Friday, March 30, 2007

Omdat Hij dat zelf wil

Wordt wellicht eentonig, als het om zeuren gaat.

Ja, vandaag weer hard gewerkt en met een weekend voor de boeg, zoals het zich nu laat aanzien, ongeveer 20 uur op diverse posten, weet ik me vermoeid.

Voelt een beetje als de hoer, die per uur zo’n 50 euro op strijkt en die voor iets meer een boel meer doet, vooral als het aandacht betreft.

Maar heb geen keuze.

Huis te stil, 2 kerels afwezig, wegens Chill.

Een jonge man die niet weet hoe te focussen, als serieverslaafde.

Een vrouw, die de stilte wenst, bij lezen van couranten.

Lief bij Zus

Uw sjamaan, een tikje aan zijn lot overgelaten

Maar alleen, omdat hij dat zelf wil


Sjamaandigitaal 300307

Zij niet van Mij

Reed met mijn Hidha
Dat is een dokter die
Bij mij in dienst is
Vanavond rond een
Uur of zes, naar een
Nascholing

Sprak haar voor het
Eerst sinds tijden
Over wat haar
Bezig hield
Net gedumped
Opnieuw verliefd
Had ze wat te melden

Gesprek ging over
De nieuwe vriend
En over alimentatie
Wie nou wie genaaid had
En hoe hard nou eigenlijk

Eenmaal aangekomen
Scheiden onze wegen
Zij ging eten aan
Een andere tafel
Ik raakte in gesprek met
Een stel dames, waarvan
Er een, een kapitein
Bleek te zijn in
Hare Majesteit’s leger
Wel een mooie Meid!

Genoot van het eten
Dronk teveel
Witte wijn
Las de NRC in de pauze
En wist me verrukt
Door de stijl
Daar geboden

De nascholing was niks
Toch heb ik genoten

Zij niet van mij
Naar ik vrees


Sjamaandigitaal 300307

Controle

Lauw bier is feitelijk niet te zuipen en schijnt een teken te zijn van zwakte.

Vraag mijn broer, een groot expert, van leven op de rand en wat er met hem gebeurd als zijn Duvel niet koelkast koud, zijn jaegermeister, niet vries vast is. Genetisch bepaald defect dat garant staat voor gederailleerd, toch nog enig zins kunnen en willen functioneren.

Trek de grens als vlees weigert daar te gaan waarna de baas verlangd en steigeren, geen optie lijkt. Geen porno, hoe Geil ook geschoten die helpt. Zelfs haar losse zuigen en dan spreek ik over lippen die feitelijk de adem laten ruisen langs een ziek lid in prikkel toegediend, leidt louter tot pijn.

Suikers van ruim boven de twintig, hadden de paddenstoel die elke vrouw vreest bij eerste aanschouwen, gespikkeld uitgerust, met wat in medische termen wordt benoemd als een balanitis door candida, die zoals gesteld smult van hoog zoetigheidsgehalte daar geboden.

Shit alles aan dat deel gesteven vlees doet pijn, zelfs wijzen, laat staan kneden zuigen en geilig nattig knijpen.

Stel u een zwerende vinger voor, waarmee u doet wat hierboven wordt beschreven.

Op de porno die nog loopt op de achtergrond, wordt een sletje met een kont vol blauwe plekken, ruig anaal genaaid door een vent die zo vol inkt gespoten is in tatoeages, dat dit haast als entre act in de zin van Kunst met een grote K mag worden gezien. Hij spuit haar strak gespannen aars vol slijmerige kwak, met groot genoegen zo te zien. Zij likt zijn strontbesmette vlezige Lul en kijkt gelukkig in de camera en lacht, mondhoeken uitlikkend, ogen nog zaadgericht, blij naar de kijker, ik.

Bij nader bestuderen, blijkt ook de dame in kwestie een tatoo te hebben in een detonerende kleur, zeker in combinatie met de nagellak die iets te roze was uitgevallen, wat nogal stoorde bij het vingeren van haar natte gat van voren.

Pils, zelfs Grolsch in die nieuwe karakteristieke fles (Groen), blijkt zelfs lauw, tenminste dorst te lessen.

Hoe dan ook heb ik opnieuw het punt bereikt, waarvan ik weet dat het leidt tot paal en perk stellen, in de zin van geen alcoholbeleid.

Moet wel kunnen neuken, zoals ik dat wil, dus tenminste drie keer per dag in alle gaten en meer als het mag, van de dokter, tenminste als ze me laten.

Te veel te hard gewerkt de laatste tijd. Misschien zijn 75 mensen per dag, door al dat gedoe met die diensten, ook wel een beetje te veel van het goede, maar nooit eens iemand die je op je schouder klopt en er eentje over neemt, geen assistente die je een kop koffie brengt.

Hou me ten goede… Ik doe het ook mezelf aan. Niemand die me dwingt. Maar laat me te eenvoudig glijden op de Roller Coaster Baan die leven heet te zijn.

Moet mezelf dwingen tot controle

Sjamaandigitaal 300307

Thursday, March 29, 2007

Vlekjes

Dag verliep zoals verwacht, dat wil zeggen een hele zooi patiënten en een nascholing on top.

Tjonge, wat een mensen, elke dag weer en moet zeggen, van de 60 niet 1 die echt hulp behoefde. Veel geklaag en ongelukkig zijn.

De nascholing die volgde, was eigenlijk van hetzelfde laken een pak.

Huisarts als Hoer ingehuurd voor 750 euro ( 2 uur, inclusief het eten) en een paar aan de farmaceutische Goden uitgeleverde internisten, die het voor het dubbele doen.

Te treurig voor woorden

Carpacio van Lam, de entrecote, de zalm… het smaakte heerlijk.

Het is niet dat ik het die dokters niet gunde, maar het ging uiteraard alleen om de accreditatie punten.

PS

De zus van mijn lief, is met relatief weinig ongerief, gesneden in abdomen (darm en lever) en longen, wat, voor zo ver daar sprake van kan zijn bij dit soort aanvallen op iemands lijf, relatief goed verlopen is. Het enige dat mis is zijn een paar “vlekjes”op haar longen.


Sjamaandigitaal 290307

Daar sta je dan

Daar sta je dan
Oudere man
Wachtend op de
Eerste door
Willem Drees
Bedachte en weg gegeven
Centen AOW verdomme

Net genoeg om
Jezelf wat Taxfree
Te permitteren
Een solide borrel
Te offreren
Je niet te generen
Als er korting
Wordt geboden
Of je te laten
Zakken op aangeboden
Stoel in Publieke ruimte…

U eerst…Dokter

He Frans 65+
Hoe voelt dat man?

Kun je dat deel
Ook echt
Handelen?
( Op zijn Engels uitgesproken)

Weet wel dat je eeuwig jong
Wil wezen
Je wil meten met de
Jonge leeuwen in
De kooi die Leven heet
Te zijn bij tijden
Dat het lastig is
Om toe te geven
Dat je er straks niet meer
Zult zijn in heel je volle glorie
Als… Dokter

Uiteindelijk viert de tijd
Victorie, over jou en mij

Je zei: “Een pianist, stopt ook niet
Als hij vijfenzestig is”

Je hebt gelijk, Je hebt nog veel te geven

Maar Frans ook als het je gegund wordt…
Tijd van leven
Aandacht besteden aan wat
Echt belangrijk is
Erna de Jongens
Die je nog iets van
Jezelf mee wil geven?

Wacht er niet mee
Doe het NU, toch?

Ik zou geen echte vriend
Zijn, als ik je bij tijd en wijle
Niet op je donder zou geven
Bij dezen!!!

Ben je een Vent
In Kapitalen geschreven
Dan doe je nu!
De boete die al
Lang van je vereist
Nu moet worden
In gelost.
Je wordt de man die
Deelt en speelt
Die lekker los…
De wereld om hem heen
Beheerst en in gebaar
Verlost van de beklemming
Die soms heerste
Toen je nog niet kon
Wat nu dwingend gevraagd
En opgelost moet

Weet dat wij vrienden zijn
Jij bent naast mijn voorbeeld
Ook mijn broer
Eerlijkheid doet pijn
In vlagen die je durft
Te uiten
Laat ik besluiten
Als vloek over je uit te
Speken, dat je samen met mij
De honderdvijftig
Royaal zult bereiken
En met mij zult beleven
Wat er tegen die tijd
Voor gedonder zal zijn

Sjamaandigitaal 290307

Tot ik Haar Doof

Avonddienst verliep op wonderlijk lichte wijze.

Natuurlijk er waren wel degelijk activiteiten, die gerangschikt kunnen worden onder werken als categorie, maar al met al was er geen sprake van gezeik op structurele wijze.
Ook de dag, ondanks de meer dan 60 mensen die ik zag, viel in de categorie: “er valt mee te leven”, dus als ik terug kijk op vandaag, waren er ondanks de 92 patiënten, weinig echte problemen.

De KNIL-er, die op de rand van een Delier balanceerde misschien, maar dan meer nog de bezorgde SPV-ers van het Mediant-gebeuren, die het helemaal gehad leken te hebben en die ik dus maar naar huis heb gestuurd, Tja, de miscommunicatie, waar de 86-jarige predemente dame, last van had, dankzij naar huis gestuurd met louter paracetamol en een bovenarmfractuur. Het zijn de elementen van wat we heden ten dage benoemen als het huisartsenvak buiten kantooruren.

De dame, met wie ik het genoegen had de dienst te delen, die tenminste 25 minuten nodig had, voor het stellen van een diagnose, de stand aan het eind van de avond 38-6, als het ging om gedane consulten, waarbij ik toegegeven 5 mensen uit een uitgebrande keuken, wegens slappe lach als enige diagnose, binnen 6 minuten naar buiten had, wat wel even 300 euri opleverde voor assistentes en chauffeur en de fraaie wagen, waarin we reizen, maar die wel moet(en) worden betaald, maar dat terzijde.

Werkte vanavond met een aardige knul die in de ziekenverzorging opleiding zat en gruwde van psychiatrie, zeker als er drank bij te pas kwam. Ik verzekerde hem, dat een consult pas bloeit en boeit, bij rijkelijk besproeide ellende, van de psychogene soort. Ik zag hem met ongeloven reageren, maar moest even later registreren, hoe hij genoot, van de setting waarin juist de hier boven genoemde combinatie van actoren demonstreerde, hoe het ook kon…

Doe mij een post met 150.000 mensen, 2 slimme meiden en tenminste een cuppasoup automaat… Ik zweer u dat van wachttijden geen sprake is, integendeel, iedereen staat na 3 minuten weer buiten, met een advies op maat.

Zeker, heb een paar luitjes door moeten sturen, vanwege haast of kwaliteit geboden, maar het overgrote merendeel, heeft zich adequaat behandeld gezien. OP zich een prestatie van formaat.

Het telefoontje, waarin werd medegedeeld, dat de schat die ze vandaag open sneden, de behandeling tenminste heeft overleefd, heeft mij met vreugde gevuld.. De mededelingen over tot bindweefsel verschrompelde tumorresten, neem ik met een grote korrel zout. Voornaamste is, dat ze nog leeft, na deze serieus te nemen aanslag.

De zus van “schat”, is uitgeteld dus onbeschikbaar, schrikbarend afwezig, net nu ik haar nodig had om leed te delen en wat er verder gedeeld kan in vleze, mits geboden. Ze weet zichzelf aan de beurt, in geval van voorspoedig herstel.

Kaars bij Boeddha brandt, tot ik haar doof…Geloof, dat, dat nog even duurt.



Sjamaandigitaal 290307

Wednesday, March 28, 2007

Macallen

Als alle mist is
Weg gedreven
Zicht weer helder
Beeld gestoken
Scherp belijnd
Als alles wat
Onzeker heet
Is weg gedoken
In de holtes
Waar ze ontsproten
Weer schaamtevol
Wil zijn
Wordt het
Tijd voor een
Shot Macallen
Single Malt

Twaalf jaar
Opgesloten in
Een vat
Dat de geur van sherry
En Bourbon bevat
Om daar
Heel langzaam in
Te rijpen
Als een gedestilleerde
Schat
Nog onontdekt

Sommigen
Verkiezen een
Druppel water
Een druppel maar
Om het aroma
Omhoog te jagen

Ikzelf prefereer
Naast zo een
Slok vol
Delicaat
Gevuld
Genoegen
Een vers geschonken
Glas vol Grolsch
Om waar het
Gloeit te
Koelen

Sjamaandigitaal 280307

Voor het Zilver Gaat

Pieter van den Hoogenband
Die bij ons in het
Vliegtuig zat op weg
Naar Down under
Kan maar niet
Geloven
Dat die spidobroek
Die hem als ik
Het goed begrepen heb
Enkele tonnen
Gaat kosten als compensatie
Voor het dumpen
Van zijn sponsor Nike
Met 0.15 seconde winst
Het gat dat er ligt tussen
De eerste en de tweede
Plaats, op geen enkele wijze
Kan overbruggen
Gezien de bijna 2.5 seconde
Waarmee hij
Werd overklast

Die Gek zwom
Ongelooflijk hard

Was het enige dat hij wist uit te kramen

Dat heb je als je
Al voor je gaat zwemmen
Voor het zilver gaat

Maat!


