Monday, April 30, 2007

Geen Spat Ouder By the Way

Mijn laptop, wordt weer eens gedomineerd door Trojaanse Paarden, als ik de software mag geloven, die nijver bezig is, zich zelf verdienstelijk te maken, maar die ik ondertussen verdenk van plaatsen van die krengen. En maar gerust gesteldheid brengen in de vorm van: “Is verwijderd” en even later, weet u zeker dat u NU geen licentie wil kopen… Bah. Allemaal Trucs om je bang te maken.

Zondag verliep naar genoegen en in vleze overvloedig, gezien de kans geboden.

Lunch die volgde, was perfect. We reden per 8-cilinder naar de Wilmersberg, waar ze de kunst van koken verstaan en ook bedienen van een gast tot Kunst verheven hebben.
Mijn Lief en ik bestelden de met pittige kip gevulde Tortilla, mijn oudste kind, de kroketten van van Dobbe, met garnituur & mosterd. Een en ander uiteraard begeleid, door respectievelijk Wit bier, Brand en Duvel. Het smaakte ons allen buitengewoon.

We genoten van het uitzicht dat het landgoed bood en van de grazige runderen in nabij gelegen weiden.

Na de lunch, bezochten we het beste café van Nederland, in Oldenzaal: De Engel.
Het Wit-Bier van het vat(6% en zeer langzaam getapt), is hier van zeldzame klasse.

Na thuis snel te zijn omgekleed en weer als Heer vermomd, was er tijd voor nog een Tripel, voor mijn dienst begon.

De avond laat zich raden vrees ik. Zag rond de vijftig mensen met problemen van diverse aard. Heb er maar eentje hoeven verwijzen.

Het meisje, met wie ik de dienst deelde, was ik de rest van de avond kwijt.

Rond middernacht terug gekeerd, vond ik haar vijftig geworden en nattig voorbereid op wat ze had gevraagd zonder woorden, maar wel verwachtingsvol liet stralen uit haar ogen.

Ze voelde geen spat ouder, by the way

Kijk nu naar Porno afkomstig van de Hard Disk Recorder, zo te zien afkomstig van de Hustler Channel met jongere lijven maar lang niet zo Geil.

Koninginnendag voor de boeg.

Het is wellicht nog vroeg.

Maar uw sjamaan gaat slapen.



Sjamaandigitaal 300407

Sunday, April 29, 2007

Constante die Drijft

Zoete stroom
Geeft weer
Te hoge
Waarden
Voor mijn
Systeem

Dat betekent
Mix van
Insulines
En voor
De zekerheid
Wat extra
Koolhydraten
Just in Case

Ben zo ziek
Van hypo’s en
Gevoel van
Sterven dat
Ze geven
Als je
Niet meteen
Doet wat wordt
Gemeld
Op nivo
Van hersenstam

Maar zeg nou
Eerlijk
Wie wil
Er sterven
Met een
Beeld van
Hagelslag op
Zijn
Netvlies
Gebrand
Met verlangen
Naar zoetigheid
Als een
Constante
Die drijft
Tot
Einde komt



Sjamaandigitaal 290407

Stoer Wijffie

Mijn moeder
Weer
Gerust
Gelaten
Hervat
Haar ritme

Het waren
Vermoeiende
Tijden
Voor
Haar

Ze heeft
Genoten
Van reizen
En
Weer
Thuis
Komen
En het leventje
Dat ze
Graag
Mag
Leiden
Met mijn broer

Maar aan alles
Komt een
Einde
En je
Weet gewoon
Dat dat zo
Is
Liet ze me
Weten
Per
Telefoon

Stoer wijffie
Loopt morgen
Weer haar
Vaste
Route
Met
Mijn
Jongste zus

Sjamaandigitaal 290407

En Spelen bij Tijden

Het meisje
Een jaar of
Negentien
Naar ik schat
Sprak:
U wordt toch
Maar goed verzorgt
Terwijl ze mijn
Bier aanreikte
Met een
Stukje
Worst

Ik keek
Naar haar en
Riposteerde
Het is
Vooral
Je lach en
Wezen
Dat mij
Heeft
Gerust
Gesteld

Waarop ze
Prettig
Bloosde

Meisjes tussen
14 & 24
Willen niet weten
Dat je bestaat
Die tussen
24 & 35
Lachen naar hun
Dokter
Pas boven de
35 Jaar
Worden
Ze vriendinnen
Die met
Je willen
Delen

En spelen
Bij Tijden

Sjamaandigitaal 290407

Triomfantelijk Krassend

Heb u nog niet
Bericht over
Wat mij gisteren
Over kwam
Liep van mijn sponde
Naar waar
Mijn werk
Meestentijds
Wordt gevonden en
Woont
Vooral reagerend
Op de geluiden
Die de
Route mij bood

Plotsklaps scheerde
Vlak voor mij
Een grote
Maar sierlijk
Kraai voorbij
Met in zijn
Snavel
Zorgvuldig
Haast lieflijk
Gedragen
Andermans ei

Hij lande in het
Groene weiland
En tikte
Met zijn snavel
Kan me niet in de
Rede voorstellen
Dat een zij dat
Zou kunnen
Tot struif zijn
Verenpak
Glimmend
Geel
Betoverd had
En hij
Triomfantelijk krassend
In mijn richting
Wilde
Zeggen

Bijna mei

Sjamaandigitaal 290407

Tasten Hoe het ook weer Was

Hoorde meteen
Aan haar stem
Dat zij het
Eindelijk was
En keek over mijn
Schouder
Naar een
Prachtige vrouw
Die daar
Zichzelf
Stond te wezen
Met haar
Dochter

Vroeg haar
Hoe het met haar
Was en zij gaf
Aan dat haar
Leven zich
Naar genoegen
Voltrok
Maar meer dan
Voorheen
Met een
Haast voldane
Glimlach
Rond haar
Vlezige lippen

Het kind aan
Haar arm
Trok onrustig
En wilde
Verder gaan
Zij wilde
Blijven staan
Nog
Even
Praten kijken
Even
Tasten
Hoe het
Ook weer was
In vroeger tijden
Ze was prachtig
In verglijden
Van moment daar
Geboden

Sjamaandigitaal 290407

Bijna Vijftig

Nog een dag voor
Ze vijftig wordt
Niet dat je dat
Zou zeggen
Als je haar
Ziet en
Voelt klemmen bij
Tijden
Of je verbaasd
Waarom glijden
Zo zalig kan zijn

Ze viert haar
Verjaardag elk jaar
Net als de oude
Juliana
Op koninginnendag
Met vuurwerk afgesloten
Als het enigszins kan
Maar heb er nooit
Een oranjetompouce gezien
Die ik mij herinner

Jammer genoeg is
Haar zus niet in staat
Te komen
Wegens narigheid
Van fysieke orde
Maar dat komt
Hopelijk allemaal
Goed in juni
Als het feest gegeven
Wordt
Hierachter
In de tuin
Waarover nog
Lang gesproken zal
Worden
Naar ik vrees
Maar in louter
Positieve zin

Sjamaandigitaal

Saturday, April 28, 2007

Koelere Lucht

Koelere lucht, grassig gevuld, stroomt binnen door geopende deuren en mengt zich met het klank pallet van Rachmaninovs 2e pianoconcert door Ashkenazy en het Concertgebouworkest.

Dit stuk, kan ieder lid van ons gezin dromen, omdat ik het elke zondag liet klinken, gedurende een jaar of elf en dan bedoel ik in deze versie. Heb zelfs nog een opname waarbij de componist liet horen hoe het was bedoeld, ik meen uit de dertiger jaren, maar toch, deze opname is van allen die ik bezit, de beste.

Had u na eergisteren, gerust gelaten en niets meer geschreven, wegens te vermoeid, te vol, niks om te geven, dan gezeur, derhalve een dag over geslagen.

Niet dat er niets gebeurde. De gebruikelijke rijen mensen die moesten worden gezien, geworstel met pc’s en declaratiemodules, die uiteindelijk een treurig resultaat bleken op te leveren in financiële zin, over de maand april. Geld vliegt zo nu en dan als los vuil door mijn vingers. Pap, mag ik 100 euro voor mijn fiets? Dat is dan 495 euro, inclusief korting, voor uw nieuwe bril, (de oude is gestolen door een patiënt), maar wel met ontspiegeld glas. De voorlopige begroting voor uw stormschade, bedraagt 4347 euro en vijftig cent. De spijt me, maar de prijs per gram is 80 cent meer, kan ik 1200 euro vangen?

Voel me soms net Al Bundy, God dank zonder hond.

Vrouw maakt Sudoku’s in de moeilijkere categorie, lief ligt gestrekt door heilige cake, moed te verzamelen voor later, jongste zoon is naar een reünie van groep 8 (Thans 2 Havo) en nummer twee, ziet scarface, voor de 23e keer. Alleen mij oudste serieverslaafde, houdt zich gedeisd bij zijn 28e aflevering van vandaag.

Ikzelf, heb voornamelijk geslapen en een ritje naar de stad gemaakt, om daar een blonde jonge vrouw, diep in haar fraaie ogen te kijken. Even daarvoor, had ik overigens bij verrassing een andere dame gezien, die spottend hezig vroeg hoe het uw sjamaan verging, zo zonder haar.
Het blijft een lekker ding.

Las het AD op een koele plek achter in de tuin van mijn favoriete café en sloeg het leven gade.

Morgen werken, net als nog drie dagen in de week na koninginnendag en dan heb ik het voor de duidelijkheid over avond en nacht. Alle avonden vol helaas, met allerlei arrangementen, de meeste helaas van professionele aard.

Geniet even van het kwaken van de kikkers in de vijver, als was het een blijk van waardering voor Ashkenazy genoten en van het ruisen van de bomen, inmiddels weer vol blad.

Weet nog niet wat nog zal komen straks, al draaien meer geperverteerde delen van mijn brein zich al vast warm


Sjamaandigitaal 280407

Friday, April 27, 2007

Benen

De Co-assistente
Die te gast is
Heeft
De langste
Benen die ik
Ooit zag onder een
Vrouw
En ze beweegt
Ze geheel
Natuurlijk

Helaas is zij
Nog niet
Gerokt verschenen

Nieuwsgierig
Is ze wel
God Dank

Ze kijkt me
Blij aan na
Elk consult
Met een blik
In haar ogen
Waaruit spreekt
Die hebben we
Weer gedaan!

Ook na 45 mensen
Gezien
Vertoonde ze
Geen spoor van
Vermoeidheid
Noch aarzel n
De wijze
Waarop ze
Zich
Een
Beeld vormde
Over wat er daar gebeurde
En of ze het
Er mee eens kon
Wezen

Dat meisje
Hester heet ze
Komt er wel


Sjamaandigitaal 270407

Hypo Loert

Suikermeter
Heeft me betrapt
Iets wat alle
Drie mijn
Zonen dagelijks
Mee moeten maken
Zit veel te hoog

Dus gaat er een
Mengsel
Van snel
En Langzaam
Werkende insulines
Naar binnen
Via een naald

Zal waarschijnlijk
Later vannacht
Wel een
Hypo worden
Dus aandacht
Gevraagd voor
Zoetigheid
Mee te nemen
Naar bed

Alcohol & diabetes
Zijn geen
Vrienden van
Elkaar
Vooral
Vanwege hypo’s
Verraderlijk aanwezig
Altijd op de loer

Ooit wordt je voor
Een half bezopen
Klojo aangezien
En ga je dood
Omdat je
Suiker mistte voor
Even

Voel dat ik zak



Sjamaandigitaal 270407

Uiteraard

Heb de laatste
Maanden tijdens mijn
Wandeling
Op weg naar
Waar mijn
Werk woont
Het spel gespeeld
Van stel:
Je hebt vanaf nu
Nog maar een
Paar weken te
Leven

Je wordt geveld
Door dat slijmvormend
Adenocarcinoom
In je linker onder kwab
Of door die
Pancreas
Die tot onnatuurlijke
Grootte
Gezwollen
Nochtans
Verkankerd lijkt
Of
Dat gezwel in de
Slokdarm
Dat je van slikken
Weerhoudt
Tot nader order...

Hoe reageer je dan?

