiden door politiek gekonkel
Eindigden in Breda, waar zij haar stek had gevonden
Mijn Moeder

Negentien vijfenvijftig en zevenenvijftig, brachten mij en
Mijn zus, een paar jaar daarna een ongelukje, onze Jan dus
En als mosterd na de maaltijd, maar welkom evengoed,
Mijn jongste broer Bart en omdat het zijn moest ons Ien.
Mijn Moeder

Jaren zestig, voor sommigen Summer of Love, niet voor mijn
Ouders, die driftig ploegden, tussen mijn puberteit en vrijheid
Te verlenen aan de mannetjes, die profiteerden van de weg bereid
Mijn dierbare zus, van alles bevrijdt, het loeder… Kon alles maken, dankzij
Mijn Moeder

Wil hierbij even stil staan, bij het gegeven dat ze niet alleen
Puik genetisch materiaal had door te geven, maar ook een eigen stem
Die klonk bij twijfel in de vragen die je haar stellen kon
Antwoord, eindigde steevast met de opmerking: Je moet er gewoon iets
Van weten te maken… Mijn Moeder



Toen ik kinderen kreeg , met name de eerste die niet zo hard wilde
Was zij een van de eerste, om hem met aandacht te verwennen
Niet dat de andere Twee te kort zijn gekomen, integendeel
Maar haar genoom verplaatst te zien, via een Scho(o)n(e) dochter
Deed haar veel… Mijn Moeder

Toen Pa begon, met verlies van tijd en uur en namen en zoveel meer…
Een mens zou een boek kunnen schrijven, over wat er zoal gebeurd is
Toen zij daar klein maar aanwezig regie, moest nemen in een situatie
Heeft zij dapper gedaan wat niet eens gevraagd hoefde te worden,
Omdat ze er klaar voor was… Mijn Moeder

Toen hij uiteindelijk op een bepaalde wijze ontluisterend was
Is zij hem blijven bezoeken Het maakt niet uit,
hoorde ik haar zeggen over de telefoon, Ik ga gewoon voor Pa
Mijn Moeder

Toen Hij gestorven is, een jaar en een paar dagen nu geleden
Heeft ze zich Kranig gedragen Ze keek op haar kalender
en wist we moeten verder Ze liep,haar Karperdonkje
en duwde de stoel van mijn jongste zus door de regen en wind,
want dat kind, heeft ook
Een Moeder

Nu is het Nu, en zij wordt tachtig, in al haar klein zijn prachtig
Als een voorbeeld, maar bovenal krachtig in de wijze waarop ze nog schijnt
Vergis u niet! Had ze door kunnen leren, had hier nu een Doctor gestaan
Waarschijnlijk Professor inmiddels, zoals we dat nu noemen a
Tough Bitch to Handle
Mijn Moeder


Geen twijfel over haar potentie, mocht ze Nu geboren zijn
Hare Eminentie had waarschijnlijk gescoord op een nivo
Dat ongehoord zou zijn, zelfs in deze tijd
Slim, gevoelig, scherp bij tijden, alles gehoord en overdacht
Toch oordeelt ze zacht
Mijn Moeder

Bijna tachtig, hoop ik dat het haar gegeven is de honderd
Te halen en tussen wat ze doet door te bepalen, wat er
Echt belangrijk is. Soms Oorlog & Vrede
Soms niet vergeten, dat er nog meer is dan dat
Mijn Moeder




Sjamaandigitaal 260107

Uitgewoond

Lichtelijk "Kapot", na een te drukke week, die maar bleef duren en trouwens nog niet over is. Morgen immers, vieren we, wellicht prematuur want ze wordt het pas op 0302, de tachtigste verjaardag van mijn Moeder. God dank voorlopig de laatste festiviteit, hoewel er aanstaande zondag nog een nieuwjaarsreceptie schijnt te zijn, waar ook ik naar toe moet.

Daarna, de rust van februari, slechts verstoord, door een kleine reis, van pak hem beet 2 weken naar Anghor Wat & omstreken, in Zuid Oost Azie.

Ontspan pas na 2 Duvels en 1 Tripel, hetgeen bewijst, dat er zat was om te ontspannen.

Italiaanse Cantates, van Handel, met umlaut uiteraard, maar die kan ik even niet vinden, hangen in de ruimte, waar ik mij bevind, ook wel thuis genaamd.
Vrouw en oudste zoon naar de MAKRO, een winkel, die ik meestal brakend verlaat, wegens teveel aan overdaad daar te vinden, de andere twee, boven, beats mixend, tot het ultieme gevoel ontstaat van Flow te bieden in Rhyme.

De dames van hiernaast, liggen ongetwijfeld op de bank te Chillen, jointje bij de hand en uiteraard een bier uit de contreien, van waaruit zij afkomstig zijn, dus Brand, of Palm.

Moet nog aan mijn derde krant beginnen van vandaag en dan daarna de delen die ik had gescanned, tussen bedrijven door, een plekje gunnen in mijn brein, om echt door te dringen.

Was vandaag fysiek, aan einde van Latijn en heb behoefte aan de juiste kombinatie van roes en geil te geven op een vrijdagavond, door een meid die mij verstaat en gaat tot aan het einde.

Uitgewoond.

Sjamaandigitaal 260107

Fatsoen

De Dame op
De Hustler Channel
Slikt gewillig en
Beheerst wat
Aangeboden
Zo gaat barsten
In jubel en Slijm

Behangselplak gepresenteerd
Aan de kijker
Weg gelikt met
Oog op Camera gericht

Onmiddellijk daarna
Een anus, zo ver geopend
Dat het lijkt
Alsof endoscopen
Ooit, voor niets
Zijn uitgevonden
Vanwege zicht dat
Reikt tot aan de
Diepste van de zonden
Die hier worden
Toebereid…Toegegeven
Smaakvol gelikt

Na twaalven biedt slechts
Discovery, wellicht de BBC
Een plaats om niet per se
Bevonden te worden
Als een creep en pervert
Door toevallige passanten
We ogen wellicht
Erect, maar dat is
Vanwege opwinding
Verstrekt in
De beelden verstrekt
Die volgden
Waarin Beesten doen
Wat ze niet laten kunnen

Fatsoen zoals
Wij dat kennen
Ver te zoeken


Sjamaandigitaal 260107

Moet, Zal & Wil

Kennelijk heb ik 8
Tripels gedronken
Naast een Herfstbok
En een Palm
Gek dat ik die
Laatste twee nog
Weet maar de
Tel ben kwijtgeraakt
Bij de West Malle
Genoten
Hoe dan ook
De vraag
Die rest:
Is dorst nu Gelest
Moet er nog
Wat komen
Of ben ik
Inmiddels Kalm
Genoeg geworden
Klaar voor
Sjamanentest
Als die onverhoopt
Zichzelf aan dient
Ongetwijfeld
Als vriend vermomd
Mocht komen
Luister naar
Whisky Hours
& Consolation
van Governement Mule
Een van de Spinn Off’s
Van de Allman Bros Band
Heb inmiddels
Leningrad geboekt
Voor bezoek samen
Met mijn Moeder
En zoek naar kansen
De jongens mee te nemen
Naar New York
The Beacon
Waar ze (The Bros)
17 x spelen
Eind maart tot
Midden april
Kwestie van
Ik Moet, zal en wil
Liefst met 3
Zonen

Sjamaandigitaal 260107

Kalm & Beheerst

Kent U Jeptha, van Handel, uitgevoerd door de Akademie fuer alte Music Berlin?

Welnu, ik niet. Reden dat ik een en ander nu voor het eerst heb op gezet, terwijl ik
Driftig tiep, of toetsenbord beroer, als dat beter klinkt. Hoor tot mijn vreugde, hoe de stem Van een tenor, wordt gekoppeld aan barokke violen en een Klavecimbel en hoe zwoegen hoorbaar is, in kreunen van de pijpen, naar ik schat van orgel, hoog hangend in een nis verscholen.

Ben vanavond Nacht Reserve, hetgeen betekent dat je wel een buitengewone kluns of klootzak moet zijn om degene die die status heeft (NR), te betrekken, bij de ongein die 24 uurs dienstverlening heet, zoals geleverd op een Huisartsen Post hier in Twente. Het zou in elk geval mijn eer te na zijn, nog eens iemand uit zijn/haar bed te halen, omdat je het niet trekt.

Doet me denken aan de tijden, dat we zelf nog verantwoordelijk waren, uiteraard voor een kleiner potentieel. Meestal een stuk of 4-5 telefonische vragen, een enkele visite en misschien bij uitzondering een wond of 3 te hechten. Bijna elke “Lastige klant” bekend.

Net als nu, zat ik dan lekker in mijn onderbroek, heilige rook, rond mijn hoofd, ontspannen te wachten, op wat er zou kunnen komen, maar zelden kwam, in de nacht.

Schijnt dat er sneeuw aan zit te komen.

In dat geval, knerpen mijn voetstappen morgen, crepiterend, op het pad dat leidt naar werk.

Zwerk, vanavond al wat lichter dan een week of wat geleden, had dat onwaarschijnlijke blauw Waarvoor ik mijn vrouw heb geroepen. Kijk verdomme, maar wel gauw, voor het obscene deel in kleur geboden daar, al weer vertrokken is.

Takken, met knoppen, steken scherp af tegen licht dat toen ik vanmiddag liep, met Zon op hoogste stand van dag, al schaduwen wierp, die te lang oogden. Lente nog ver weg, zoveel is duidelijk.

Drie vrouwen hier in huis, hebben besloten, vandaag siësta te houden, hoewel het licht nog schijnt hiernaast. Misschien willen ze uw sjamaan er buiten houden…Ze lijken in elk geval niet te vermurwen in vleze, geen van al.

Hoe het ook zij, zit hier in mijn eentje verantwoordelijk te wezen, zonder het te zijn

En Jeptha is goed gevallen, al had ik mij niet gerealiseerd dat het stuk in het Engels, was geconcipieerd en aldus gezongen.

Waarschijnlijk is dit een van de spaarzame nachten, die achteraf zal worden gewaardeerd. weliswaar niet gepenetreerd, maar smachten overwonnen, in wat werd begeerd. En wachten op wat nadert. Kalm en beheerst.

Sjamaandigitaal 260107

Thursday, January 25, 2007

Snokkend Snuiven

Hoor dat stilte dient te overheersen in gedicht vandaag geschreven
op de dag officieel verheven tot “wereld gedichtendag”. Wellicht kunt u een en andere fluisterend van binnen zachtjes tot zich nemen.

Las de versjes in de NRC die aan die gekte mee deed, naar bleek.
Gedichten vergezeld van verstilde foto’s die tussen de regels door
Geschreven, probeerden niets te zeggen, dat kon worden gehoord.

Gekunsteld en bizar, dat woorden opgeschreven om te klinken,
uitgesproken, soms modulerend als dat wordt afgedwongen in
taal die daardoor zingt, soms schreeuwen wil, zichzelf nu dienen
in te houden. Naar ik hoop alleen vandaag.