Sjamaandigitaal/sporteditie 280307

Lotte

Er is een dame
Die in haar ogen
Reflecteert
Hoe je dromen
Moet

Zit hem in de
Wijze
Waarop ze je
Begroet en
Ogenschijnlijk
In gedachten
Verzonken
Toch even
Peilt waar jou
Gemoed zich
Nochtans
Bevindt

Het peinzend kauwen
Op een lok
Die hangt waar
Haar mond
Spelen wil
Met haar
In glimlach
Geklemd

Denkrimpel
Daarboven
Ergens tussen
Haar blauwe
Ogen
Geeft aan
Dat ze gedachten
Koestert
Tussen
Droevig streng
En meer dan eens
Het zotte

Zij is zijn
Dochter

Ze is prachtig

Lotte

Sjamaandigitaal 280307

Reizenn maakt Rijk

Dag begon eerlijk gezegd nogal kloten voor wat de uren tot 17.00 uur betreft. De hele zooi, voelde als 1 grote kater, wat ik ook nog kan begrijpen, na wat ik gisteren getripeld heb.
Niemand, zweer niemand, gezien, die er beroerder aan toe was als ik, maar zelfs mijn assistentes zwegen, in alle talen.

Combinatie van alcohol en slaapgebrek, met heilige kruiden, is in de nazit, niet altijd te pruimen, zo leert uw sjamaan op hardleerse wijze

Wandelingen van vandaag, boden weliswaar enige ruimte, maar, het was vooral bezoek, dat ik verwachte, dat me redde, zij het ter nood.

Vlak tevoren, diende er een bezoek te worden gebracht aan de fabriek, waar mijn kinderen worden klaargestoomd voor het grotere werk, in nieuwerwetse termen, een soort van onderwijskerk, voor diverse geloven.

Mijn 2e kind is van Gym via VWO, naar Havo gestuiterd, puur vanwege de Chill elementen in zijn leven. Over een van die zaken, werd voorlichting gegeven. De dames en heren verreizen in de laatste week van april, naar Catatonie, Barcelona, om precies te zijn. In mijn ogen een puur Luilekkerland leven, door de goedwillende ouders betaald voor pak hem beet 350 euro per persoon. Vinden ze allemaal doodgewoon. Binnen hun zap-bestaan, net een msm-etje waardig, voor de achterblijvers, op een ander cultureel nivo.

Het hele voorlichtings verhaal had op 1 A-4-tje gepast en makkelijk gemaild kunnen worden, al was het wel aardig om te zien, welke te gezette dame, bij de ranke moeder paste en welk vaderlijk genoom, tot expressie was gekomen in het hippieachtig idioom, waarmee hun fenotype was uitgerust, als ik zo beluisterde, waarover de verwachtingen het hoogst gespannen waren en de prioriteiten lagen voor deze reis.

Goddank was de Power Point kapot.

Daarna bezoek van Bert, een medereiziger, naar Indo Chine, die kwam om herinneringen op te halen, Daarnaast had hij de foto’s door mij gemaakt nog niet gezien en was hij nieuwsgierig, naar hoe wij hier leefden, in het “Gezinsvervangend tehuis”, waarvoor hij ons al die tijd had aangezien.

Wist van te voren, dat hij zich verloren zou weten in kwaliteit geboden en weet bijna zeker dat hij erg heeft genoten, Niet alleen van de foto’s, maar ook en vooral van gegeven dat hij gelijken ontmoeten, die ruimte voor hem creëerde in nabij zijn voor even.

Heb me niet vergist, hier is een vriend gevonden en gewonnen, die net als wij wil delen en geven van bijzondere zaken die horen bij leven in stijl.

Jan Donkers schreef al: Reizen, maakt rijk…

Dat geldt vooral het vinden van mensen wier gemoed bestaat, bij de gratie van verbazen en verrukken, dat zij de dagen mogen plukken en de weg vervolgen zo die gaat, die weten dat avontuur zich zelf geeft en slechts hoeft te worden beleefd.


Sjamaandigitaal 280307

Tuesday, March 27, 2007

Als Middel tot Verzoenen

Ben stomweg nog niet uitgeschreven. Kent u dat gevoel, dat je van binnen klaar bent om nog een restje op te geven van wat je kwelt en trouwens ook, omdat je absoluut geen zin heb, wat daar woelt en broeit, geen vorm te geven, integendeel, verlangen loeit, naar mede delen, wat er schuurt en wringt en wat er dringt en dwingt tot spelen met taal die daartoe geboden is.

Je hebt je hele leven gelezen

Stal boeken uit de boekhandel in Weert, omdat de bibliotheek ze niet had.

De Sade, nooit van gehoord en Nabokov?

Zwoor dat ik zou vinden, wat er verborgen was, omdat niet vertonen in de mode, maar zoeken, nog veel hipper, al ras leidde naar plekken die ik wel had vermoed, maar nu ook beschreven bleken en voorradig op geschrift. Zo genoot ik Mailer, Kosinsky, Burroughs en Ginsberg, Vinkenoog, Kerouac, uiteraard Bukowski en de velen die voor het eerst beschreven hoe hun geest werkelijk dacht in zinnen klaar vormgegeven.

Ik leerde, hoe taal kan verbeelden en zinnen de openingen geboden kunnen dichten, overbruggen en hoe ze soms, zonder leesteken eindigend, een vraag kunnen laten hangen, waar die hoort, in de leegte, door stilte geboden, geen antwoord voorlopig nog aanwezig, wel voorradig, maar nog niet geleverd.

Heb me in mijn leven, immer door woorden laten leiden, die in taal verbeelden, waarheen ik zou gaan en op welke wijze.

Toen ik bijvoorbeeld bij een door volle maan beschenen Taj Mahal, te Agra India, een jonge Oostenrijker, hoorde spreken over de schoonheid van Angkor Wat, was ik vreemd genoeg onmiddellijk afgeleid, van het schouwspel dat zich voor mijn ogen voltrok. Het had te maken met het zangerige uitgesprokene in zijn stem dat de naam als het ware in liefde prevelde.

Ik vroeg hem: Hoezo?

Hij sprak: Je zult wel zien! Met gesloten ogen.

Heb sindsdien gekeken en op een gegeven moment gezien, wat hij bedoelde, volkomen onverwacht

In stilte en onuitgesproken verbeeld, niet uit te drukken in woorden

Louter zinnen
Daar om te genieten
Als Waarheid geboden
Zonder vragen
Slechts vrede
Als middel
Tot verzoenen
Aanwezig
Waarin men zich hult

SjamaandigiTaal 270307

Shit Might Happen

Puttin on a Doggin’ nite
Allright

You got to Flip
Flop & Fly

Puttin on a Doggin’nite

Just do it now
Dont ask why

Puttin on a Doggin’nite
Allright

Harmonica...

Tom Waits rules

As the Bitch
Has just left me

So find myself alone
And quiver in
The darkest parts
Of where I did not wanna
Go for a While
Afraid of what
Might happen
Anyway
If she would get me
Where it hurts the most

Should I go down the
Drain
I want myself
Remembered with
Respect
Especially by her
Not That I plan
To do so
Nothing there to be gained
But Death
No more encore
Who wants that?

But just In Case
Shit might Happen


Sjamandigital 270307

Brawlers

Tom Waits, is niet eens het meest beroerde gezelschap op dit tijdstip. Luister naar het album Brawlers, van zijn laatste 3-cd box. Punk meets Hillbilly madness.

Zoals ik hiervoor reeds beschreef, was vandaag een dag om bij te komen, van de semi jetlag gepaard gaand met een nachtje door halen, op mijn leeftijd, in de vorm van een dienst.

Het heeft in elk geval een fantastisch fotoalbum opgeleverd.

Maart telt naar zijn einde. Op 4 april, vlieg ik alweer naar Petersburg, om daar te zijn met Pasen. Wellicht horen we nog een Matheus Passion, op een onvermoede plaats, ter gelegener tijd. Daar na, gelukkig even een maand of twee en half geen Schiphol, God Dank.

Heb een boek of twee om uit te geven en een plan voor veel meer, waarover later.

Voorlopig gaat het om een simpel feit, tijd van leven te vinden.

Broertje mailde uit Manilla of ik gegroeid dan wel gekrompen was, met oog op pak dat wordt besteld, als ik dit wens. Ik biechtte eerlijk op, waar mijn lichaam zich bevond.

Gehele week staat vol gepland met dokter zijn en tussen de bedrijven, de diensten die daarbij horen. Mijn goede vriend uit Oldenzaal, wordt over enkele dagen 65 jaar en er zijn nog diverse zaken en andere taken, waarmee ik me belast weet.

De rust echter, van de afgelopen nacht en dag heeft me verkwikt.

Zal wel komen door de zon en hoe ze straalt.

Vreemd trouwens, om de lucht te zien bewegen van Oost naar West in plaats van andersom.

Een Russische lente is wat we hier beleven.

Gooi de lege flesjes in de tas die daar voor staat en neem nog 1 volle mee als laatste.

Schenk mezelf in Roes wat vrede en bedenk als diepste contemplatie hier:



Wat een van God geschonken Bier





Sjamaandigitaal 270307

Monday, March 26, 2007

Thanatos glijdend Kruiperig

Mijn nachtmerrie, begon vannacht zo rond een uur of twee, ergens in Sjanghai, waar mijn oudste kind als eerste jaars Technische Geneeskunde, een internationaal Go-Toernooi, bleek te hebben georganiseerd, waar in eerste instantie slechts een zootje Nerds uit Twente zouden komen, maar dat door de open inschrijvingssystematiek per WWW, een stuk of 500 gasten had gelokt uit meer dan 40m landen, waaronder meer dan 150 jonge aantrekkelijke meiden.

Het voert te ver u mee te voeren, langs alle hindernissen die genomen diende alvorens wij weer verder konden reizen richting Nieuw Zeeland, naar waar we op weg bleken te zijn, maar ik geef u de organisatie te doen, daar in den vreemde.

Het begon ermee, dat uw sjamaan, op zondagavond rond een uur of negen, zijn zegen gaf aan wie nog wilde blijven, maar zelf zijn bed op zocht wegens te moe voor woorden. Het zal de alcohol wel zijn geweest, of de dope, die oraal geconsumeerd, het tollen moet verklaren dat ik deed, maar heb het niet gered, moest dringend naar bed.

Vijftien uur later, zonder enige vorm van kater verfrist weer opgestaan en aan de nieuwe week begonnen, als lentesjamaan. Gehele dag geluisterd naar Gregoriaans, dat prachtig klonk, met de ramen en deuren geopend.

Vanmiddag eerst een ritje langs mijn leverancier van Heilige Rook, om daar te genieten van een bak sterke koffie en wat verhalen, terwijl 2 kleine mannetjes hun gelijk probeerde te halen in smijten met stenen, in een kleine net gecreëerde vijver.

Boontjes uit Ethiopië afkomstig, zagen er lekker uit en werden koud een half uur later door mij gedopt. Met schouderkarbonade, verse aardappels en andijviesalade, een perfecte maandagse maaltijd, voor hongerige jongensmagen. De dames erbij aanwezig lieten zich ook een en ander smaken.

Gunde mezelf een Tripel of Twee en daarna nog wat.

Madrigalen, vervangen door Bob Marley en daarna The Doors, bij lezen van de laatste krant die binnen tuimelde, de NRC, naar ik meen.

Sprak haar zus, een ander lief, die overmorgen aan alle kanten wordt opengesneden en heden haar verjaardag viert, misschien haar laatste.

Zij klonk, met al haar eruditie, op een of andere wijze, ongelooflijk weinig bang…

Ik vrees voor haar en voor haar leven…

Hang naar wat ze was en is en ooit zou kunnen zijn, als ze mag leven, om zichzelf te mogen blijven. Hoop haar nog dat gevoel te geven, dat je mag delen als geliefden samen zijn in extase nader.

Steek in elke kapel hier in de buurt, een kaarsje voor haar op.

Weet dat Thanatos glijdend sluiperig, Eros nader is, dan ooit in geilig stotend knijpen, van zaad, dat noodt, in stotend drijven, van houterig gespannen Vlees.

Sjamaandigitaal 260307

Sunday, March 25, 2007

Geur van Gras

Geur van gras, voor het eerst gemaaid in deze prille lente, drijft door de open deur naar binnen. Dag, een uur verschoven, toont zich lichter dan te voor op dit tijdstip.

Ontwaakte rond 14.00 uur, na onrustig slapen, voor het eerst sinds tijden, met een ochtend erectie, als je dat nog zo mag noemen, rond die tijd. Niemand in de buurt die er wat aan deed tot mijn spijt. Allemaal al druk in de weer met van alles, of weg of in elk geval niet van plan me te verlossen van wat daar drong in vleze.

Zondagkrant met Nescafé, plus een restje NRC.

Haar de foto’s laten zien van Angkor Wat, waarbij er na nummer 500 of zo iets van Tempelvermoeidheid op trad, resulterend in te snel omslaan van weer een volgend blad vol weg gegeeuwde schoonheid, zoiets wat ik gisteravond had bij bezien van de wereld onder water.

Zo vervelen we elkaar met ongedeelde beelden.

Bij gebrek aan eetlust maar dorst des te meer, mijn ontbijt, of wat daar calorisch voor door moest gaan, maar in Tripels genoten. Het was per slot inmiddels 16.00 uur.

Het ronken van de motor van de grasmachine, die naar een keer starten liep, vertegenwoordigde gegeven dat er nu weer sprake kon zij van tuinieren.