Heb me voorgenomen
Kalm te blijven
En af en toe te
Stoppen bij een
Bloemetje dat
Om aandacht vraagt
Niks op te laten
Kloppen
Uit angst voorradig

Wel bang bij tijden
Uiteraard



Sjamaandigitaal 270407

Diabeet

Mijn zoon
Slaapt hopelijk
In de bus die
Hem naar
Huis toe
Rijdt

Morgenavond
Weer gemopper
Over tijdstip
Waarop hij
Geacht wordt
Te slapen

Hoop dat hij
Genoten heeft
Van Barcelona
Met haar
Fraaie carrés
En de delen die
Door paddenstoelen
A la Gaudi
Geïnspireerd
Tot stand
Gekomen zijn

Hij is ongetwijfeld
Bezopen
Geweest
Maar heeft
Dat tot
Op heden
Verborgen
Weten te houden
En heeft het
Kennelijk
Als diabeet
Gered

Hij aard
Naar
Zijn oom
Naar ik
Vrees


Sjamaandigitaal 270407

Mededogen

Voor alle dames
Die dit lezen
Ik ben een heel
Teerhartig
Wezen

Geniet als ik
Er achter kom
Dat alle
Madeliefjes
Echt allemaal
Gericht staan
Naar de zon
En dat de
Paardenbloemen
Pluizen maken
Die zo
Wonderlijk zijn
Als ze nog
Niet weg geblazen
Geen
Bries te bekennen
Mooi staan te
Wezen aan de steel
Die ze draagt

Geniet van de
Zwart Witte
Eksters
Met een
Blauw Groene buik
Die elkaar verlokken
Tot paren

Geniet van het
Snokken
Van een vrouwenhuig
Bij Slikken
Van vers
Zaad
Gespoten in
Haar keel

Gevoel van
Mededogen
Overheerst

Sjamaandigitaal 270407

Behoorlijk Bezig

Het vlees dat
Zij me bood
Was krachtig
En bij nadere
Visuele inspectie
Prachtig
In het glanzen van
De kleine
Lippen
Die puilden
En als het ware
Glanzend pruilden
Naar wat
Strak en stijf
Gereed was
Tot Penetreren

Al na de
Eerste diepe
Stoten
Liet ze haar
Sappen
Lopen en werd
Het soppen
Zuigend
In nattigheid
Kletsend
Nader komen
Van wat verlangen
heet

Toen ze
Keerde
En vroeg of
Ik uitzicht begeerde
Op het gat tussen haar
Billen
Heb ik haar even
Voelen
Rillen
Op het moment dat
Mijn
Lid haar sluitspier
Beroerde
De rest van de tijd
Was ze knellend
Aanwezig
En behoorlijk bezig

Sjamaandigitaal 270407

Spoken

De gefotoshopte
Versie
Van mezelf
Zag er nog
Behoorlijk
Uit in de
Nachtmerrie
Die ik had
Vannacht

Over de rest
Zullen we maar
Zwijgen

Vladimir
De chauffeur
Die ons
Naar het Mariinsky
Reed
De vent
Met kanker aan
Zijn larynx
Die de naam
Van de Opera die
Wij zouden zien
La Traviata
Dreigend hees
Uit sprak
Haast sissend
Van Verdi…
Heeft onze gids
Marina die avond
Twee maal
Gebeld
Uit angst zijn
Trip met ons niet
Betaald te
Krijgen
Maar stond er ook
In die Bizarre
Droom
Weer wel

Sommige spoken
Laten
Zich niet
Verjagen

Sjamaandigitaal 270407

Keuze juist zal Blijken

Soms heeft een mens aan een zin, uitgesproken door een vriend, genoeg om van koers te wisselen. Vanavond, werd er zo’n zin gesproken en ik wist onmiddellijk wat voor wending mijn leven zou nemen daarna.

Kan u er niet te veel over zeggen, maar het heeft te maken met Regie, inderdaad met hoofdletter geschreven. Ook met visie over waar de prioriteiten zullen liggen, tussen nu en twintig jaar. Uw sjamaan is klaar voor die veranderingen, reken maar.

Heb me vaak afgevraagd, waarin ik excelleer. Het gaat geloof ik om drie punten:

Ik kan een probleem als probleem herkennen binnen de veelheid aan problemen geboden met andere woorden aan het soort probleem. Daarnaast weet ik wat ik NIET moet doen.
Ik kan over het probleem en de weg naar een oplossing praten, met iedereen.
Ik weet waarheen ik wil en hoe en voer daarbij zelf directie

In alle aspecten van mijn leven, domineert deze trias. Of het nu om opvoeden gaat, vrouwen, een zaak voor de rechter, een kwestie tussen mensen van persoonlijke aard, zo ga ik te werk.

Laten we een en ander even nader beschouwen. Veel problemen, zijn domweg niet op te lossen, daar moet je omheen, maar hoe? Soms helpt een helikopterview of een blik op afstand, soms alleen maar streven naar de kortste weg van hier naar er om heen.

Hoe iets moet, is niet belangrijk, wat je niet moet doen wel. Denk aan vrouwen en hoe die zich troosten laten op de juiste wijze en jou daarna, niet zelden verblijden, met een portie dankbaarheid in vleze uitgedrukt, niet zelden, spannend zuigend of klemmend, strelend of spelend, met wat zij in de meeste gevallen feilloos herkennen als geilere delen uitgestald.

Communiceren, is geen kunstje, wel iets dat je kan leren, vooropgesteld dat het wezen waarmee men zich tot de ander richt, gedreven wordt door oprecht verlangen die Persona tegemoet te willen treden in begripvol zijn en waarachtig in interesse.

Waarheen ik wil is uiteraard der zaak een kwestie van onverschrokken de weg vervolgen, die daar ligt om te gaan in wetenschap, dat wat verborgen ligt om elke hoek, een nieuw probleem kan leveren, waarmee men blijmoedig om moet gaan.

Men wake, voor een te gemakkelijk bewandeld pad, waarop geen doornstruik zich toont, geen poel een wiel doet stranden in verraderlijke moddersporen en lommerrijke takken zorgen voor een schaduw als de zon hoog is. Juist dan is scherpte vereist en niet zelden herijken van richting te gaan aan de orde.

Ik volg mijn pad en trek mijn plan, gerust door reden die mij voert naar nader kennen.

Voel aan hoe wat lief heeft volgt, dat de keuze juist zal blijken.



Sjamaandigitaal 270407

Wednesday, April 25, 2007

Slapen

In de zoektocht
Naar de flessen
Die genoten
Nu opgeborgen
Moesten
Wegens
Statiegeld
Verplicht
Kwam ik
Mezelf
Tegen

Nog steeds
Dorst

Toch voel k
Me omarmd
Door
Nacht wel
Veilig

Stond net
Even
Buiten en
Voelde
Hoe de
Warmte
Nader trekt

Dacht aan
Een aantal
Meiden
Die ooit
Jong
Ook nu
Niet te
Vermijden en
Versmaden zijn

Denk dat ik
Eigenlijk

Moet
Slapen

Sjamaandigitaal 250407

Sacha

De Dame van
De BBC
Die in krijtstreep
Met diep
Uitgesneden
Decolleté
De nacht
Domineert
En waarop
Duizenden
Mannen nu
Zitten te
Masturberen
Is geen
Sacha de Boer

Wat dat betreft
Kan deze omroep
Nog heel wat leren
Van de NOS

God mag weten
Hoeveel huwelijken
Zij heeft gespaard
Doordat mannen
Collectief
Haar beeld
Verankerd in hun geest
Hun Dorre
Wijven eenmaal
Bestijgend en
Stotend
Tussen wat
Ooit
Liefdevol
Omschreven
Het Sletten spleetje was
Hun zaad aan

“Haar”

Besteedde

Sacha bedankt!


Sjamaandigitaal 250407

Proef

Proef
Haar smaak
Nog op mijn
Tong

Voel in gedachten
Lauwe
Lippen
Snokkend
Glijden
Tot wat
Onvermijdelijk

Geschiedde

En Slikken
Wat gewenst
Gevolgd door
Likken van
Wat
Restte en
Om mij te pesten
Kennelijk
Erg lang moest
Duren
Haar smakken
Deed

En ze ten
Langen
Leste
Om een
Tissue vroeg

Die ik haar
Heb
Geweigerd

De tranen
In haar
Ogen
Heb ik
Op gelikt

Sjamaandigitaal 250407

Zinnig Zijn

Van alle zaken
Die me
Intrigeren
Is van gedachte
Zin te maken
Degene die
Het hardste aan
Me zuigt

Hoe komt een
Man tot tonen
Van waar het
Hem om
Gaat
En weet
Hij zich naar behoren
Uit te drukken

Aldus beschrijvend
Waar hij voor
Gaat en Staat

Eerder Filosofisch
Dan Semantisch
Stel ik mezelf de
Wezensvraag

In Vleze
Penetreert men wat
Om frictie
Smeekt en
Zucht naar
Kalmte
Daar geboden
Door Zaad gestort

Een zinnelijke
Bezigheid
Waarvan wordt
Genoten

Maar wilde
Liever Zinnig
Zijn


Sjamaandigitaal 250407

Geuren

Trip op Geuren
Of het nu
Lavendel Kut
Of Oester is

Marihuana
Verse Mango
Of verse ochtend
Dauw

Eieren met Spek
Verse Honing
De eerste trek
Van Verse Tabak

Chocolade
Als heilige
Rook daartoe
Dwingt

Stront en
Zaad
En zweet
Gelikt en
Gesnoven
Uit Perineum
Gespreid van
Een zacht
Geil
Geurende meid
Die net
Gekomen
Is
In Hete
Golven
Feromonen
In begeren nader
Uitgestort

Berig nu

A Le recherche
de Temps
Perdu


Sjamaandigitaal 250407

Verloren

Vreemd hoe een
Mens kan
Verkeren tussen
Fasen
Rust en
Razen
Afgewisseld
Als magnetische
Polen in de
Vermijdingstand

Jimmy Hendrix
Op de stereo
En op de achtergrond
Het live beeldverslag
Van een
Embedded videocam
In een helm van
Een soldaat
Op een missie
Ergens in
Afghanistan
Irak of de grensgebieden
Met Pakistan
Of Iran
Aan een van
beide zijden
Die klaarblijkelijk
Worden overschreden
Door media gedreven
Op zoek naar
Een gegeven dat
Voor vijf minuten boeit
Als beeld van daar
Voor ons bestemd

De verbinding met
Washington
Waar een generaal
Klaar zit om
Al dit moois van
Commentaar te
Voorzien hapert
Voice over meldt
Lost Him!

Verloren…

Sjamaandigitaal 250407

Circadiaanse ritmes Verstoord

Circadiaanse ritmes
Verstoord
Regeert de nacht
Mijn Brein
Niks meer van
Mijn lijf
Gehoord dan
Dorst en
Zweven
Nader in de
Gang

Permitteer
Mezelf wat
Heilige rook
En vond een
Lentebok
Die weg
Gestoken achter
Een pot
Augurken
Zichzelf voor
Mij verscholen had
Maar nu gesnapt
Zich best laat
Smaken

Denk aan het
Sterven van die
Mannen vannacht
De ene
Reutelend
De ander
Stikkend
Maar de
Familie opgelucht
In beide gevallen

Hoor nog het
Snurken van
De assistente
En chauffeur
En mijn eigen
Stille
Ademhalen

Sjamaandigitaal 250407

Wij bidden tot God

Vandaag was uw sjamaan, vermoeider dan ooit te voren en stond letterlijk te tollen opzijn benen.

Zo’n tweede nachtdienst in een paar dagen, is als een rondje rond de wereld in een vliegtuig.
De HAP & praktijk de luchthavens, waar je noodgedwongen verblijft, op weg naar God mag weten waar.

Vanochtend, na niet geslapen, 2 uur gepakt om daarna een spreekuur te zien van meer dan 40 man. De twee doden van vannacht spookten ondertussen nog geruime tijd door mijn hoofd.
Na thuiskomst, was bier het enige dat mijn systeem kon verdragen, waarna ik crashte en voor een paar uur mijn bed op zocht.

Vleselijke zaken, node gemist, hebben mij inmiddels verfrist, zodat ik moet op passen voor de val die een nieuwe nacht voor me zet.

De sms-en van mijn 2e zoon uit Barcelona, klinken enthousiast, hij geniet met volle teugen naar het schijnt. De rapporten van nummer 1 en 3, zijn naar behoren, dus op dat gebied, geen stress van noemenswaardige betekenis.

Vanaf morgen, nog niet eens eind april, breken zomerse omstandigheden, opnieuw op alle fronten records.

Te snel voor woorden is mei nabij geslopen. Een mensenleven zo voorbij.

Nog 1 Tripel in de koelkast, van de 4 door haar gekocht. Zij kent mijn grenzen als geen ander.

Zo moet het zijn. Een leven razen, door te werken en te reizen en beminnen in de overdrive.

Naast de 2 mannen die gisteren overleden, bezocht ik voor het eerst in mijn leven een asiel zoeker centrum, waar 4 personen op 1 kamertje wonen, van amper 10 vierkante meter. De man met sleutelbos voor de deur, deed me aan bromsnor denken en sprak met Amsterdams accent. De Syrische, maar Christelijk gelovende bewoners, probeerde mij op mijn gemak te stellen en behandelden me als gast.

Voelde zelden zoveel schaamte, als bij beschouwen, hoe deze mensen moeten leven in ons “Gastvrije”land. De oudste man, kerel van 70 en bepaald niet dom, wachtte nu al 8 jaar onder deze omstandigheden op een wonder. Ik snap echt niet hoe zoiets kan!

Ik vroeg hen, hoe zij vertrouwen hielden in deze Kafka achtige situatie.

zij spraken met een glimlach op hun lippen:


“Wij bidden tot God”


Sjamaandigitaal 250407

Monday, April 23, 2007

Voor de Nacht

Vandaag het grootste deel van dag geslapen, met het oog op dienst vannacht.

Weer een gratis dosis High in de Jet Lag Zone, met een boek en kranten en PC, wellicht wat algemene foto’s in te plakken en een rit of twee naar exotische plekken als Goor of Diepenheim, misschien wel Saasveld, of Hertme?

Schrok me rot, toen ik vanmiddag een briefje vond, waarop stond beschreven, dat mijn oudste vriend, mijn broer, op de IC was opgenomen en zo bleek, inmiddels gedotterd en gestent.
Net 65 jaren oud, maar zijn hele leven alles gegeven, voor iedereen die er om vroeg, behalve de mensen dicht nabij… Hij heeft het God Dank overleefd, maar zal dit toch echt naar ik vrees als een nieuw ijkpunt moeten herkennen. De plannen die er waren dienen te worden bijgesteld, om meer tijd van leven te hebben.