Geur van Nasi en naar ik speur Saté domineert de ruimte hier.
Mijn vrouw, die de hele dag administratie deed, staat in een
schort, als huisvrouw vermomd, achter het fornuis te wokken.
En een zoon om te tafel te dekken, blijkt slechts onder protest
te vinden. Ach het zal de honger wel wezen.

Drink een kelk vol gerstenat door monnikken in West Malle
Gebrouwen en zuig wat heilige rook, die uit louter stuifmeel bestaat
gewillig naar binnen, tijd om te bezinnen naakt.

Absurd idee om stilte uit te willen drukken in woorden uitgesproken
het is zoiets als niet talen naar taal, ook als ze dringt

Wil u de laatste klant van vandaag niet onthouden, schuchtere jongen
Die ik voor het laatst zag, toen zijn tand door zijn lip was geslagen, bij
Een duel tussen Tubantia & ATC. Moet zeggen de wond viel toen mee
Maar de woede was overdadig.

Welnu, hij was uit de kast gekropen, niet dat het roze ondergoed, me niet
gewaarschuwd had, maar was in NY opgelopen tegen iemand die hem had
verwend, maar wel met HIV besmet.

In dat geval is bare-backing niet zo’n goed idee. Opteer zelf steevast voor
Een frisse meid, anaal nog onbereden, maar ja dit was een jonge Homo-vent.

We zullen zien, of hij geraakt door lot, verbonden is met degene die spot, met
verspreiden van dit smerige virus, door rubber, noodzakelijk in zijn geval, te
mijden. Tot de uitkomst van die test resteert slechts stilte.

Verlang naar het zuigen van lippen rondom wat heerlijk heet te wezen. Zachtheid
die hard gezwollen, wreed verstoord wat in glijden in de nattigheid, pas gehoord in
passeren van de huig en het snokkend snuiven van vlees geboden, wordt begrepen.
Daarna stilte snikkend, slijm weg gesnoven

Sjamaandigitaal 250107

Voor Later

John Campbell stierf
Enkele dagen nadat
Ik hem hoorde spelen
Hier op de Technische
Universiteit
Geloof al weer
Vijftien jaar geleden
Op zijn minst
God wat vliegt
Die tijd
Luister nu in de
WeeWee Hours
Naar a Man and His Blues
Onovertroffen in zijn League
Waar slechts een handvol
Groten Horen
Hoe Gitaren
In alle soorten en
Maten die hij
Bespeelde met
Een souplesse
Angstaanjagend
In zijn soort hier
Doen wat hij zegt

Zou de heer Edison
Alsnog willen danken
Voor de rol die
Hij speelde
Koolstift krassend
In draaiende was
Marry had a little Lamb
Geloof ik
Krakend nog die eerste
Maar al snel veel beter
Qua geluid
Zoveel bewaard
Dat in prestatie
Geleverd
God Dank
Is geregistreerd en
Opgenomen
Om te genieten

Voor later

Sjamaandigitaal 250107

Gebaseerd op Vertrouwen

Switchte zojuist een Club de Luxe, voor een Truckers Delight.

Zweer dat ik ooit in de legenda van dit Blog een overzicht zal geven van mijn
Sexual apetite en de wijze, waarop deze wordt geconsumeerd in vleze. Neem
Echter van mij aan, dat bij echte zin, de TD, wordt geprefereerd.

Vrouw vanavond dienst op de HAP. Het lijkt wel of we er wonen soms en ik
sta morgennacht weer als reservedokter ingedeeld, voor de zoveelste keer.

Voel met elke ruk aan de spaan, roeiend tegen de stroom die heerst, de dokter
die ik ooit was, aan kracht verliezen en neigen tot rust en drijven. Misschien
het eigenwijze in mij, dat me tegen houdt, gegeven, dat tot dusver regie steeds door onszelf is gevoerd, niet zelden, honend bejegend door al die zogenaamde stuurlui aan de wal, die het altijd beter weten, zogenaamd. Welnu, ik weet wat ik wil, wat ik kan en waar ik beter niet aan kan beginnen. Herken problemen als clusters en vindt een goed gestelde vraag, vaak belangrijker, dan het antwoord gegeven. Bij beschouwen van probleem, kies ik zelfbewust er recht op af, maar ook als me dat beter lijkt gewoon, soepel, er om heen. Wil niet door derden laten bepalen, hoe ik het beste mijn werk kan doen, laat staan, dat zij bepalen, tot welke prijs, als het gaat om wat het kosten mag en zij betalen willen.

De beste dingen in het leven, zijn geen dingen! Idioten!

Geheim, schuilt in de relatie die verleden bindt en toekomst mogelijk maakt
voor beiden. Verder leef je bij het heden, per moment gedeeld.

Achter die deur, waar jij mag vragen het scherm te laten zakken, nog afgezien
Van kleding desgevraagd, om je aldus letterlijk bloot te geven, op zoek naar
antwoord op gestelde vraag, wordt vertrouwen in kapitalen geschreven. Gaat niet om productie gehaald, of waardering gescoord, als de markt wordt gehoord, het gaat erom dat er wordt geluisterd!

Wat me sterkt in weerstand bieden aan de stroom die een andere kant op vloeit,
is de steun van mijn maatjes en meiden, die allen begrijpen, dat zoals we het nu doen, is zoals het hoort, wat anderen ook mogen zeggen.

Over een jaar of wat, zullen wij wellicht worden herinnerd, als artsen van de oude
stempel, die nooit zijn gezwicht, voor hippe vormelementen, met zorg als product,
zorgvuldig “Geplugd”, met als target: de centen ermee te verdienen, maar bleven hechten aan de inhoud die een relatie biedt, mits gegund in de tijd en gebaseerd op vertrouwen.

Zal altijd blijven houden van het vak, zoals dat was en blijft, als het ligt aan uw

Sjamaandigitaal 250107

Wednesday, January 24, 2007

Week Doormidden

Week door midden, was het toch weer wel druk vandaag.

Waar komen ze toch vandaan en wat willen ze, dat is de vraag, althans de eerste door mij gesteld, bij aanvang van consult: “Wat denkt u dat ik voor u kan betekenen?”
Moet zeggen, dat de meeste mensen, zichzelf dan al vertwijfeld vragen, wat de hulpvraag ook weer was, ja ze hadden last van iets, maar wat er van mij verwacht wordt, is te vaak op zijn best onduidelijk. Ze hebben last en willen er van af! Vijftig contacten en een vergadering later, snel naar huis gewandeld, om het eten op te zetten, reeds door mijn lief bereid tussen de bedrijven door. Zijzelf is gedetacheerd op de HAP, wegens avonddienst, tot 23.00 uur en ik, vul hier de hongerige magen. Zelf drink ik Herfstbok, uit de aanbieding van de C1000.

NRC, meldt nederlaag voor Bush, bij uitspreken van de State of the Union, iets wat me niet verbaasd, als je beziet, hoe groot de puinhoop is door hem en zijn stupide te noemen beleid, gegenereerd. De gekte die overheerst, zoal nu, door vragen van nog eens 25000 mannen en vrouwen, voor wat verloren is, doet het ergste vrezen, voor het laatste deel van zijn termijn als machtigste man van de wereld. Zoveel Domheid, in niet willen horen tegen beter weten in doet pijn…Je zult nu maar in Bagdad zijn…

Oudste zoon, zit gebogen over natuurkundetoets, de 2e over Duits (grammatica), nummer drie, Is net weg geslopen om een beat te mixen, maar ik laat hem je straks horen, Pa…Lief, zoals gemeld, door dienst geclaimd en de andere dames aanwezig, druk met zichzelf, voor even. Ga zo met mijn moeder bellen, om haar te vertellen wat er leeft in Twente.

Sjamaandigitaal 240107

sluipend

Toch weer later
Dan verwacht
Lonkt thans
Wat rest in
Nacht verborgen

Laatste glaswerk
Weg geruimd
Licht bijna
Gedoofd
Moet zo meteen
De trap opgeslopen
Sluipend om
Niemand wekken
Uw sjamaan
Naar boven
Vertrekken

Licht verdoofd
Rookt deze
Een laatste sigaret
Dan naar
Waar zij
Wacht

Naar bed

Sjamaandigitaal 240107

Vallen Overheerst

Laatste kanon, zojuist afgeschoten
Volgt er rust na de knal
Gefluit in mijn oren
Zal de alcohol wel zijn
Dansen van letters
Voor mijn ogen
Geeft nieuwe betekenis aan
Aangeschoten zijn
Als fenomeen
Wat iets anders is
Dan bezopen.

Nacht dat loeder
Dat zuigt en klampt
Is weer in me
Gekropen en
Dreigt me te
Boeien in zwart

Rook Roes Razen
Van gedachten
Over paden die steeds
Verder voeren
Naar plaatsten waar rede
Lang geleden
Ooit is gepasseerd
En daarna vervangen
Door Lucide dromen
Die verlangen
Kreunen en
Uitdagend geilig haast
Een blik vergunnen
Aan vergetelheid die
Rest mits genoten
Als bekroning voor
Gedurfd verbazen
En moed tot Blijven
En Kijken
Beloond

Angst verschoven
Rest slechts zweven
Tot vallen
Overheerst

Sjamaandigitaal 240107

Hou het op Aarde voorlopig

Weer is een dag voorbij geschoten, zomaar weg, verleden tijd geworden.

Leef, zoals ik al eerder beschreef, van roes, naar roes, zo lijkt het. Daarmee bedoel ik ook de Buzz, van een spreekuur van 45 mensen en de verhalen die ze brengen, nog afgezien van klachten en vragen bestemd voor uw sjamaan. En toch, elke dag komt weer tot een end.

Degene die ik vroeg, op een landelijke site het stuk te publiceren, dacht dat ik spoken zag en maande mij tot rust. Er werd aan gewerkt, achter de schermen, wat dat ook betekenen mogen in geval van de LHV, die ik nog nooit iets pro actiefs heb zien ondernemen in mijn hele leven. Goed, de toekomst zal het leren. U hebt in elk geval kunnen lezen, hoe ik het zie.

In huis, de gebruikelijke door de weekse chaos van toetsen, orkest, sport en de rest, waarmee men zich amuseert, op gezette tijden.

Mijn brein, doorlopend bezig, inzicht te verkrijgen in wat er gebeurt, wat mij en degenen die ik lief heb zou kunnen raken in pijn of onaangenaam zijn. Of ik al klaar ben het tij te keren en begeren naar teveel onnodig en afhankelijk zijn, los te laten. Niet langer bang te zijn, voor het onbekende.

Roxy Music op de radio, Arrow, oude lullenzender, maar wel toffe muziek. Heb Bryan Ferry en consorten gezien in LA op de eerste rij. Kaartjes waren van platenbonzen, die niet op kwamen dagen en dus voor ons, dit jaar 24 jaar geleden alweer. Het was een Amfitheater, in de open lucht, dat weet ik nog.

Ach ik heb zoveel concerten mogen zien, Rock & Roll, Klassiek, soms adembenemend, soms psychedelisch, maar altijd muziek en dan levend!

Reizend over de hele aarde, zijn er altijd muzikanten die hun klanken met je willen delen in spelen van hun instrument. Het gekke is, dat muziek, die geen taal nodig heeft, maakt dat het lijkt, alsof je zo iemand begrijpt en na een paar liedjes, wat beter kent. Muziek, verbindt mensen en is voor mij, naast de liefde en de taal, waarschijnlijk de belangrijkste emotie, die ik ken.