Zie de eerste merels, die onrustig pikken naar de wormen, die daar zijn opgeroepen, waar de trilling hen genood heeft. Nog geen jongen om te voeden, maar instinctief de neiging voedsel te behoeden voor verrotten.

In de keuken, geurt mijn vrouw te midden van biefstuk en gebakken aardappelen, naar zondag, die zich laat smaken.

Sjamaandigitaal 250307

Sport Journaal

Net een uur verloren
Om licht te schenken
Aan het eind van
De dag die volgt
En die daar na
Zomertijd begonnen

Wissel van seizoenen
In de tijd die
Er voor staat
Internationale
Maar goed bedoelde
Fopperij van
Circadiaanse ritmes
Met als beloning
In de week die
Volgt
Een vleugje Lente

Kijk in de herhaling
Van het sportjournaal
Naar de cadans van de
Soepele billen
Horend bij
De jonge zwarte
Meid die kennelijk
De marathon
Wint met grote
Souplesse

Bedenk hoe ze mij
En mijn vlees zou doen
Rillen
Als ze haar kont
Hoerig omhoog
Zou tillen
Om er daarna mee
Te draaien
Met een blik
Tot penetratie en
Frictie bereid
En zich daar
Op schaamteloze
Wijze Olympisch zou
Laten naaien


Sjamaandigitaal 250307

Hamer Haai

Zag vanavond, ongelogen, op een DVD, mijn vrouw, rondjes zwemmen tussen een meter of 4 grote Hamerhaaien, voor de kust van Sudan. Het was op een plek waar Cousteau, ooit vanuit een kooi deze 300.000.000 oude soort had bestudeerd, waar ze nu toeristen lieten duiken (????).

Zoiets heet a live a board.

Het heeft iets van een sekte, gedeelde emotie en gekte, wellicht passie, voor iets waarvan je geniet en zich slechts laat delen, met degenen, die zich tot hetzelfde liet verleiden. Kan het begrijpen, maar grijpen doet het me niet, zoals het hun overduidelijk doet. Ze kreunen haast extatisch, als ze zichzelf opgetuigd met flessen lucht, zien zweven door de blauwe ruimte, die hen omringt. Duimen omhoog, daarna het gebaar met beide handen aan de slapen en dan draaien maar, kijk daar!, een hamerhaai!

De poes van mijn vrienden, was tijdens hun verblijf daarginds, overleden, op de gezegende leeftijd van 16 jaar. De dierenarts, had, zoals dat kennelijk mores is dezer dagen, een beleefde condoleancebrief bij gedragen, die beide mannen haast tot tranen beroerde.

De as, van “Tijger”, is verstrooid…

De dienst van vannacht, heeft mijn weekendritme drastisch verstoord. Om 08.00 uur 2 Tripels en de kranten, daarna tot 16.00 uur gepit en vervolgens een liter koffie bij Paganini’s 3e vioolconcert & de NRC. Vanavond, na het diner met de vrienden de onder water DVD, met hapjes en drankjes een plakje heilige cake en de rook die haar omringt.

De fysieke bevrijding van wat me kwelde, in 3 gulle porties, uitgestort genoegen, bracht de kalmte nader en een geile glimlach rond haar mond.

Even later realiseerde ik me plots, dat de tijd in al haar wreedheid een uur had afgesnoept van wat er tenminste rest van vannacht en is het plotsklaps 03.45 uur geworden.

Formeel en officieel is Lente nu begonnen met ’s avonds nu een uurtje meer aan licht.

Denk na over een esoterisch vormgegeven en geïnspireerde vlindertuin met een boeddhistische vijver, op de plaats van waar nu een patio is, waarvan de wanden zijn bekleed met hout uit Lombok. De achterwand een plastiek met Absarah’s, die ik zal moeten halen in de buurt van Angkor Wat.

Hoop u allen daar te ontmoeten, ter gelegen tijd.

Las in een interview met Robbie Krieger (62) van The Doors, dat hij de song The End, ooit schreef met Jim Morrison, als een liefdesliedje.

Soms moet je niet alles willen weten


Sjamaandigitaal 250307

Saturday, March 24, 2007

Wee Wee Hours

Het zijn de Wee Wee Hours 04.45 uur op de Huisartsenpost, waar uw sjamaan de wacht houdt. Iedereen slaapt, behalve de schrijver van dit Blog.

Het blijft op mijn leeftijd een louterende ervaring, om na een drukke dag, met opnieuw een kleine 60 mensen op het reguliere spreekuur, een nightshift te mogen draaien. Heb het in dit geval over mezelf afgeroepen, door een dienst over te nemen van een collega, tegen een tarief waar een dure callgirl, nog een aardig potje voor moet werken.

Niet veel te doen, tot op heden, al is dat waarschijnlijk de Goden verzoeken. Immers de dood, heeft een voorkeur voor de uren tussen 04.00 en 06.00 en de dood hebben we deze week al iets te vaak langs zien komen.

Maakte van de kalmte gebruik, om de resterende foto’s van de Cambodja reis in te plakken. Het zijn uiteindelijk 3 albums geworden, met naar schatting 900 plaatjes, die, al zeg ik het zelf, behoorlijk goed gelukt zijn. Benieuwt, wat de rest er van vindt.

Ga proberen iets met deze foto’s te doen. Zou graag ook in de toekomst, willen fotograferen wat me boeit en dat zo mogelijk willen publiceren, zoals dat hoort. We zullen zien.

Al met al, heeft het creëren van een stuk fotografische verslaglegging me zeker 20 uur gekost, maar heb van elke minuut genoten.

Over een kleine 3 uur, lekker naar bed en tegen de dame aan kruipen, die koud 24 uur geleden landde op Schiphol. Ze heeft het heerlijk gehad.

Daar gaat de telefoon… zoals gezegd, nooit een goed teken rond dit tijdstip…

Spreek u later

Woesssjj..

Later is het inmiddels 17.30 uur, de zaterdag, voorbij geschicht in lucide dromen, waar ik nu met een kan koffie en een pak zaterdagkranten zit bij te komen, in alle rust. Zo’n dienst als vannacht, is eigenlijk verschrikkelijk, al dat gewacht en gehang, maakt het extra lang. Volgende week, mag ik weer twee keer.

Lente lijkt inmiddels aangebroken en als cadeautje heeft de zon besloten mijn westen te penselen met een rozeachtig zacht naar oranje neigende kleurenpracht, in gulle streken.

Geur van soep, van schenkel getrokken en bereid door mijn vrouw, doet me realiseren hoeveel honger ik heb. De laatste 36 uur, heb ik niet veel gegeten, realiseer ik me nou.

Jongens terug van voetbal, allemaal verloren, rennen snelle stappen op de trap naar boven
En binnen tellen klinkt de riedel van Pc’s die laten weten wat er speelt.

Buddha, in de laatste zonnestralen, toont zich serener dan ooit te voren en dwingt de kalmte benodigd, met een glimlacht af.


Sjamaandigitaal 240307

Friday, March 23, 2007

Wat Samen heet te Zijn

Wacht op Haar
Nog niet opgedoken
Op teletekst
Maar op dit tijdstip
Ongeveer geland

Zij is mijn Al
De reden
Dat ik er nog ben
Ze schonk me
Zonen
En meer
Zaligheid
Dan ik hier
Benoemen
Kan in Kalmte
Die zucht naar
Meer

Mis haar stem
Het zware
Drukken van haar
Billen als ze in
Uitdrukt
Dat ik wachten moet
Tot morgen
Misschien, of niet…

De glimlach in
Haar Kus
Dat ze voor mij
Zal Zorgen
Stemt me
Gerust

Mis de ontspannen
Wijze
Waarop ze
Samen met mij
Een onopvallend
Leven leidt
Binnen directie
Door Haar
Vormgegeven
Door inhoudelijk
Te streven naar
Wat samen
Heet te zijn

Sjamaandigitaal 230307

Hou Moed

Vandaag was druk, had het kunnen weten bij afwezig zijn van 3 assistentes en 2 dokters.
Had het al voorspeld… Vandaag werd er gepeesd en niet zo’n beetje…
Vreemd, hoe je in dit soort situaties, puur op routine, empathisch kunt zijn en op tijd. Hoe ondernemerschap zich onderscheid van hidha wezen in de tijd geïnvesteerd en de wijze waarop een en ander wordt geëffectueerd. Niets ten nadele van een jonge dokter die ik wel snap, wel, als het gaat om haar visie op ondernemerschap.

Hoe het ook zij, om 17.00 uur was het voorbij. Reed naar mijn stamcafé, om daar het AD te lezen en via hun WiFi, te zien, wat er gebeurde in de wereld om ons heen.
Wethouder aan zijn jas getrokken, om een paar zaken glad te strijken, die wellicht anders hobbels zouden kunnen vormen. De daarbij betrokken ambtenaren, die toevallig bezig waren hier hun afscheid te vieren, konden slechts beamen dat er van een floride samenwerking sprake was, tot op heden. Op dat soort momenten gelieve men de wapens te smeden, die meestal niet veel later worden ingezet, meestentijds op scherpe wijze.

Binnen 6 minuten en 20 seconden, was het gesprek voorbij, klaar voor de volgende besluitvormende ronde, waarbij het misschien wel gaat over een miljoen of 2 aan overschrijding van iets waar we elkaar zojuist nog vonden in afgestemd project. Enfin, er is overlegd, op de hoogste fronten, waar expertise zich bevindt

Vanavond ging ik naar het “afscheid”van een collega, die ik vrij hoog heb zitten, gewoon een aardige vent die daarnaast een buitengewoon uitgesproken goed huisarts is, in heel zijn wezen. Erudiet, van vele markten thuis, maar nooit op irritante wijze aanwezig, wel altijd trefzeker, als het ging om de vinger op de verkeerde plek gelegd. Vernietigend, als het onterecht of onrecht was, wat werd besproken, in het kader van een zeker pogen tot waarheidsvinding. Gewoon een Perfecte vent!

Je moet ze zoeken met een lampje…

De dames die in zijn voetsporen treden, zijn van deze tijd…

Babes, onzeker lachend, geen onderneemsters in de ware zin, wegens te druk met andere zaken die ook veel betekend zijn voor hen, niet voor wie ze dienen de patiënt.

Nog geen Meid gezien, behalve dan degene, met wie ik het al 30 jaar doe, die zich kan meten aan wat wordt gevraagd in ondernemen en hoe je dat kan vertalen in menselijk gedrag.

Ik groette mijn oud collega en zei dag, tegen zijn vrouw. Wilde ze eigenlijk zeggen, het is te vroeg, te snel te gauw, toe, blijf nog even, nou…Tegelijkertijd, verlangde ook ik naar het moment dat ik afscheid zou nemen, van wat me drijft. Dag, zie wel waar ik je weer tegen kom, hoor wel waar je blijft.

Verwarrend, dat geheel. Vooral vanwege gegeven, dat je zelf nu Senior bent en in de ogen van velen. Een oudere vent, die ook nog meent te weten, hoe het verder moet.
Wat defacto het leermoment vormt.

Je doet het nooit goed, al is het mooi om daar naar te streven. Hou moed


Sjamaandigitaal 230307

Thursday, March 22, 2007

Vlinderlichte Suizen

Huis lijkt stil
Maar op de achtergrond
Zijn er toch
Altijd weer
Geluiden

Zachte ruisen van
Machines
Die fluisterend
Pompen en zuigen
En koelen

Vlinderlichte
Suizen van
De snelweg
Naar Berlijn

Tussendoor het
Zachte tikken
Van de Regen op
Mijn ruit

Als je heel
Goed luistert
Het zuchten van
Mijn Adem
In piepend
Kreunend
Stromen van de
Lucht die
Daar benodigd is
Waar ze wordt
Gezogen en moet gaan

En als het
Stil
Heel stil
Is

Het bonzen
Van mijn Hart
In het
Ritme opgelegd
Door de gedachten
Die daar stromen
Stilletjes
Onopgemerkt
Maar vastberaden

Sjamaandigitaal 220307

The End

Wie nog een uitermate
Geschikte
Begrafenis Tune
Zoekt
Moet beslist
Eens luisteren
Naar de ge-remasterde
Oereditie van
The Doors
Op het gelijknamige album
Als ze The End spelen
Met Jim Morrison
In de rol van
Opzwepende priester
In de
Hoogmis des Doods

Natuurlijk
When The Music’s Over
Is ook fantastisch
Maar the End is
Desperater
Gevaarlijker
Voor de
Overlevende
Achterblijvers
En voor wie is
Nou de boodschap?

Toch

De nu al meest betreurde
Gebeurtenis uit mijn
(verder?) Leven
Is de afwezigheid bij
Het laatste feestje dat
Je viert
Ten gevolge
Van
Dood
In plaats van
(A)Live dus
Hier aanwezig
Als Vent

Stomweg
The End


Sjamaandigitaal 220307

Wat doe je eraan?

De Lente die vandaag begon, bracht niet enkel voorjaarslucht.

Maar dat kon ik niet weten, toen ik vanochtend liep naar de plek waar mijn werk woont.
Alle voortekenen wezen op een zij het Nederlandse lentedag, met snel wisselende wolkenpartijen in vele schakeringen grijs en wit, fel afgestoken tegen een met spatten blauw bezaaide lucht. De vogels en bloesems in worden, leken overtuigd. Uw sjamaan, nog niet geheel wakker, liep vooral op intuïtie en gehoor het inmiddels zo vaak begane pad.
De laatste weken, was er geen dag die werd afgesloten voor 03.30 uur des nachts. Meestal met een aanzienlijk promillage, afkomstig uit het bier dat door de NY-Times is uitgekozen tot het allerbeste in de wereld, wat zeg ik vooralsnog dit universum. Het mag dan ook niet bevreemden, dat die korte 25 minuten lange wandeling, een perfecte wijze is, het wakker worden en helder, gelijdelijk te doen plaats hebben.