Bladerend door verse doden in de kranten, zie ik steeds meer mensen vallen, jonger dan ik zelf.

Ik voel de koelte van de avond, door de deur, die tevens het diepste blauw toont voorradig, voor zwart van nacht het over neemt.

Rook mezelf, naar een spiegel, waarop ik vannacht kan vertoeven en voel de eerste golven vers gebakken cake weldadig in hun spoelen over rimpelingen die voor onrust zorgden, zacht omfloerst.

Twijfel over nog meer koffie, wetend dat espresso straks, als drug of choice toch al te vaak genoten wordt.

Verlang al weer naar bed in minder dan 11 uur van nu.

Sjamaandigitaal 230407

Zachte Suizen Nader

Maandagmorgen, nog heel vroeg, dag nog maar net begonnen…

Denk aan mijn broer en zus die jarig zijn vandaag, van harte jongens!

Denk aan mijn moeder en of ze slaapt, na zoveel controverses, waartussen ze, 80 jaar oud, moet roeien met de riemen die ze heeft en of haar dat vermoeien zal, bij tijden.

Hoop dat ik eindelijk mag slapen en niet gestoord door telefoon die roept.

Tenminste pas mag ontwaken rond een uur of drie, gezien de nacht die volgt, daarna, waarin er weer gewerkt moet worden..

Geniet van stilte.

Slechts het ruisen van machines, die mij louter willen dienen in hun zachte suizen nader en het snelle bonzen van mijn onrustig hart, verstoren wat volmaakt had kunnen zijn tot nader order.

Begrijp geloof ik nu pas, in al zijn afschrikwekkendheid, wat alleen zijn betekent en voel me eenzaam, nog niet oud.

Verlangen lonkt nog naar de verten nader.

Staalhard priemt mijn vlees omhoog en drangt naar penetreren.

Onrustig is de geest die speurt naar kalmte en eindeloos begeren van de geilheid die dan volgt.

Ik wens de slaap die dromen brengt en zoete smaak op lippen.

Hoop op de kus die Liefde zoekt en niks wat daar nog tussen past dan lust.

Ik vrees de dood niet als ze roept en zwaait en wenkt alsof ze mij nabij wil zijn voor straks.

Maar mis nu al wat leven is en soms kan zijn als alles op zijn plek even alles vorm gegeven perfectie nader komt in streven naar een beetje meer.

Weet dat er uiteindelijk (n)iets zal zijn, waarin het zalig zinken is, voor eeuwig.


Sjamaandigitaal 230407

Haat & Nijd

Verbaas me soms
Als ik zie met hoeveel
Gemak mensen
die niets presteren
Aan hun centen komen

Het is echt
Luilekkerland
Waarin
We leven
Bij tijden
Zo lijkt het althans

Hou me ten goede
Een zieke een oudere
Mee laten delen
Is 1 ding
Maar alles wat
Geen zin heeft
Behalve beuren
Kan wat mij betreft
De boom in

Of zoals men dat in
De volksmond zegt
Op Pleuren….
En dat meen ik echt!

Het is wel
Makkelijk
Om dagen
Door te brengen
In vergetelheid
Als tijd geen
Rol van betekenis
Lijkt te spelen
Behalve dat ze loopt
En met zekerheid
Einde nader brengt

Als delen
Betekent
Dat jij wat krijgt
Omdat sommigen er voor
Werken
Leid dat
Onvermijdelijk
Tot onbegrip
Haat & Nijd


Sjamaandigitaal 230407

Veel aan Haar verloren

Vandaag een dagje familie bezoek, wegens verjaardagen van een broer en een zus, die notabene morgen 50 wordt. Maar daarvoor weer een bezoek gebracht aan een dame die zich in haar vrije tijd wil inspannen voor de mensen in Uganda en daartoe een dag had voorbereid, waarbij het de bedoeling (b)leek mensen van hun centen af te helpen voor het goede doel, een alleszins nobele gedachte. Zo werd er (slim) entree geheven en was er van alles te koop, zoals kunst van divers allooi. Er speelde een pianist en later zou er nog een bandje komen. Zelfs hun huisbar werd te gelde gemaakt, voor 2 euro per glas, waarbij ik helaas, het was nog vroeg, de buitenkans heb gemist een single malt te scoren uit 1975 afkomstig, mat dat terzijde. Was blij hen beide weer even te mogen begroeten.

Door ging de reis, naar Eindhoven, waar mijn jongste broer, in afwachting van de oplevering van zijn huis samen woont met mijn moeder.

We aten een gebakje en een broodje en bekeken samen met de oude dame de foto’s door mij gemaakt in Petersburg. Ze leek verrukt met de resultaten en bewoog zich als altijd kwiek en vlug, ondanks de ontsteking aan een van haar aders, waar trouwens de huisarts (die dat predicaat niet verdiend in mijn ogen) een kuur van meer dan 2 weken penicilline had voorgeschreven, iets wat geen enkel nut dient, maar dat terzijde.

Vervolgens ging de reis, gedurende bijna een half uur, naar waar het huis van mijn zus woont. Haar man(…), had besloten zich schuil te houden, wegens geen zin in familie, die wellicht te kritisch zou kunnen zijn(…). Een paar jaar (meen 15 inmiddels) geleden, heb ik hem eens gevraagd, waarom hij niet gewoon zoals ieder ander zou kunnen gaan werken, maar dat heeft de relatie geen goed gedaan, zo te merken. Meneer is liever “ziek” en als zijn vrouw, mijn zus, voor het eerst sinds jaren een uitnodiging uit doet gaan om eens langs te komen, trots op haar bezit, te laf, om erbij te willen cq kunnen horen, nou ik zie hem graag gaan.

Mijn zus bleek de trotse bezitter van een recreatiewoning in een fraai stukje Brabants bos, wat wil zeggen dat er dennenbomen en berken staan en veel andere soorten kreupelhout.
Een ideale plek, als je verder niets te doen hebt, zoals zij. We kregen desgewenst een stukje ijstaart en een biertje en na een uurtje was het bezoek voorbij.

Het etentje dat volgde, was op een plek, waar mijn moeder haar 80e verjaardag had gevierd en ter plekke beroemd, vanwege de kwaliteit geboden, zich vertalend in de prijzen, voor de spijzen daar genoten. En ons aangeboden door mijn jongste broer. Het smaakte goed.

Mijn moeder, zo bleek, was onaangenaam verrast, door iets wat haar al jaren geleden had kunnen overkomen, maar wat nu, door haar was gepast in de naweeën van de reis, die ze net had gemaakt, een aderontsteking van oppervlakkige aard, die bij haar de twijfel had gezaaid, of zij nog wel in staat zou zijn ook in de toekomst, dit soort zaken (als reizen) te ondernemen.
Ze was volgens mijn broertje, in die week een stuk “ouder”geworden en hij had zoals hij het stelde “veel aan haar verloren”.



Uw sjamaan, kwam enigszins verstoord weer thuis.


Sjamaandigitaal 230407

Mix

Luister al de hele dag, tenminste het deel dat ik niet sliep, dus pak hem beet, vanaf een uur of drie, naar de mix, die mijn jongste zoon gisteren scoorde op een Hip Hop Party. Deze jongens komen er wel. Pure Soul, gemixed met Bossa Nova en af en toe een vleugje Jazz, maar vooral veel oude funk Ritmes, gemengd, met zoals reeds gezegd, Soul van de goede soort.

Na mijn dienst van vannacht een paar uur in Morpheus armen gelegen en een tikje gammel opgestaan. Desondanks, snel wat noodzakelijke zaken ingekocht, vooral bier en wat etenswaar om te snacken voor mijn 2e zoon, die even later zou vertrekken naar Catalonie.

Rond 19.00 uur vanavond, was het zover en zwaaiden honderden ouders hun kroost gedag. Hippe chickies, vage hippies, hanenkammen en veel heel veel semi blote buikjes, boven angstwekkend korte rokjes en strakke broeken, waardoor de strings in panterprint hoog schoven boven billen, van een onwaarschijnlijk jong kaliber en dan heb ik het voor de duidelijkheid over de moeders….

De dochters aanwezig, hadden gemiddeld tenminste een blik in de ogen, van hier hoor ik niet bij en keken als geiele jonge loeders naar elke vent nabij, ook mijn zoon...

Sprak met het oog op de diabetes van mijn kind een oudere dame die als lerares, de meute vergezelde. Ze wist zich mij nog te herinneren, meldde ze, na ons laatste gesprek, dat in mijn ogen 5 jaar daarvoor had plaats gevonden. Ik vroeg haar of het onvriendelijk verlopen was, zij antwoordde, integendeel, het was interessant.

Aldus, vertrokken, ruim honderd jongelui, voor een kleine week naar Barcelona.

Rest van de dag, bestond uit bekijken van foto’s, een heerlijke maaltijd, veel bier en een ruime portie, non verbale communicatie.

Morgen reis naar zuiden van het land, waarbij we onderweg een weldoenster van het Ugandese volk bezoeken van de stichting HUG in Deventer gevestigd, om daarna door te reizen naar Eindhoven en Knegsel. Broer en zus zijn beide jarig aankomende maandag en dat mag, nee moet gevierd.

Daarnaast verheug ik me op het aanbieden van de foto’s, door mij hedennacht ingeplakt in 2 albums, aan Hare Majesteit…

Ik voel me een gelukkig mens. Lieve vrouwen, om me heen, zonen die tot mannen worden, vrienden en vooral vriendinnen, die je kunt vertrouwen en zoveel moois, dat om aandacht smeekt. Geen zorgen van betekenis, behalve dan de zwaktes, van divers allooi, waarmee een man te kampen heeft bij vlagen, die God dank niet leiden tot excessen, vooral door de souplesse van de diverse dames.

Als ik vannacht of ergens binnenkort mocht sterven, weet dan dat leven mij bekoort heeft en ik gul genoten heb van wat er was in elk glas en elke kus & kut geboden. Niet dat ik van plan ben al te gaan, maar toch, met een verleden dat drenkt van geluk, is een heden laat staan toekomst, louter bonus, op weg naar een voorlopig einde


Sjamaandigitaal 220407

Saturday, April 21, 2007

Studententijd in de Herkansing

Het voelt een beetje als je studententijd in de herkansing, een nachtje op de HAP.

Net als vroeger, klinken de vroege vogels bij het krieken van de dag, ongelooflijk hard en zijn er meer hanen, dan een mens zo denken zou in stadse dreven. Om 06.00 uur is het echt al licht.

De hele nacht, flink doorgewerkt, niet met patienten, want die waren er amper, maar met het inplakken van foto’s voor mijn moeder, gemaakt in Petersburg, waar wij recent verbleven. Het is goed gelukt! 7 tubes lijm en 800 foto’s later, was het klusje klaar. Ga haar dit weekend zien, in verband met verjaardagen van broer en zus, waarvan zus 50 wordt…

Weer een oald wief d’erbie…Evengoed gefeliciteerd!

Mijn tweede kind, reist vanavond, per touringcar naar Barcelona, om daar na 22 uur reizen aan te komen. Hoop dat hij zich gedraagt en geen al te stomme dingen doet, maar bovenal geniet, van al het fraais, dat daar te vinden is. Weet zeker dat ik hem mis, al na minder dan twee dagen. Moet niet vergeten, om te checken, of de jonge man voorzien is van alles wat hij nodig kan hebben, ook als diabeet.

Vrouw ligt nog in Amsterdam te slapen, om gemakkelijker vroeg aanwezig te zijn, op de cursus die ze volgt, die over duiken gaat.

Ikzelf drink straks een biertje en leg mijn hoofd neer, voor enkele uren. Weet nog niet of ik moet koken, moet in elk geval mijn zoon op de bus zetten. Veel slaap zal het wel niet worden, vrees ik…

Maandagnacht, mag ik weer…

Ik wens u allen die dit lezen, fraaie dagen en tijd van leven.

Sjamaandigitaal 210407

Thursday, April 19, 2007

Al was het maar voor Even

Tussen alle Meuk
Nog een station
Gevonden dat
In Reggaeklanken
Zelfs in het
Donker
Verlichting brengt

Een mens wordt
Echt wel moe
Bij al het gezever
Van wat
Zich DJ noemt
Bij voorkeur op
3-FM
Draai gewoon
Muziek!
Zou ik zeggen
Zo moeilijk
Kan dat
Toch niet zijn

Houd mezelf
Nog wat wakker
Door te lezen
En te schrijven
Over wat een
Man beweegt
Op dit soort
Tijdstip
Wel wetend
In wezen
Dat slapen beter
Zou zijn
Al was het maar
Voor
Even
Maar toch…

Tijd nochtans
Gegeven
Is een

Gods geschenk

Sjamaandigitaal 190407

Voor Wie in Godsnaam & Waarheen?

De gek die besloot
Dat er meer dan
Dertig mensen
Moesten sterven
En zichzelf als
Vraagteken
Identificeerde
Blijkt tussen
2 schietpartijen
Door
Nog een pakketje
Te hebben verzonden
En te
Hebben gemaild
Met een Tv-station

In een tijd
Waar Big Brother
Over alles en
Iedereen waakt
Is een moordenaar
In staat
Tot dit soort
Fratsen
Hoezo
Terreurbestrijding?