Wij, zijn de eerste generatie, met een permanente soundtrack, die ons leven begeleid. Een paar flarden van een song en ik ben weer terug in 1975, of in 1989, of in 2002, whatever. Tegenwoordig, kun je je gehele muzikale verleden, met je mee nemen op een I-POd, of Zen-Creative, of hoe die apparaten ook allemaal mogen heten. Ik heb ze niet nodig, mijn soundtrack, zit in mijn hoofd, schat zo’n 250.000, stukken.

Stray Cats spelen, runnaway Boy, daarna Tony Joe White, Louisianatime, Polk Salad Annie.

Zou in New Orleans, willen zijn, een van mijn favoriete steden, om daar de Radiators te beluisteren, met Brad & Lynn en misschien Allen Toussaint te zien en te spreken of Irma Thomas, vaste bewoners van de Crescent City. Misschien toch maar naar Jazzfest dit jaar? We besluiten met de beste plaat van het jaar 2006, die van de Red Hot Chillipeppers, die met gemak, de top tien haalt van de laatste tien jaar. Kan maar niet besluiten of het Venus, of Mars moet wezen, hou het op Aarde, voorlopig.

Sjamaandigitaal 240107

Tuesday, January 23, 2007

Tastend/Testend

Lees net in de NRC, dat een cynicus, meer kans heeft op Hartklachten.

Daarnaast op dezelfde pagina( 8- 230107), dat droge Zomers natte
Winters geven, maar dat het stijgen van spiegel van de Zee, wel
Mee lijkt te vallen, althans, volgens de VN-Klimaat-commissies.

Ook Hendrikje van Andel, 115 geworden naar het schijnt, was
volgens haar obductieverslag 50 jaar jonger, qua hersenkwaliteit.

Daarnaast, schijnt de Zon, ons te wekken, niet de wekker.

Bij het trekken van 5000 kiezen bij 700 skeletten in Brabant, zeg maar
Botweg, plunderen van bekken, heeft men niet alleen Mitochondriaal
DNA aangetoond, maar ook materiaal uit kernen.

Zeeschildpadden, blijken gevoelig te zijn, voor magnetisch veld van de aarde.

In Picasso’s Guernica, zit minder informatie dan in de Drippin’s van Jason Pollock.
Maar veel meer, dan in het zwarte vierkant van Malewicz.

Goede Kunst bestaat bij de gratie van spanning. Elk kunstwerk, zit in een conceptuele ruimte.

Aldus Dr. Pieter Adriaans over de informatica van de esthetiek, als opmaat voor de “Paradisolezingen”.

Dat was dan pagina 8, waarvoor je bij wijze van spreken academisch geschoold hoort
te wezen.

Een pagina verder, kun je lezen, dat Jimmy Cheatham, die trombone speelde met Duke
Ellington & Lionel Hampton, op 82 jarige leeftijd overleed aan uiteraard een hartaanval..

Tot zover de NRC.

Met uw sjamaan, gaat het na een paar “Kanonnen”, beter, dan ooit. God beter het, hoe heeft Grolsch ooit een bier kunnen verzinnen met een alcoholpercentage van 11.6, te verkopen in sixpacks van net geen 5 Euro?

Moet mijn moeder nog bellen en aandacht besteden aan een paar dames, die er allen een tikje verhit, uitzien vanavond.

Wellicht is blussen nader, dan voorspelt, dan wel verwacht. Maar kan, tastend/testend, geven wat wellicht in node dient te worden gespoten, desgevraagd.

Sjamaandigitaal 230107

Wit

Wereld om me heen is in wit gekleed vandaag

Heerlijk fris om doorheen te lopen en te genieten, van wat als betoverd, bevroren, met een blauwe lucht erboven, staat te stralen in een winterzon die schijnt.

Sjamaandigitaal 230107

Altijd Bloemen

John Coltrane is the Sountrack of this Hour, Blue Train, uiteraard Blue Note.

Jack Kerouac, komt weer tot leven en “On The Road”, dat ik als 14 jarige las en de reden vormde, dat ik ooit ging reizen, lijkt al weer zo lang geleden. Achteraf, denk ik vaak dat de periode tussen 1969 en 1976 de belangrijkste was in mijn leven.

Vrede met de dames hier weer hersteld en zojuist in vleze bewezen oprecht te zijn in
Nattig streven.

Tikje verontrust, over die Frank de Grave en zijn NZA, die ons een zeer heet voorjaar lijken te gaan bezorgen, maar dan vanaf begin op een soort casual wijze. Kijk, ziet u dit akkoord, gesloten op 070705, daar staat het hoor…

Prestatie, reeds geleverd, lijkt niet gehonoreerd te worden. Ik kan het als dokter toch niet helpen, dat mensen kloppen aan mijn deur, om mijn raad te vragen of iets te verzoeken tegen pijn en ongemak. Kan toch moeilijk zeggen, u bent de laatste, want de rest is al geweest vandaag.

China voor 6 personen, is geboekt vanavond. Hoop voor woensdag zekerheid te krijgen over NY en Petersburg.

Merkte hoe de levenslust terug gekeerd leek in mijn liefjes zus, die kanker heeft, maar zich nog niet wil laten kisten, mede dankzij amitryptiline, in een adequate dosis, geadministreerd.Ze krijgt zowaar weer wat vlees op de botten en ook haar glimlach en cynisme, zijn als oude vrienden terug gekeerd. Met pijn op deze wijze beter te verdragen, kan binnenkort, ook de morfine waarschijnlijk naar beneden.

Noch niets gehoord van mijn Haagse vriendin, Mevrouw de rechter. Hoop dat het haar goed gaat en wens haar vanaf hier oprecht gegroet, het beste.

Zal blij zijn, volgende week om deze tijd, als alle festiviteiten van januari voorbij, de geest, weer terug in de fles verdwijnt, om daar opgesloten, voorlopig te blijven.

Morgenvroeg, dus over enkele uren, zal uw sjamaan de kou trotseren en genieten van rijp op de struiken. Zo een dag te zien ontluiken en tegelijkertijd een frisse neus te halen, is verrukkelijkheid uitgedrukt in woorden.

Geniet van het akkoorden schema in “Locomotion”, met Lee Morgan op Trompet, Paul Chambers op Bas, Curtis Fuller op Trombone, Philly, Joe Jones op Drums, en Kenny Drew, Piano, uiteraard, met “Trane”, op Saxofoon. Naar ik schat, opgenomen in het jaar waaruit ik stam 1955, of daaromtrent. Vreemd genoeg geen jaartal te vinden, in de linernotes, wel dat Rudy van Gelder, verantwoordelijk was voor de fantastische opname, zoals gezegd op het onvolprezen Blue Note.

U zou de narcissen hier moeten kunnen zien, die op Muppet-achtige wijze, hun kopjes richten, naar waar licht vandaan komt morgenochtend.

Er zijn altijd bloemen in dit huis.

Sjamaandigitaal 230107

Monday, January 22, 2007

Mag niks kosten Uiteraard

OK, gloves are off…Tijd om te Knokken

De site van de vrije huisarts bekijkend: http://devrijehuisarts.org , hangen ons 2 zaken boven het hoofd:

• De NZA en haar nieuwe tarifering per 1/1/7, let op tarief voor ECG en Chirurgie, vanaf nu onderdeel van het consult.
• De overschrijding, van, door mij reeds 1 jaar geleden redelijk accuraat voorspelde 350 miljoen euro, van het BKZ huisartsenzorg, dwz, alleen in consulten.
• De POH-ers, die te vaak de consulttijd van 20’overschrijden. Beste meiden, maar wel een tikje traag, in de ogen van Frank de Grave.


Wat betekent dit alles op korte en middellange termijn? Ik kan het u zeggen: Shit…

Terwijl ze al begonnen zijn de zaak uit te kleden, wegens teveel gevraagd, wordt er geknaagd aan de basis. Let wel 350.000.000, overschrijding in consulttarieven, betekent, binnen Vogelaar een “aanpassing”, richting 7 euro 50. Uiteraard voor 20 minuten, door u en mij te investeren

Zet dat eens af tegen de 132,50 honorarium(!!) per uur, die onze broeders en zusters scoren, in de tweede lijn, waar dat ECG, door ons te maken en te interpreteren, voor 9 euro, net zoals die chirurgie, van ons verlangt, die in het DBC, daarginds, minstens het 50-voudige kost in tarief genoten.

Vrienden, er is iets ernstig mis.

Lente is niet eens aangebroken, maar knuppel ligt in hoenderhok. Terwijl al lijkt beslist door de NZA, wat er dient te gebeuren, als het om de afrekening gaat. Uiteraard in minne geschikt, voor een prestatie reeds geleverd. Geen sprake van compensatie in onze richting, voor financieel leed geleden, in afgelopen jaar, of inspanningen geleverd, in de chaos die er heerste.

Geen LHV, die ruim te voren, de stormbal hijst en vraagt om ruimte, dringend geboden.

We dreigen te worden uitgespeeld. Verzopen in een te laag Budgettair kader, voor zorg door ons te realiseren. Het mag niks kosten zogenaamd.

Voel me als keihard werkende dokter geschoffeerd door de Nationale Zorg Autoriteit en zeker door Frank de Grave, die elke dag trouw mijn Blog leest, iets wat ik u ook aanbeveel in de wankele tijden die naken, naar ik vrees.

Sjef Willemen, huisarts te Hengelo(O)

Tij te Keren

Weer enigszins gerust, hervat sjamaan zijn leven

Lucinda, zingt, over een leven zonder tranen, hartverscheurend. Ik kook hachee, met spruiten en andijviesalade, het is maandag, eerste dag van een nieuwe week.

Was zo vermoeid door alcohol, gebrek aan slaap en tal van zaken die mijn emoties raken in de diepere kernen, dat ik ruzie moest maken met mezelf en mijn gelieven. Nochtans, lijk ik uitgeslapen, hetgeen tot half drie duurde, deze middag. Nu 17.00 uur en spoedig hongerige jongensmagen, die half schreeuwend, vragen, wanneer er nou eens gegeten wordt, een keer. Plus drie dames, ook mijn lief ’s zus is terug gekomen van haar chemokuur, van wie het allemaal wel wat trager mag verlopen.

Sta in gedachten stil, bij gegeven, dat mijn vader vandaag 82 zou zijn geworden en het feit dat ook mijn zwakzinnige zus, vandaag haar verjaardag “viert”. Gehaald door mijn broer gebracht naar mijn moeder, die tegen me zei: Ik doe het zolang het nog gaat, voor Haar. Ze is ook een kind van mij.

Voel me nog steeds op een wonderlijke manier verloren, tussen reizen door. Vier weken, nee minder, voor ik naar Cambodja vlieg en Anghor Wat, haar geheimen prijs geeft aan uw sjamaan. Dan in maart NY en in april, de Hermitage, met mijn moeder. Voorjaar vliegt voorbij en tijd, dat loeder, jaagt op mij…

Jankende gitaren, in de ruimte, waar langzaam iedereen binnendruppelt, gezogen door hachee, die pruttelt en inderdaad heerlijk ruikt.