Aangekomen op de werkplaats, deelde ik de uit Cambodja mee gebrachte presentjes uit, die in goede aarde vielen. Het is het gebaar dat telt, vinden de dames.

Snel daarna kwam het gesprek op de euthanasie van gisteravond en hoe deze was verlopen. Mijn collega, vertelde dat het goed en waardig was gegaan en keek daarbij tevreden. Het was in een zucht gebeurd. De assistentes bespraken ondertussen de situatie waarin een jonge vrouw was aangetroffen, dood. Nog onbekend waarom, dus naar Rijswijk om te schouwen. Ik kende deze dame al vanaf haar geboorte, waar was haar al een poosje “kwijt”en in de veronderstelling dat ze was gaan studeren. Het was een leuke meid…

Spreekuur, stond belachelijk vol, met meer dan 55 mensen, waar tussendoor allerlei telefoontjes van politie, GGD, (pleeg)ouders en familie van de dame die was vertrokken.

Aan het einde van de dag, toen ik het helemaal had gehad, werd ik door mijn maat gevraagd, vanavond nog wat morfine te willen spuiten, bij een terminale man met pijn. Wij denken als artsen (en vrienden) soms tegelijkertijd hetzelfde en openden het kastje, waarin de “achtergebleven” pomp van een vorig sterfbed, een veilig plekje heeft gevonden, zodat er weer wat tijd gered wordt als de pijn te hevig is en uistel niet geduld kan worden. Mijn maat zei: ik teken het uitvoeringsbesluit, jij gaat voor de volgende ronde.

Eigenlijk had ik een beetje de pest in, dat ik nu vanavond om 22.00 uur, iets moest gaan doen, wat niet naar behoren is geregeld op een huisartsenpost.

Deed snel boodschappen en begon thuisgekomen als een razende, met het schillen van de aardappels. Even later belde mijn maat en sprak: “Je hoeft niet meer te gaan, hij is dood”. Hoezo dood, vroeg ik, de derde vandaag?. “Ik stapte naar binnen op het moment dat hij ging”, legde hij uit, “dus ben ik nog maar even gebleven”.

Terugkijkend, pas op zo’n eerste lentedag, niet zoveel ellende, maar zeg nou zelf wat doe je er aan?

Morgen 3 assistentes weg. Tegelijkertijd op nascholing gestuurd door mijn lief, die zelf nog in Egypte verblijft, zo liet ze me weten. Over iets meer dan 24 uur weer naast me hoop ik

Nog 1 bier dan om vandaag te vergeten.

Sjamaandigitaal 220307

Wednesday, March 21, 2007

Tussen Blind & Doof

Bowie op de Radio
“Golden Years”
(Run for the shadows..)
Wat een volstrekt superieur
Medium in vergelijking
Met de treurbuis
Waaraan zo velen
Gekluisterd zijn
Over zo een groot
Gedeelte van dag

’s Ochtends als ik wandel
Naar waar mijn werk woont
Zie ik steevast
De TV als schemerlamp
Bij jong en oud
Kauwgom voor de Geest
Maar zielloos en zonder smaak
Vertegenwoordigd

Nooit leest er iemand
Een krant, wordt
Er een zinnig
Gesprek gevoerd
Van ouder tot kind
Of Vice versa
Nee men staart
Zonder verbazen
Naar wat daar stroomt
In beelden die haast niet
Te verdragen zijn

Radio, heeft dat
Geheimzinnige dat tot
Luisteren dwingt naar
De boodschap die daar
Wordt uitgezonden
Raadsels die
Worden gevonden
Als antwoord op nog
Ongestelde vraag
En de luisteraar intrigeren
Mocht ik moeten kiezen
Tussen blind of doof
Weet ik dat
Zicht het zal verliezen
Van wat ik geloof
In taal begrepen

Sjamaandigitaal 210307

Ben wat Dubbel

Aldus is de nieuwe Lente begonnen. Zomaar 21 maart, alsof het niks is en we leven nog…

Sterker nog, we bevinden ons in de kracht van ons leven. Veel beter gaat het niet worden vrees ik. Dat betekent uiteraard, dat er hard gewerkt wordt elke dag en er resultaten dienen te worden geboekt, die worden vertaald in waardering en geld op de rekening. Vind het nog steeds vreemd, om de bedragen te zien die gemoeid gaan met leveren van zorg. Enerzijds zijn die 4,50 euro voor een geleverde prestatie in de vorm van een telefonisch advies of een recept geschreven, een fooi, anderzijds leveren vele kleine fooien elke dag weer een bedrag op van meer dan 1000 euro, uiteraard als omzet en te delen met velen, maar wel voorradig.

Ben wat dubbel, over wat het vraagt van jou als persoon. Enerzijds, is daar het gevoel, dat je met een investering van luttele uren behoort tot het rijkste deel der natie, anderzijds, gaat het soms, zoals vandaag om zaken die aan de kern van het leven raken, soms aan de dood.

Vanavond is een vrouw gestorven, na injectie van 5 ampullen Pentothal in combinatie met Curare, hetgeen genezing betekent. Je wilt niet weten aan hoeveel formaliteiten je als arts moet voldoen om iemand legaal te verlossen uit in dit geval haar lijden. Je dient formulieren in te vullen, ruggespraak te houden, een deskundige mee te laten kijken. Je dient van te voren de GGD en de officier van justitie te waarschuwen voor wat je gaat doen en als het “gebeurd”is, komt er een wettelijke schouwer. Drie maanden later, ontvang je in een somber gestemde enveloppe, met in grote letters daarop geschreven: Arrondissement rechtbank Almelo, de mededeling, dat je bent vrijgesproken van moord.

Gooi nooit de ampullen weg, benodigd om je daad te voltrekken, het kan je op een reprimande komen te staan. Ze zijn bezorgd, dat je een ampulletje van het een of ander achter over drukt en waar hun vrees uit bestaat, is voor als nog onduidelijk. Van recreatief gebruik, kan vrees ik bij dit soort middelen amper sprake zijn.

Vandaag of morgen, sterft een jonge man, die al een groot deel van zijn leven aan zijn bed is gekluisterd. Intelligente vent, die van auto’s houdt en van een filosofische benadering van het leven. Hij woont naast zijn moeder, die na wat haar en hem overkwam alles heeft gegeven om er wat van te maken, zij beiden hebben aan een half woord genoeg. Jaren heeft hij zijn lijden kunnen verdragen, maar opeens was het genoeg.

Weet bijna zeker, dat zijn moeder, spoedig na hem gaat, maar ze houdt zich kranig e wacht nog even. Weet niet hoe het mijn eigen moeder zal vergaan, als haar eerste 2 kinderen straks vertrekken, ongetwijfeld nog in haar leven. Weet slechts, dat ik dan ook naast haar zal staan en haar niet zal laten verrekken.

Kreeg vandaag van een dame een 8-pack Duvel Kado, met Muts. De laatste uit de etalage van de slijter, die praktisch mijn buurvrouw is. Het gekke is, dat de 8,80 die dat pakketje kost, aanvoelt als een grotere beloning (gift) dan de 9 euro die soms wordt verdiend in een bliksemschicht. Heb het gehele consult vanavond genoten.

Verheug me op de wandeling, over enkele uren, bloesem die uit de knoppen welt, vogeltjes die kwinkeleren. Zelfs de eenzame dame met de 4 hondjes, lijkt vreemd genoeg op mij gesteld en toont dit door te zwaaien met haar fraaie billen.


Sjamaandigitaal 210307

Tuesday, March 20, 2007

Val (300)

Altijd weer dezelfde val
Misschien omdat gevoel
Van vallen
Zweven is naar ruimte
Geboden

Teveel ideeën, teveel
Zaken om hier te benoemen
Die de moeite waard zijn
In door lezen
Dingen die je in je
Wezen raken…

Net weer een lijst gemaakt
Van dingen die
Moeten gebeuren
Al was het maar
Omdat er gebieden
Zijn die zijn geboden
Te betreden

Er stonden zaken op
Als beelden die nodig
Getoond zouden moeten worden
Beloond als het
Erop aan komt
Door schoonheid daar
Geëtaleerd

De kalender die steeds vaster
Vormen aan neemt
Geschonken op
Olifantenstront
Waartoe een reis
Noodzakelijk is
Naar een deel waar ik
Toch weer moest wezen
Misschien om mezelf
Te zijn

Keuze geboden:

Sjamaan, dokter
Vader, minnaar, schrijver
Fotograaf, dichter, broer & zoon
Reiziger, man verdoofd
Op zoek naar wat waarschijnlijk
Gewoon Leven heet

Sjamaandigitaal 200307

Waarnaar je Verlangt

Drieduizend Hits
In iets meer dan
Een half jaar
Bijna 300 berichten
Dat betekent
Dat er maar
10 mensen
Waaronder ikzelf
Kijken naar
Dit gebrabbel
Gebabbel op
Het World Wide Web
Per geschreven bericht

Is het louter spuien
Lozen domweg
Een tijd verpozen
Bij gedachten
Dat degene die dit
Deelt iets met jou
Gemeen wil hebben
Net als jij speelt
Met taal en geest
En zinnen die
Je wil beroeren?

Is het wellicht
Narcisme
Kijk mij hier eens
Lekker schrijven
Over interessante
Kwesties & gedachten
Reizen en lekkere
Wijven die ik
Dagelijks mag
Ontmoeten

Is het wellicht
Openbaar boeten
Voor gebrek aan antwoord
Hier te leveren
En de echo van
De vraag die hangt?
Is het een vorm
Van leven door iets
Van jezelf te geven
En te beschrijven
Waar naar je verlangt?

Sjamaandigitaal 200307

Sentimentele Dwaas

Nog een nacht slapen
Na vandaag
Voor Zij zich meldt
Alles staat in
Bloesempracht
Te stralen
Om haar naar
Behoren te onthalen
Maar vrees de
Vorst die wellicht
Vannacht uit
Scandinavië afkomstig
Het feest kan vergallen

Voel me een Sentimentele dwaas
Die een brok weg
Moet slikken bij de aanblik
Van Sneeuwklokjes en
Krokussen en gefladder
Van de koolmees die druk
Bezig is te nestelen

Geniet van stroompjes
In de beken waarin
Verse waterplanten
Sliertig zweven
En als je goed kijkt
De eerste wolken kikkerdril
Reeds afgescheiden snel
Gaan leiden tot
Vlot zwemmend Levend spul

Ach over vier weken
Als de mannetjes Merel
Met zijn gele snavel
Liefdevol wormen
Vangt voor hun jongen
En de kikkers
Gegroeid uit de
Wezens met afgeworpen
Staarten Geil brullen
Omdat ze alweer
Willen paren
Is iedereen maart
Vergeten en domineert
Slechts verlangen naar
Zomer die lonkt


Sjamaandigitaal 200307

Wat een heerlijk Vak!

Maandag, werkdag… ongewoon voor uw sjamaan, maar vandaag een van de harde feiten.

Dat zit zo; mijn lief is ondergedoken, mijn hidha skiet in Oostenrijk, in het kader van een nascholing en mijn oudste maatje is zo druk en in beslag genomen door vigerende kwesties als 2 euthanasieverzoeken tegelijkertijd.

Zo kwam het dat ik vanmorgen “vroeg”voor mijn gevoel, dat wil zeggen rond kwart over negen de wekker hoorde gaan en een kop koffie en een vleugje krant later, aan mijn ochtendwandeling begon, in colbert en sjaal en uiteraard met meenemen van een plu.
Maart roert zijn staart… Zeg dat wel…Ik was nog geen honderd meter van huis, of de neerslag begon, eerst in de vorm van regen, toen een fikse hagelbui, gevolgd door inmiddels horizontaal verwaaide vlagen natte sneeuw. Moest flink trekken aan de meegevoerde heilige rook, opdat een en ander niet zou versterven in de nattigheid die daar zo gul geschonken werd.

Op de praktijk aangekomen, werd ik met open armen ontvangen. Mocht gelijk tussen de 15 patiënten door een abces draineren en een grote wond (Kind met kop tegen een muur geknald), chirurgisch repareren. De wandeling terug naar huis, was met dezelfde nattigheid doortrokken als koud een uur daarvoor.

Schilde snel de verschrompelde aardappels die er nog lagen en zag me genoodzaakt, met het oog op mee te nemen boodschappen, per automobiel terug te keren naar mijn werkplek.

Hectisch, is een te milde benaming voor de periode die volgde, maar was 40 patiënten later, om vijf voor vijf klaar. Snel inkopen gedaan, hutspot, met karbonade, brood en andere triviale zaken die worden gerekend tot brandstof voor jongensmagen. Tweeëntwintig liter melk, 6 broden, anderhalve kilo kaas, 2 pakken hagelslag 2 potten pindakaas, een pond vleeswaren, 12 liter jus d ‘Orange, 20 liter frisdrank, 3 kilo appels, 3 kilo sinasappels 2 kilo kiwi’s en vier komkommers, voor de komende dagen. Daarnaast een stuk of negen Tripels, voor de baas…

Gelukkig, gaat tegenwoordig alles schoon op, als het de warme maaltijd betreft, er wordt nog net niet gevochten.