Zo’n jongen
Maar een paar
Jaar ouder dan
Mijn oudste zoon
Die met een
Glock per
Credit Card
Aangeschaft
Zijn Campusgenoten
Af slachtte in
Koelen bloede
Wat ging er
Door hem heen?

En dat pakketje
Verzonden
Voor wie
In Godsnaam
En waarheen?

Sjamaandigitaal 190407

Zo Lang het Hangen Wil

Koelkast leeg
Behalve melk en
Boter en een
Half lege pot
Mosterd
Zelfs de zoete
Duitse
Wijn die
Al drie dagen
Stond
Moest er aan
Geloven
En tussen
Couranten
Van de
Afgelopen dagen
Liggen de kartonnen
Van
Wieckse Witte
En Hoegaerden
Als deftige etiketten
Die Witbier
Omhullen

Circadiaanse
Ritmes verschoven
Ben ik weer in
Petersburg
Met mijn moeder
Wandelend
Door lichte sneeuw
Winterlicht
Genietend
Zo lang
Het hangen wil
Romantiek
Begrensd door
Zojuist
Ontdooide kanalen
Die een man
Heeft laten
Graven

Met visie
Getooid

Sjamaandigitaal 190407

Faithless

Hoor dat Faithless
Goed was vanavond
Kan me hun
Optreden herinneren
In Paradiso
Amsterdam
Waar ik ze
Back Stage
Trof
En een joint met
Ze deelde

Wist ik veel
Dat zij nog moesten
Spelen
En nog nooit
Van
Skuff hadden
Gehoord

Ze speelden
Uiteindelijk
Maar het
Duurde even
De sterren van
De hemel
Maar later die
Avond
Kreeg ik
Hun
Management
Over me heen…

Hoop dat mijn
Broer genoten
Heeft in Ahoy
En geen
Hypo’s heeft
Beleefd
Zal het straks
Wel lezen
Op zijn blog

Sjamaandigitaal 190407

Nuchterheid wil Delen

Lauw Witbier
Wordt geen hit
Ook niet deze
Zomer…
Maar het is
Het enige
Dat over isNa onverwacht
Bezoek
Smaakt
Feitelijk
Naar pis
Maar dan
Ongezond
Troebel

God dank nog
Een paar trekken
Heilige rook
Hoewel ook
Van het kruid
Dat dromen maakt
De voorraad
Tanend is
Wellicht doemt dra
De gruwel
Van
Volledig
Nuchter zijn
In wezen

Al blijft er
Altijd roes
Van vlees en
Samensmelten
Voor heel even
In gelukzaligheid
Vooropgesteld
Dat een
Geile meid
Voorradig is
En nuchterheid
Wil
Delen

Sjamaandigitaal 190407

Smeuigheid

Zij kwam na een lange
Rauwe beurt
In waar rottingslucht
Paard aan smeuigheid
En hitsig roepen
Dat de stoten
Sneller dieper
Moeten
Snikkend haast
Tot de
Conclusie
Dat ze beter slapen
Moest
En wat restte moest
Worden
Opgespaard tot
Nader
Order

Ik staarde stomverbaasd
Naar de erectie
Die nog torende
En mompelde iets
In de trant van
Kijk dan!
Verdomme
Hoe kun je dat nou
Achterlaten in
Gemoede
Maar haar beslissing
Was gemaakt
En voor gekreun van
Roede was
Geen plaats in
Haar model

Ach ik begrijp
Het wel
Maar toch…
Je zult vannacht
Maar sterven
En wat beloofd voor
Morgen niet meer
In vleze beleven
Dan voelt een
Man zich
Toch
Genaaid

Sjamaandigitaal 190407

Wednesday, April 18, 2007

Mercure

Vandaag, begon geriefelijk zij het te vroeg, met de liefkozingen van de dame die vandaag haar vrije dag had, al moet ik daarbij zeggen, dat ik nog geen drie uur daarvoor, badend in het zweet, een nachtelijke hypo lag te hebben, wat weer als voordeel had, dat ik dientengevolge van 2 broodjes met roomboter en een centimeter chocoladehagel, heb mogen genieten. Hongerklop, eten, angst en seks, geen slecht begin van een woensdag, voor uw sjamaan.

Rest van de dag een stroom van vermoeide lieden, meestentijds jonger dan mij, allen bezorgd, dat ze wellicht iets ergs onder de leden hadden.

Ik prevelde, gerustheid en schreef met ruime hand, wat pijn moet stillen en geest tot bedaren doet komen. Degenen, die elkaar gingen verlaten, 4 stuks, nog voor de lunch, kregen troost verstrekt en het adres, van een vaardige therapeute, die in tegenstelling tot uw sjamaan, voor een consult van een “uur”, dat netto neer komt op 35 minuten 145 euro mag rekenen, dat ook nog betaald wordt, vooropgesteld dat je een extraordinair pakket hebt, in aanvullende sferen.
De rest van de dag, was het onrust bezweren en wat pleisters geplakt op vers opgedane wonden. De schaamte en zonden begaan, geruisloos genoten en de absolutie uitgesproken in Weesgegroetjes uitgedrukt.

De hele dag mijn bril gezocht, die om een of ander reden, door mij gisteren vergeten, waarschijnlijk afgezet en vervolgens door iemand meegenomen, nog steeds en node wordt gemist. Dat wordt een nieuw montuur…En een bezoek aan de dokter, die me gaat melden, dat de visus weer verder afgenomen is, niet dat ik dat nog niet wist, maar toch.

Mijn broertje had laatst een ding, op zijn neus, gesteund, door geheugenloos Titanium…

De fiets, van mijn 2e zoon, werd vanavond, nog geen half jaar oud, zinloos vernield, hetgeen nog tot enige spanning leidde tussen vader en zoon, omdat ik het buitengewoon, vreemd vind, dat het altijd dezelfde is, die dit soort zaken overkomt, wat ook weer wrang is voor de relatie.

Vrouw zit een hotel te regelen in Amsterdam, voor aanstaand weekend, wegens vice versa te belastend door de files in de ochtend. Ze doet een cursus duikarts daar. Uw sjamaan, werkt dan opnieuw een nacht achter een dagdienst aan, vanwege die fiets weet u wel…

Ach, het moet uit de lengte of de breedte komen en niemand komt het brengen, het moet verdiend, niewaar…?

Hoor net dat ze voor 1 nachtje Mercure al 350 Euro vragen, zonder ontbijt… Wat een Gekkigheid!

Toch zelf maar even zoeken.

Houdt het voor gezien vandaag.


Sjamaandigitaal 1800407

Dwalend op de Tast

Wilde weten waar ik was. Zocht stomweg wat bevestiging, dat ik de weg nog scherp in beeld, nog niet verloren, wist waarheen ik ging.

Herinnering als voetnoot, dwalend op de tast.

Ik klink wellicht als een malloot, maar zweer, dat ik na 70 mensen die vandaag kwamen langs gespoeld, even diep moest zuchten. Waar was ik ook weer voor en hoe diep, moet je gaan. Dat soort denkbeeld, overheerste.

Soms zijn dagen die aan je worden gepresenteerd, gewoon te vol voor woorden.

Wellicht daarom heb ik vandaag een keer of wat gezwegen, wat overigens, hetzelfde effect bleek te hebben, dan een hoop gepraat en raad voor niks.

Sommige mensen, zitten, klaarblijkelijke niet te wachten op een antwoord door jou verstrekt.

Na dat spreekuur vol gekte en mensen die willen scheiden, omdat hun partner een glimlach aan een ander bood, van neuken nog geen sprake, vleide ik mij, met een krant of twee, op de kruk, die daar voor mij vrijgehouden, op mij wachtte.

Zoop mezelf, sinds dat moment, een slag in de rondte.

Tripels een paar Duvels, Lentebokken, zelfs uiteindelijk witbier, dat er aan moest geloven.

De blikken in de ogen van mijn zonen gisten dorst op afstand. Meiden wensten mij al vroeg een goede nachtrust toe.

Zij wisten, dat ik eenmaal zat, niet te verdragen zou zijn.

Ze hadden gelijk.

Woensdag snijdt de week doormidden. Wacht tot woede wijkt en geilheid zich weer meldt.

Voel me dienaangaande lichtjes ongesteld

Voor even.

Denk dat ik weet wat me red…

Moet gewoon op tijd naar bed

En slapen…



Sjamaandigitaal 180407

Tuesday, April 17, 2007

Overleven

Nog vroeg vandaag, net uitgewerkt. Het lijkt wel alsof het elke dag meer mensen worden.

Niks wat niet kon wachten overigens.

Zie op de treurbuis, dat Amerika, nog steeds verlangt naar Guns to control the criminals.

Waanzin ten top, maar You would have to be a communist or a fool, to acknowledge this.

Merk, dat meer input, niet meer output betekent.

Word overigens ook niet echt blij, van die naar een Amerikaanse Uni gevluchte kaaskoppen, wat een Homo’s!

Dat de hele wereld lijkt stil te staan, vandaag weer 76 doden alleen in Bagdad, ja, met familieleden hier en een stuk of veertig in Afghanistan… Ach wat zal het ons deren.

Uw sjamaan, is een tikje gammel na 74 contacten.

Straks nog jongelui in Urguzstan, waaronder 3 patienten van mij. Hoop dat ze het overleven.

Sjamaandigitaal 170407

Niet geheel gerust

De sigaret net opgestoken
Afkomstig uit
St. Peterburg
Doet me denken aan
Vladimir
Meer uitgesproken
Zijn stem
Of wat daarvan over
Raspte
Op weg naar het
Mariinsky-theater
Waar La Traviata speelde

Nee, hij had geen
Bezwaar tegen het feit
Dat ik rookte
Zelf kon hij dat niet meer
Wegens geopereerd
Aan zijn keel
Kanker verzekerde
Hij me later 2 nachten
Later om precies te zijn

We hoorden achteraf
Van de gids die ons
Leidde
Dat hij haar had
Gebeld
Laat op de avond
Onzeker
Of zijn loon voor de
2 ritten
Wel verzekerd zou zijn
En wij niet zouden lopen

Tweede paasdag eigenlijk
Midden in de nacht
Hield hij me aan
En keek me diep in
Mijn ogen
Hast du angerufen
Heute nacht?
Ik stelde hem gerust
Drukte hem de hand
En sprak
Kein sorgen alles OK
Hij knikte
Niet geheel gerust

Sjamaandigitaal 170407

Zoet

Nog even dit

Het valt me op, dat er de laatste tijd, steeds meer mensen zijn, die het niet meer zien zitten, zoals hun leven gaat. Ze missen zogezegd de inspiratie er iets van te willen maken en zijn daarnaast opvallend vaak, zoo moe…

Zelfs een uitkering aan vragen, schijnt ze moeite te kosten en klagen, wordt zo lijkt het een tweede natuur. Alles om maar in het straatje niet te bemiddelen te raken en laat me met rust met uitroeptekens geschreven, op het denkbeeldige CV, geen enkel idee, nee, om er iets van te maken. Belangstelling? Waarvoor, kun je daar wat mee?

Als ik nu vrij zou zijn, dit laatste puur ter inspiratie van degenen die niet weten waar te gaan en hoe dit pad te treden, met finesse, zou ik heel veel buiten zijn en licht genieten. Naast gegeven dat elke stap gezet er een gekozen is. Ik zou me laten leiden door wat in tijd geboden aanwezig maar ook te realiseren is. Bijvoorbeeld, zou ik kunnen praten met mensen die net een tentoonstelling hebben bezocht, om zelf geïnspireerd te raken om ook te gaan te kijken en staren naar wat iemand voor alleen mij oog gemaakt heeft, naar het schijnt.

Zal ik me laten verrassen, door het meisje met de rode paardenstaart te volgen, tot diep in de bibliotheek, waar zij verkiest weg te zinken in Oosterse geschriften, terwijl, jij, haar zorgvuldig bewakend, de kranten bekeek, die voorradig waren en daarna de tijdschriften, waarin je uiteindelijk verdronk, je niet bewust van haar verdwijnen.

Laat me je stappen laten tellen en betekenis verlenen aan wat in geschriften langs de kant genoten kan worden in taal aan een geregen tot zinnen die dienst verlenen en een reden bieden door te gaan, uitroepteken!

Wil je alsjeblieft, waar je nu staat, even blijven staan en een seconde of wat bewustzijn kweken, voor wat daar voor je spiegelt in het zwarte water…

Nee, vriend, nog geen tijd te gaan…

Voel in ritme van de stappen, wat ondoorgrondelijk wellicht, iedereen kan snappen die dit pad moet gaan en hoe met elke pas gedaan, eind doel nader is dan ooit daarvoor, gewoon vanwege weg gedaan en terug geen optie.

Zou vermoeidheid willen verwijderen, uit de besluitelozen. Zou ze een duwtje willen geven in de rug. Geloof me er is geen weg terug, alleen maar liefde, langs de kant, zachte en troostende handen, die gerust zijn strelen, tot, vertrouwen nader, als men zich vleien durft op schoot, daartoe bereid en mag spelen met wat zij verkiest te delen, in nattigheid verborgen.