Er gaat niks boven de lucht van geurend vlees, hoe dan ook genoten

Lucht, hiervoor al weer grijs en kil ogend, terwijl rechts van mij, de Zon, de aarde kust in laatste stralen strelend door de takken, uitgeblust.

Laatste slok van tweede Tripel uit West Malle en nog steeds die juichende gitaren.

Onrustig nog, van binnen. Moet een list verzinnen, om het Tij te keren.

Sjamaandigitaal 220107

Kan geen Kwaad

Vandaag voelde uw sjamaan zich slecht, niet zo best te pas, zoals men hier zegt.

Net mijn vrouw verrot gescholden, die me wekte, wegens in slaap gevallen op de bank.
Het was rond half elf ’s avonds. Ga nou naar bed! Ze smeekte haast…
Ik echt op een vreemde wijze, boos, op haar en door mijn woede wakker, grauwde, nee, ga maar alleen en gun me mijn rust…

Te vroeg opgestaan, na nog geen drie uur geslapen.

Je moet een man als mij niet voor tien uur willen wekken, maar leg dat maar eens uit aan degenen die de schema’s maken.

God beter het… 07.00 uur…

De dag duurde lang.

Een patiënt of 5 per uur, dus “hemeltergend” tempo voor mij, daarnaast dertig zaken geaccordeerd, terwijl er in 7 uur aaneengesloten, 10 visites gemaakt zijn… 10?
door mijn collega die “zoek” was, in die gegeven tijd en die toe hij terug kwam op de Post slechts sprak, van honger en Dorst geleden, op die tocht. Degene met wie ik de patiënten deelde was vooral druk, met consumeren, van zijn meegebrachte boterhammetjes, die ik moest ontberen, wegens niet gesmeerd. Nu trouwens, merk ik aan het knorren daarbinnen, nog steeds niks gegeten, domweg vergeten.

U merkt het al lezer, nog steeds last van, “inmiddels-avond/was/ochtend-humeur”, wat trouwens niet verbeterd, nu degene die ik mijn vermoeidheid toevertrouw in weg masseren zelf vroeg haar bed in wou… Wat heb ik aan zo’n vrouw?

Shit, uw Sjamaan, heeft niet bepaald het meest gemakkelijke weekend in zijn carrière.

Zocht de anonimiteit van de kroeg, waar ik iets te graag kom en trof een stuk of wat mooie meiden, die allen mijn patiënten bleken te wezen. Ze vonden me aardig, zo lieten ze blijken, al vergde het een man om een Tripel te bestellen, voor de dokter.

Waarom komt niet iedereen die zichzelf aan jou verwant weet, op gezette tijd, dus ook als het goed gaat, voor de duidelijkheid, eens langs als teken van waarderen, dat jij er al die tijd hebt gezeten en gewacht, just in case?

Even van elkaar te leren hoe het gaat, kan geen kwaad.

Sjamaandigitaal 220107 (verjaardag van mijn vader 220125)

Sunday, January 21, 2007

Een Kop Soep

Derde week van januari
Met succes tot
Einde gebracht
Tenminste een
Storm overleeft
En geen verse doden
Voor zover ik weet
Te melden voor even
U wil niet weten
Wat voor emotionele
Uitputtingsslag
Deze maand voor
Mij betekent
En hoe ik uitzie
Naar het einde
Van deze
Idiote periode

Morgen dat betekent
Over een uur of vier
Wordt ik geacht
Al weer…
Aanwezig te
Moeten zijn
Op de Huisartsenpost
Om daar het
Beste deel van
Zondag zoek te
Brengen
Heb tegenwoordig
Een kleine rugzak
Met alles wat nodig
Is hier staan
Om als het ware
Uit te kunnen rukken
Daarin, mijn laptop
Wat kranten
Een stuk of 3 joints
En een appel
Voor het geval
Honger me overmannen zou
Want let wel
Een snee brood voor
De dokter is een
Brug te ver
Laat staan
Een kop soep
Voor uw Sjamaan

Sjamaandigitaal 210107

Intieme Zaken

Verstrooien van mijn vaders as is eigenlijk wel goed gegaan

Wij reden kort na de middag naar de plaats in het zuiden en kwamen, ondanks striemende regen en wind, rond half drie aan. Mijn beide broers en honden reeds aanwezig, net als uiteraard mijn moeder, zoals altijd, bezig, koffie in te schenken en broodjes en gebak en toastjes te presenteren, in schort. Even later, mijn zus en neef en nicht plus, surprise… hun vader, die normaal gesproken, niet zo familieachtig is, om het maar heel zwak uit te drukken, maar hiervoor dus wel aanwezig.

Na de versnaperingen, volgde een korte autorit en daarna een wandeling van plus minus tien minuten, over een onwaarschijnlijk terrein, waarin bomen, afgebroken bij bosjes, tussen High Tech van de Universiteit, hun sterfelijkheid bewezen, in afgeknapt zijn, waarna we bij een bruggetje kwamen over de Dommel.

De beelden die volgden, zal ik niet licht vergeten, heb ze trouwens vastgelegd. De as van mijn vader, door ieder een lepel in water verstoven, drijvend, tussen niet te geloven tientallen rozen, geworpen door Bob & Dionne, majestueus bescheiden, mengend met de stroom, maar drijvend, onmiskenbaar naar de einder.

Aarde, Vuur & Water, thans verenigd, heeft uw sjamaan nog een minuut of wat staan staren over wat in symbolische zin een prachtig gezicht, haast een gedicht in beelden vormde.

Daarna, intieme zaken, tussen familieleden, waarbij een aantal zaken, zoals ringen een nieuwe bestemming kregen. Een zit nu, voor altijd aan mijn linker ringvinger geschoven, als sentimenteel kleinood van mijn vader, met zijn initialen.

Kreeg ook zijn rozenkrans die met een beetje van zijn as, in de Boedha-huistempel staat vanaf vandaag. Moge het Vrede brengen in dit Huis, voor mijn vrouwen en zonen, die in liefde leven delen, samen met mij.

Sjamaandigitaal 210107

Saturday, January 20, 2007

Hypomaan

Zo rond een uur of vijf
In de ochtend
Is rust meestentijds
Weer gevonden
Dan wel terug gekeerd.

Salve Regina
Klinkt
Berouw voor
Al mijn Zonden
Maar dan
Wel in licht van
Vlees
Dat zij mij
Vrijwillig bood
En Onderricht
Vereiste

En zo meteen
De billen
Waartegen
Ik elke nacht weer
Droom van
Een reden
In dringen nader
Dan ooit

Twee vrouwen
Om liefde
Mee te delen
Vertrouwen
Geschonken
In alleen zijn
Bij tijden
Lot dat hangt
Niet te vermijden
In talen
Naar gerechtigheid
Maar even goed
Verlangen
Uitgesteld in Rede

Drang tot spelen
Overvloedig aanwezig
Nattig geurend
In verstijven
Van wat onmiskenbaar
Is In zwellen
Vlezig

Hypomaan

Sjamaandigitaal 200107

Kort Gerokt

Kocht een 8-pack Duvel, voor de muts, die een geschenk was van de firma uit Moortgat.
De muts was voor mijn broer bedoeld, zodat hij nu Duvel in zijn hoofd kan hebben
zonder hem te drinken. Dat laatste heb ik voor hem gedaan, nog anderhalve fles te gaan.

Mixed emotions
Rule my head
And show
No sign of
Panic whatever

Life takes it’s
Chances
Blow by Blow
And not allways
By the
Numbers
Requested

It’s kinda
I don’t know
Peaceless
For the
Restless
Not allways
The nice kinda
Stuff
You’re supposed
To
See
Not with me
Nevertheless
Got to Breath
I Guess
Don’t like the mess
About to follow
In proceedin’

But Ya never Know

U, als geoefende lezer van dit Blog, begrijpt: Madrigalen, overheersen en Jubel, domineert. Op de achtergrond van het Kabel gebeuren, wordt een jonge Tsjechische dame drievoudig gepenetreerd en aan haar blik te zien, redelijk blij gemaakt met zaad gesmaakt in gulle stromen., dat haar raakt in alle gaten, waarop uitzicht geboden in Breedbeeld HD-kwaliteit.

Uw sjamaan, sluit zijn ogen en weet zich verbaasd, door Eros en Thanatos, die elkaar, ook vandaag weer vonden.

Ik zweer, niks is geiler, dan de dood en wat er hangt aan wijven naast een lijk, zwart gekleed en kort gerokt.

Sjamaandigitaal 200107

Bries

Vroeg in de ochtend, 20 januari, dag waarop we mijn vaders as verstrooien

Zei net tegen de dame, die de uren voor deze, met mij verpoosde:

“Ga van roes, naar roes, in deze dagen”.

Kent u dat Lezer? Dat je bepaalde data achter je wilt hebben gelaten, om weer
verder te kunnen?

Wel, vandaag is er zo een.

Nog blij dat het niet eergisteren was, met windkracht tien, in windhoos verdwenen
Tiest…

Zo heette mijn vader, voor intimi, Tiest.

Ben vaak mee geweest, als hij zijn ronde maakte langs familie en vrienden en altijd om niet Fiscale zaken, regelde, zoals voorgeschreven. Streng, maar elke regeling, door hem gekend benuttend. Zijn favoriete vraag te stellen: “Is dit een nieuw feit?”

Jarenlang, de tegoeden bewaken, van mensen die zwak van zinnen zijn, maar hier, een stuk of zeshonderd, naar ik me herinner, onder zijn curatele. Nooit 1 cent, geen stuiver, voor gekregen, behalve dan waardering van bestuur en af en toe een flesje wijn, dat hij ongaarne accepteerde. Liever vroeg hij naar hoe het nou met je was, bij elk jaar dat volgde.

Hij hield van natuur, het groeien van sla en bonen in overvloede, het plukken van bramen.

Toen ik op toppunt van testosteron uit 2 kolossale ballen afkomstig, zo rond een jaar of 14 alles las, wat was verboden, waaronder Nabokov en de Sade en uiteraard het anale zaadje Geplant door Miller, Mailer & Kosinsky, nam hij me ’s avonds mee uit wandelen, als een soort van trouwe hond, die deze tocht niet durfde weigeren. Wat ons verbond, was het roken van een door hem gerold sjekkie, bungelend op onze lip, tijdens het lopen, verder meestal zwijgend, rokend.

Wist hij veel, dat ik naast de boeken die ik gestolen had, ook steevast een extra pakje tabak, had gejat en er toen al 30 per dag rookte. Wist hij veel dat ik 18 keer kwam binnen 1 etmaal op Donna Dee, een meisje in de lach, met cup D, waarvan ik de billen, als reden zag, voor het rillen en schudden, de hele nacht.
Hij sprak:

“Jongen, het is hetgeen waarnaar je het meeste verlangd, maar waarop je ook snel bent uitgekeken.”. Weet achteraf, dat hij loog en hij heeft het later ook gezegd. Mijn vader was een geile beer en heeft genoom door gegeven. Moet zeggen lang niet slecht. Nu vinden mijn zonen mij “oversekst”, alleen maar omdat ik elke dag wil vrijen met een vrouw of twee en daarnaast, een pornocollectie heb, waar heel hun vriendenkring, verdwaasd naar staat te kijken. Zo veel vlees en niks gedownload, gewoon straight vanaf DVD of heb je die dozen al gezien? Video…

Mijn vader ging kijken naar bestijgen van de merrie in Roosendaal, door een Hengst die wel wou en werd dan zelf onrustig voor even. Dat Hengstige heeft hij doorgegeven.