Maakte de keuken schoon en sorteerde de was, haalde het spul dat klaar was uit de droger en begon dit te vouwen. Van strijken heb ik nog nooit gehoord…

Wat zou een man zijn, zonder vrouwen om zich heen?

Vanavond relaxed naar Bond gekeken, met Halle Berry.

De dame die gisteren nog wat pruilde, bij programma geboden, genoot zichtbaar van de hier vertoonde fictie en vervolgens van de frictie, die volgde in door haar bepaalde fases van verboden.

Inmiddels is de dinsdag daar en scheiden 8 uur me van een volle agenda. Voor morgen staan 18 depressieve mensen gepland, 4 alcoholisten en een crisis of 2 tussen 16.00 en 17.00 uur aangemeld vandaag. Daar tussendoor, de gebruikelijke Gospel. Wat een heerlijk vak!


Sjamaandigitaal 200307

Monday, March 19, 2007

Door Frictie Bepaald

Beschouw de wissel van Seizoenen
Als een mensenleven
Net als je hebt besloten te
Ontpoppen
Komt er iets guurs en
Nats en kils
Dat maakt dat je
De knop waarin je al dat goeds
Zorgvuldig hebt verstopt
Wil laten hangen

Waar is de zon
Het lengen van de dagen?
Waar is het poppen
Van wat zich verschuilt in Aarde
En zich wil tonen in stille
Lentepracht

Hoor nochtans
De Hagel die ferm geblazen
Door de storm die raast
Mijn ruiten geselt
Hoe was het ook weer:
Maart roert zijn staart?

Wil vrijen in een bed
Onder de dekens
Denken aan de
Eerste meid die ik
In gedachten
Doorlopend penetreerde
Ja, ook nog na al die tijd
Weet dat zij die dit
Ongetwijfeld leest
Wat ik bedoel en
Rillend reageerde
Zoals een echte geile
Meid betaamd

Beschaamd

Maar door
Frictie bepaald
Bereid in
Vleze



Sjamaandigitaal 190307

Als de Duivel Vermomt

Heb mezelf een dubbele Metaxa ingeschonken van de oudere soort

Gekregen van mijn maat, naar ik me herinner en verstopt ergens achter een bak aardappels.
Weet niet of u PULSE van Pink Floyd kent? Zelfs zonder 5.1 surround, een magische ervaring. Probleem is dat je niets anders meer kunt doe als kijken…

Heb Pink Floyd zo vaak gezien als ze wilden komen en eigenlijk alleen “Kralingen”gemist, kan de opnames uiteraard dromen.

Het gekke aan die muziek, is dat ze gelijk van je vraagt een andere stand aan te willen nemen namelijk die van dromen met je ogen ver open. Het helpt ongelooflijk als je daarbij de juiste middelen gebruikt. Zal nooit vergeten, hoe mijn dierbare vrouw en ikzelf, de film “The Wall” gingen bekijken in full blown stereo surround, bioscoop geluid dus, maar met alle twee een ruime dosis spacecake genoten.

Ik was al paranoia op de weg naar de parkeerplaats, zij ( mijn lief) draaide door tijdens de film. De psychedelische fase echter startte pas nadien, toen we Loes Vermeer tegen kwamen, die haar ogen altijd al op schoteltjes droeg, maar niet indachtig het gegeven dat wij beiden half psychotisch waren, het draaien van die kijkers wilde stoppen.

Zelden een “Badder”Trip gehad, hoewel het neuken met mijn lief, dat volgde diende te worden bijgeschreven in de hogere regionen, waar het creativiteit betrof.

Na The Doors en The Floyd, is het nu Roxy Music in da House…

Herinner me nog het bezoek aan het amfitheater, dat in Universal Studio’s LA huisde, waar de band speelde, uiteraard uitverkocht, Vlak voor het optreden begon, werden de overgebleven kaarten verkocht voor een prikkie. Wij vieren kochten een zwikkie kaarten voor nog geen vijftig dollar en werden tot onze verbazing, begeleid naar de eerste rij. De kaartjes, bleken afkomstig van een stel Hotemetoten, die klaarblijkelijk werden gepijpt, door iets duns en blonds. Ze waren in elk geval niet bereid de door hun gepromote artiesten een blik te vergunnen.

Wij wel! We zagen Bryan Ferry, zich in wit pak in het zweet werken, ondersteund door een band die ongeëvenaard bleek.

Heb veel van dat soort momenten gehad in mijn leven, realiseer ik me. Zat naast Jerry Lee Lewis, on stage. Mocht tijdens Jazz Fest New Orleans, haast aanschuiven naast de B3 van de Allmans’s. Kuste Lucinda zacht op haar lippen in La Zona Rosa en wist me gelukkig bij het proeven van de tong van Toni Price, dobbelde met Townes, sloeg Calvin op de schouder en Hugde Jessy Taylor meer dan eens.

Ben nu een middelbare man, die zich een jongen voelt (Bowie, When you’re a boy…) en zich gelukkig waant. Zoveel gehoord, te veel gereisd, de laatste jaren. Vrouwen te over om te strelen, veiligheid als optie in het Privé Domein, horizon die trekt, als de duivel vermomt.

Geen spijt voor als nog


Sjamaandigitaal 190307

Bijdehand bent

Zondag dooft genadeloos uit

Nieuwe week, alweer geboren, maar nog maar enkele minuten oud, trekt al aan mijn drang zaken aan te willen pakken. De laatste bekoring van dit weekend, bleek, dat kan gebeuren uit slappe hap te bestaan en liet zich futloos melken. Ondanks een paar geoefende lippen en een drang naar komen, liet ze zich uiteindelijk, sap geboden, maar matig smaken en veegde ze, enigszins verveeld, wat was blijven plakken in de hoeken van haar mond, routineus richting tong en slikte.

Heel dit weekend naar The Doors geluisterd. Blijf een Hippie-Kind in wezen.

De komende dagen, lijkt de Herfst die vandaag al heerste terug gekeerd. Guur weer, waarin de wind mag blazen en hagel afgewisseld door regen en natte sneeuw, de kilte nader doet voelen. Fijn voor al die knoppen die op barsten staan.

Mijn moeder en zwakzinnige zus, hadden geluk vandaag, want Brabant is klaarblijkelijk gespaard voor al te harde omstandigheden. Ze hadden God Dank kunnen wandelen, hoop langs de Karperdonk. Pas toe zus lief naar huis toe moest, begonnen ook daar de stormvlagen, die ons al de hele dag hadden gepest.

Mijn broer meldt op zijn blog: http:///www.jantebont.com Dat de droogte al weer is opgeheven, althans voor even. Schreef hem dit:

Gek hoe alcohol in staat is tot zuigen
Hoe je ondanks je wilt toch steeds weer
Moet buigen voor wat je verlost
Voor heel even
Gek hoe je leven
Dat je zelf wil leiden steeds
Weer opnieuw door elkaar
Wordt gerost
Door iets waar je niet
Slimmer & Sympathieker van wordt
Maar eerder steeds meer
Van je vraagt en kost
Als je niet kotst van jezelf
Gek hoe je weet dat je vroeger
Ooit wist hoe je
Directie moest voeren
En nu bij de hand
Genomen niet langer
Bijdehand bent
Als het gaat om
De oplossing geboden
Gek dat je jezelf verloren bent
Ergens onderweg

Hoop dat hij weer stopt, anders is hij vrees ik verloren.

Sjamaandigitaal 190307

Sunday, March 18, 2007

Zondagsrust

Vanmiddag om 14.30 uur opgestaan, na een welverdiende nacht

Herfst bleek terug gekeerd in Twentse contreien, wat een storm, met bij tijden flinke hagelkeien. Wind gierde rukkend rond het huis dat kraakte in haar plastic voegen.

Ben begonnen met de fotoconfrontatie met Cambodja en plakte vanmiddag bijna 300 foto’s in Zie me zelf eerlijk gezegd ook steeds meer als fotograaf.

Fotografeer sinds mijn 12e jaar, maar de laatste 2 decades met steeds meer enthousiasme en als ik het mag zeggen gevoel voor…beelden.

De grootste verandering, zit hem in gemak, waarin techniek de beeldenzoeker fasciliteert in het vinden van de perfecte combinatie, waar het licht betreft en wijze waarop dit dient te worden vastgelegd.

Ben erg gelukkig met de Panasonic Lumix, met Leicalens en perfecte optische Zoom in combinatie met ideale stabilisatie. Heb sinds de aanschaf een stuk of 5000 opnames gemaakt, onder andere in Europa (diverse gebieden), de Filippijnen, Midden Amerika, Borneo, Patagonia en Cambodja, daarnaast de diverse gelegenheden waarbij men fotografeert, zoals begrafenissen, trouwerijen en tal van andere festiviteiten.

Heb me geen moment beklaagd als het ging om de prestatie geleverd door de camera. Wat een perfect apparaat!

Sprak mijn lief vanmiddag per satelliet telefoon, vanaf de boot waarop ze verblijft, net buiten de wateren van Sudan. Zij klonk gelukkig…

Daarnaast een eerste gesprek met mijn 2e zoon, die verleden vrijdag was aangereden door een haastige bestuurder van een Audi 6 sedan, die geen voorrang verleende, hetgeen mijn zoon op diverse kwetsuren kwam te staan, evenals de bestuurder van de brommer, die hem vervoerde.

De wetgever voorziet niet in gebrek aan respons van niet wettelijke bevoegden, die wel in rechte zijn aangedaan…
Morgen hervatting van werkzaamheden, waartoe in nochtans in functie wordt betaald.

Draai een dagje extra, wegens dame afwezig en werk dat zich stapelt.

Hele dag genoten van de meer dan fantastische Door’s Box, echt een aanrader

Nu vooral zin in ongeremde seks.

Later


Sjamaandigitaal 180307

The Doors 5.1

Luister nu bijna 40 jaar
Naar Jim Morrison &
The Doors
Net als naar
The Allman Bros
& Neil Young liefst
Uit de periode met
Crazy Horse
Muziek uit een periode
Zo tussen 67 en 87
Waarin ik altijd
Ben blijven geloven
Omdat het ergens over gaat
Natuurlijk heb ik ook
Daarna nog genoten
Van menige plaat
Maar uiteindelijk
Draai ik altijd
Hetzelfde

Wat een verrassing om
Te merken, dat wat
Je meende te kennen
In een betere versie
Bestaat, alleen maar
Door techniek,
Immers de muziek,
Was er al lang

Deze box van The Doors
Met alle studio-LP’s
Digitaal ge-remastered
En ook nog eens een
Keer op DVD,
Met unieke beelden
En gemixed in Dolby 5.1!
Zijn ongeëvenaard
In de schoonheid
Die zij openbaren
Boek bij mijn verscheiden
Een mooie zaal met
Perfecte geluidsinstallatie
En zal jullie allen
Laten snikken op
“This is the End” &
“When The Musics over”
Ik kijk en luister
Van daarboven

Sjamaandigitaal 180307

Luilekkerland

Vandaag was het Kennismakingsdag op de UT Twente en diende uw sjamaan, reeds vroeg aan te treden. Niet geheel fris, begaven mijn oudste kind en zijn vader, zich naar wat spoedig mijn zoons Alma mater zou worden, vooropgesteld dat hij zou worden geplaatst.
Hij had zelf al een bezoek gebracht aan Technische Geneeskunde, dat hem wel paste, meende hij. Vandaag gingen we kijken bij Business IT en Biomedische Wetenschappen.

We begonnen met en plenaire sessie, waar honderden “Beta-Herten”, type mijn zoon, zich vergezeld van tenminste 1 ouder, hadden verzameld. Wat een verschil, met de zelfverzekerde uitstraling van de goed gebekte 2e jaars, die allen wel mediatraining leken te hebben gehad en achteloos een power pointje op de achtergrond, een vloeiend verhaal af staken, over de zegeningen van de enige Campus UT in NL. Van “Onder Water Hockey”, tot zweefvliegen, zo ongeveer alles kon en als het niet bestond, dan richtte je het gewoon op…

Er bleek geteld te worden in zogenaamde “Kwart-tienen”, dat wil zeggen, 4 blokken van 10 weken, waarvan er steeds 6-8 werden benut voor onderwijs in diverse formats, waarna er getentamineerd werd. Mijn zoon bromde iets, van Goh, maar 12 weken vakantie, maar klaarde op, toen bleek, dat bij het ondernemen van “activiteiten”, als “de borrel commissie”, er ruim gecompenseerd werd in ruimte en middelen ter beschikking gesteld. Het geheel klonk als lui lekker land.

Nu begrijp ik wel, dat hier een product gepromoot dient te worden, waaraan geldstromen gepaard zijn, maar bij BIT ( Business IT), viel e de mond toch even open. Paar feiten: 17 eerste jaars, mannetje of 50 docenten(…), een onderwijsmilieu, waarbij de hoogleraren en aspirant onderzoekers, zich tegen elkaar uitspreken, met gebruik van voornamen & wederzijds respect, waar uiteraard niets op tegen is, maar om de een of andere reden gepaard gaand met een haast EO-e-rige “braafheid”. Gadverdamme, wat een frisse, normale jonge mensen.