Zoals gezegd, maak ik me soms zorgen, om mensen, die dit alles verloren, zichzelf soms vergeten zijn, zich niet geborgen weten, wegens venijn, dat overheerst in smaken tussen zuur & bitter in, geen zoet gemengd met oester & citroen, weg geslikt met champagne.

Geen poen ook uiteraard, om een beetje smaak te etaleren, louter begeren naar Zoet…


Sjamaandigitaal 170407

Afgeleid

Kent u dat
Gevoel
Dat je hoofd nog
Vol zit van verlangen
Uit te willen
Drukken
Welke weg te
Gaan en hoe
En welke
Zaken
Daarbij eerst
Benoemd
Daarna veroverd
Dienen
Dan wel
Verworven
Voor de reis een
Aanvang neemt
En dat dan
Precies op
Dat moment
Een vers idee
Zich presenteert
Dat in ogenschouw
Dient te worden
Genomen
Voor al eer men
Kan vertrekken
Moet worden
Bestudeert omdat
Misschien
Dit nog een
Betere optie is

De achteloze blik
In de ogen
Van de dame
Die jou passeert
En tot
Verstijven leidt
Je nagelt op
De plaats
En maakt
Dat twijfel
Raast daar
Boven

Afgeleid

Sjamaandigitaal 170407

Ooit

Luisterde vandaag
Naar Glenn Gould
De neuriënde
Bach interpretator
En psychoot
Die al meer
Dan 20 jaar
Geleden
Gesneefd
Toch nog leeft dankzij
De goed bewaarde
Opnames

Een patiënte
Schonk mij
Deze excellente
CD tezamen met
Een kaart een kaarsje
Dat ik moest branden
Voor mezelf
In donkere tijden
Die zo fluisterde zij
Ook voor mij
Zullen komen
Ooit
Het is maar
Dat u het weet
Ook trouwens
Dat ik zeer heb
Genoten
Van dit
Onverwacht
Geschenk

Staar naar de
Witte roos
Die mijn broertje
Gaf aan mijn
Vrouw en moeder
De dag dat wij terug
Keerden uit
St. Petersburg
Vandaag een week
Geleden
Denkend aan
Lichte sneeuw
En helder voorjaarslicht
Dat stroomde

Sjamaandigitaal 170407

Hoop

Keek vandaag
Naar
Alle vrouwen die ik
Tegen kwam
Met een mengeling
Van vriendschap en
Lust voor hen
Niet zichtbaar
Slechts
Diep in
Mij razend
Maar dat
Terzijde

Ik zag de
Prachtigste meiden
Die vlees wilde
Tonen
In
Bukken en
Draaien en
Diep ademhalen
Lippen likkend
Soms half zwikkend
Op te
Hoge hakken
Had me nooit
Gerealiseerd dat
Boodschappen doen
Zo opwindend kon
Zijn

Het meisje bij de kaas
Sneed
Dikke plakken
Extra belegen
De wijze
Waarop ze deze
Verpakte
Heeft me geroerd
Zelfs de caissière
Straalde iets van
Hoop uit
Toen ze
Me de
Zegels gaf
En een Goede
Avond wenste

Sjamaandigitaal 170407

Taxeert de Zon voor Morgen

Sixpack Duvel is
Doormidden
Volgens het
Principe
Duvel na Tripel
Leidt tot
Gejubel niet
Tot gesodemieter
Naar ik vurig hoop

Seizoen zwalkt als
Een bifasische
Idioot
Met een
Karakterstoornis
Tussen koel en nat en
Heet
En weer terug

Zelfs de kikkers in de
Vijver
Zitten loom te kwaken
Alsof hun
Kwak reeds verschoten
Voor progenituur
Heeft gezorgd
Maar die moeten
Ze nog maken!

Jongste kind
Heeft Heilig Zaad
Gepoot in een tiental potten

Geruild met allerlei
Aanbidders
Van het heilig
Kruid
Dat straks hier
Wordt gewonnen
Tuiniert hij
Met verve
En taxeert de
Zon
Voor morgen



Sjamaandigitaal 160407

Begeerd

Vandaag opnieuw gerust, tot lichaam weer ontwaakt een poging deed verfrist te lijken, rond een uur of twee, dat dan weer wel…

Besloot, een koude schotel te maken, op gefunked, met rivierkreeftjes, zalm en asperges, uiteraard vers stokbrood en een iets te zoete Duitse wijn. Twee schalen heerlijkheid, die naar genoegen werden geattaqueerd door de dames en heren aan de tafel in de zon.

Op dat zelfde moment, werd er nog geschoten in Virginia, waar, zo zou later blijken meer dan dertig mensen werden gedood en velen gewond. Stupiditeit van een systeem dat wapens belangrijker dan veiligheid vindt.

Komende 7 dagen, zijn ook hier “Murder”, door 2 nachtdiensten tussendoor…De roes van semi-jetlag krijg je gratis, vermoeidheid op de koop. Maar voor ruim 1000 euro, speel ik de hoer, 2 nachten.

Dronk vandaag, toch door de bank genomen, weer meer dan de internist goed voor je vindt. Wat meestal betekent, dat suikers te hoog en spanning op edele delen, dienovereenkomstig lager is. Ach, we zullen zien of Priapus geëerd, en zij gesmeerd zal blijken binnen nu en pak hem beet drie uur.

Soms is techniek, verbluffend. Zag vanavond, hoe teder een grof geklauwde zeearend het nest betrad, waar een jong hongerig wachtte, op zijn, Vader? Moeder? Wij waren erbij!

Oudste zoon, was de afgelopen dagen druk, verzamelde digitale plaatjes, gereed voor verzending te maken. Het totale aantal, deed me enigszins schrikken en benaderde de 5000 exemplaren, dat betekent gemiddeld 10 foto’s per dag.

Dat wordt dus plakken in de komende paar nachten, die ik werk op de HAP.

Lief gearriveerd, kijkt me aan of tijd beperkt is, ik voel dat ze mij begeerd

Sjamaandigitaal 170407

Monday, April 16, 2007

Morgen doet ie het weer Goed

Komt niet zo heel vaak voor, dat ik, als een meisje zin heeft, moet verzaken, als het vlees betreft, dat tot frictie leiden moet en penetreren. Meestal, ben ik met mijn tong in staat, verlangen te temperen, dan wel; begeren te doen stijgen tot waar sappen dwingen tot slikken en diepe kreunen een aanwijzing bieden, dat verlossing nabij is. Hoe dan ook, mijn aandacht verslapt zelden…

Desondanks, trof uw sjamaan zich zelf aan, in onmacht gedemonstreerd. Excuses, dat het 5 x daarvoor de afgelopen 24uur naar bevrediging was verlopen, mogen niet baten, als een meid op klappen staat en er geleverd dient te worden, waar een man voor gaat, normaal gesproken.

Kennelijk is een bepaalde levensfase bereikt…

Gehele dag genoten van klassieke muziek. Eerst Beethoven, toen Brahms, door het Concertgebouw, even later de Berliner Philharmoniker, met Haydyn, altijd goed.

Tussendoor, de Cello sonates van Bach.

Al die tijd, hing er al een bepaalde vorm van verleiding in de lucht.

Begreep het pas, toen Zij terug van dagdienst op de HAP, begon te draaien met haar billen, op de Reggaemuziek, die hier werd verstrekt door Bob Marley & consorten.

Had haar blik moeten verstaan, toen ze me naar boven wenkte en wees op scheermes en het schuim dat ingecremed, haar lauwe lippen deed krullen.

Ik schoor haar kaal als een dertien jarige en deed wat zij me vroeg zonder woorden, gedurende het uur dat volgde.

Zij strekte zich lui en verzorgde, vervolgens, op on nagesproken wijze, de reden van bestaan van uw sjamaan, tot druipen volgde. En dat drie maal…

Zo is waarschijnlijk, de druk op wat mij drijft, wat afgenomen…

Voeg daarbij de Tripels, witte en rode wijn, afgetopt, met een dubbele XO, van Remy Martin.

Vrees dat de rest van nacht, als het om seks gaat, als verloren dient te worden beschouwd.

Morgen weer een nieuwe dag, met nieuwe kansen,

Nieuw gemoed.

Morgen doet hij het weer goed


Sjamaandigitaal 160407

Sunday, April 15, 2007

Erbarmen steeds Nabij

Brahms 4 e symfonie, klinkt live uit het Concertgebouw, uit het hoofd gedirigeerd, door een man van bijna 80 jaren oud, Blomdtedt. Verrukkelijk! Ook de koningin, incognito aanwezig, geniet!

Deze zondag, voelt als een zomerse dag in april. Precies een week geleden, bevond ik mij in het zomerpaleis van de Tsarina en genoot, van helder winterlicht en lichte sneeuw.

Bijna iedereen is weg. Mijn vrouw werkt op de HAP, mijn lief haalt haar herstellende zus, twee zonen, zijn naar vrienden weg geslopen en dus buiten zicht, oudste kind als enige aanwezig, ploegt zich door “Kamerraad Scheermes", van Rogi Wieg.

Uw sjamaan, heeft de afgelopen 2 dagen, vooral de rust genomen, die noodzakelijk was, om even bij te kunnen komen, van wat er raast daarboven en door voorjaar slechts bemoedigd gloeien in de lendenen, al is de Roede niet gespaard.

Geest in de stand, waarbij nieuwe zaken groeien in denken nader. Vorm en inhoud reeds bepaald, is het wachten op wat uitgevoerd, nieuw kader voor straks moet creëren.

Was gisteren op een plek, waar ik 4 schilderijen, aangeschaft in Vuurland, geschilderd op bijenwas geïmpregneerde doeken, had laten op spannen op professionele wijze. De dame van de zaak, waar ze, ook lijsten verkopen, bood mij een korting aan van 50%, als ik een en ander, zou verfijnen, met wat in haar ogen een combinatie diende te zijn, van zilver en goud, dat een en ander diende te omranden, met andere woorden, lijsten, waarvan ze verstand bleek te hebben.

Ze bleek de kleindochter te zijn, van een oud patiënt, die al in 1992 overleden, nog steeds een haarscherp beeld creëerde, dat opspoot uit herinnering. Ze zei: Ik kan me nog herinneren, dat u daar was toen opa stierf, hoe u zijn hand greep, tot ie ging…

Wij stonden stil, bij wat we deelden starend naar de wonderlijke taferelen, uitgedrukt in een kopie van een rotstekening uit Tierra del Fuego, het meest zuidelijke puntje van deze aarde, waarnaar de jagende indianen, overgestoken via de Beringstraat in Azië, konden reizen.

Ze genoot met mij, van beelden die daar strak gestoken in door haar uitgekozen lijsten, naar ons straalden en legde haar hand op de mijne.

Mag graag bij vrouwen zijn.

Ze delen in reiken naar wat is verborgen, gecombineerd met strelen van wat achteloos voorradig is, in spelen met gedachten en zorgen, hun angst, in deemoed vorm gegeven.

Ook met een man die daartoe open staat.

Vlees geschonken, naderhand, is slechts een bonus, eenvoudig uit zachte impulsen verstrekt.

Weet me gelukkig, gewaardeerd en geliefd, bemind en barmhartig opgenomen in zachte armen die troostend willen zijn. Erbarmen steeds nabij.

Sjamaandigitaal 150407

Saturday, April 14, 2007

Mettertijd

Net terug van een avonddienst op de HAP, u kent dat gevoel denk ik wel, op weg naar je eerste biertje, zat ik nog eens even na te denken, over de stand van zaken in huisartsenland.
Liet me in gedachten mee voeren naar rumoeriger tijden, niet eens zo lang geleden, waarbij het ging om regie in zorg te leveren en wat dat waard mocht zijn. Sterker nog, welke rol, wij daarin als huisartsen zouden kunnen spelen.

Wij wisten nog niet, wat er zou gaan gebeuren, onmiddellijk na de jaarwisseling die 2006 in luidde, maar we hebben het wel geweten in het jaar dat volgde. Schat in, dat menig huisarts de relatie met zijn assistente(s), langs het randje heeft zien gaan, om nog maar te zwijgen, over de stiltes die gevallen moeten zijn, in relaties met gelieven die al heel lang duurden….

Het is met andere woorden, helemaal niet zo fijn gegaan, de afgelopen, bijna 16 maanden.

Bemerk, dat er een soort van vermoeidheid is geslopen in de houding van de meesten die ik als collega’s ken. Zoiets, van: we wachten wel even, voor we ons laten gaan, wij schrikken niet zo snel. Maar desondanks, heb ik gemerkt, waren er veel die toch tenminste werden geïrriteerd door wat hen ongevraagd was opgedrongen als een nieuw systeem, waaraan je je maar aan te passen had. Geen keus met andere woorden.

Inmiddels lijkt men Murw…

Geef toe, zelfs ik, heb het op een X-Moment, maar even laten zitten, moe gestreden als het ware, meer in de ban van Geld & M&I en wat er “Binnen “kwam, dan van wat mij ooit dreef, de zorg voor de mensen, die mij hadden uit gekozen.

De laatste tijd, komt de boosheid weer terug en wordt er in mijn hoofd, weer ruimte vrijgemaakt, voor wat ik altijd als belangrijk heb ervaren:

De relatie die ik al bijna 25 jaren heb, met degenen die ik als patiënten zie, mijn tijd-genoten.
De wijze, waarop ik hun levenswandel zie, waar ik in mee heb mogen lopen.
De delen die we samen als verleden hebben mogen samenvatten, waarop we onze toekomstige relatie baseren en de waarde waaruit die bestaat.
Het persoonlijke, unieke, haast door verlangen ingegeven, willen delen.