Vandaag wordt stof tot denken gegeven, in de bries die hem plukt.

Sjamaandigitaal 200107

Friday, January 19, 2007

Voor Even

Bach Jubelt, Orgel!
Storm geluwd
Alles weer tot
Rust gekomen naar het
Schijnt behalve
Dan daarbinnen
Waar steevast
Onrust schrijnt
Om ergens
Rellerig tot
Branderigheid
Te komen
Bij een gelegenheid
Zelden als
Ideaal gezien
Voor dat moment
Gekozen echter
Als mogelijkheid
Wellicht om
Door te dringen

Weet ook wel
Dat zowel qua
Tijd als promillage
Elke redelijkheid
Verloren lijkt
Maar pleit
Voor Kalmte
In zoeken naar
De Reden
Hier als
Uitkomst
Geboden
Al was het maar
Om Rust als kans
Te noden
En alles te
Laten
Voor wat het
Is gewoon
Voor even

Sjamaandigitaal 190107

At some Point

Begin te behoren tot de categorie van mannen, die “To Do”lijstjes moeten maken
en zichzelf aldus te dwingen, voorgenomen zaken, ook ten uitvoer te doen geraken.
Shit, ik word een oude vent, die zonder scherm, vol data aanwezig, zelfs soms een
Ziel niet herkent, die al 2 jaar patiënt blijkt te wezen en je aanspreekt als een oude Vriend, iemand die je kent, in wezen… Maar dus soms niet bij mij, als ik niet beschik over wat ik ooit heb op geschreven.

Vreemd, hoe herinnering, in woorden verankerd blijkt en geuren uiteraard en nog een
paar dingen, die ik u hier nu wil besparen, steeds meer deelgebied gepaard aan geheim voorlopig niet opgelost.

Maar goed, wat te doen, de komende tijd? Januari, zowat voorbij, nadert eerst de zoektocht naar sporen van agenda’s en speuren naar tijd, die verborgen ligt in nemen.

Daarnaast een zootje wat van ongeregeld, geregeld moet zijn, zoals, de apparaten die stuk vervangen dienen te worden, de mannetjes aangetrokken, om te doen wat wij niet kunnen of willen, of in elk geval niet bereid, die taak, ook nog toe te voegen. Veel tijd, om, zolang zij dat nog willen, bij je kinderen te zijn en een beetje te lachen met elkaar, het een beetje EO-erig “Fijn” te hebben.

Eigenlijk best zin in een portie gezin.

Stuk of 15 nachten te werken, voor een hoerentarief, dief voor de centen, daar eenvoudig op te rapen en te benutten voor tijd gezocht om te reizen en wellicht later soms even te rusten. Misschien wel voor de gezelligheid, als noodlot toegeslagen tart en dagen tellen.

Daarnaast uiteraard, verdelen van de tijd, die is weg te geven, met wat gespaard om te bezinnen. Wellicht iets bewaard om opnieuw te kunnen beginnen, mocht het aan de orde zijn.

Moeilijkste deel, is weten en willen, niet kunnen. Afhankelijk zijn, van angst die regeert, pijn niet te blussen en venijn verstopt in de staart. Gemoed, bezwaart en trillen van emotie, rillen van schaamte hier en nu geëtaleerd. Zwak zijn en sterk willen worden.

Langs het pad, staan borden die helder wijzen naar plaatsen, waar je bij twijfel
Mag verpozen, voor een tijdje als je niet zeker weet, hoe je verder moet gaan.

Ben een Man, een (vrouwen) Jager, een Beest, grote Geest & Sjamaan, daarnaast, een Minnaar en een Vader, soms Vriend, wel eens een Scheppend Kader biedend, maar meestentijds, wat Stof, tot overdenken.

Wil jij, vooral die mooie dame die dit leest en zichzelf herkent in dit profiel, onmiddellijk, dit beeld verrijken en mijn vlees gekneusd berijden, als een keus, te maken.

Speuren in je Geile buik, naar ongemak, genodigd, om nooit meer weg te gaan.
Met andere woorden, permanent aanwezig, in dit gekwelde brein.

To do, or not to do, seems to be the Question, left for answering at some Point

Sjamaandigitaal 190107

Rust & Vrede

Rust & Vrede


Verbazingwekkend, elk jaar meer, hoe tijd, zijn grip op wat jou rest
In wat je gegeven wordt, lijkt te verstevigen en een jaar als niets
Voorbij lijkt geschicht, op weg naar nieuwe Lente

Een jaar nog maar, zo kort, zo ver, nog onbestemd, zwoegen in
Herinnering en woelen in emoties, die nu verleden heten
Ruisend nog maar niet vergeten…

Geen Vader meer, die hier fysiek aanwezig, de hele kinderschaar
En Haar, goedkeurend zou hebben bekeken, met een glimlach
Verborgen in de rimpels rond zijn ogen, waarschijnlijk met een
Traan gevuld en hem kennende, vervolgens gezwegen.

Pa, is dood, mijn vader, leeft in onze genen, die hij samen met haar
Heeft doorgegeven en daardoor ook in hen, die stammen uit die lijn
Dat is dan ook de reden, dat we hier nu samen zijn om die band opnieuw
Te smeden, voor altijd

Een mens is een stofje in onmetelijkheid, maar op deze planeet voor even
Duurt al met al, een behoorlijke tijd, voor je echt weet te overleven, om dan
Door je lot, of wat het ook is, soms spreekt men van God, te worden geroepen
En tot stof weer te keren, tot je spijt.

Ik voel geen verdriet, bij de dood van mijn vader, die het wat mij betreft
Prima gedaan heeft en naast zijn genoom, ook doodgewoon zichzelf heeft gegeven.
Wij laten hem gaan, op de stroom, die hem voert, naar waar niemand geweest is.
Maar waar hopelijk Rust & Vrede woont

* Ter herinnering aan mijn Vader Dionysius Willemen 220125- 200106

Thursday, January 18, 2007

Stormveld Nader

Er kan geen twijfel over bestaan, dat er in John Frusciante’s CD: The Will to Death
ergens in het eerste nummer: Doubt, onder gitaargeluid, een storm opstaat, die degene die hierbuiten woedt, even aardt , in heftigheid geboden.

God, wat heb ik genoten, van die Wind die blaast en trouwens ook van de frisse regen die er mee gepaard ging, terwijl soms, tussen wolkenvelden door, even de Reden verscheen, in Majestueuze stralenkrans, achter voortgejaagd Blauw, dat hemels, wordt genoemd, in de vorm de Zon.

Hou wel van een beetje Storm. Wezenskenmerk, van wat in mij kolkt, doorlopend. Soms ontsnappend in de vorm van een briljante zin, over uw scherm geblazen, maar meestal Lucide Huilend, van binnen in.

Niet slapen, is bijna net zo’n goede spirituele ervaring, als laten we zeggen consumptie van enkele grammen, heilige rook, in welke vorm dan ook genoten. Zo draagt werken op de huisartsenpost onbedoeld bij, in realiseren van de High, geboden om 30 uur aaneengesloten, te kunnen en willen werken, dat wil zeggen, gefocust en geconcentreerd, als een mens kan zijn, onder die condities.

Scheurde naar Diepenheim, bijna 45 kilometer op en neer, met aan het stuur, een tweede jaars Nanotechnologie student, leuke vent, om daar iemand van 88 jaar te plagen met een onderzoek, dat ik in gedachten wel eens gebruik, om een orgasme te temperen, bij te spoedig naken. Geef toe, het geeft geen plezier, een oude man te katheteriseren, op het platte land, vooral niet als daarna het hele zwikkie alsnog dient te worden getransporteerd, voor het inbrengen van een spoelkatheter. Maar een sjamaan heeft soms geen keus.

Hetzelfde gold voor een socialistische dame van ver in de tachtig, oorspronkelijk uit Amsterdam, afkomstig, die vandaag gekozen had, om een infarct te schieten en daarna een astma cardiale. Heb haar uit een shock gehouden, met een vraag over Bos, waarop ze gorgelend steunde: Rug Recht Houwen, geen Vice Premier dus…Hoorde tot mijn vreugde, dat ze succesvol was gedotterd, dus nu maar hopen, dat ze dat overleeft, om Honderd te mogen worden…

Inmiddels bollen de glaspanelen, van de pui, hierachter mij. Volle laag van Stormveld thans Aangebroken, zo werd mij verzekerd, door een zekere, Alexandra, van het 0800-nummer, dat je kon bellen, met dringende vragen, door de overheid ingesteld en volgens Alexandra, druk gebeld. Ze wist mij weliswaar gerust te stellen, maar, proef het Stormveld nader.


Sjamaandigitaal 180107

HAP

Half vier ‘s ochtends, eindelijk rustig op de Huisartsen Post

Tot dusver alleen maar ellende, in de vorm van twee dankzij gebruik van antistolling, verstopte katheters, een astma cardiale, bij een groot voorwandinfarct, een longembolie waarschijnlijk tgv een trombosebeen, na een fractuur, plus uiteraard, het gebruikelijke gekabbel van benauwde en koortsige kinderen en hun bezorgde ouders.

Toch voel ik me vaak als een kat in een vreemd pakhuis. Moet steeds vragen waar alles ligt en ook het niveau verschil van assistentes en chauffeurs, is enorm. De twee jonge lui, waar ik vannacht mee werk, zijn wel OK.

Toch blijft het een vreemd idee, verantwoordelijk te zijn, voor bijna 150.000 mensen, over een groot gebied verspreid. Net naar Diepenheim, ben je zo, veertig kilometer onderweg en echt aanbeland right in the middle of nowhere… Twentse platteland.

Ga misschien zo proberen, om wat te slapen, hoewel het uur van de dood dan bijna begint. Elke dokter weet, dat de meeste mensen sterven tussen 04.00 & 06.00.

Hoe het ook zij, vanuit het holst van de nacht hartelijke groet, van uw sjamaan.

Sjamaandigitaal 180107

Wednesday, January 17, 2007

Visioenen

Omdat ik
Sliep tijdens
24.00 uur
Journaal
Ben ik
Toch weer
De
Laatste
Die
Vannacht
Zijn
Bed weer
Haalt

En eigenlijk
Is het
Niet eens zo
Laat

Geen vrouw
Hier nog
Om
Zacht
Te
Strelen
Geen
Slijmerige
Zoenen
Geen
Enkel
Teken
Van
Frictie
In
Vleze

Slechts
Wilde
Visioenen
Die
Zich
Amper
Delen
Laten

Sjamaandigitaal 170106

Glorie binnen Gegeven Kader

Altijd al een zwak gehad voor Sitar Indiaas instrument Weet nog hoe Ravi Shankar, speelde op het Concert for Bangladesh. Misschien, moet ik daar nog eens heen, voor het water heeft weg gevaagd wat kennelijk onvoldoende rees en in golven zal verdwijnen. Helaas met naar ik vrees bijna 300 miljoen mensen, deels nog onverwekt, maar ongetwijfeld tegen die tijd aanwezig.