Ze gingen tenminste 2 x per jaar een internationaal project doen, in bijvoorbeeld India en/of China, maar daarnaast was er natuurlijk de wintersportreis, de culturele uitstap, plus de talloze activiteiten, gedurende de introductie, die 12(!) dagen duurt. Je CV, is belangrijker, dan je studietempo, zo werd steeds benadrukt en er is meer (…) dan alleen studeren.

Uiteraard had elke student een PC met kolossale breedband verbinding een draadloos netwerk voor de laptops, die overigens voor een billijk prijsje te koop en te programmeren waren (gratis). Steeds meer kreeg in een soort Walhalla-achtig beeld.

Hoe anders de sfeer op Bio Medische Wetenschappen. Hier werd de verdieping gezocht, ook aardige mensen, maar normale lui en niet van die brave modepoppen. Slimme tantes, die rap pratend hun proefopstellingen uitlegden en demonstreerden waar het hen om was te doen. Hier maar liefst 110 onderzoekers, maar lang niet zo in carrière geïnteresseerd, maar puur in het vinden van antwoorden op vragen.

Ik merkte de Thrill bij mijn kind, die zich realiseerde dat er een ander leven aanstaande was en daar wel zin in leek te hebben.. We gingen samen nog een biertje drinken en een uurtje praten. Wist me als vader gelukkig en gunde hem, wat nog geen komen voor 400%.
Rest van de dag genoten van de fantastische box van The Doors. Heb ze nog nooit, zo goed klinkend gehoord. Buiten is de herfst opnieuw begonnen. Weet me veilig met mijn mannen om me heen en de vrouwen, waarvan ik er een behoorlijk mis.

Sjamaandigitaal 180307

Saturday, March 17, 2007

Red Nose Day

Zaterdagochtend kwart voor drie

Kijk naar de Red Nose Day van de BBC, jaarlijks gebeuren waarbij geld wordt ingezameld voor allerlei projecten met name in Afrika, dat verloren Continent, maar ook een meisje, dat op elf jarige leeftijd voor haar moeder men vader zorgt, krijgt een dagje uit.

We zijn nu bij het onderdeel “Pimp my Ride”, waarbij een bejaardenbus, wordt gepimped.
De vreemde combinatie van dat vreselijke volk de Engelsen, met de wat homosadistische performers in de meeste toneelstukjes, uiteraard ook Engelsen, die eendrachtig samenwerken om toch een slordige 60.000.000 euro op te halen. Vreemd maar OK I guess.

Vandaag terug gekeerd uit de riet gekapte in Landhuis Stijl,ingerichte omgeving van Hoog Holten. Het was toch weer een grote luxe, die om een of andere reden, volkomen “natuurlijk”aan voelt. Dat laatste bedoel ik niet geborneerd, maar letterlijk.
Zit in een fase van mijn leven, dat dit soort zaken als vanzelf lijken te gaan.

De jongens hadden zich goed gedragen. Schrok wel even van een telefoontje van mijn 2e kind, dat hij was aangereden op een brommer door een onvoorzichtige automobilist. God dank beperkte de schade zich tot kneuzingen schaafwonden en een snee in zijn scheenbeen, plus uiteraard beschadigde kleding en ego’s. Zijn suiker, daalde (door de stress) in 3 minuten 8 Mmol/l..

Maakte vanmiddag een kleine ronde door de stad. Waste mijn auto, kocht een zootje bladen en kranten en verplaatste me naar de Media Markt, waar mijn foto’s klaar lagen. Kocht daarnaast de definitieve reissue van de Doors in een fantastische box, waarover ik al een half jaar twijfelde, niet in het minst vanwege de prijs, maar dat zal ik wel overleven.

De rest van de dag en avond dus kranten en Comic Relief, de 2 jongsten naar de Teenage Disco, de oudste bezig met zijn serieverslaving en Pa op de bank, met een Tripel.

Inmiddels redelijk aan gort.

Morgen met de 6 Atheneum klant, naar de UT, om eens te horen wat er nog meer voor mogelijkheden zijn, behalve Technische Geneeskunde, dat betekent wel vroeg op, dus nog maar 4 uur slaap die resten.

Weekend is sowieso te kort, doordat er maandag ook gewerkt dient e worden, maar goed, het is niet anders en heb het beloofd.

Ondertussen loopt het bij de BBC aardig uit de hand.

Uw sjamaan, gebruikt zijn verstand en zoekt zijn bed op.

Spreek u later



Sjamaandigitaal 170307

Friday, March 16, 2007

Maar Liet zijn Hoofd niet Hangen

Rook wat heilig is
In laatste uitgeblazen
Wolken rook
Geen gast die
Op dit tijdstip
Nog behoefte voelt tot
Klagen in dit Hotel

Vanavond mogen
Schaven aan
Zachte mergel
Die zich makkelijk
In idee laat vertalen
Dat opgedoemd
Uiteindelijk in
Vorm haalbaar
En nu aanwezig
Listig uitgelicht
Daar ligt te stralenals 1 solide Blok

De wandeling naar
Huis een
Confrontatie met
Mijn Retinitis
Die me plaagt
De arm geboden door
De dame bleek een
Gouden greep
Ze was erg aardig

Hoor van Tuimel
Van de huizenprijzen
In Gods eigen land
Gevolgd door weerbericht
Schijnt dat Lente
Wellicht te vroeg
Bejuicht, door Maartse
Buien wordt vervangen

Ook in Japan
Laat de Kersenbloesem
Waarnaar Japanners
Verlangen op zich wachten
Weerman daar moest
Met ontslag
Hij boog maar liet zijn hoofd
Niet hangen

Sjamaandigitaal 160307

Thursday, March 15, 2007

SOA's & Drank

Even, tussen de bedrijven door, een korte pauze, ter reflectie.

Over een minuut of 10 gaat de cursus hier weer door en bespreken we de SOA’s, die in de mode zijn, waaronder ongetwijfeld Chlamydia.

Vanochtend ging het over alcohol. Maar dat verhaal is altijd van het zelfde laken een pak. Ook hier het fenomeen, dat je bij een instelling nog wel om raad mag vragen, maar dat het probleem als het puntje bij paaltje komt, het jouwe blijft. Veel te veel vrijblijvendheid als boodschap verpakt, geen enkele inhoudelijke oplossing gehoord, niet eens begin va visie.

De dokters hier, zijn van de soort, die al lang blij is er een paar dagen “lekker tussenuit”te zijn. Overigens aardige mensen van de keurige soort.

Hierbuiten, heerst er Lente, met veel gefluit en geplop van knoppen, waarin de jongen bloemen huizen. Zag tenminste een volledig geopende Rododendron.

De laatste 3 uren van vandaag gevuld met SOA’s, De ene na de andere pussende en/of zwerende, onderdelen van het genitale apparaat en wat daarvoor en door benut wordt, werd per PowerPoint gepresenteerd. Weinig geleerd. Alleen werd ook hier weer duidelijk, dat een instantie als de GGD, barst van het geld dat uit een eigen stroompje wordt getapt. Vijf zusters en een doktersassistente, plus 2 artsen voor nog geen 3500 gescreende patiënten… tja, zo kan ik het ook. Als huisartsen, doen we die screening voor een omzet van 9 euro…

Vanavond de zogenaamde Bonte avond. Benieuwd wat het wordt. Nu eerst de NRC en een biertje.

Sjamaandigitaal 150307 Hoog Holten

Geen rustige omgeving voor mijn Lever

Hoorde vandaag, een van de 5 genoten kranten lezend, een gesprekje tussen twee mensen die zo uit een strip van Peter, hadden kunnen stappen.
Ging over een overname tussen 2 energiebedrijven, Warbij hij een van zijn zonen een baantje wilde bedelen. Zij een tikje zuinig, maar wel heerlijk gegeten, wilde nog even weten of het haar wat ging kosten, hoewel haar aandacht vooral uit ging naar de wandeling waar naar ze verlangde en die de lunch moet weg marcheren.

Hij betaalde en vroeg bevestigend aan haar: Je vindt 300.000.000, dus niet overdreven. Zij wuifde vaag en sprak: “Kom nou maar”.

Dat soort mensen, wil hier wonen, anoniem voor een paar dagen. Zag vandaag ook een Clubje van de Christen Unie, die zich poogde te verschuilen, maar pas door de mand viel, toe de keuken geen vers geperst appelsap, meer kon leveren. De man met baard zonder snor, wit en akelig gelijkend op een van de mensen die Bie zo goed doet, was evident de penningmeester. De rok van het enige meisje in het gezelschap, hing op Beatrix hoogte, ach dan weet je het wel.

Toen ik vanmiddag een stukje liep en vervolgens rustte op een bankje geschonken door het verzet dat er kennelijk ooit was tegen de overheerser, 1945, kwamen er in luttele tijd een stuk of 9 Nordic Walkers voorbij gelopen, de sfeer heftig verstorend met hun slepende stokken en gekakel, altijd wel 1 dominant wijf, dat de troep zo frustreert en dereguleert dat gemopper haar antwoord is in gemonkel, dat te lang na ruist, op een normaal gesproken verstild pad. Maar nee hoor even later een stel identiek geklede, als er iets is dat ik haat… , echtelieden, op tegelijk aangeschafte fietsen, schat een 53 jarig huwelijksfeest, waarbij de kinderen om van het gezeik af te zijn, hun inspanning hadden vormgegeven in een deal die 3500 euro mocht kosten, inclusief de GPS_chip en de paars groene tassen, in duplo uiteraard, symmetrisch gemonteerd.

Ik fotografeerde wat stammen met mossen en hoorde hoe een dame van ver in de tachtig haar kleedje uit klopte, vervolgens naar de brievenbus slofte, om ook deze te reinigen. De specht ondertussen ergens ver boven mijn hoofd, deed verse snippers dwarrelen.

Uiteindelijk, ben ik weer redelijk snel, naar “huis”geslopen. Een joint gerookt, terwijl een Holter dame, de huisbar kwam herstellen, van aangerichte schade. Ze snoof en rook wat ik daar had gelaten en sprak: “Da’s Holter weend met voorjaar in de slange, veul ut Hange”

Geen rustige omgeving voor mijn lever.

Kijk BBC en zie hoe een Sri Lankeese minister liegt, zonder 1 x te knipperen met zijn ogen.
Even daarna, een item over Macau, waar naast elk Casino, een bordeel is gehuisvest van exact 25 verdiepingen, niks hoger en de prijs per verdieping per dame daalt, tot ongelogen omgerekend 2 euro, zonder condoom. Terug bij de BBC, zie ik wat evident een penis is van een man met Aziatische trekken (Te kort te dun), die wordt ten toon gesteld, om mij onduidelijke reden.

Ga zo meteen zelf ook gestrekt, maar half Erect, om vooralsnog onduidelijke reden.
Morgen een hele dag vol alcohol, dus kater dient vermeden…


Sjamaandigitaal 150307

Wednesday, March 14, 2007

En soms als het stokt

Verse Joint, halve liter Brand bij de hand en uiteraard een bodempje Jim Beam…
Dit moet een nascholing zijn.

Hoog Holten oogde fraai vandaag. Werd vanochtend ruim voor mijn telefoon ging gewekt, door vogelgekwetter en licht dat al hing tussen de bomen. Half zeven. Verkeerde even in de gedachte dat we al om 08.00 uur begonnen en stond dus om half acht als eerste bij een ontbijt, waar nog niemand was. Snaaide de Volkskrant en de locale courant, bezorgde mezelf een glas Jus D’Orange en een kop koffie en las met genoegen de berichten. Het zou en lange dag worden.

Na een korte ceremonie, waarin Heilige rook een hoofdrol speelden, begon, waar wij voor kwamen. Huisartsen zijn een bijzondere soort. De vrouwen zijn vaak (te) stoer, veel kerels lijken half gemangelde bi - sexuelen, te lief te aardig zonder reden, dus enigszins nichterig overkomend, lieve jongens. Dat op zich geeft al een zekere lading aan het geheel. Ik een oudere dokter, omringt door inmiddels 40% vrouwen, maar niet 1 lekker wijf, laat staan een spoortje Rock& Roll. De kerels, allemaal bedeest, wat bescheiden, feitelijk een zootje meiden in broek en trui vermomt.

Het ging vandaag om: Het Delier, De Dementie en de Depressie bij ouderen. Daarna nog wat gezeur over transmurale behandelprotocollen een les over pompjes die je aan je einde brengen en tampons die in neuzen dienen te worden geragd. Geheel duurde tot half acht, waarna diner al bleek begonnen, in plaats dat er was gewacht tot een uur of acht, waar het stond gepland.

Het is hier nouvelle cuisine, hetgeen betekent, dat alles bestaat uit zeeeer kleine hapjes, die je wegmaalt in luttele seconden. Ja, ze smaken goed, maar wat een zonde, dat er geen echte maaltijd voor je staat. Louter amuse.

Ondertussen, zit ik weer in de suite, waar normaal gesproken, de huwelijksnacht wordt beleefd. Zo’n hemelbed (240x220, met drie kussens), is iets te veel voor een man alleen. Zou natuurlijk een bad kunnen laten maken, een sauna nemen, of een massage met een XO, maar heb geen behoefte aan dit alles. Zou er wat voor geven, om lekker door te kunnen zakken met een stel aardige lui, maar weet dat dat hier niet gaat lukken. Ze zijn een beetje bang voor mij.