Huisartsengeneeskunde, is een persoonlijke zaak. Soms een taak, die nu een keer hoort bij een vak gekozen. Noem het goed betaalde Roeping, noem het Professie, voor mij is het een relationele zaak in de tijd. Ik persoonlijk, zit niet op “Marktwerking” te wachten, integendeel.
Ik wil de dokter zijn, net zoals ik denk velen onder u, die een relatie onderhoud, die men vertrouwt, in de tijd die komt en mettertijd, bewijst dat er waarde in schuilt.



Sjef Willemen, huisarts te Hengelo(O) 140407

Ten Koste van bij Tijden

Wissel Wit Bier
Met Tripel
Die mijn vrouw
Voor mij gehaald
Hier rusten
In de koeling

Zij zelf is al uren
Geleden naar
Boven gegaan
En heeft mij
Gerust gelaten

Ze weet net
Iets te goed
Hoe ik op
Bepaalde
Momenten
Kan zijn
En ben…
Als ik onaangenamer
Wijze wil eisen
Waarvan
Ik denk
Dat het mij
Toe behoort

Laat ik zeggen
De eigen wijze
Delen

Voor iets
Dat mij bekoort
Meestal
Door Lust
Ingegeven

Nogal eens
Vermoord
VerlangenDat scoortOp dat soort
Momenten …

Maar wel ten
Koste van
Bij Tijden

Sjamaandigitaal 140407

Hartstikke Dood

Staande voor de HAP
Hier in Hengelo(O)
Zag ik voor het eerst
In mijn leven
De Rode
Boom Klever
In actie

Zij, het was een
Rode staart
Gleed
Als het
Ware langs
De stam
Naar boven
En tikte
Beheerst
Op de bast
Naar ik aan neem
Om insecten
Te verlokken
Die zich
Daar tot
Voor kort
Geborgen
Wisten

Het zal mijn
Hoestje wel
Geweest zijn
Of de geur
Van heilige rook
Die daar kringelde
Maar op een
Gegeven
Moment
Vloog ze waar
Haar drang tot
Vliegen haar
Genood had
Baf, tegen de eerste
De Beste auto
Een Mercedes
Uit de 500 klasse
Met haast
Wegens kind met
Koorts
Hartstikke dood

Sjamaandigitaal 140407

Rauwte Likt

Zojuist terug gekeerd van de avond dienst, bezie ik vandaag geleverde arbeid met gevoel van genoegen en tevredenheid.

Ok een uur of vijftien, aaneengesloten, klachten absorberen, met een glimlach en empathie, op de juiste momenten, waarbij gegeven dat het vrijdag de dertiende was erg hielp, gaan je niet in de koude kleren zitten. Maar ben inmiddels in de huiselijke kring weer gekeerd. Wachten was op zonen die rond enen en tegen twee, binnen dropen, terug van een feest georganiseerd, door de school die zij incidenteel bezoeken…

Mijn oudste kind, verklaarde vol trots het “feest”als eerste te hebben verlaten, wegens gebrek aan communicatieve mogelijkheden waar het inhoudelijk zijn betrof. Ik stak een virtuele duim op en stelde hem gerust, met de mededeling, dat voor mijn dertigste, niemand ooit de moeite had genomen, goede notie van mij te nemen en de kwaliteiten daar geboden. Hij reageerde amper, hooguit een tikje schamper in de trant, van “Ja wat wou je dan?”. Met andere woorden, wat had je toen en nu te bieden?

Muze, gearriveerd, diende eerst op gedoped, alvorens, zij zichzelf ontsloot, voor vlees dat daar in stevigheid geboden, voor haar lag om te bereiden. Iets waarin ze wonderwel slaagde hetgeen haar zeer behaagde en maakte dat het spelen later, met waar z ij mij dwong te gaan, in frictie en in lange trage stoten, genoten eindigde. Samenzijn in slijm en nattig wrijven, is wat de Slet me bood.

Van alle roezen, die er zijn, is de seksueel geladene, degene die mij het meest verleid en boeit. Natuurlijk er is de Muzikale. De Maniakale, van Moment geboden, als prooi nog rent.
De Communale, als men zich verzekerd weet van wie men kent en waarde toe heeft gedicht, in samen zijn gezworen, voor altijd.

De alcoholische fase, waarin Stupiditeit, stijgt bij elk glas genoten en het gezelschap dat hoort bij dat soort gelagen, eenstemmig waarheid krijt.

De hallucinogene periodes, waarin men Hem ontmoet en moet beseffen, dat het in het leven gaat om Goed en Goed te doen. De ordinaire, waarin een maandag slechts begin van week betekent. De Chill, van rust en Cannabis, Big C. & Zoo Belangrijk, om te kunnen overleven.

De drang, die paart aan drift, te willen gaan voor wat daar hangt en dient geplukt, de wil tot overleven!

De walging die men ruikt, bij onvoldoende streven, sneven, geur van rottend vlees…

Hard werken, intens leven, ver reizen, ont moeten, vergoeden, van verloren tijd, spelen, verliezen, soms onmogelijke kiezen, als een vorm van werkelijkheid te halen.

Lucide. Kansen genoeg om ooit nog in de plooi te geraken, in de smaak die heerst ter gelegener tijd & zake, timmer ik een hok, waar ik kan liggen, met mijn teef, die nog haar rauwte likt, net opgedaan, in penetreren, van de zachte, maar frictie biedende delen die ze me bood en ik genoot.


Sjamaandigitaal 140407

Friday, April 13, 2007

Schat

Meng een Palm
Met een Tripel
En betrap mezelf op
De gedachte dat ik
Zo goed bezig ben

Titreer zorgvuldig
Dorst en Roes
En voel aan
Stijgen van
De suikers
19.7 is toch
Echt te hoog
En vraagt om
Insuline dat de
Grens waarnaar
Ik tastend neig
Weldra bereikt zal zijn
En ik zal moeten
Stoppen met
Dit risicovol
Gedrag

Ach een mens
Als ik
Mag zo
Graag nog
Een rondje dansen
In de gloed van
Wat brandt

Op de
Rand van de
Vulkaan
Die zuigt
Als Hellegat

Zul je me
Bellen
Schat?


Sjamaandigitaal 130407

Van Schaamte Bevrijd

Voel aan de Lust
Die giert door
Alle Sulci in de
Frontale delen
Van mijn Brein
Dat voorjaar
Daadwerkelijk
Begonnen is
En dat de
Vers geschoren
Vrouwenbenen
Snel weer zichtbaar
Zullen zijn onder
Rokjes & jurkjes van
Wisselende lengtes

Hou van de fase
Van het jaar
Waarin Vlees niet
Langer opgeborgen
Weer mag
Noden en
Verleiden
Naar wat
Gewoon
Natuurlijk
Is in dit
Soort
Geile tijden

Kijk naar de
Woerden die
Gezamenlijk een
Eend Verkrachten in
De vijver
En naar de bokken
Die de hele dag
De eerste
Beste geit berijden die
Kont naar achter
Voor hun staat

Snuif en voel
Een vorm van
Zwellen nader
Van schaamte
Bevrijd

Sjamaandigitaal 130407

Synchroon Genoten

Sprak met mijn
Maat vandaag
Die me belde over een
Nieuw aan te
Schaffen automobiel
Een 1 jaar oude Volvo
Over ons Geliefde vak

Hij stelde vast
Dat we steeds meer
Verworden tot
Managers van
Zorg gedirigeerd
Door de verzekeraars
Die niet bepaald
Gevoed door
Nobele motieven
Om over inhoud
Maar te zwijgen
Vooral uit zijn
Op vergroten van
Hun overhead
En winstmaximalisatie

We spraken over
Substitutie
En zorgstraten
Protocollen
En targets te
Halen en de
In onze ogen
Totale waanzin
Van dit geheel

Ik vroeg hem
Naar het wezen dat wij
Mijns inziens
Al jaren delen
Als het gaat om
Visie op ons vak
We spraken haast
Stereofonisch
Als broers:
Het gaat om de
Relatie en
Om gedeeld verleden
In de vorm van levensloop
Synchroon genoten

Sjamaandigitaal 130407

Stappen van de Passen

Ook vandaag weer omgevlogen, zijn thans de eerste uren aangebroken van vrijdag de dertiende april. Wordt een lange dag voor uw sjamaan, van 08.00-24.00 uur, wegens avonddienst op de HAP. Geloof, dat piloten, niet langer dan 8 uur mogen, of hooguit 10, net als chauffeurs, maar artsen, draaien hun hand niet om voor een dubbele shift in die orde van grootte. Word wel eens wat triest, als ik mensen met een K*T baantje van 12-16 uur per week (!), hoor klagen, dat ze zo moe zijn…

Het lijkt wel of de Volkskrant, een soort geniepig offensief gestart is in de categorie ontmaskering der non valeurs:

Eerst dinsdag een verhaal over professionele, niet werkers met uitkering + eigen huis(…)
Vervolgens, gisteren de leraren, die aan 60 dagen vakantie, + 100 dagen weekend verlof, plus God mag weten hoeveel uren lesuitval, niet genoeg hebben. Hoe besta je het te vragen dat een groep die 2 x zo veel vrije dagen heeft dan een niet ambtenaar, in de “vakantie”, een tandje extra zou willen bijzetten…
Vandaag, de rest van de ambtenarij, die er in drie jaar 10.3% bij krijgt (…?), inclusief 1200, van de 1800 euro retour, voor de ziektekosten (…)
Voeg daarbij het ambulancepersoneel van 50+, dat ’s nachts niet meer wil werken (en de huisartsen dan?)
De beroepsmilitair, die met 55(…?) met pensioen mag.

Het zal wel aan mij liggen, maar met alle respect, valt er nog heel wat te halen en te revalideren, als het om de status gaat van bepaalde groepen.

Dit gezegd hebbende, stel ik vast, dat ik hard werken eigenlijk heel leuk vind. Zou er niet aan moeten denken, een doelloos leven te leiden en totaal afhankelijk te zijn, van wat me als een hond wordt toegeworpen, zonder enigen vorm van directie mijnerzijds. Ervaar de satisfactie in de vorm van genoegen, dat een rijk leven heet.

Verse bloemen, nooit gezeik, over een boek, dat je verrijkt, als je de tijd vindt het te lezen, je kunt het simpelweg kopen. Altijd in je stamkroeg binnen kunnen lopen, in de wetenschap, dat de rekening die komt te zijner tijd, door lief wordt betaald, hooguit begeleid door een opmerking in de trant van: “Rob zal wel blij zijn dat je weer even in het land bent…”.

Maar vooral besef, van waarde van aardse en meer geestelijke zaken, die je gegund geschonken zijn, omdat ze klaarblijkelijk lagen op het pad dat jij mocht gaan, waarnaar nieuwsgierigheid en drang tot weten je hebben geleid, op de kracht van levenslust.

Waar jouw levensloop zich thans voltrekt, soms slingerend, dynamisch, soms in diepe rust die hangt in stappen van de passen.

Vele schrijvers voor mij, hebben vast gesteld, dat een mens de dag moet plukken en haar moet wringen, tot de laatste druppel nu, verleden is geworden. Zo, alleen zo, dient een mens te leven.

Sjamaandigitaal vrijdag 130407

Thursday, April 12, 2007

Voor Als Nog

Opnieuw minuten
Afgesnoept
Van wat me
Scheid
Tussen
Droom en
Werkelijkheid
Waarin ik
Me zelf
Hervond

Altijd midden in
De Nacht
Net als je
Dacht
Er is geen
Reden meer
Toont Zij
Verleidelijk
En
Schaamteloos
Haar macht

De tijd
Die zuigt
Die Geile
Meid
Die
Pleit
Voor
Nog even
Iets meer
Geven
Van wat rest
Aan dag

Wat zeker
Is
Laat zich tasten
In Hier
Nabij

De toekomst
En wat
Morgen heet
Onscherp
Voor als nog


Sjamaandigitaal 120407

Sterrennevel Uitgespannen

Sloop naar
Waar Lust me
Dreef en
Spoot
Ten derde male
Wat moest geloosd
In kreunen die
Instemmend
Leken
Tijdens
Stoten nader
In vlees
Dat gluiperig
Klemde

Keek naar
Sterrenhemel
Die daarboven
Als een
Soort van
Statement
Hing

Vage
Herinnering
Die
Ooit huisde
In een
Kinderhoofd dat
Vol
Bewondering
Van de melkweg
Genoot

Althans
Van hoe
Deze
Werd beschreven
In Sesam-Astronomie
Deel 1

Als voorbeeld
Van een
Sterrennevel
uitgespannen


Sjamaandigitaal 120407

Droef te Moede

Wouter Bos figureert als
Een moderne Judas
In een van de re-runs
Van het NOS-journaal
Philip Freriks
Over ziet
Het geheel
Met een grimlach
En stuitert een
Paar zinnen
Verder
Op een
Autobom
Ontploft in Algiers
Maar het had net
Zo goed Rahmalla
Of Bagdad kunnen zijn

Nieuws kijken in
Deze tijden
Lijkt weer heel
Veel op Vietnam in
De 70-er jaren

Later werden
Daar vervolgens
Vrolijke films
Over gemaakt
Met iemand
Als Robbin
Williams
Die net deed alsof
Er geen misdaad van
Betekenis
Begaan was
Dus Beach Boys en
Mamma’s & Pappa’s &
California Dreamin’

Als je zoals
Ik net de
Killing Fields
Gezien hebt
Stemt je dat
Droef te
Moede

Sjamaandigitaal 120407

Je staat er voor

Sprak de Duivel
En Ze vroeg me
Ben je klaar
Voor pijn
En Haat

Zul je schreeuwen
Zul je
Smeken
Als het noodlot
Je straks raakt
En wonden
Achter laat
Die schrijnen

Zul je denken
Aan de vreugde
Die je kende
Aan genot?
Aan hoe ze
Je verwende
Met jou
Vlees diep in haar
Strot

Aan al die zaken die
Voor altijd
Vervangen zijn
Door Rot
En Rouw
En nadrukkelijk
Zwijgen
Tussen
Kreunen en
Zacht smeken
Door

Ze spreidde
Geil
Haar benen

Ben je klaar
Voor mijn
Hel
Je staat
Er voor

Sjamaandigitaal 13(-1)0407

Wellicht een vorm van IJdelheid

Zit voor het eerst sinds tijden weer achter mijn vaste pc in de gele kamer. Mijn laptop, staat duizend foto’s te uploaden en oudste zoon heeft gebruik ervan verboden, zolang het duurt.