Weet nog goed India 1975, pas 600.000.000 mensen, nu 2 x zo veel…Brasil verdubbelt elke zeven jaar en Afrika, ach, das verlorene Continent… Laat ik daar maar geen cijfers op projecteren.

China, is eigenlijk, met iets meer dan 1000.000.000, nog het “gezondste bezig”, al ontbreekt het nu aan meiden, door al dat geadopteer en geaborteer in recent verleden. Dus kreunt menig jonge heer zo’n pikkie van een centimeter of vijf, dan praten we over stijf, om een lekker wijf. Ik ben wat dat betreft gezegend.

Hilversum vier, heeft na India, besloten, Portugal aan bod te laten komen, met een Fado, op Madrigale wijze gezongen. Dorst opgerakeld, nog een restje sherry gevonden, alleen maar om af te ronden, wat nog onverwerkt en gegroeid tot zin, nodig verwoord diende te worden en gehoord als wellicht een nieuw begin, van een verhaal dat volgt, in spoor te volgen.

Bakte vandaag een cake, van het knipsel dat overbleef na de oogst van de lievelingsplant van mijn jongste zoon Jim. De trouwe lezer van dit blog, bladere terug naar het begin.

Ongelooflijk, wat THC, mits geconsumeerd in grammen per plak, aan kracht genereert van een orgasme gerealiseerd bij een naar ploffen smachtende clitoris, die smachtte naar meer, wat ze kreeg uiteraard, tot ze in een keer gillend kwam…

Mooi…

Er gaat niets boven beleven van dankbaarheid, in snikken en snokken gegeven. Belofte van loyaliteit voor een leven

Geloof me Eros en Thanatos zijn zo dicht bij elkaar gebleven, omdat de een op de ander gelijkt in intensheid en omdat ze beide weten dat streven eindig kan zijn in bereiken van glorie binnen gegeven kader.

Spoel de bitterheid weg, met wat zurig ademt op de zucht van mijn verlangen nader

Sjamaandigitaal 170107

Is Geweten een kwestie van vergeten?

Van alle drankjes die ik ken, is Port het grootste Loeder…

Het is rood en geurig en verwarmd binnen enkele minuten na slikken van haar diepe nectar smaak, maag en Gemoed. Heb Port iets te vaak meegemaakt in de eerste of juist de laatste fase van een alcoholverslaving.

Oude kaas, het licht gedempt, nog 1 klassieke plaat, 1 sigaret, dan ogen dicht genieten.

Dit is de fase van januari, waarin het “To do deel”, groter is, dan het deel gedaan.
Alles schijnt meer moeite te kosten, dan ik wil.

Werd na licht delirante slaap, dus onrustig, vanochtend gewekt met een Fuga van Bach, op een klassieke zender. Keek naar buiten en dacht: Kan alleen maar beter worden, na zo’n nacht.

Koffie, krant, eerste heilige rook en een wandeling later, week, wat hoogstwaarschijnlijk toch als kater dient te worden benoemd en had ik enkele vriendelijke gesprekken, waaronder een met een man, die tot me sprak: U hebt mijn vrouw, niet laten verrekken en het gedaan, zoals ze wou, daarom kon ze rustig vertrekken…

Zoiets grijpt me aan.

Verdriet van een miskraam, na zolang proberen.

De Wanhoop, na de zelfmoord van je middelste zoon.

Het overspel, dat jou familie onteerde.

De Liefde, gewoon over

Kreeg van een vriend, tevens patiënt, een CD van mijn oude vriend Bukowski, met Bach gecombineerd Lichtelijk vreemde combinatie, maar dat ben ik van hem gewend en iemand die iets voor je mee neemt en Aan je denkt, is voor mij een aardige vent!

De pakjes die ik maakte voor mijn nieuw verworven vrienden en vriendinnen in Zuid Amerika, willen ook maar niet in de post geraken en mijn printer die is overleden, moet nog vervangen. Morgen nacht dienst, dat wil zeggen, over 21 uur. Tussendoor, naar ik meen 45 mensen, regulier. Daarna, kan ik met een beetje mazzel, een uur of vier slapen, waarna weer 40 zielen,die om de aandacht vragen van uw sjamaan.

Ach, u hoort me niet klagen, maar zal zo blij zijn als januari is gedaan en ik zal weten hoe de indeling zal blijken te zijn van de rest van het jaar.

Heb me voorgenomen, veel te lopen en te dansen op muziek, kan niet schelen wat. Te vrijen uiteraard, zo lang er spanning is geboden in frictie genoten, wat mij betreft is elk gat geoorloofd als het hoort bij haar. Verstandige gesprekken, met mijn zonen
nu nog bij elkaar, maar snel verspreid in allerlei richtingen en plaatsen.

Zo moet het zijn

Bij Port, zit venijn, altijd in de staart van fles verborgen. Het fonkelen van diep gekleurde wijn, die meer alcohol bevat en dat uitstraalt in een uitdagend soort geurig rood.

Is geweten, een kwestie van vergeten, in geval van alcohol?

Zal het wel nooit weten.

Sjamaandigitaal 170107

Tuesday, January 16, 2007

Door Nacht Gevangen

Toegegeven onrust in mijn kop, vandaar dat ik toch weer de knop heb weten te vinden van mijn schootvriendin in nachtelijke tijden, mijn laptop. Drang tot schrijven overheerst.

Een NRC, in dit geval de wetenschap bijdrage, van afgelopen zaterdag, stimuleert ook niet echt, Leven etc., daarentegen, was lang niet slecht met de lekkere lijven van Britney & Kate (de vriendin van William), goed geschoten, door de paparazzi, prominent aanwezig in een artikel, bedoelt om dit soort zaken af te wijzen, maar
ach ja, seks verkoopt. Dus ook die geile wijven.

De Puzzel van dit jaar, wordt lichtelijk gecompliceerd door 17 optredens van de Allman Brothers in The Beacon. Wil eigenlijk dat degene, die ze in Europa het beste kent en heeft vertegenwoordigd, Johan Dollekamp, me vergezeld. Heb hem een ticket en hotel beloofd, maar hij is nog niet gekanteld…Zoek naar een gaatje van 4-5 dagen om naar NY te vliegen, met hem en jongste zonen en wellicht een camerateam.

Broedt op een plan, we zullen zien, hoever het komt. Beethoven’s strijk kwartetten, maken de cirkel rond.


Door de Nacht gevangen


Starend over
Kasjmier Zijde
Zie ik vazen
Amarylis in
Wit & Rood
Die zichzelf
Verbijten
Bij de aanblik
Die een
Schaal narcissen
Hen bood
In de ijver
Groot te
Willen groeien
En bloeien
Zo te zien
Tot het eind der
Tijden
Nu nog simpel
Groen en
Klauwend naar
Licht
Maar straks
Een geilig
Geel om
Hen mee uit
Te dagen

Ik genoot
Van de klanken van
Een strijkkwartet
En wist mezelf
Te onrustig
Om al naar
Bed te gaan

Besloot
Nog wat te
Hangen
En verlangen
Naar wat
Nuchter heet
Nog even uit
Te
Stellen
Door de
Nacht
Gevangen

Sjamaandigitaal 160107

Nuchter Voorlopig

Opnieuw Ray Wylie, dit keer Solo, ook zo’n plaat die eigenlijk niemand mag missen

Laatste Tripel, ingeschonken voor naar ik hoop een hele tijd, al kan iemand met een alcoholisch brein, nooit zekerheid verschaffen, in deze. Ga het domweg weer proberen.
Ben benieuwd, lezer van dit Blog, of u het verschil bemerkt, door de tijden, al gebied, eerlijkheid, me te melden, dat ik toen ik het Blog startte, net, weer onder invloed verkeerde van de moeder alle antidepressiva en angstdempers, bovendien, binnen 20 minuten in staat, een stemming om te keren. Van moe naar eufoor, in een moeite door.

Deze week, wordt redelijk moordend. Stuk of 200, van onszelf, dan 2 x dienst op de huisartsenpost, het geen me tenminste 1 x mijn nachtrust kost, maar doe het voor de centen.

Zaterdag, het kiezen van de asbestemming.

Vandaag, was verder wel OK geloof ik. Jim houdt van spaghetti en ook de appeltaart, viel mee. Hij, daarna, zo snel als kon, uiteraard naar een plek, waar het veel chiller was, dan hier thuis, wat ons 3 afleveringen van de West Wing kluisterde aan de buis, tot half twaalf of zo.

De twee uur die volgen, zijn privé, maar u kunt wel raden wat ik deed, uit pure liefde, voor het fenomeen, daar geurig geboden.

Nu dus het laatste glas, voor zo lang het duren mag. Hef het een tikje schuchter, proostend op nuchter voorlopig.

Sjamaandigitaal 160107

Monday, January 15, 2007

Spinnen

Bezoek aan mijn vriend, de bruggenbouwer, is helaas, niet doorgegaan. Ook daar regeert agenda de mogelijkheden tot improviseren tot nagenoeg nul, dus ga ik het eind van de maand proberen. Ondertussen, accepteer ik het gat dat er steekt tussen twee aluminiumkapjes, geloof dat zoiets een noodkroon heet, inmiddels voor de tweede maand. Klein Leed…

Was eigenlijk wel blij, dat ze belde, de dame met de groene ogen, waarvan ik droom op de meest lucide momenten, zo rond kwart voor negen. Gaf de rust mijn zegen en sliep tot ongeveer een uur of twee. Deed me denken aan Lazy Lester, die de vraag beantwoorde naar aanleiding van zijn naam: “Well you know, they call me Lazy Lester, but I ain’t Lazy, I’m just verry tired…”.

Inmiddels pruttelt de spaghettisaus, waar mijn jongste zoon om vroeg om te eten op zijn verjaardag en geurt het hier naar oregano, met heilig kruid vermengt.

Governement Mule, een van de spin-offs van de Allman Brothers Band, met Derek Trucks, domineert de ruimte, met gierend gitaargeluid, tot nader order.

Huis, oogt een tikje rommelig. Kerstspullen, nog niet op schap gezet, teveel lege flessen om in 1 x weg te brengen naar de stort, bloemen die vermoeiend ogen, na 3 dagen zuigen, lijken wat dat betreft wel vrouwen in het leeftijdssegment, waarin ook ik me bevind. Waarop ik meestal pleeg te zeggen, dan knijp je toch even Kind…

Zon al weer een tikje later onder, bewonder ik het licht dat hangt, altijd weer bijzonder, op dit punt aanbeland.

Na vandaag, geen alcohol meer voor uw sjamaan. Intermezzo, was aardig, maar met onmatigheid, is het qua drank na vandaag weer gedaan, hopelijk voor lang, een man kan slechts hopen op rationaliteit in dit soort zaken, maar moet zeggen; verlang naar nuchterheid.