Sprak met mijn moeder, over het bezoek dat zij bracht met mijn zus aan mijn jarige broeder, in Rotterdam. Was gelukkig goed gegaan. Hij heeft ze zijn werkplek getoond en is toen met ze naar zijn stamkroeg Lombardo gegaan. Hoop dat hij begint te leven en stopt met de destructie van elke dag gevoed door alcohol.

Lees in de NRC, dat er in 2050, als ik 95 ben en mijn zonen voor me zorgen, dat er op een wereldbevolking van 9200.000.000, nog maar 600.000.000, Europeanen zullen zijn. We zijn verloren…

Geen idee, wie dit nog lezen en waarom.

Wil slechts leven beschrijven in goede en betere tijden.
En soms als het stokt.


Sjamaandigitaal 140307

Niets daar Geboden

Ha broer, wat een vreemde wereld
Jij daar Jarig, gefeliciteerd
Of hoe zullen we
Het stadium benoemen
Waarin je verkeerd,
Vegeteert, soms
Creeert, vaak crepeert
Tegen beter weten in…
Shit broer, het is daadwerkelijk
Een wereld van verschil
Wat drijft je nog? Waardoor toch
Elke dag weer steeds maar
Weer opgestaan?
Je honden? De neiging straks
Weer even meer ontspannen
Te staan in een wereld die je zo
Vijandig voor komt?
Rook een joint in een
Suitte die me per ongeluk gegeven
Is en waar normaal gesproken
Bruiden spuiten in bloederig
Gescheurd Maagdelijk vertoon,
Hier aan stukken
Gerukt door wild stoten
Enfin je hebt het plaatje
En jij? Vijfenveertig dus vandaag.
Shit wou dat je gelukkig was
Voor even
Heb je weinig meer te geven
Dan een beetje cash
Maar wat is 50 Euro, zelfs als het
Geschonken is voor
De dorst die in je heerst
Je bent mijn broer
Maar voelt verloren
Voor de tijd die je nog rest
Voel de waarde, tast het leven
In het voelen van de natte snuit
Van Snoop. De bewondering van je neefjes
Waaronder je genetische kopie
Mijn jongste zoon
Go save yourself
Make The Best od Itt

Er kijken mensen mee weet je
Die niet graag verliezers zien
En hoe ze verzuipen in
Niets daar geboden

Sjamaandigitaal 140307

Tuesday, March 13, 2007

Tom & Jerry

Ok, ben dus een van de oudere dokters… Een idee, waar je mee moet leren leven, als die tijd gekomen blijkt. Senior, zogenaamd. Hoe dan ook ben hier aangekomen, in Hotel Hoog Holten, waar mij onmiddellijk en onverbiddelijk de Bridal-Suitte, werd toe gewezen, weet nog steeds niet, of dat was vanwege het “oudere man gedeelte”.

Hoe het ook zij, het personeel, dat hier dient, is van het type, met lof geslaagd. De meesten, uit de Maastrichtse school afkomstig, een enkeling uit Leeuwarden.

Ach, het is heerlijk uiteraard. Het eten is Goddelijk en een van de reden, dat dit arrangement, zich kan meten, met iets dat normaal gesproken 10.000 mijl vliegen is, waarbij die reis is inbegrepen. Het zal hier dus wel lukken denk ik.

De meeste dokters hier, zijn van het type, 3 kinderen, misschien vier, in de leeftijdspanne tussen 2 en 10. Toen het ging om verlangens en behoeftes, kreunde 5 van de 6 dames chocolade en dan de pure soort. Geen dame geen kerel, die Seks benoemde, of de geilere delen die door middelen worden geopenbaard.

Ben voor het toetje weg geslopen en was dus nog voor het tien uur journaal op mijn kamer.

Kleedde me uit en was naakt, gekleed in het vlees dat ik me wenste.

Luister inmiddels naar de door hersentumor getroffen Josine van Dalsum, die luisterend naar haar verhaal al lang weg had moeten wezen, maar toch nog steeds bestaat, volgens Haar, om de mensheid, nog een beetje te sarren.

Misschien, gaat het daar wel om. Beetje porren en wat narren, totdat je einde komt onverbiddelijk .

Mijn broer, wordt morgen vijfenveertig. Herinner me nog de ochtend dat hij geboren werd. Wist me samen met mijn zus opgetogen, dat hij ons geschonken werd. We ploegden door de sneeuw en drukten op de bellen om ons geluk te schellen en te laten weten, dat Groot Geluk ons had overvallen, in de vorm van een broer!

Nu wens ik deze man, die louter twijfel kent en vooral twijfelt aan zichzelf, de Vrede, waar hij naar speurt en die hem helaas nog niet is gegeven. Kan hem in oprechtheid, slechts een advies geven: Jongen Begin te Leven! Nu!

Schrap de tijd die je verloren hebt en begin zoals je moeder je in elk telefoongesprek raadt, elke dag opnieuw. Je moet gewoon proberen er elke dag weer iets van te maken. Je hebt geen keus, weet je. Ik kom erachter, naarmate ik verouder, dat ik hecht aan wat me dierbaar is, mijn moeder en broers en zus, de man die er niet meer is alleen nog in gedachten en het wezen dat daar zweeft. Ik hoop, dat wat nog te redden is, ook gered zal worden. Dat meen ik Jan!
Kijk om me heen en waan mezelf in Alice in Wonderland. Vrouw in Sudan, Lief bij de jongens en ik hier, slapend tussen draperieën.

De Chinese pianist, die 4 grote concerten speelde in 1 week, was vooral geïnteresseerd in Tom & Jerry…

Sjamaandigitaal 140307

Ondiep

Beelden van nu
Vanavond
Een Duitser
Trapt zijn
Mercedes
Op de staart en
Fahrt, nur wenn es geht
260 kilometer
Pro stunde als een streep
Uit beeld.
Toegegeven ik kan de
Sensatie die
Hij beschreef als
Korperlich anwesend
Begrijpen en
Onderschrijven
Ondertussen, klinkt
Fahren Fahren
Fahren auf der
Autobahn
Als retromelodie
Uit de stereo
Ben bezig met de
Laatste kranten en
Ervaar zo achteruitlezend
Een stuk geruststelling
Het meeste weet ik
Inmiddels en een aantal
Zaken mogen al weer
Vergeten worden
Voor even
Als zogenaamd
Ooit belangrijk
Kink-FM roept dat
Maria Punch het
Nieuws zal lezen
Ze meldt dat het
Weer rustig is in
De Utrechtse wijk
“Ondiep”
Waar vanavond
Kennelijk door
500 mensen
Met stenen werd gegooid
Nog geen nieuwe
Familiedrama’s
Maar, de eerste trein
Vertrekt om iets voor Vier

Sjamaandigitaal 130307

Schrok van het Nivo

Vanavond werd gevuld, met de presentatie van een aantal “Posters”gemaakt door duo-VWO-leerlingen. Het kon &n mocht kennelijk over van alles gaan. Van het maken en doorgronden van lijm, maar ook, “De evolutie”, of “Het parfum”. Project van mijn zoon cs, ging over Circadiaanse ritmes in het kader van Jet Lag.

Tjonge, jonge, ben me KAPOT geschrokken, van het nivo, of beter het gebrek daaraan.

Het leken potdorie wel VMBO-ers op nivo 2-3.

Geen enkele fantasie, geen vorm van kritisch denken, als het om grootheden gaat waaraan gerede twijfel mogelijk is. Veel mooie plaatjes.

De aankleding een soort combinatie van Idols en The X factor, bestaande uit een lullig lijm-verhaal en God beter het een modeshow, bestaande uit louter vormelementen. VWO???

Toen bleek ook nog, dat er per koppel meer dan 160m uur gewerkt had mogen worden aan de gepresenteerde gedrochten.

Het liefst, had ik de directeur, mee naar buiten getrokken, om hem een paar oorvijgen toe te dienen, maar de miet, was te druk, met beoordelen als “Jury”van de geleverde prestaties.

Ondertussen, was een hele foute jongen, kennelijk ook een leraar, bezig, het deel na de pauze te orchestreren. Er werden Paashazen (???) uitgedeeld en certificaten. Heb dat ponem goed ingeprent voor later.

Wat me het meest verontruste was het tevreden, haast gelaten gedrag, van de trotse ouders. Waar mijn zoon nog een snier kreeg voor de prestaties van zijn collega scholieren, die van hem gingen nog wel, in opzet, maar dat was uiteraard door niemand gezien, zaten de meeste ouderparen, vaak voor het eerst sinds de scheiding herenigd, trots te wezen op die slecht ontwikkelde schapen.

En dat moet straks gaan studeren, al nemen de meeste rokjes een sabatical in Australie om daar achter de bar een beetje leven te leren….

Morgen ben ik zelf weer aan de beurt. 3 dagen Hoog Holten, een ster of 4 naar ik meen.

Houdt persoonlijk niet zo van plekken, waar ze voor een glas half gevuld met witte wijn bij de lunch een euro of 7 vragen, dus zie mezelf genoodzaakt, wat eigen voorraad mee te nemen.
Gaat trouwens 2 dagen over koning alcohol.

Morgen nog een dag de gebruikelijke riedel, met een rondje van 60+ patiënten.

Mijn Lief, drijft tussen haaien voor de oost Afrikaanse kust, degene die me net nog lief had, is zojuist gaan slapen eb uw sjamaan, te wakker, leest de verzamelde gedichten van Hans Warren en denkt aan Angkor Wat.




Sjamaandigitaal 130307

Monday, March 12, 2007

Choose your Path to Go

Worry bout my Bro…
Not really sure what to
Think of it
Since he’s wining a lot
But warned him too frequently
Maybe, for what could happen
Sooner than later now...
Drinkin’Loosen it
Loosin’it Drinking
A lot...
Too much Bro, U’re killing
What’s Left
Of what used to be
Respect for yourself
And meaning to
At least be a person
That makes a difference.
I was Jealous, could not see
What you saw so long ago.
That you need to hunt
What you are after.whatever
It takes.
No Money, No future
But for a while a
Composition of Life
Dominated by Flow
For some reason, you got
Depressed and forgot to
See the meaning oif it all
It’s there Bro, just for the
Takin, all you gotta do is
Start making sense again and
STOP DRINKING
FOR ONCE AND FOR ALL.

God dammit, go save yourself
Start a Family
Relax... to the Max
Tranquilizing your Needs
Does not get you anywhere
When Meaning is missing
Do you get that Bro
All You need to know
Is: It’s worth living
Choose your path to Go

Sjamaandigitaal 120307

Check This Man’s Blog: http://www.jantebont.com/log

Verdoving uitgewerkt

Maandag, eerste Lenteochtend in een wijle…

Werd na een nacht door demonen te zijn bejaagd, wakker door geluid van telefoon. Aan de andere kant een vriendelijke jonge dame, die me vertelde dat ze nog niet beschikte over de paspoort gegevens van mijn Moeder, bestemd voor har reis naar Petersburg. Ik meldde haar later terug te zullen bellen. En eenmaal ontwaakt, besloot ik op te staan.

Vandaag inderdaad een klein rijtje zaken te doen. Het Visum voor Rusland, Jasje uit de stomerij, het laten trekken van een verstandskies, eten voor vandaag en morgen, wegens vertrek naar Hotel Hoog Holten, voor een dag of vier. Ondertussen, ruzie met computers en zaken die daar penetreren, slechts om schade aan te richten.

Wordt op dit moment gegijzeld, ondanks voor 90 euro Norton ingekocht, door een virus dat spywaresheriff heet. Binnen gekomen, op weet ik wat voor wijze, vraagt ze me $49.90, om me van nader onheil te redden… GRRR

Van al die Viagra reclames en Cialis, was ik eindelijk verlost, dacht ik laatst, niet dat ik er ooit aan gedacht heb een dergelijke pil te nemen, liever iets dat erecties remt! Maar nu, ben ik, mijn computer met opzet achter gelaten toch gekaapt, door een stel onverlaten, in mijn afwezigheid. Een nare tijd, als het om dit soort zaken gaat.

Het was een vreemde dag vandaag

Eerst vond ik mijzelf een uur te vroeg terug in de ruimte waar mijn vriend de tandarts werkt met zijn collega’s en assistenten, waaronder Joyce. Ik las “Caros”en “Huis en Tuin” en “Gallery”en “Miljonaire”, checkte mijn mail per GPRS en staarde naar de flatscreens, daar geïnstalleerd, die poogden mijn belangstelling te wekken, voor wat daar werd aangeboden en desgewenst, wreedheden uit het dierenrijk, op de Discovery Channel verstrekten.

Joyce, wenkte mij decent en toonde zich bezorgd bij een los staand element, waardoor ik me de afgelopen 3 weken, vaak kloten heb gevoeld en waarvan ik dringend moest verlost. Had juist daarvoor een dame die te laat had afgebeld, venijnig, verbaal gerost horen worden, door een fantastische assistente, die de partij aan de andere zijde, toe beet, dat dit geen manier van doen was en dat de rekening zou volgen! Mij vervolgens vriendelijk nader noodde en sprak: “Henk heeft alle tijd…”.

Even later, met een mond die voelde als na een vers CVA, maar dan intussen aangerand door tang, was ik verlost van wat me plaagde. Ondertussen werd de foto, een roterende moneymaker, voor onze tandheelkundige vrienden, met zorgelijke fronsjes bekeken.