Als het goed gaat, betaal je voor de 2e batch van 500 plaatjes maar 1 cent per stuk. Heb dus toch maar besloten, van de laatste 6 reizen wat hardcoppies te maken, just in case…

Vandaag was een zeer drukke dag. Dat kwam, omdat mijn dierbare vrouw vrij is op woensdag en mijn maat een week vakantie heeft, de overgebleven collega stond in de hidhastand, dus was uw sjamaan aardig bezig. Desondanks, lukte het, om aan het eind van de dag even te verpozen in mijn favoriete café. Drie Tripels later, voelde ik me weer geheel OK.

Vermaakte me met de couranten en af en toe een vluchtige blik op de televisie, waar gevoetbald werd om niks. Kletste met mijn oudste kind over de lijst boeken, die hij diende te lezen, voor zijn eindexamen VWO. Genoot een half uur van wat zij mij later bood in vleze en nu schrijf ik aan u, deel mijn bestaan in wezen, virtueel, met wie het beleven wil.

Wat drijft een mens? Welke rol wil hij spelen, wat wil hij delen, met wie?
Lees de eerste pagina van dit blog, waarop ik de vraag al heb opgeroepen en tegelijkertijd, het antwoord, blader nog eens terug en kijk of het u bevalt. Betrap uzelf, dat u wil weten, wat er gebeurt in dat bizarre leven van uw sjamaan, al is het wel eens wat veel tegelijk.

Ik voor mij, vind het plezierig zin te geven aan mijn gedachten, die soms borrelen, soms razen, afhankelijk van de aard van roes genoten en het seizoen, waarin ik mij bevind.

Ik ken geen schaamte, als het gaat om onderzoeken, welke delen er nog perverser zijn dan tot dusver door mij ontdekt. Het is nieuwsgierigheid, die drijft en lust en drift en ongeremd verlangen, naar bevrediging die blust, wat er te vangen valt, als net geworpen, ontsnappen niet meer mogelijk is.

Ik lag vanochtend, nog lucide zwevend op water in mijn bed en bedacht de ene fraaie regel na de andere. Fluïde, stroomde taal, dwars door mijn hoofd in zinnen naar beneden en ik moest de tranen uit mijn ogen wrijven, ontroerd als ik was, door wat me dreef en ik daar in gedachten schreef. Ik kan me nog herinneren, hoezeer ik verlangde, wat daar al in woorden was uitgedrukt, te noteren en bewaren, om het te mogen delen, met anderen die zoals ik geroerd willen zijn door taal geschonken. Maar kon slechts aanschouwen wat zich daar in mijn hoofd voltrok, wetende, dat elk streven, dit moment te vangen, zou zorgen voor het sneven van mijn droom.

Wekker ging, werd wakker

Taal, is muziek, in woorden, met een ritme en een dwang, tot willen horen, wat de boodschap is, die daar wordt uitgedrukt. Een beetje zin heeft melodie, een goed woord laat zich proeven.
Weet te raken, waar gevoel, paart aan emotie, die fysiek wordt weergegeven, in de vorm van rillen, blozen, of gewoon, een lichte versnelling van je hart, of verstijven van vlees in erectie geboden.

Als ik een voetstap wil achterlaten, zal het zijn, in wat door mij beschreven, dan tenminste toch in cyberspace zal leven, voor een tijd. Wellicht een vorm van ijdelheid…

Sjamaandigitaal 120407

Wednesday, April 11, 2007

Terug voor Even

Bier dat koud was
Opgedronken
Korte spurt
Om Dorst te
Verjagen aan einde
Van een mooie
Dag

Moet niet
Vergeten
Lang werkende
Insuline te
Spuiten
Om te voorkomen
Dat ik
Morgenvroeg
Een te zoete
Jongen
Ben

Bittere delen
Weg gestopt

Radio en
Sigaretten
Van vijfenzeventig cent
Per pakje
Gekocht in
Petersburg
Plus twee uur
Twee uur
(…)
Tijdverschil
Die maken
Dat slaap
Niet komen wil
En dromen
Razen door
De delen
Die smachten
Naar rust

Vind ik hier
Mezelf
Terug
Voor even

Sjamaandigitaal 110407

Royaal

Het geboortekanaal
Waarlangs de
Derde dochter en
Lex & Max
Gleed
Is ongetwijfeld
Royaal bemeten

Een beetje kerel
Taxeert de klasse
Van de moeder
Op de breedte
Van het bekken
Ergo die van kont
Was
Trouwens
Ook de derde

Meid…

In gedachten
Weet ik niet
Gewoonweg
Met wie ik
Meer heb te doen
Lex omdat ie
En ik kan hem
Begrijpen
Geen nacht
Meer rustig slapen zal
Als die meiden
De puberteit bereiken

Of Max die waarschijnlijk
Pas gerust zal blijken
Als er ook
Een prinsje dat kanaal
Verlaten heeft

Wellicht wordt het pijpen
En heel soms in de
Meesterlijk
Vorm gegeven
Koninklijke
Kont
Op bijzondere dagen


Sjamaandigitaal 110407

Sneller dan Voorheen

Sneller dan voorheen
Lijkt de rust
Te keren
Na de vlucht van
Hier

Twee uur stelt
Kennelijk
Circadiaans
Gezien
Niet zo heel veel
Voor en
Schiphol en
De verzuurde
Koppen van
Het domste deel
Der natie
De marechaussee
Kan ik inmiddels
Dromen
Als men weer
Is aangekomen in
Dit laag gelegen land
Waarin we wonen met
Zijn allen

Luilekkerland

Eerste artikel in de
Krant van vandaag
Betrof principieel
Baanlozen
Die al jaren
Bewust genoten van
Wat moeder Staat
Hen gaf

We zijn hier
Hartstikke maf
Met zijn allen

Persoonlijk verlang ik
Naar rust dus
Mijn werk
Gewoon lekker
Knallen
En zin hebben
In een zinvol bestaan

Sjamaandigitaal 110407

Back from the USSR

Dag 1

Eerste dag, van reis naar de voormalige USSR, is goed verlopen. Mijn moeder,80 jaar oud, gedroeg zich, alsof ze al haar hele leven op luchthavens verbleef, als ware het routine.
We vlogen met Lufthansa, van Amsterdam naar Frankfurt en van daar naar Petersburg. Ze gaf geen krimp... Taaie oude dame, die vooral nieuwsgierig is, naar wat nog komt.
Morgen, een stadsrondrit, een lunch in het Nicolajevsky paleis, gevolgd door een bezoek aan de Petrus & Paulus vesting. In de avond, muziek van Rachmaninov & Shostakovich. De dag erna, het lang verwachte bezoek aan de Hermitage. Zo te zien komen we tijd tekort.

Morgen verder, voorlopig zijn we hier.

Dag 2

Vandaag was een koude, maar goed gevulde dag, met een uitgebreide rondrit, door deze fascinerende stad, gesticht door een man van 204 cm, u raadt het al: Peter de Grote.
Wat kun je veel doen in weinig tijd, als je de wind eronder hebt en... Geld zat, van wie ook weer?

Anyway, moet zeggen dat ie er wel wat fraais van heeft laten maken en vooral in het gebruik van te nemen ruimte, visie heeft getoond.

Wat een dot fraais bij elkaar!

Mijn moeder geniet!

Koud is het wel, zo rond de nul graden.

Op dit moment luister ik naar kamermuziek, in een vrij grote kamer (Zeker 250 vrouwen en een paar kerels als publiek).

Petersburg houdt van klasse en toont deze graag, maar dan wel op haar manier.

Vreemd overigens om te zien, dat mannen boven de 55 hier virtueel zijn uitgestorven, dan wel binnenshuis opgeborgen. Je ziet ze in elk geval niet op straat.

Wel vrouwen, mooie vrouwen, met trieste blikken in hun ogen...

Het hotel, waarin ik me bevind, een kollos gebouwd in de Olympische sovjet tijd, heeft er bosjes, die er de langbenige blonde hoer spelen, overigens niet voor weinig, in een land waar je voor een glas bier 3 € betaalt en waar overigens een gemiddeld iemand 400€ verdiend. Aan het aantal dure auto’s die je hier volop rond ziet rijden, is het niet af te zien. Punt is:niemand lacht.

Pas kort hier, net gevlogen, heb ik de indruk, dat de bevolking hier is bedrogen, als het gaat, om de menselijke maat, die hier volkomen verloren lijkt.

Niemand blij, ondanks de schoonheid hier aanwezig.

Ma geniet! 80 Jaar... Maar echt, dat zou je d'er niet geven, als je ziet, hoe ze quasi normaal reageert op alles wat ze ziet en mee maakt. OK we gooien er af en toe wat champagne in, of wat witte wijn, zoals vanmiddag in het paleis waar we de lunch gebruikten, maar toch, ze lijkt een routinier en gedraagt zich als een 'Trooper'. Overigens leuk om dat te zien en eigenlijk wist ik wel, dat ze zo zou zijn, maar toch, je weet niet hoe ze zich zal houden.

Anyway, alles slaapt hier ondertussen, behalve ik.

Morgen o.a. de Hermitage, waarop ik me zeer verheug. Daarna waarschijnlijk een lange wandeling door deze fraaie stad, gevolgd door een avond met entertainment & kaviaar & champagne, could be worse I guess...


Leuk dit te kunnen doen met mijn oudste lieve dame, kwestie van poen en de behoefte er steeds opnieuw, elke dag toch weer wat van te maken.

Sjamaandigitaal 060407



Dag 3


Vandaag was een fantastische dag, als het gaat om kunst genoten. De Hermitage is zonder enige vorm van twijfel, Het beste museum, waar ik ooit ben geweest.

Rembrand, Renoir, Picasso, van Gogh, Gauguin, wellicht onjuist gespeld, al die gasten hingen daar te hangen, alsof het niks was.

Wat een wonder...

Was eerlijk gezegd totaal onthutst.

Dit is dus St. Petersburg.


Intermezzo

Dus je bent oud.

Even voor de duidelijkheid, zo voel je je niet, maar toch.

Neem een trek van de sigaret die brandt

En een slokje wodka.

Begrijp waarom wodka het antwoord is voor hen & mij nu.

Lief slaapt gerust, net als mijn Moeder

Waar we morgen heen gaan,

Is vooralsnog een raadsel.

Wat een stad. Meiden met lange benen, die, niet in het minste in jou geïnteresseerd, zichzelf, heupwiegend, manifesteren, vanwege lente, ondanks sneeuw die lichtjes dwarrelt af en toe.

Erg mooie stad.

Zou hier gerust weer willen komen als ik iets te zoeken had.

Loop alweer achter op het schema dat rust garandeert.

Zelfs mijn moeder vindt,


dat het strakker moet.


Wat doe ik verkeerd?

Mariinsky:

Hier zit ik dan met ma & lief in het Mariinsky-theater te kijken naar La Traviata. Verdi zou tevreden zijn geweest, als ie zou hebben gezien, wat zijn muziek heeft aangericht.

Wat een prachtige tent.

Mijn moeder geniet net zoals ik van de muziek, het orkest, de akoestiek, maar vooral die 2000(!) mensen hier aanwezig, het publiek…

Wat je hier ziet, een om 19.00 u tot de nok gevuld theater, voor prijzen vanaf 100€ per kaartje, maar sommige heel wat meer, heb horen fluisteren, dat de penoze bereid is 1000€te betalen voor een plekje in de loges.

De zaal is prachtig, het geluid volmaakt, de solisten van absoluut wereld niveau.
De 'tent', zoals gemeld vol.

Vandaag was sowieso een bijzondere dag. Vanochtend vroeg bezochten we het huis van de schilder/schrijver Repin. Wat een God vergeten genie!

Daarna wandelden we over het strand langs de Finse golf, waar het ijs net gebroken in witte brokken, sneeuw bestoven, glinsterde in de felle voorjaarszon.

We dronken wat en aten blini's met verse bospaddenstoelen gevuld, die in combinatie met zure room, best te pruimen bleken. Ma genoot.