Daarnaast is seks meestal de drug of choice te genieten, als vlees, niet langer gedomineerd door duistere krachten, weer fier en houterig regeert, beter te genieten, al vraagt het wel veel tijd.

Vrees dat jongste zoon thans gefeliciteerd wordt door een vriendin of twee, tenzij hij extra gemotiveerd een uur extra heeft gespendeerd op het huiswerkinstituut, maar zonder huiswerk…Neeee…Die zit vast te spinnen op meer, te volgen in de jaren die komen

Uw sjamaan, komt langzaam weer bij zinnen, ergste periode weer voorbij, volgt hopelijk helderheid als optie.

Niemand weet, wat Leven is, alleen dat het gegeven is, voor bepaalde tijd.

Sjamaandigitaal 150107

Schat in Delen

Hallo Jim, hier je vader
Die man, je weet wel
Die soms je kader
Even nader schetst
In nogal harde woorden
Die kerel die
In jou ogen
Vaak iets teveel
Invloed heeft
Op je leven
En op wat jij
Te geven hebt

Geloof me zoon
Er is geen man die
Trotser is dan ik
Jouw vader

Op de jongen
Die je bent en
De man die je
Zult worden
Heb zoveel van
Mezelf herkent
In doorgegeven
Genoom
Hetzelfde idioom
Van Woorden
Gezocht
Noten
Gefloten
Op een Ritme dat
Het onze was
Maar door
Jou en mij als
Identiek gekozen

Jij bent mijn hoop
En ooit de glorie
Die je uiteraard
Jezelf verschaft
Maar naar ik
Schat in delen
Met een
Zootje mensen
Hierbij de
Beste Wensen

Pa 150107

Nog Obscener Zaken

Concept, is inmiddels bekend. Zondagnacht, dus lezer… Madrigalen, terwijl op de achtergrond een 23 jarig lekker Tsjechisch ding wordt verwend, met iets dat tot de analen gerekend mag worden als pornosegment, maandag amper aangebroken.

Vandaag viert de jongste telg uit ons geslacht, dat drie zonen beslaat, zijn vijftiende verjaardag. Hij is zo’n joch, die aan mijn oude aardrijkskunde leraar van Bavel, de uitspraak zou hebben ontlokt, zoals ook ik dat deed, vroeg rijp… vroeg rot. Iets wat ik toentertijd al niet begreep, het was immers nieuwsgierigheid die dreef en de spanning die ik zocht, zo ook bij Jim.

Hij is van alle drie, in sociale zin, een kampioen EQ, laten we zeggen, ruim boven de norm en bovenal charmant. Heeft een absoluut gehoor, voor wat dan ook in muzikale zin en kan er wat uiterlijk betreft, ruimschoots mee door, Houdt van Reggae en Bob Marley, maar is ook niet te beroerd, om Miles Davis en James Brown een Spin te geven, al was het alleen maar, om zijn ouwe heer, niet teleur te stellen. Verder uiteraard alleen, zijn eigen beats en raps in Hip Hop Style, waarvan hij geniet.

Zo is januari aanbeland op de helft, so far so good. Kreeg de datums door, waarbinnen zaken te plannen zijn, in verband met vakanties en afwezig zijn.

Daarnaast een kalme dag, die glijdend is verlopen en zojuist in gelijke termen is besloten, maar dat is een heel ander verhaal, dat handelt over exces, bij een middelbare dokter, tevens sjamaan.

Mag met een beetje mazzel morgen komen, bij degene die mijn gebit bewaakt en de dame met de groene ogen. Daarna kan mijn gebit, hopenlijk weer bogen op bijten in de ware zin.

Vroeg haar, of die witte bloemen in de fraaie vaas, in groene teinten, lelies waren… Zij antwoordde, een tikje op dat deel belust: Nee Witte Amarylis.

De schaamteloosheid, waarmee, 2 bloemen van dezelfde soort, de een vuurrood , de ander maagdelijk wit, elkaars territorium betwisten, behoord tot de hoge school van verleiden. De katjes ertussen, neigen inmiddels naar wat onvermijdelijk leidt naar nog obscener zaken

Sjamaandigitaal 150107

Sunday, January 14, 2007

Lente Nabij

Zou ik hier een lans mogen breken voor Beethoven’s strijkkwartetten, uitgevoerd door het Gewandhaus-Quartette. Frans Michael Erben en Conrad Suske, op Viool, ondersteund door Volker Metz, op Viola en HuernJacob Timm, op ViolonCello, die hier wonderschoon bewijzen, dat er zoiets als een God moet zijn.

Zondag vooravond, namiddag, zo rond een uur of zes, drank van gisteren weg ge slapen en nadat ik had gerust tot half vier, een uur of anderhalf gewandeld, met de dames.Terug gekomen, de eerste paar Tripels, met Beethoven als soundtrack genoten.

Foto’s bekeken, ongeveer 400, gisteren door mij geschoten, van het jonge volk verzamelt.

Ieren zijn een wonderlijke vriendelijke, maar beslist gestoorde soort, binnen het humane kader, waarbinnen wij ons zelf vorm geven. Neem de meiden, die zonder een uitzondering gericht zijn op verleiden, in de meest primitieve zin. Rokken op schaamteloze hoogte, hoge hakken en decolletés, waarin een man wil verdwijnen, voor een uur of twee. Giet daarin voldoende alcohol en de “snol”komt bovendrijven… Neem daarentegen de heren in gezelschap, die stuporeus van een uitgang promillage van pak hem beet 1.2, titreren naar 3.0, al dan niet gecombineerd met alles wat maar roezen wil.

Hoorde 1 jonge man, kreunend zeggen: “man ik weet echt niet hoe het kan, at gisteravond een hele cake vol Hasj dronk een fles wodka, daarna met een paar vrienden een doos rode wijn en nu ben ik aan mijn 12e Pint, maar nog geen greintje Buzz…”. Liet hem proeven van heilige rook, waarop hij wit wegtrok en zei: “Holly Smoke”, de laatste die die woorden sprak, was Geert Jan van Loenen, een tijdje geleden, maar dat is al uitvoerig beschreven, in een verder privé gebleven verslag. Anyhow, zo’n Ier, in mannelijke variant, leeft puur op emmers bier en toch kennelijk ergens een rest verstand aanwezig. Ze zien er geen van allen uit. ’s Ochtends hun hoofd even in de hakselaar gestoken en met Gel bestoven om het gehaalde effect de rest van de dag te bewaren, in een soort van opgewekt, nog net niet psychotische stijl, altijd vrolijk, dat wel.

Op dit moment, dopt mijn Lief de boontjes voor een maaltijd met Tonijn, naar het schijnt, we twijfelen nog over Grillen dan wel bakken, maar daar komen we wel uit. Had ik u al gemeld, dat er overal boeketten staan op de tapijten hier, verzameld door mijn vrouw op haar verjaardag, echt een plezier om naar te kijken. Ervaar mezelf op zo’n moment als een verrekte rijke vent, vooral door juist dat besef.

Inmiddels willen al mijn zonen naar Ierland… Geen wonder, met wat ze in vleze getoond en beloofd is bij wijze van spreken, zo rond de 20 jaar gemiddeld. Moeten maar zien hoe een en ander in te passen is, in een jaar dat al weer vordert. Licht vandaag weer wonderschoon en langer, vannacht als pijn te betalen, vorst aan de grond, dus klootte voor de crocosus die net ontwaakt zijn kop had opgestoken. Zag trouwens op de wandeling van net, met als centrale punt een Sequoia daar geplant in 1896, meegenomen door een rijke familie (ook toen al), na een vakantie in de USA, honderden gele en blauwpaarse violen bloeien, een tikje Muppet-achtig stralend op 14 januari. Rust is weergekeerd in het brein van uw sjamaan. Hij heeft zichzelf gerealiseerd, dat het weer dra gedaan moet zijn met roes door alcohol gegeven en zichzelf vermand. Morgen eerst nog de verjaardag van de Benjamin uit dit gezin, mijn oogappel Jim. Dan later de as van mijn vader, als een nieuw begin, in een jaar dat lijkt gestart. Voel aan vlees dat relt en zwelt, te vaak op een dag, Lente nabij.

Sjamaandigitaal 140107

Grote Meid

Keek bij penetreren
Van haar nattigheid
Eigenlijk alleen maar
Naar haar net
Met iets meer
Pigment bedeelde
Gat, dat bovendien
Een zekere
Functionaliteit als
Sfincter had
Die knijpen kon
Garanderen als een
Man in node was
En Frictie
Geboden

Ze snapte snel
Wat er verlangd
In wezen ook
Gestangd zou worden
In Vleze
En ontspande
De reden van mijn
Onrust die er
Heerste op
Beheerste wijze
Zuigend

Uiteindelijk
U voelt al
Nattigheid
Was het zuiver door de
Gladheid die ze
Presenteerde
Kwak, als pap
Geboden
Als Een voldongen feit

Die ze toegegeven
Slikte als een
Grote meid

Sjamaandigitaal 140107

Sinead

De Jarige, lezer, ik zweer het, was vermomt als Slet.

En God beter het, alle vriendinnen overgekomen, eveneens als Hoer op te voeren, maar dan wel van de betere soort, maakt het een pallet van ondeugd, waaruit een man kan kiezen.

Het zal de jeugd wel wezen.

In elk geval, heb ik de Here ook vandaag weer geprezen, louter voor het feit, dat hij mij 3 zonen heeft geschonken en niet een zo geile meid, als Sinead.

Het is lastig uit te leggen, wat de Ieren zo verknipt maakt als Volk. Vaak speelt alcohol de tolk en anders willen ze ook zingen, maar hoe dan ook, ze zijn op een bepaalde wijze ongewoon., vooral die jonge schaars geklede dingen, die uiteraard louter gedijen in een Pub of zo.

Heerlijk gegeten bij de Uylenspieghel, waar, ik in verleden tijden zo veel keren lol heb gehad, met Thea, draagster van het bord, waarop menu, gekalkt stond. Deze dame, sprak je steevast aan met “Schat” en wist je telkens weer te bekeren, tot wat zij in gedachten had aan jou te willen serveren. Snap je dat?

Heb uiteindelijk, wegens falen van de creditcard, van mijn schoonzus, het hele zootje moeten betalen, middels mijn PIN en een en ander rond gemaakt in getallen.

Daarna de Ierse Pub…

Hoeveel drank kan een mens verdragen?

Hoe hanteer je seksuele vlagen, die je ongevraagd omspoelen, met zacht geschoren dijen ondersteunt. Hoe vertaal je zacht gekreun, als een vorm van aandacht, of als verzoek om meer?

Hoe het ook zij, die Ieren, verbazen me zeer

Gelukkig was mijn lief bereid om terug te rijden, dus rond een uur of drie, op de dag van de Heer, zijn we veilig terug gekeerd, een tikje zat (de meeste jongens), maar bereid om nog wat meer te geven telkens weer.