Blijft de tovenaar van Fop, bij de tandarts: “Ik heb goed nieuws en ik heb slecht nieuws…”, Vertel me eerst het slechte nieuws maar: “Uw hebt last van ernstig terug trekkend tandvlees, we overwegen een paradontoloog, wellicht als er onder de flappen, geragd wordt, is er hoop, maar waarschijnlijk vallen alle elementen, ook wel tanden genoemd binnenkort uit uw bek”.
En het “Goede Nieuws dan?”:

“Uw tanden zijn nog prima”.


Sjamaandigitaal 120307 (verdoving uitgewerkt)

Corrumpeert

Laat, moe
Bijna 03.00 uur
Maandag al
Begonnen
Laatste stap
Op te staan
En licht te doven
Af te sluiten en
Naar boven te gaan
Is steevast de
Lastigste geboden

Glas, half vol,
Half leeg
Heilige rook
Die brandt
Op de
Rand van
De rook
Standaard
En mij verleid
In geuren

Muziek op
Kink-FM
Gepresenteerd door
Een Zwoele
Dame met een
Hese stem
Weet me te
Binden en
Corrumpeert mijn
Drang naar
Slapen

Schud de laatste
Woorden op tot
Zinnen
Wil aan een nieuwe
Dag beginnen
En mijn zorgen
Achterlaten
Waar ze beter kunnen
Blijven dan
Bij mij



Sjamaandigitaal 120307

Genoten in het Geheim

Middelbare man
Smeert een boterham
En knijpt haast
Honderd gram
Theeworst
Uit over twee
Sneeën ontdooid
Volkorenbrood
Daaroverheen een
Dunne laag
Piccalilly van nog
Geen 49 cent per pot
Verbazingwekkend
Hoe banaal goedkoop
Zwelgen kan zijn
In unieke smaak
Genoten in het
Geheim

Vroeger at hij zure Zult
Bij een stuk roggebrood
Besmeerd met reuzel & suiker
Soms een eindje
Droge worst
En om te drinken
Koude oude thee

Voeten in de tassen
Gestoken
Telde hij kastanjes
In de zakken van zijn
Broek
In de lucht
De zachte notengeur
Van pijptabak
Die zijn opa
Rustig trappend
Genoot

Hij keek naar de
Takken vol met
Knoppen op punt van
Barsten en streelde de
Katjes in de andere
Vaas zich vaag bewust van pollen
In de lucht en voorjaar
Nader

Sjamaandigitaal 120307

Een Vorm van Mededogen

Het delirante weekend van uw sjamaan, bestond uit opeenvolgende beelden van hollende jonge mannen in een voetbalwei, in een dorp nabij, afgewisseld door de klamme ervaringen van hypo’s rond 02.30 uur ’s nachts. Doodziek, maar met een brein dat loopt als troop, ergens ver weg een stem die “suiker”geeuwt. Tussen door de hoop die mits verhoort, leidt tot geiler streven naar geluk, daar instantaan verwezenlijkt.

Goed, er zijn een paar delen weg, vaag, of gestolen, wat u wilt. Had te maken met koning alcohol, in combinatie met die springerige suikers. Maar geloof niet dat ik schade heb gedaan in materiële dan wel onstoffelijke zin, niemand beledigt, voor zover ik weet.

Crashte, zoals gemeld op vrijdagavond, na bezoek aan een receptie van de kinderartsen. Twee leuke nieuwe meiden, om de kleintjes aan toe te kunnen vertrouwen, als wij het niet meer weten. Daarna op de bank in slaap gesukkeld en om negen uur naar bed te haan. Rond 12-ven half dood aangetroffen door mijn liefje, die ik met een suiker van 1.0, van mij vocht als een demona. Daarna “Out”, om rond half acht te ontwaken, met een reuze honger.
Heb me de koffie en boterham met oude kaas en die met marmelade, goed laten smaken. Twee kranten gelezen en heilige rook genoten. Luisterde naar Radio vier, waar een zekere de Rood, leerling van Wagenaar, de honderdste geboortedag vierde, geïllustreerd met muziek van zijn vader. Zag in de NRC een aanbieding voor 12 cd’s Stabat Mater, niet vergeten te bestellen.

Daarna regeerde Koning voetbal.

We werden in Deurningen overklast door een stel goed getrainde boeren. Ook mijn andere zonen, zouden er niets van bakken helaas. Kocht tussen 2 helften door, snel de spullen benodigd voor het vullen van 3 jongensmagen, gedurende drie dagen.

Daarna naar de stad gereden, met onder mijn arm, vier schilderijen die een lijst verdienden.

De eerste 4, werden bewonderd en verkregen hun maten. Toen ik echter een meesterwerk, door mij aangeschaft in midden Amerika, wilde ontrollen, cracquelleerde een en ander dusdanig, dat het 24 uur slechte zin heeft gekost. Verdomme, 1000 euro minstens, aan restauratiekosten, maar het kreng is het 10-voudige waard, of meer wellicht…

Even later een paar boeken gekocht, waaronder de verzamelde gedichten van Hans Warren en uiteraard schervengericht, van AFTh. Met een paar glazen Westmalle-Tripel, heb ik mezelf hervonden..

De avond eindigde opnieuw in een bijna dodelijke hypoglycemie. Dit keer waren er een volledige reep, dextro, 2 appels en een bakje abrikozen voor nodig, om uw sjamaan te redden.

Zondagmiddag half drie, werd mijn eerste zaad verschoten, kleine amuse, als brunch voor Haar. Daarna van een wandeling genoten, langs de Wilmersberg. Een kaarsje aangestoken, bij de kapel, waarover Maria waakt, voor degenen die dat licht deze week, hard nodig zullen hebben, om gespaard te zijn. Daarna een Weissen Bier, gedronken, bij Café den Engel, in Oldenzaal. Vanavond, grotendeels, weg gesust door warmte, heilige rook en zalige porties nader verschoten, waar frictie relt en penetratie telt als een vorm van mededogen.

Sjamaandigitaal 120307

Saturday, March 10, 2007

Peace of mind

Wilde nog even
Wat sjorren aan
Knopen maar wist
Mezelf
In luttele momenten
Verstrikt

Dacht haar te
Kunnen verleiden
Met een blik
Louter gericht op
Wat onvermoeid
Gehaald moest kunnen
Maar ze is
Niet gezwicht

Wilde hem laten
Zien wie er
Gelijk had
Maar hij heeft zijn
Blik afgericht
Van waarheid door
Mij vertoond
Bij deze…

Voelde mezelf
Gefrustreerd
De andere twee
Waren sowieso
Gevlogen
Weet niet meer
Waar heen
Maar ten elke
Prijs niet hier te
Vinden, stel je voor…
Kom tot de conclusie
Dat met een vrouw de
Hort op en kinderen
Niet te binden
Man-zijn
Zich beperkt tot
Eenzaamheid
Met God DankWel een biertje & Een blow bij de hand
Verstand &
Peace of Mind


Sjamaandigitaal 090307

Waar begeren nodig is

Gister avond, vrijdag, gecrashed, zonder enig aanwijsbare reden, rond 21.00 uur.

Te veel gewerkt, ongetwijfeld, te weinig geslapen, evenzeer, te weinig liefde wellicht?
Hoe het ook zij, afgehaakt…

Werd eerst rond 24.00 uur wakker met een suiker van rond de 1.0. Normaal gesproken schadelijk, maar had een dame gevraagd op me te letten. Toen de gedroogde abrikozen en een paar appels even later arriveerden, heb ik stom mijn mond gevuld en gekauwd, tot ik er weer was.

Vanochtend rond 07.00 uur klaar wakker, dus maar opgestaan. Heerlijk was het!

Naar Radio 4 geluisterd en verse koffie gedronken, vergezelt door een boterham met kaas en marmelade, beiden geroosterd.

Voetbalgebeuren, bleek onverbiddelijk neer te komen, op verplaatsen van jongelui, naar ginder velden, uiteraard groener.

De reuzen tegen wie ze streden, uiteraard geen partij.

8-3 verloren.

Tussen de 2 helften, boodschappen gedaan voor de komende drie dagen. Ze kunnen kiezen uit bloemkool met worst, spruiten & witlof met Karbonade en gebakken aardappels met biefstuk & sla. Zal mij benieuwen wat het wordt…

Neukte halverwege de middag een dame die er om vroeg, hard in eerst haar natte, later een ietwat stroever geringde opening, tot ze kreunde en aangaf even genoeg te hebben gehad.
Ik gebood haar te zuigen.

Later, toen we wat schilderijen hadden weg gebracht om in te lijsten en een vis hadden gegeten, op de markt, nam ik haar mee naar de kroeg, waar ze me vertelde, hoe ze de toekomst vorm wilde geven.

Heb naar haar geluisterd en haar vervolgens toegefluisterd, dat ze drie kwart van wat ze vertelde, kon laten rusten, als niet reëel voorlopig. Ze keek beschaamd.

Gelukkig zijn er vele zaken waar ze wel goed in is, die tot opluchting leiden, God dank.

Verlang naar zuigen en naar slikken, van wat wordt geboden, frictie & klemmen van wat noodgeboren stevig is in vlezig consumeren.

Waar begeren nodig is.



Sjamaandigitaal 100307

Friday, March 09, 2007

Lente Nader

Vandaag, speurde ik de eerste geuren van een Lente nader

Tijdens lopen, hoorde ik het krassen van de kraaien, geschreeuw van Vlaamsche Gaaien en
Geschetter van in scherp contrasterend verenpak gestoken ekster, in zwart wit demonstrerend, dat iets tekenend kan zijn. Daartussen merels, mezen en verscholen duiven, die verstoord, hun nest in aanbouw ontruimden, bij nader van mijn stap. Plus het ruisen van de Slangenbeek, geklepper van de touwen tegen de vlaggenmasten, dicht bij waar men knuppels zwaait op zondag en Antilliaanse geuren hangen, rond het vierde Honk.

Geknerp van de schelpen (!), onder mijn laarzen, heilige rook in stilte geblazen en Lucide genoten.

Tussen door, zag ik het lichten van de kruinen op de houtwal, onzeker, of het zonlicht, dan wel voorzichtig stuiven van de korrels die zweven, hen licht deden geven.

Tussendoor, voor de goede beschouwer, verse knoppen, die dra gaan botten tot sappig jong blad.Reizend tussen en dwars door seizoenen, is het ritme dat gerekend wordt tot Circadiaanse doemen, aardig van slag.

Nog steeds is het de Jetlag, die regeert en bepaald, wanneer de honger komt, dan wel gapen start en de neiging tot diep slapen. Erecties, de hele dag door, van een kaliber, waarvan je denkt: Moet dat nou nog zo, voor een oude vent…Maar weet mezelf gelukkig enkele uren later, als zij, uitgeput, de laatste portie afdwingt en van verzaken geen sprake kan zijn.

Bijna vijfenveertig jaar geleden, toen ik, geen eens zeven was, sneeuwde het rond 14 maart bijna 40 centimeter. Ik kreeg, samen met mijn zus een baby broertje. Het was het meest bijzondere tot dan, wat me is overkomen ooit, een maagdelijk witte wereld en een prachtig lachend kind.

De spreekwoorden, in onze taal, die uitdrukken, welk vilein karakter maart kan hebben, zijn talrijk. Voor uw sjamaan, die hecht aan licht, is het de maand dat de zon langer wil blijven al dan voorheen, hoewel de schaduw die ze werpt, nog oranjeachtig is en vaak te lang.

Lief belde, van een boot in Egyptische wateren, met satelliet en internet aan boord en zo te horen, eenmaal buiten territoriale wateren, een goed gevulde bar, ze genoot…

En uw sjamaan, ach die zweeft, gedreven door verlangen, nog een rondje door de meer geperverteerde delen van zijn hoofd. Omdat de kop, nog niet wil hangen.




Sjamaandigitaal 090307

Thursday, March 08, 2007

Sudan

Vrouw vertrokken naar Sudan

Vanochtend, koud twee uur na ik naar bed toe kwam, was zij al weer op.

Controlfreak als ze is, de laatste administratieve wapenfeiten per PC beslissen, wegens lekker rustig op diverse sites, rond dat tijdstip (half vijf…), het is en blijft een lekker wijf

Maar goed, rond 10.00 uur werd ze opgepikt, door mijn 2 homovrienden.

De ene (de Nicht), verzuchtte, dat er 14 kilometer file stond, de ander, die zichzelf als man beschouwt in de relatie, volstond met licht gegrom en mompelde iets, wat ik verstond als “rijden kreng”.

Ze zwaaide, licht aangedaan, door een half geopend achter raam en is dus voor 2 weken vertrokken.

Mijn dag verliep, met 6 vrouwen aan mijn zijde, zoals een man zich wensen mag. Druk, maar ontspannen. Geen gezeik, maar louter ondersteuning.

Evengoed ongeveer 60 klanten gehad.

Daarna nog even naar de stad om pasfoto’s te laten maken ten behoeve van een visum voor Rusland, waarheen ik reis in een week of 4, vergezeld door mijn moeder en Lief.

Tijdje gekletst met de plaatselijke notabelen als Wethouder vorm gegeven.

Werk in gedachten aan een aantal plannen, die uit beelden en zinnen bestaan, alle delen, reeds voorradig.

Heb inmiddels om mij heen, schone vlakken gecreëerd.

Resten de couranten, die over bleven en een paar uur liefde, loom bedreven aan het einde van een welbestede dag.



Sjamaandigitaal 080307