Al met al valt deze trip me heel erg mee, als het gaat om genoegen verschaft.


Laatste dag

Bezoek aan het zomerpaleis eh het Tsarendorp. Dacht je alles in overtreffende trap al gehad te hebben… Tot je hier komt…. Wauw, wat een ongelooflijke decadentie.

Puntgave beelden 2000 jaar oud, authentiek Romeins achteloos weg gezet in met goud bedekte ruimtes, Rubens aan de muur geprikt tussen de Hollandsche meesters. Antiek, porselein, een kamer geheel met Barnsteen bekleed in de wonderlijkste motieven en overal fraai ingelegd houten vloeren.

Te krankzinnig voor woorden.

Geheel voldaan, dienden wij te rusten van dit alles, daar ons ontwaken om 01.30 uur diende plaats te vinden…

Gelukkig, verliep de terugvlucht met Lufthansa buitengewoon soepel en zat uw sjamaan, nog geen 48 uur geleden, aan zijn eerste halve liter goed Duits bier.

Mijn moeder genoot voor het laatst van de drukte die haar omringde en waar ze zich tot mijn vreugde wel bij bleek te voelen, eigenlijk de gehele tijd.

Daar was het om mij begonnen….
De komende 10 weken, God dank, geen gevlucht meer van hier, maar even de relatieve rust van werken met genoegen, immers dat is en blijft het motto van uw sjamaan:

Work hard, Play hard…

Back from the USSR, you don't know how lucky U are boy, back from the USSR

Goed u allen weer te spreken trouwens

Sjamaandigitaal 110407

Wednesday, April 04, 2007

Laptop Thuis

Een paar uren nog maar voor ik opnieuw verreis naar een noordelijk gelegen stad, waarover velen roepen, dat hij tot de schoonste behoort, als het gaat om stijl geboden. We zullen zien.

Koud 200 minuten slaap, als me dat lukt tenminste… Ach allemaal categorie, “self inflicted missery”, overigens van de soort waar je geen medelijden mee hoeft te hebben, al roept alleen al het noemen van de naam van onze nationale luchthaven, soms lichte kokhalsneigingen op. Je moet er toch niet aan denken, zo’n captain of industry te zijn, die 200 x per jaar nood gedwongen vliegt… mij niet gezien.

Ach, dit keer, gaat het niet zozeer om de bestemming, maar meer het gezelschap, waarin ik mag vertoeven, in de vorm van 2 lieve vrouwen, waaronder een die ik als langste ken in mijn leven, mijn moeder. Hoop haar een paar leuke dagen te laten beleven, voordat de tijd, wat nog rest, heeft weg gevreten.

Laat mijn laptop thuis, maar wee gerust, ik zal u later schrijven.

Sjamaandigitaal 040407

Tuesday, April 03, 2007

Hooi

De schandknaap van Marijnissen, Harry van Bommel, wordt met de dag ijdeler.

Pauw & Witteman, maken me soms kots misselijk, met hun dagelijkse pogen stof op te werpen, waar dat beter tot karrenspoor was gereden, maar het zou ook de vermoeidheid kunnen wezen die als lood in mij rust.

Vandaag, een beetje afhankelijk waar een mens begint te tellen in uren, die tussen 04.00 uur en 06.15 uur, waren verschrikkelijk, van de pre-dode soort zo gezegd. De uren die volgden tussen half zeven en negen, werden gedomineerd door misselijkheid.

God dank maakt koffie meestal goed wat moet gestabiliseerd.

Rond half elf, arriveerde mijn oudste vriendin, tenminste voor wat betreft de jaren die we delen in verleden tijd, bijna veertig inmiddels. Ze oogde wat vermoeid, net als ik en zocht naar licht en ruimte, hier gelukkig ruimschoots voorradig.

Even later, wandelden wij, langs mijn vaste paadje naar de plek waar mijn werk woont en nog wat later verder, naar Oldenzaal, via de langzame route, via het Hulsbeek.

Er was markt en het plein, waarop deze plaats vond, was zonovergoten. We aten een salade met zalm en garnalen en dronken een flesje droge witte wijn.

Mijn lief kwam ons halen, na eerst zelf nog een groot glas Duits Weissen Bier gedronken te hebben, waarna we de thuisreis aanvaarden.

Pizza dozen op de tafel bewezen de honger die kennelijk gestild, al weer was overgegaan in een andere fase. Wij besloten tot uiteten.

Maandag, dus uiteraard, praktisch alles gesloten, op een aardige Indiër na, wiens voedsel naar behoren smaakte.

Thuis gekomen, was ik vermoeider dan ooit, God mag weten hoezo en waarom. Tijd gaat soms gewoon te snel, naar ik vrees. Heb vaak het gevoel, dat ik niet leef, maar gedreven wordt door overigens door mij zelf afgeroepen feiten, die zelden leiden naar Rust…

Klink wat mopperig, het spijt me, uw sjamaan wordt ook een dagje ouder en heeft soms net iets te veel hooi op zijn denkbeeldige vork genomen, naar ik denk.

Morgen werken, pakken en vroeg slapen om rond woensdag 06.00 uur ’s morgens naar Schiphol te gaan, om vervolgens een dag lang te reizen, naar waar ik met moeder en vrouw wil gaan. Hoop en verwacht, dat ik het wel red. Ben gewoon wat uitgeput, moet dus eigenlijk naar bed.

Zou kunnen dat dit Blog de komende dagen tot na Pasen, slechts mondjesmaat beschreven wordt. Maar zal echt aan u denken en na terugkomst ruimschoots stil staan bij dit Russisch avontuur.

Ach, we zien wel wat het wordt…

Sjamaandigitaal 030407

Monday, April 02, 2007

Voor Vluchten begonnen is

Zoals u merkt
Kost het wat tijd
Voor zinnen
Opgedroogd
Uw sjamaan
Tot Zwijgen noopt
&
Taal zich
Laat stuiten

Heeft te
Maken met
Geruis in mijn
Hoofd
En voorjaar
Daar buiten

Waarschijnlijk
Met

Verlangen dat
Stroomt
Door elk vat
Maar niet in staat is
Vlees te vullen
In deel wat
Houterig moet wezen
Voor de
Geile schat
Die juist dat
Begeren wil
In frictie geboden
In elk door
Haar gepresenteerd
En gepenetreerd
Gat

Voelt als
Milde Jetlag
Geboden
Ergens begin
April
Voor vluchten
Begonnen is
In stilte
Zwevend
Op weg

Sjamaandigitaal 020407

Tektonische Zaken

Er wordt gesproken
Van een nieuwe
Tsunami door
Een beving van 7,6 op de
Schaal van Richter
Bij de Salomons eilanden
Ergens boven Australie

Down under
Dus

Daarnaast heeft
Louis van Gaal
(geborneerde kwal)
Overeenstemming bereikt
Over verlengen
Van zijn contract
Bij AZ

Het is maar dat
U het weet

Zo domineert de
Natuur opnieuw in
Dit geval door
Tektonische
Bewegingen
Maar morgen
Even rustig door
Uitbarsten van een
Vulkaan
Een orkaan
Of overvloedige regen

Dan wil ik nog niet
Spreken over wat er kan
Gebeuren
Als H5N1
Zich in
Ons wezen vreet
Zoals nu bijna
90 jaar geleden
God dank let Henk
Daar in het Oosten
Op dat soort zaken


Sjamaandigitaal 020407

Bij schudden van de laatste druppels

Ben net even
Naar buiten
Gegaan
Om te plassen
In mijn eigen tuin
Klein genoegen
Van een
Vrijstaand huis
Eigenaar

Luisterde naar
Ruisen van de
Weg die ik
Mij
Steevast als
Zee voor stel
Om haar te kunnen
Verdragen
En richtte mijn blik
Naar omhoog

Melkweg bevond
Zich loodrecht
Zwevend boven
Mijn
Nietigheid
Terwijl ik
Gerust stellend
Mijn plasser
Toe sprak
Waaruit maar
Urine bleef stromen
Dat er niks
Te vrezen viel
Maar dat dit was
Waarin we God
Erkennen

Vooropgesteld
Dat we
Geloven
Voelde de rust
In mijn
Wezen dalen
Bij schudden
Van de laatste
Druppels

Sjamaandigitaal 020407

Voor het Grijpen

Iemand vroeg mij ooit:
Hoe schrijf je een Gedicht?

Moest even denken
Voor een antwoord dat
Geschikt kon worden bevonden
Zich had aangediend
Maar sprak:

Kijk een zin heeft pas
Leven na rijgen van
Woorden die
Als ware het
Akkoorden
Samen moeten
Klinken in iets
Dat leidt naar
Verrukken

Klank

Maar dan betekenis
Verlenend in
Nader hangen

Toevoegend
Nieuw wezen
Van taal daar
Geboren en
Aldus zin verlenend
Verbaal uitgesproken
Tot leven komend
Nimmer gezwicht
Voor enig
Compromis dat
Daar voor het
Grijpen ligt
Wordt daar
Gewoon een nieuw
Gedicht
Geboren

Jij maakt niks

Het ligt daar
Voor het
Grijpen

Sjamaandigitaal 020407

Bid te Zijnertijd

Denk steeds vaker na
Over hoe tijd
Steeds sneller lijkt
Te gaan naarmate
Leven vordert
Weet wel dat
Over dat gegeven
Boeken geschreven
Zijn
Maar het zit hem
In ervaren van
Gegeven als
Zodanig

Sprak gisteren een
Vrouw die een jaar of zes
Ouder dan ik
Te horen had
Gekregen dat ze
Misschien maar
Korter dan drie
Maanden nog te
Leven had
Wegens een
Pancreaskopcarcinoom

Het soort
Ugly Mother Fucker
Die je bestaan
Doet shaken
Op alles wat er
Aan fundering
Onderhangt
En waartegen je
Geen schijn van
Kans maakt

Ik zweeg
Zij zei
Ik weet het

Hoeveel tijd
Resteert voor
Mij God beter het
En helpt het
Als ik
Bid te zijner tijd?

Sjamaandigitaal 020407

Twaalf Jaar Opgeslagen

Ben in de laatste week
Goed gestemd geraakt
Door geschenk van een
Aardige kerel
Dat zich menig avond
Goed liet smaken
Zoals een goede vriend
Macallen genaamd
Als 12 jaar oude
Single Malt betaamd

Peinzend over jaren
Des verstand en
Rijpen mettertijd
Vroeg ik me af
Hoe je een
Whisky jaar dient
In te schatten
Vergelijkenderwijs
Bijvoorbeeld met
Dat van een hond

Al die tijd daar
Opgeslagen
Om uiteindelijk
De drinker van
Dit Godenvocht
Te behagen
Op geschikt
Moment geboden
Waarbij instantaan
Herinnering vervlogen
En tegelijkertijd
Geboren wordt
In aroma geboden

Drank een regel
Waard in dit
Gedicht, dat spreekt
Van vriendschap
Smaak verlicht
Door lagering in
Bourbon en
Sherry Oaks
Voorgebruikte vaten
Louter daar
Voor overdracht
Van puur genoegen
Twaalf jaar
Opgeslagen

Nacht zal mij Leiden

Computerprogramma’s hebben uw sjamaan, reeds menig maal haast tot waanzin gedreven.

Deze week, nog ruim anderhalf uur aan de telefoon gehangen met de helpdesk van Promedico-ASP, dat wij in de praktijk gebruiken. De dame die me hielp, Annemarie, was bijzonder aardig en helder van geest, wat dat betreft was het geen kwelling, integendeel, maar wat me stoort, als er zoveel is beloofd en je best door jou is gedaan, dat er dan toch vaak niks van klopt.

Nadat het probleem over februari, leek te zijn opgelost, liet maart zich gemakkelijk doen, ik was verrukt. Echter vandaag op 1 april, bij declaratie van de inschrijftarieven voor het 2e kwartaal, ruim een ton in euro’s, ging het weer helemaal mis…

Vind mezelf dan al snel stom en weet dat dit me weer anderhalf uur gaat kosten en mijn lunch.

Dame met wie ik graag wilde lopen, komt morgen naar hier. Zo zijn de Goden je soms ook gunstig gestemd. Wordt hopelijk een mooie dag.

Broertje in Manilla mailde, dat hij nog een pak geregeld had en bijna onderweg is.

Zoonlief, is het gelukt de foto’s van Angkor Wat naar behoren op DVD te branden, al had het nog heel wat voeten in aarde.

Systeem nog steeds ontregelt, met glucose’s die zich laten meten in 2 cijfers voor de komma, duidelijkst te voelen in de weigering van vlees en het vermoeide gevoel, diep in mijn wezen.

Zestig uur, voor ik vertrek naar Petersburg, waar het ’s ochtends vroeg vrij koud is, zo rond het vriespunt, zag ik net nog op the weather channel, ach we zullen zien.

Nog even door wat resteert van de couranten en de delen die ik spaarde om ze nog te kunnen lezen in nachtelijke uren, misschien een blik in 1 van de 4 boeken, die hier voor me liggen, waaronder verzamelwerk van Hans Warren, vol prachtige gedichten, maar ook een boek over de geschiedenis en betekenis van Angkor Wat.


Dan zijn er nog de brieven die geschreven en verbeterd moeten en verzonden.


Nacht zal mij leiden


Sjamaandigitaal 020407