Foto’s gedownload om te kunnen kopiëren zit ik mijn begeren, naar nattigheid die volgt in smeren, nog even uit te stellen met een laatste bier. Maar degene die ligt te wachten nu, mag vast haar billen keren…

Sjamaandigitaal 140107

Saturday, January 13, 2007

Nader Order

Dorst roept en
Maant verstand
Tot stilte
Even geen gezeik
Nu hier
Doe mij nog
Nog maar
Een bier
Tot nader order

Sjamaandigitaal 130107

Alles op zijn Tijd

Dag was prachtig, lucht stralend blauw, voor beperkt deel van tijd zoals dat heet, zonovergoten, met andere woorden, een heerlijke dag voor mijn vrouw, zoals ik haar beloofde.

Uiteraard diende er gewerkt, met tussenpozen, wat in mijn geval met een hindernis begon, door wekker die niet ging, omdat onze trouwe hulp, lekker ding, er een strijkijzer in had gestoken, op stoom, waardoor de aardlek sprong en mijn alarm, niet meer functioneerde naar behoren, met andere woorden, ik was over tijd.

Dus geen gebak, voor uw sjamaan, integendeel, patiënten bij bosjes verzameld in blijde verwachting van wat komen zou, vulden de ruimte waarin ze worden geacht te wachten, dus er tegen aan.

Enkele uren later, bleken er 183 mensen gebruik gemaakt te hebben van onze dienstverlening op enige tijd en geholpen.

De ruis die er daarna ontstond, gold niet zozeer verjaardag van mijn lief, maar “Het Gala”, waarvoor mijn zonen, zich in een pak hadden gehesen, uiteraard, met een das van Pa. Hé, ouwe, die Armani, kan ik die effe lenen, of denk je dat ik niet te vertrouwen ben? Zeg Pa, hoe knoop je een jasje dicht? En eh… heb je nog wat centen, voor vanavond.

Drie prachtige jonge mannen, snap nog steeds niet goed, hoe mijn genoom, daarin tot expressie is gekomen, als het om hun uiterlijk gaat, qua Brein is er geen twijfel mogelijk, beraden zich op wat er wellicht gescoord gaat worden en op welke basis. Doei, om half twee thuis…

Daar zit je dan, verjaard te wezen, middelbaar, met wat vrienden op leeftijd, waaronder 1 homopaar, steevast aanwezig.

Wij lachten en zij genoot, van een dag die haar toebehoorde, voor even, hoewel ze af en toe, haar ogen sloot, maar te koppig om dat toe te geven, uiteraard.

Jongens zijn heelhuids terug gekeerd . Dassen, niet bevlekt, geen eentje echt bezopen en allemaal gefietst, niet eentje komen lopen met een kut smoes of drie.

Liefje is naar bed, terwijl ze monkelde, dat alle troep gemaakt, wel door mij zou zijn gedekt, als het om het opruimen ervan gaat en plof, weg, gestrekt en voorlopig in de rust stand, zoals dat geloof ik heet.

De andere dame, deed, wat ze gewoonlijk doet en kweet zich naar behoren van wat Heet, gesmoord diende te worden, met af en toe een lauwe kreet, waarin ze bezinnen paarde aan begeren, uitgedrukt in nader komen en gek maar waar, heel snel klaar.

En uw sjamaan… Ach januari, is een kwelling, voor lever en Geest…In koud 12 uur verwijdert, wordt hij geacht in Teil Uilenspiegel (Nijmegen) te dineren, met
Zijn Ierse familie en vrienden, die speciaal daartoe zijn overgevlogen, vanuit het dorp Killorglin, om de 21e verjaardag te vieren van een jonge geile meid, Sinead geheten. Maar goed, alles op zijn tijd…

Sjamaandigitaal 130107

Friday, January 12, 2007

Verrukt

Barok muziek

Moet naar bed
Ingepalmd door
Laatste bier
Zit ik nog even hier
Kwart over vier
Verdomme
Maar Mozart
Weet hoe rust
Vergeven wordt
In stiltes die
Er vallen

Bestaat er hulp
Voor dit soort
Gevallen
Dat wil zeggen
Mannen die
Niet kunnen
Scheiden van
Het staartje dag
Dat rest

Het wordt nog erger
Madrigalen…
Met lange halen
Van een Sopraan
Begeleid door
Harp…
God wat wordt een
Mens verwend
In het midden van
De nacht
Niet eens op
Verzoek of zo
Gewoon de radio

Zoveel prachtige
Muziek waarvoor
Ik zou willen
Bedanken
Wonderschone
Klanken
Uit de ether geplukt
Om hier in ruimte
Te hangen
Verrukt

Sjamaandigitaal 120107

Tijd Knijpt

Iwanna Rock& Roll
I wanna Hootchie Coo
I wanna shake that thang
Cause I’m in Love With You

Ray Wylie Hubbard (Oklahoma)


Twaalf januari, verjaardag van mijn Lief die vandaag 52 wordt, maar er beslist 15 jaar jonger uit ziet door mijn ogen. Mijn blik heeft mij nochtans niet vaak bedrogen. Heerlijke dame, op wie ik reeds in 1972, mijn oog liet vallen, dus bijna 35 jaar geleden. Inmiddels een bijna 30 jaar gedeeld verleden in vleze geconsumeerd en ben ik nog lang niet uitgekeken, op wat nog elke nacht, wordt begeerd, bij betasten van haar billen, de voornaamste reden, waar ik voor viel, heel lang geleden.

Heb bloemen geregeld en 2 Dvd’s voor haar gekocht. De laatste (7e ) reeks van de West Wing en de alom bejubelde Waltz, met Aart Staartjes als verkankerende circusdirecteur, onder andere met Theo Maasen. Hoop dat het een geweldige dag voor haar wordt!

Last Night, I went to the railroadtrack, to watch that train go by. Ninetynine cars were sreaming High, whistle blowing rhymin’’I Wanna Rock&Roll, Wanna Hootchie Coo, Wanna Shake that thing, cause I’m in love with You.... Ray Wylie Rules...

Laatste week, teveel gedronken, teveel gewerkt, wellicht te weinig aandacht geschonken, aan wat echt telt. Najaar te veel mijlen gereisd, Nieuwjaar, vanaf begin te vol, voeg dan nog de alcohol er bij en je hebt een Bol, waarin van alles Gist, naar wat er komt.

Zojuist de rust in Vleze herstelt, met degene, die al een dag of wat haar natheid negeerde in begeren. Zal sommige dingen van vrouwen nooit begrijpen, al blijft een man steeds leren. Maar God, wat was zij weer bereid, tot penetreren…

Heb mezelf nog 2 weken, vanaf morgen, gegeven om de drank weer af te zweren. Wat er rest tot die tijd, naast de verjaardag van mijn gade, is die van mijn jongste zoon en van mijn meest charmante nicht, die deze kwestie uitvoerig belicht in een Nijmeegse Ierse pub, over enkele dagen. Daarna, nog verstrooien van de as van mijn vader en vieren van de tachtig jaren die mijn moeders leven telt. Weet het lezer, U denkt hij begint zich al weer te herhalen, maar ik zweer, het is het ritme van wat komt, dat me drijft.

Liep vandaag, in mijn Vaders blauwe wollen jas, 4 x door de regen en wind, naar waar ik werk en weer naar huis, was ongelooflijk nat, maar lekker doorgewaaid en fris.
Zie het lopen, dat ik nu 8 weken doe, als een soort van meditatie en voel me soms of ik zweef, al zou dat ook kunnen komen van de Spliff die ik rook, tijdens de wandel.

Voel, hoe de tijd knijpt, half vier verdomme…En nu niet moe meer…Leef in een verkeerde zone, naar het schijnt… Rock&Roll regeert… Amarylis, bloeit vol overgave bloedrood tussen de katjes die ontpoppen in zacht en geilig pluis dat lijkt te lokken en mijn adem doet stokken in hallucinogenen ruis die heerst daarbinnen

Sjamaandigitaal 120107

Thursday, January 11, 2007

Storm in de Monding

Dwaallichten aan de
Horizon
Woelt er Storm
In de monding
Van wat als
Zwart gespreid
Gat groter doet
Lijken dan
Voorheen

Geen maan geen ster
Zekere metafoor
Voor duisternis
Geboren
Zelfs geen
Flits van meteoor
Als streep
Licht verbeeldend
In mat
Op lichtend
Grijs
Voorradig
Bloederig
Onvoorbereid
Schaamte
Spatlap aan de
Kant waar
Wrijven
Leid naar
Deels schoon
Gemaakte
Hand

Dolkstoot voor bereid
Nog onverwacht
Gutst en ruist
Waarheid naar
Waar Leugen is
Geschoven
Aan de kant

Beurse zijden
Tonen in
Onbewogen zijn
Rust
Tot nader order
Dringend nu
En hier
Geboden

Sjamaandigitaal 110107

Inshalah

Na bijna 40 uur in touw, met misschien een uur of vier rust, voelt uw sjamaan zich niet meer zo zeker, hoe lang het nog duurt, voordat hij crashed.

Nooit eerder in mijn carrière als arts, voelde ik me zo mies, als na 1 doorwaakte nacht op de zogenaamde HAP. Jetlag benadert nog het beste de stemming waarin ik me bevind. Constant honger, een ontregeld maag en darmkanaal, doorlopend geruis op de achtergrond en de vraag, of je het allemaal, nog wel in de hand hebt, na zoveel tijd alleen in je eigen gedachtewereld te hebben doorgebracht. Kort en goed, echt fit, wordt en blijf je er niet bij op deze wijze.

En dat terwijl de verjaardag is, van onze stamhouder, die mijn familienaam draagt en vanaf heden, is toegetreden, tot de generatie die verantwoording vraagt, voor zichzelf en door hem gekozen pad. Hij had vandaag zijn eerste rijles en was zo trots als een pauw! Heeft er online voor morgen, gelijk nog maar 2 geboekt, omdat ze voor het grijpen lagen en hij rijden in zo’n Wagen, toch kennelijk leuker bleek te vinden dan hij dacht. Nooit geweten wat je mist, blijkt je zoon, een automobilist, van het zuiverste water. De blijheid, waarmee hij haast volwassen straalde, zal ik niet licht vergeten.

We hebben op zijn verzoek, patat met biefstuk gegeten en sla met uitgebakken spek, daarna een Bossche Bol, die met mes en vork diende te worden geconsumeerd, u begrijpt, calorisch niets te klagen voor dit suikerkind.

Ben dankbaar om te mogen beleven, dat wat door mij is doorgegeven, in de vorm van een geslaagde wip en zaad dat spoot, tot er een winnaar was, die dat ei penetreerde, nu een jonge man geworden is, waarmee een vader kan praten als gelijke, als het gaat om delen van dezelfde waarden.

Hoop dat ik over gepaste tijd, nog mag beleven, hoe dat wonder zich ten tweeden male voltrekt, als hij mij 4 kleindochters schenkt, met exotische namen gegeven, die klinken als een belofte.

Over nog eens 18 jaar is mijn leven bijna klaar, naar ik aan neem, of ben ik wellicht al lang begraven en tot stof weer gekeerd. Niemand die het zeggen kan, slechts hoop resteert.

Alleen Hij die roept, bepaald het laatste deel van gang te gaan, als Hij dat wil.

Inshalah…


Sjamaandigitaal 110107